ILPP1/443-397/10-9/NS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2010 r. (data wpływu 2 kwietnia 2010 r.) uzupełnionym pismami z dnia 6 kwietnia 2010 r. (data wpływu 8 kwietnia 2010 r.), z dnia 7 maja 2010 r. (data wpływu 17 maja 2010 r.), z dnia 21 maja 2010 r. (data wpływu 24 maja 2010 r.), z dnia 8 czerwca 2010 r. (data wpływu 10 czerwca 2010 r.) oraz z dnia 23 czerwca 2010 r. (data wpływu 25 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości w ramach postępowania upadłościowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości w ramach postępowania upadłościowego. Wniosek uzupełniono pismami z dnia 6 kwietnia 2010 r. (data wpływu 8 kwietnia 2010 r.) o dowód uiszczenia opłaty, z dnia 7 maja 2010 r. (data wpływu 17 maja 2010 r.) o zmianę danych Wnioskodawcy oraz z dnia 21 maja 2010 r. (data wpływu 24 maja 2010 r.), z dnia 8 czerwca 2010 r. (data wpływu 10 czerwca 2010 r.) i z dnia 23 czerwca 2010 r. (data wpływu 25 czerwca 2010 r.) o informacje odnoszące się do opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 17 grudnia 2007 r. Sąd Rejonowy, Sąd Gospodarczy XIV Wydział Gospodarczy dla Spraw Upadłościowych i Naprawczych ogłosił upadłość J.O. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą "A", sygn. akt (...). Postanowienie to jest prawomocne.

Postanowieniem z dnia 6 maja 2008 r. Sąd Rejonowy, Sąd Gospodarczy XIV Wydział Gospodarczy dla Spraw Upadłościowych i Naprawczych powołał Panią na syndyka masy upadłości, sygn. akt (...). Postanowienie to jest prawomocne.

W celu wykazania legitymacji syndyka do wystąpienia z niniejszym wnioskiem Zainteresowana wskazuje, iż w myśl art. 173 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1361 z późn. zm.) w brzmieniu sprzed zmiany ustawy z dnia 6 marca 2009 r., syndyk niezwłocznie obejmuje majątek upadłego, zarządza nim, zabezpiecza go przed zniszczeniem, uszkodzeniem lub zabraniem go przez osoby postronne oraz przystępuje do jego likwidacji. Jednocześnie zgodnie z art. 160 ust. 1 ww. ustawy, w sprawach dotyczących masy upadłości syndyk dokonuje czynności na rachunek upadłego, lecz w imieniu własnym.

W ramach prowadzonego postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, przedmiotem sprzedaży będzie prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz budynków, budowli i urządzeń gospodarstwa rolnego, stanowiący odrębny od gruntu przedmiot własności. Nieruchomości mają założone księgi wieczyste KW o nr (...) oraz KW (...). Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy zatwierdzonym Uchwałą nr (...) Rady Gminy z dnia 27 października 2004 r. oraz zmianą ww. planu zatwierdzoną Uchwałą nr (...) Rady Gminy z dnia 30 marca 2007 r. poszczególne działki ewidencyjne wchodzące w skład ww. nieruchomości leżą na następujących terenach:

Ww. nieruchomości stanowią majątek prywatny upadłego i jego żony, niezwiązany z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą oraz nie znajdują się w ewidencji środków trwałych. Powyższe nieruchomości zostały nabyte przez upadłego i jego małżonkę w dniu 17 kwietnia 2000 r. W związku z ogłoszeniem upadłości w oparciu o treść art. 124 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze ww. majątek wszedł do masy upadłości.

Jednocześnie Wnioskodawczyni wyjaśniła, iż upadły jako osoba fizyczna prowadził działalność gospodarczą i w związku z tą działalnością był podatnikiem podatku VAT.

Z uzupełnienia do wniosku z dnia 21 maja 2010 r. wynika, iż:

Ponadto, w uzupełnieniu do wniosku z dnia 8 czerwca 2010 r. Wnioskodawczyni wskazała, iż:

W dniu 25 czerwca 2010 r. wpłynęło pismo z dnia 23 czerwca 2010 r., z którego wynika, iż po otrzymaniu w dniu 18 maja 2010 r. wezwania Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 maja 2010 r., Syndyk niezwłocznie wystąpiła do upadłego Pana z wnioskiem o wypowiedzenie się w terminie 7 dni na wskazane w piśmie pytania, jakie zostały postawione w ww. wezwaniu. W związku z nieotrzymaniem odpowiedzi od upadłego, Syndyk w celu zachowania zakreślonego w wezwaniu 7 - dniowego terminu do uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego udzieliła odpowiedzi w oparciu o posiadane informacje oraz dokumentację księgową przekazaną przez upadłego.

W ww. piśmie z dnia 23 czerwca 2010 r. Zainteresowana wyjaśniła, iż w dniu 22 czerwca 2010 r. otrzymała pismo upadłego Pana, będące odpowiedzią na wskazane pytania. Jednakże w skierowanym do tut. Organu piśmie Wnioskodawczyni nie przedstawiła informacji uzyskanych od upadłego, lecz dołączyła pismo upadłego jako załącznik.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż wyżej opisanych nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a jeśli tak to jaka stawka podatku VAT winna być zastosowana.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 5 ust. 1, art. 2 pkt 6 oraz art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów usług, dostawa nieruchomości stanowiących własność prywatną upadłego i jego żony (nie ujętych w ewidencji środków trwałych firmy) nie nosi znamion sprzedaży związanej z działalnością gospodarczą. Tym samym osobę dokonującą sprzedaży nie uznaje się za podatnika, w związku z powyższym przedmiotowa dostawa w ocenie Zainteresowanej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku z dnia 31 marca 2010 r. oraz w odpowiedziach na wezwania z dnia 21 maja 2010 r. oraz z dnia 8 czerwca 2010 r. uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z kolei art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Jak wynika z powyższego, zarówno sprzedaż prawa użytkowania wieczystego, jak również oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określenie pojęcia "podatnik" ma zasadnicze znaczenie dla zakresu opodatkowania. O ile bowiem określenie czynności podlegających opodatkowaniu określa zakres przedmiotowy opodatkowania, to określenie pojęcia "podatnik" wskazuje na podmiotowy zakres opodatkowania. W efekcie opodatkowaniu mogą podlegać te czynności, w przypadku których spełniony został zarówno podmiotowy, jak i przedmiotowy zakres opodatkowania, tzn. zaistniała czynność określona jako opodatkowana, która została wykonana przez podmiot mający cechę podatnika. Należy w tym miejscu zauważyć, że obie te cechy powinny zostać spełnione jednocześnie, co oznacza, że w odniesieniu do danej czynności konkretny podmiot powinien występować w charakterze podatnika. Podatnikiem dany podmiot będzie tylko w odniesieniu do czynności opodatkowanych, które wykonał w ramach działalności gospodarczej.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż w dniu 17 grudnia 2007 r. Sąd Rejonowy ogłosił upadłość J.O. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą "A". W ramach prowadzonego postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, przedmiotem sprzedaży będzie prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz budynków, budowli i urządzeń gospodarstwa rolnego, stanowiący odrębny od gruntu przedmiot własności. Ww. nieruchomości stanowią majątek upadłego i jego żony, niezwiązany z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą oraz nie znajdują się w ewidencji środków trwałych. Z opisu zdarzenia przyszłego wynika również, iż powyższe nieruchomości zostały nabyte przez upadłego i jego małżonkę w dniu 17 kwietnia 2000 r. Nabywcy w umowie oświadczyli, że nabycie dokonywane jest z przeznaczeniem na prowadzoną działalność gospodarczą. W związku z ogłoszeniem upadłości w oparciu o treść art. 124 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze ww. majątek wszedł do masy upadłości. Upadły jako osoba fizyczna prowadził działalność gospodarczą i w związku z tą działalnością był podatnikiem podatku VAT. Z informacji posiadanych przez Syndyka wynika, iż upadły wykorzystywał przedmiotowe nieruchomości w działalności rolniczej - dokonywał zbioru i sprzedaży produktów rolnych pochodzących ze wskazanych nieruchomości gruntowych. W ramach prowadzonego postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku J.O. przedmiotem sprzedaży przez Syndyka będą jeszcze inne grunty, które wchodzą w skład masy upadłości, a w szczególności nieruchomości rolne położone w D. i R. (powiat XXX).

Z informacji zawartych we wniosku wynika zatem, iż przedmiotowy grunt został nabyty w celu wykorzystania go w działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, iż działanie poza zakresem działalności gospodarczej występuje jedynie w sytuacji, gdy przedmiotem sprzedaży jest majątek osobisty nie nabyty z przeznaczeniem do działalności gospodarczej. Podatnik musi jednak wykazać zamiar wykorzystania tej nieruchomości w ramach majątku osobistego. Okoliczności przedmiotowej sprawy nie wskazują na to aby nabycie nieruchomości służyć miało wyłącznie celom osobistym upadłego.

Należy również wskazać, że rolnicy wykonujący działalność gospodarczą w rozumieniu regulacji prawnych zawartych w ustawie o podatku od towarów i usług są podatnikami tego podatku, z tym, że dokonując dobrowolnej rejestracji uzyskują status czynnego podatnika, a w przypadku braku rejestracji - są podatnikami zwolnionymi - rolnikami ryczałtowymi. Zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy, przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

Grunt rolny wykorzystywany przez rolnika do prowadzenia działalności rolniczej nie stanowi zatem jego majątku osobistego. Wobec powyższego, w świetle definicji zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy, rolnicy traktowani są na tych samych zasadach co handlowcy, producenci, czy usługodawcy. W konsekwencji należy uznać, że działalność prowadzona przez rolników mieści się w pojęciu działalności gospodarczej. Grunty te, jako wykorzystywane w działalności rolniczej (działalności uznanej za działalność gospodarczą na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług) należy uznać za związane z tą działalnością.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że planowana przez Syndyka sprzedaż gruntów wykorzystywanych przez osobę upadłego do działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym do działalności gospodarczej w rozumieniu tej ustawy, będzie podlegała jej regulacjom, a osoba upadłego występować będzie w tych transakcjach w charakterze podatnika tego podatku.

Podstawowa stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi (7%, 3% i 0%) lub zwolnienie od podatku.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Zgodnie z treścią § 12 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, a także zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów.

W oparciu natomiast o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Według art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, iż oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć nie tylko umowę sprzedaży ale także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi (najemcy, dzierżawcy).

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b) - zgodnie z zapisem art. 43 ust. 7a - nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Podkreślenia wymaga, że dla rozstrzygnięcia, czy możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy ważne jest, czy dokonującemu dostawy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Literalne brzmienie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy wskazuje bowiem, że jednym z warunków skorzystania ze zwolnienia jest to, by w stosunku do dostawy danego obiektu nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy podkreślić, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Natomiast, treść art. 29 ust. 5 ustawy stanowi, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Powyższa zasada nie ma zastosowania dla czynności oddania nieruchomości w użytkowanie wieczyste, o czym stanowi art. 29 ust. 5a ustawy.

Zgodnie z § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia, zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z przedłożonego wniosku wynika, iż w ramach prowadzonego postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, przedmiotem sprzedaży będą działki leżące, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy, na następujących terenach:

Ponadto, z operatu szacunkowego określenia wartości rynkowej prawa własności przedmiotowej nieruchomości rolnej w H., składającej się z działek ew. nr 111/2, 111/3, 111/4, 111/9, 111/10, 148/73, 233/1, 233/2, 233/4 wynika, iż:

* działka nr 111/2 oraz działka nr 111/3 - nie należą do terenów budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę. Jak to już zostało wskazane we wniosku z dnia 31 marca 2010 r., działki nr 111/2 oraz 111/3 są niezabudowane i są porośnięte drzewami,

* działka nr 148/73 - jedynie w części jest zaliczana do terenów budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę, pozostała powierzchnia działki jako biologicznie czynna w postaci zieleni towarzyszącej, w tym izolacyjnej,

* działka nr 233/2 - jest zaliczana do terenów budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę,

* działka nr 233/4 - jedynie część owej działki jest zaliczana do terenów budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę. Z operatu szacunkowego wynika, iż maksymalny procent owej działki pod zabudowę oraz utwardzone dojścia i dojazdy wynosi 50%, pozostała powierzchnia działki jako biologicznie czynna w postaci zieleni towarzyszącej, w tym izolacyjnej. Obecnie na większości terenu działki znajdują się nasadzenia sadownicze.

Zabudowania znajdujące się na działkach nr 111/4, nr 111/9 oraz nr 111/6 są budowlami w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.). Natomiast działka nr 111/10 zabudowana jest budynkiem wagi samochodowej wraz z budowlą - wagą samochodową. Budynek wagi jest wykorzystywany wyłącznie na potrzeby urządzenia wagi samochodowej. Z kolei działka nr 233/1 jest zabudowana budynkami suszarni i szopami drewnianymi. Stan techniczny owych zabudowań jest bardzo zły. Jakiekolwiek wykorzystanie budynków jest niemożliwe bowiem według rozsądnej oceny nadają się do rozbiórki.

W ocenie Wnioskodawczyni dostawa przedmiotowych obiektów nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jak również przed nim. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą przedmiotowych obiektów upłynął okres dłuższy niż 2 lata, ponieważ upadły nabył obiekty w 2000 r., upadłość została ogłoszona 17 grudnia 2007 r., a sprzedaż przez Syndyka jest zaplanowana na bieżący rok. Z umowy sprzedaży z dnia 17 kwietnia 2000 r. wynika, iż upadły nabył wraz z żoną przedmiotowe nieruchomości zorganizowane na prawie użytkowania wieczystego oraz odrębną własność znajdujących się na tych nieruchomościach budynków i obiektów jako zespół składników wchodzących w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 55³ Kodeksu cywilnego. Powyższa czynność jako sprzedaż gospodarstwa rolnego wolna była od podatku VAT, na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 109, poz. 1245). W związku z powyższym w odniesieniu do przedmiotowych obiektów upadłemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W umowie sprzedaży z dnia 17 kwietnia 2000 r. upadły oraz jego małżonka oświadczyli, że nabywają przedmiotowe nieruchomości oraz budynki i obiekty z przeznaczeniem na prowadzoną przez nich działalność gospodarczą pod firmą "A". Jednakże w ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej prowadzonej przez upadłego brak jest owych nieruchomości oraz budynków. Z dokumentacji księgowej przekazanej przez upadłego nie wynika, żeby upadły ponosił jakiekolwiek wydatki na ulepszenie przedmiotowych obiektów, a w szczególności wydatki w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nie wynika także, żeby upadły ponosił nakłady na ulepszenie przedmiotowych obiektów oraz nie wynika, że ulepszone ewentualnie obiekty były wykorzystywane przez upadłego do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług przez okres co najmniej 5 lat.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opis sprawy należy stwierdzić, iż transakcja zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntów niezabudowanych opodatkowana będzie w następujący sposób:

Natomiast dostawa budowli znajdujących się na działkach nr 111/4, 111/9 i 111/6, budynku wraz z budowlą położonych na działce nr 111/10 oraz budynków i szop znajdujących się na działce nr 233/1 - będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, jeżeli, jak oświadczyła Zainteresowana, dostawa przedmiotowych obiektów nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, jak również przed nim, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tych obiektów upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Należy jednak stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie, jeżeli warunki zawarte w art. 2 pkt 14 ustawy, odnoszące się do pierwszego zasiedlenia nie zostały spełnione, to wymienione wyżej budynki i budowle i tak korzystają ze zwolnienia zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, z uwagi na brak prawa do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu oraz nie poniesienie nakładów na ich ulepszenie.

Jak wynika z cyt. wyżej § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia w związku z art. 29 ust. 5 ustawy, zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu podlega opodatkowaniu analogicznie jak związane z tym gruntem budynki, budowle lub ich części. Odnosząc powyższe do sprawy będącej przedmiotem zapytania należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż dostawa budynków i budowli korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu, z którym budynki i budowle te są trwale związane zostanie objęta zwolnieniem od podatku.

Reasumując, sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki nr 111/2 oraz części działki nr 148/73 i części działki nr 233/4, będzie korzystała ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Sprzedaż budowli znajdujących się na działkach nr 111/4, 111/9 i 111/6, budynku wraz z budowlą położonych na działce nr 111/10 oraz budynków i szop znajdujących się na działce nr 233/1 - będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy. Również prawo użytkowania wieczystego gruntu, z którym ww. budynki i budowle są trwale związane zostanie objęte zwolnieniem od podatku, na podstawie § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia w związku z art. 29 ust. 5 ustawy.

Natomiast dostawa prawa użytkowania wieczystego działek nr 111/3 i nr 233/2 oraz części działki nr 148/73 i części działki nr 233/4, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.

Dla rozstrzygnięcia wniosku przyjęto opis zdarzenia przyszłego zawarty we wniosku z dnia 31 marca 2010 r. oraz w odpowiedziach Wnioskodawczyni na wezwania tut. Organu udzielonych w pismach z dnia 21 maja 2010 r. oraz z dnia 8 czerwca 2010 r.

Uznając, iż zbycie prawa użytkowania wieczystego działki nr 111/3 nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9, lecz opodatkowane jest 22% stawką podatku, tut. Organ oparł się na oświadczeniu Wnioskodawczyni zawartym we wniosku, zgodnie z którym działka nr 111/3, w oparciu o plan zagospodarowania przestrzennego jest przeznaczona pod usługi nieuciążliwe i zabudowę mieszkaniową o niskiej intensywności, a nie na stwierdzeniu Zainteresowanej zawartym w uzupełnieniu z dnia 8 czerwca 2010 r. o niebudowlanym charakterze gruntu. Należy bowiem zauważyć, iż wyznacznikiem określania przeznaczenia terenu jest - w pierwszej kolejności - plan zagospodarowania przestrzennego terenu, zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), a dopiero w przypadku jego braku inna istniejąca dokumentacja. Na rozstrzygnięcie zawarte w niniejszej interpretacji wpłynął również fakt, iż z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika, aby prawo użytkowania wieczystego gruntu zbywane było na cele rolnicze (co skutkowałoby zastosowaniem § 12 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia).

Natomiast uzupełnienie z dnia 23 czerwca 2010 r. jako nie wnoszące nowych faktów - nie miało wpływu na niniejsze rozstrzygnięcie.

Należy zauważyć, że Organ wydający interpretacje nie prowadzi postępowania podatkowego i nie analizuje dowodów bowiem opiera się na przedstawionym przez Zainteresowanego stanie faktycznym sprawy lub opisanym zdarzeniu przyszłym. Ponadto, analiza załączników dołączanych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wyczerpujący opis zdarzenia przyszłego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej lub też z uzupełnienia do wniosku sporządzonego i podpisanego przez Wnioskodawcę (lub osobę upoważnioną), a nie z załączonych do niego dokumentów. W związku z powyższym załączone do uzupełnienia z dnia 23 czerwca 2010 r. pismo Pana skierowane do Syndyka, nie było przedmiotem merytorycznej analizy.

Tut. Organ informuje ponadto, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono w oparciu o opisane zdarzenie przyszłe i traci ona swą aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.