ILPP1/443-393/13-2/AI - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług udzielenia przez spółkę jawną oprocentowanej pożyczki na rzecz innej spółki osobowej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 1 sierpnia 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-393/13-2/AI Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług udzielenia przez spółkę jawną oprocentowanej pożyczki na rzecz innej spółki osobowej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2013 r. (data wpływu 9 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, iż czynność udzielenia pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatne świadczenie usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, iż czynność udzielenia pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatne świadczenie usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wspólnik spółki jawnej prowadzonej wraz z żoną i dziećmi jest jednocześnie wspólnikiem innej spółki jawnej. Spółki prowadzą działalność handlowo-usługową w branży sanitarno-instalacyjnej. Oba podmioty są podatnikami podatku od towarów i usług.

Spółki zawarły między sobą umowę pożyczki, w której zostało określone należne wynagrodzenie Pożyczkodawcy z tytułu udzielenia pożyczki. Oprocentowanie pożyczki ustalono na zasadach rynkowych, porównując oferty kredytowe trzech banków, a prowizję za udzielenie pożyczki potrącono przy przelewie środków na konto. Pożyczki udzielono z majątku Spółki - Pożyczkodawcy - z Jej rachunku bankowego. Należne wynagrodzenie za udzielenie pożyczki zostało w terminie spłaty rozliczone i została wystawiona faktura ze stawką VAT zwolnioną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka postąpiła prawidłowo przyjmując udzielenie oprocentowanej pożyczki jako odpłatne świadczenie usług finansowych podlegających regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, czynność udzielenia pożyczki z majątku Spółki za wynagrodzeniem podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zdaniem Zainteresowanego, czynność udzielenia pożyczki stanowi usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ww. ustawy, a mianowicie:

* jest to czynność odpłatna - Spółka - Pożyczkobiorca zapłaci Pożyczkodawcy ustalone w umowie wynagrodzenie za udostępnienie kapitału, wynagrodzenie zostało ustalone na zasadach rynkowych,

* Spółka - Pożyczkodawca udzielając pożyczki ma na celu osiągnięcie przychodu w postaci odsetek od pożyczonego na ustalony w umowie czas kapitału,

* nie stanowi dostawy towarów - pieniądze nie są towarem, a tym samym ich odpłatne udostępnianie nie może być uznane za dostawę towarów za wynagrodzeniem,

* udzielenie pożyczki jest świadczeniem wzajemnym - Pożyczkobiorca ma możliwość korzystania z udostępnionych środków w zamian za wypłacone wynagrodzenie.

Udzielenie pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 pkt 4 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych, który stanowi, iż nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

a.

opodatkowana podatkiem od towarów i usług,

b.

zwolniona od opodatkowania podatkiem od towarów i usług, z wyjątkiem:

- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub praw do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, usługa udzielenia pożyczki między podatnikami jest więc zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT. Konsekwentnie w przedstawionej sytuacji spełniona jest przesłanka wymieniona w art. 2 ust. 4 lit. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych omawianej pożyczki. W analizowanym przypadku obie spółki są podatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych.

W opinii Wnioskodawcy, czynność udzielenia odpłatnej pożyczki z majątku spółki wchodzi w zakres regulacji ustawy o VAT i jednocześnie korzysta ze zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W oparciu o art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, zgodnie z którą usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, iż definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z cytowanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z ww. przepisem, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Zatem, w wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.

Z opisu sprawy wynika, że Wspólnik spółki jawnej prowadzonej wraz z żoną i dziećmi jest jednocześnie wspólnikiem innej spółki jawnej. Spółki prowadzą działalność handlowo-usługową w branży sanitarno-instalacyjnej. Oba podmioty są podatnikami podatku od towarów i usług.

Spółki zawarły między sobą umowę pożyczki, w której zostało określone należne wynagrodzenie Pożyczkodawcy z tytułu udzielenia pożyczki. Oprocentowanie pożyczki ustalono na zasadach rynkowych, porównując oferty kredytowe trzech banków, a prowizję za udzielenie pożyczki potrącono przy przelewie środków na konto. Pożyczki udzielono z majątku Spółki - Pożyczkodawcy - z Jej rachunku bankowego. Należne wynagrodzenie za udzielenie pożyczki zostało w terminie spłaty rozliczone i została wystawiona faktura ze stawką VAT zwolnioną.

W związku z udzieloną pożyczką pobierane jest wynagrodzenie w postaci ustalonych odsetek czy innych opłat z tytułu udostępnionego kapitału. Opłaty te pobierane przez pożyczkodawcę są ściśle związane z uzyskaniem korzyści przez pożyczkobiorcę. Zaznaczyć należy, iż skoro czynność udzielenia pożyczki jest na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, uznana za świadczenie usług podlegające tej ustawie, zatem wszelkie opłaty związane z zawartą umową pożyczki podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane przepisy w kontekście przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż przedmiotowa usługa udzielenia pożyczek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatne świadczenie usług w oparciu o art. 5 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy.

Informuje się ponadto, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności zawartej w stanowisku Wnioskodawcy kwestii możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla czynności udzielania pożyczek.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl