ILPP1/443-379/13-6/NS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, reprezentowanej przez pełnomocnika doradcę podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2013 r. (data wpływu 2 maja 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 lipca 2013 r. (data wpływu 17 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korygowania podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Spółkę B na Wnioskodawcę w sytuacji braku ich zapłaty na moment połączenia przez przejęcie - jest prawidłowe.

W dniu 2 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korygowania podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Spółkę B na Wnioskodawcę w sytuacji braku ich zapłaty na moment połączenia przez przejęcie. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 lipca 2013 r. (data wpływu 17 lipca 2013 r.) o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.; dalej: "k.s.h."). Zainteresowany prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (jest czynnym podatnikiem podatku VAT) oraz zajmuje się działalnością produkcyjną.

Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca posiada podpisaną z inną spółką z grupy kapitałowej X (dalej: "Spółka A") umowę licencyjną na korzystanie ze znaku towarowego (dalej: "Znak towarowy"), którego Spółka A jest właścicielem. Zainteresowany korzysta bowiem ze Znaku towarowego w ten sposób, że prowadzi obrót towarami i usługami opatrzonymi Znakiem towarowym oraz korzysta ze Znaku towarowego na potrzeby marketingu i reklamy.

Ponadto, z uwagi na to, że Wnioskodawca oraz Spółka A są w jednej grupie kapitałowej spółek X, Zainteresowany posiada obecnie i będzie posiadać także inne zobowiązania wobec Spółki A z tytułu nabycia towarów i usług oraz środków trwałych i/lub wartości niematerialnych i prawnych.

Obecnie, z uwagi na planowane wejście Wnioskodawcy na giełdę papierów wartościowych, aby uzyskać przejrzystość struktury spółek w grupie X, doradcy inwestycyjni zalecili Zainteresowanemu zakup od Spółki A Znaku towarowego (prawdopodobnie na moment zakupu Znaku towarowego Spółka A będzie spółką osobową w rozumieniu k.s.h.). Sprzedaż Znaku towarowego (tekst jedn.: odpłatne zbycie) zostanie udokumentowana wystawioną przez Spółkę A fakturą VAT (Spółka A jest i będzie czynnym podatnikiem podatku VAT).

W dalszej kolejności, celem uproszczenia struktury kapitałowej oraz zminimalizowania kosztów jej utrzymania, planuje się następnie przeprowadzenie połączenia przez przejęcie Spółki A przez jej wspólnika (tekst jedn.: inną spółkę kapitałową z grupy X, dalej: "Spółka B"), a następnie połączenie w drodze przejęcia Spółki B przez Wnioskodawcę.

Zainteresowany posiada także na dzień dzisiejszy i będzie posiadać w przyszłości (tekst jedn.: na moment połączenia) zobowiązania wobec Spółki B z tytułu nabycia towarów i usług oraz środków trwałych i/lub wartości niematerialnych i prawnych.

Z pisma z dnia 10 lipca 2013 r., stanowiącego uzupełnienie do wniosku wynika, iż:

1. Wnioskodawca potwierdził, iż jak już wskazał w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku w sprawie, Zainteresowany w prowadzonej przez siebie obecnie działalności gospodarczej korzysta ze Znaku towarowego, na podstawie podpisanej umowy licencyjnej, w ten sposób, że prowadzi opodatkowany podatkiem od towarów i usług obrót towarami i usługami opatrzonymi Znakiem towarowym oraz korzysta ze Znaku towarowego na potrzeby marketingu i reklamy.Po nabyciu Znaku towarowego, Wnioskodawca w dalszym ciągu będzie wykorzystywał go w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej polegającej na wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, w szczególności poprzez:

* oznaczenie nim sprzedawanych na rynku towarów, których sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (produkty Zainteresowanego),

* świadczenie usług, w szczególności usług budowlano-montażowych, pod marką X,

* wykorzystywanie w celach marketingu i reklamy związanych bezpośrednio ze sprzedażą produktów i świadczeniem usług opodatkowanych podatkiem VAT.

2. Wnioskodawca potwierdził, iż jeżeli wystąpi o zwrot wykazanej w deklaracji nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni, to na moment złożenia tej deklaracji wszystkie zobowiązania Zainteresowanego udokumentowane fakturami, z którymi związane będą kwoty podatku naliczonego wykazane w deklaracji, będą w całości zapłacone, z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji, gdy na moment połączenia przez przejęcie Spółki B przez Wnioskodawcę niektóre należne zobowiązania Zainteresowanego wobec Spółki B nie zostaną przez Niego zapłacone w całości, bądź zostaną zapłacone tylko w części, zastosowanie po dniu połączenia znajdzie art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej: "Ustawa o VAT").

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy na moment połączenia przez przejęcie Spółki B przez Zainteresowanego niektóre należne zobowiązania Wnioskodawcy wobec Spółki B nie zostaną przez Niego zapłacone w całości, bądź zostaną zapłacone tylko w części, zastosowanie po dniu połączenia nie znajdzie art. 89b Ustawy o VAT.

Zasady, na jakich należy dokonywać łączenia spółek kapitałowych i osobowych, określają przepisy k.s.h.

Zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h., połączenie może być dokonane przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie).

Stosownie natomiast do treści art. 494 § 1 ww. ustawy, spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki. Przepis ten zawiera zasadę sukcesji generalnej.

Na gruncie prawa podatkowego powyższa zasada sukcesji została wyrażona w art. 93 § 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) Ordynacja podatkowa (dalej: "OP"), który to przepis stanowi, iż osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się osób prawnych oraz łączenia się osobowych i kapitałowych spółek handlowych wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

Przepis ten stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie innej osoby prawnej (osób prawnych) oraz do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych) - art. 93 § 2 OP.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, na moment sprzedaży Znaku towarowego Spółka A będzie spółką osobową w rozumieniu k.s.h. Oznacza to, że z dniem przejęcia Spółki A przez jej wspólnika (Spółkę B), Spółka B stanie się stroną wszystkich zobowiązań i należności Spółki A, w tym należności, jakie Spółka A posiadała wobec Zainteresowanego na moment połączenia.

Następnie, w wyniku połączenia przez przejęcie Spółki B przez Wnioskodawcę, ten sam podmiot (Zainteresowany) będzie jednocześnie dłużnikiem i wierzycielem tego samego zobowiązania (tekst jedn.: przykładowo zobowiązania, jakie Wnioskodawca przed połączeniem posiadał wobec Spółki B, w tym przykładowo mogą to być jeszcze zobowiązania pierwotnie zaciągnięte przez Zainteresowanego wobec Spółki A). Taka sytuacja stanowi konfuzję, która w doktrynie, prawa cywilnego jest wprost zaliczana do zdarzeń powodujących wygaśnięcie zobowiązania. W opisanym zdarzeniu przyszłym może więc dojść do konfuzji, tj. do wygaśnięcia stosunku prawnego pomimo braku spełnienia przez dłużnika świadczenia.

W myśl art. 89b Ustawy o VAT, w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Z powyższej regulacji wynika, że jeśli dłużnik nie zapłaci wierzytelności w terminie 150 dni od upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze, to wówczas ma obowiązek skorygowania odliczonego już podatku naliczonego wynikającego z takiej niezapłaconej faktury.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowy przepis art. 89b Ustawy o VAT nie będzie miał w ogóle zastosowania w opisanym zdarzeniu przyszłym po dniu połączenia przez przejęcie Spółki B przez Zainteresowanego.

W pierwszej kolejności w wyniku połączenia przez przejęcie Spółki A przez Spółkę B dojdzie tylko do zmiany strony istniejących i niezapłaconych zobowiązań Wnioskodawcy wobec Spółki A. Oznacza to, że w istocie na Zainteresowanym nadal będzie ciążył obowiązek zapłaty nieuregulowanych w całości lub w części zobowiązań wobec Spółki A, ale zapłata taka powinna być dokonana na rzecz Spółki B, które będzie sukcesorem działalności prowadzonej przez Spółkę A.

Natomiast w drugim etapie, tj. połączenia przez przejęcie Spółki B przez Wnioskodawcę, dojdzie do całkowitego wygaśnięcia zobowiązań, jakie posiadał On wobec Spółki B. Wśród wygasłych zobowiązań mogą być też takie, jakie pierwotnie Zainteresowany posiadał jeszcze wobec Spółki A. W takich okolicznościach wzajemne zobowiązania wygasną z mocy prawa, poprzez połączenie praw wierzyciela i obowiązków dłużnika.

Mając na uwadze powyższe regulacje, w ocenie Wnioskodawcy, w odniesieniu zarówno do zobowiązań niezapłaconych przez Niego wobec Spółki B w całości lub zapłaconych tylko w części (w których mogą mieścić się także zobowiązania pierwotnie należne Spółce A od Zainteresowanego) zastosowanie po dniu połączenia przez przejęcie Spółki B przez Wnioskodawcę nie znajdzie regulacja wyrażona w art. 89b Ustawy o VAT mówiąca o korekcie odliczonego podatku VAT naliczonego.

Podsumowując, Zainteresowany stoi na stanowisku, że w sytuacji, gdy na moment połączenia przez przejęcie Spółki B przez Wnioskodawcę niektóre należne zobowiązania Zainteresowanego wobec Spółki B nie zostaną przez Niego zapłacone w całości, bądź zostaną zapłacone tylko w części, zastosowanie po dniu połączenia nie znajdzie art. 89b Ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 491 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi; spółka osobowa nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną.

W myśl art. 492 § 1 ww. ustawy, połączenie może być dokonane:

Spółka przejmowana albo spółki łączące się przez zawiązanie nowej spółki zostają rozwiązane, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, w dniu wykreślenia z rejestru (art. 493 § 1 cyt. ustawy).

Połączenie - na podstawie § 2 tego przepisu - następuje z dniem wpisania połączenia do rejestru właściwego według siedziby, odpowiednio spółki przejmującej albo spółki nowo zawiązanej (dzień połączenia). Wpis ten wywołuje skutek wykreślenia spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, z uwzględnieniem art. 507 powołanej ustawy.

Ponadto, stosownie do art. 494 § 1 powołanej ustawy, Spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki.

Należy wskazać, że następstwo prawne, polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw poprzednio już istniejących. W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa, jak i w obowiązki swego poprzednika prawnego.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w rozdziale 14 działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Na mocy art. 93 § 1 ww. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

Z kolei, jak stanowi art. 93 § 2 cyt. ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest spółką kapitałową w rozumieniu przepisów ustawy - Kodeks spółek handlowych. Zainteresowany prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (jest czynnym podatnikiem podatku VAT) oraz zajmuje się działalnością produkcyjną. Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca posiada podpisaną z inną spółką z grupy kapitałowej X (Spółka A) umowę licencyjną na korzystanie ze Znaku towarowego, którego Spółka A jest właścicielem. Zainteresowany korzysta bowiem ze Znaku towarowego w ten sposób, że prowadzi obrót towarami i usługami opatrzonymi Znakiem towarowym oraz korzysta ze Znaku towarowego na potrzeby marketingu i reklamy. Ponadto, z uwagi na to, że Wnioskodawca oraz Spółka A są w jednej grupie kapitałowej spółek X, Zainteresowany posiada obecnie i będzie posiadać także inne zobowiązania wobec Spółki A z tytułu nabycia towarów i usług oraz środków trwałych i/lub wartości niematerialnych i prawnych. Obecnie, z uwagi na planowane wejście Wnioskodawcy na giełdę papierów wartościowych, aby uzyskać przejrzystość struktury spółek w grupie X, doradcy inwestycyjni zalecili Zainteresowanemu zakup od Spółki A Znaku towarowego (prawdopodobnie na moment zakupu Znaku towarowego Spółka A będzie spółką osobową w rozumieniu k.s.h.). Sprzedaż Znaku towarowego (tekst jedn.: odpłatne zbycie) zostanie udokumentowana wystawioną przez Spółkę A fakturą VAT (Spółka A jest i będzie czynnym podatnikiem podatku VAT). W dalszej kolejności, celem uproszczenia struktury kapitałowej oraz zminimalizowania kosztów jej utrzymania, planuje się następnie przeprowadzenie połączenia przez przejęcie Spółki A przez jej wspólnika (tekst jedn.: inną spółkę kapitałową z grupy X, dalej: "Spółka B"), a następnie połączenie w drodze przejęcia Spółki B przez Wnioskodawcę. Zainteresowany posiada także na dzień dzisiejszy i będzie posiadać w przyszłości (tekst jedn.: na moment połączenia) zobowiązania wobec Spółki B z tytułu nabycia towarów i usług oraz środków trwałych i/lub wartości niematerialnych i prawnych.

Wskazać należy, iż kwestie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego regulują przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego - na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Ponadto, należy wskazać, iż podstawą odliczenia jest faktura jako dokument potwierdzający rzeczywiste transakcje gospodarcze, zawierający nazwy określające strony transakcji oraz ich adresy.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że faktura jest dokumentem potwierdzającym wykonanie pewnej usługi lub dostawy towaru, uprawniającym (po spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów prawa) podmiot, dla którego jest wystawiona (nabywcę) do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ww. regulacje nie uzależniają prawa do odliczenia podatku naliczonego od uregulowania zapłaty za nabyty towar czy usługę.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w momencie połączenia ww. Spółek, tj. połączenia w drodze przejęcia Spółki B przez Wnioskodawcę, będą one miały wobec siebie nieuregulowane zobowiązania. Z dniem połączenia, Zainteresowany wejdzie we wszystkie prawa i obowiązki Spółki przejmowanej i jednocześnie stanie się dłużnikiem i wierzycielem dla samego siebie. W związku z tym dojdzie do wygaśnięcia wzajemnych zobowiązań z mocy prawa (konfuzja). Tym samym, wygaśnięcie wzajemnych zobowiązań poprzez konfuzję będzie oznaczało uregulowanie wzajemnych należności.

Konsekwencją powyższego będzie brak obowiązku korygowania przez Wnioskodawcę podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Spółkę B w wypadku nieuregulowania zobowiązań należnych tej Spółce od Zainteresowanego powstałych przed dniem połączenia w sytuacji, gdy termin do dokonania korekty upłynąłby po dniu połączenia.

W niniejszej sytuacji nie będzie miał zastosowania art. 89b ustawy. Stosownie bowiem do tego przepisu, w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Powołany przepis nakłada obowiązek skorygowania podatku naliczonego w przypadku nieuregulowania należności przez dłużnika w określonej sytuacji.

W przedmiotowym przypadku taka sytuacja jednak nie wystąpi, ponieważ, jak wskazano wyżej, w związku z połączeniem ww. Spółek dojdzie do wygaśnięcia wzajemnych zobowiązań, zatem po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek dokonywania korekty podatku naliczonego.

Reasumując, w sytuacji, gdy na moment połączenia przez przejęcie Spółki B przez Wnioskodawcę niektóre należne zobowiązania Zainteresowanego wobec Spółki B nie zostaną przez Niego zapłacone w całości, bądź zostaną zapłacone tylko w części, zastosowania po dniu połączenia nie znajdzie art. 89b ustawy.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej obowiązku korygowania podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Spółkę B na Wnioskodawcę w sytuacji braku ich zapłaty na moment połączenia przez przejęcie. Wniosek w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia znaku towarowego został rozstrzygnięty w interpretacji indywidualnej z dnia 25 lipca 2013 r. nr ILPP1/443-379/13-4/NS. Natomiast kwestia dotycząca prawa do otrzymania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 25 lipca 2013 r. nr ILPP1/443-379/13-5/NS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.