ILPP1/443-362/08-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu Miasta i Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2008 r. (data wpływu 3 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowej - jest prawidłowe.

W dniu 3 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Działka nr (..) o powierzchni 0,74 ha położona w miejscowości B, stanowi własność Miasta i Gminy i jest w użytkowaniu wieczystym osób fizycznych. Budynek posadowiony na działce jest własnością użytkownika wieczystego. Użytkownik wystąpił z wnioskiem do Wnioskodawcy o sprzedaż gruntu w drodze bezprzetargowej na podstawie art. 32 ust. 1 i art. 37 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.).

Wnioskodawca jest zdania, iż sprzedaż omawianego gruntu podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku VAT.

Nabywca gruntu podnosi jednak, iż do transakcji tej zastosowanie ma przepis art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, zwolniona jest dostawa terenów niezabudowanych innych niż zabudowane oraz przeznaczone pod zabudowę. Oznacza to, że ze zwolnienia korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym oraz działki rekreacyjne. Dla ww. działki do dnia 31 grudnia 2003 r. obowiązywały ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy. Zgodnie z nim działka przeznaczona była pod tereny urządzeń obsługi gospodarki polowej, ogrodniczej i zwierzęcej (symbol "5,5 R, PV"). Zgodnie z ewidencją gruntów i budynków Starostwa Powiatowego ww. grunty oznaczone są jako "Bz - tereny rekreacyjno-wypoczynkowe".

Z posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów, w szczególności decyzji Starosty nr A (...) z dnia 17 czerwca 2005 r. zatwierdzającej projekt budowlany i zmieniającej pozwolenie na budowę - decyzja Starosty Nr A (...) z dnia 25 października 2002 r. na przedmiotowej działce powstał budynek zaliczany do kategorii obiekt XIV.

Zgodnie z przepisami prawa budowlanego do kategorii tej zalicza się budynki zakwaterowania turystycznego i rekreacyjnego jak hotele, motele, pensjonaty, domy wypoczynkowe, schroniska turystyczne. Budynek ten wraz z innymi budynkami zlokalizowanymi na sąsiednich działkach stanowi kompleks, w którym prowadzona jest następująca działalność gospodarcza:

* 55.23.Z - miejsca krótkotrwałego zakwaterowania pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane,

* 55.23.Z - placówki gastronomiczne pozostałe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opisana wyżej czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce 22%, czy też jest zwolniona.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości gruntowej opisanej we wniosku podlega opodatkowaniu 22% podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów - stosownie do treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast za towar ustawa o podatku od towarów i usług uznaje rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.).

W świetle powołanych norm prawnych sprzedaż nieruchomości gruntowych podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji winna być opodatkowana podatkiem VAT.

Stosownie do art. 32 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) nieruchomość gruntowa oddana w użytkowanie wieczyste może być sprzedana użytkownikowi wieczystemu. Z dniem zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości gruntowej wygasa z mocy prawa uprzednio ustanowione prawo użytkowania wieczystego.

Sprzedaż na podstawie art. 32 ww. ustawy, prawa własności gruntów objętych prawem użytkowania wieczystego, należy traktować jako dostawę towarów, gdyż grunty są towarami w rozumieniu przepisów ustawy o podatku VAT.

W myśl art. 235 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez użytkownika wieczystego stanowią jego własność; to samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie terenu w użytkowanie wieczyste.

Według § 2 art. 235 Kodeksu cywilnego przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym terenie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym.

Przepisy art. 235 Kodeksu cywilnego stanowią wyjątek od zasad wyrażonych w art. 47 § 1 i art. 48, zgodnie z którymi:

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Ww. ustawa w swym obowiązującym kształcie przewiduje możliwość zwolnienia od podatku szeregu czynności podlegających ustawie.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego (vide art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r.). W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (w myśl zapisów art. 4 ust. 2 ww. ustawy) określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

Ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego kształtują, wraz z innymi przepisami, sposób wykonywania prawa własności nieruchomości - vide art. 6 ust. 1 cyt. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Jednakże w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (...) - vide art. 9 ust. 1 ww. ustawy.

Studium sporządza się dla obszaru w granicach administracyjnych gminy, a ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych (art. 9 ust. 3 i 4). Należy jednak wskazać, iż studium nie jest aktem prawa miejscowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zamierza zbyć nieruchomość nr 106 o powierzchni 0,74 ha, na której aktualny użytkownik wieczysty wybudował budynek. Wnioskodawca, transakcję tą zamierza opodatkować 22% stawką podatku VAT. Nabywca nieruchomości kontestuje jednak powołując się w przedmiotowej sprawie na zapisy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT wskazując, iż transakcja ta będzie zwolniona od podatku VAT. Zwolnione bowiem z podatku są dostawy gruntów innych niż zabudowane lub przeznaczone pod zabudowę.

Obowiązujący do dnia 31 grudnia 2003 r. miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego definiował charakter przedmiotowej nieruchomości jako przeznaczoną pod tereny urządzeń obsługi gospodarki polowej, ogrodniczej i zwierzęcej (symbol "5,5 R, PV"). Ewidencja gruntów i budynków klasyfikuje natomiast przedmiotowy grunt jako "Bz - tereny rekreacyjno-wypoczynkowe". Charakter działki kształtują jednak dwie decyzje Starosty (decyzja z dnia 25 października 2002 r. Nr A (...) stanowiąca pozwolenie na budowę oraz decyzja z dnia 17 czerwca 2005 r. Nr A (...) zmieniająca pozwolenie na budowę i zatwierdzająca projekt budowlany). Decyzją z 2005 r. umożliwiono powstanie na przedmiotowej działce budynku zaliczanego do kategorii obiekt XIV, tj. budynku zakwaterowania turystycznego i rekreacyjnego (hotele, motele, pensjonaty, domy wypoczynkowe, schroniska turystyczne). Budynek, który powstał na przedmiotowej nieruchomości wraz z innymi budynkami zlokalizowanymi na sąsiednich działkach stanowi kompleks, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza oznaczona symbolem PKD 55.23.Z - miejsca krótkotrwałego zakwaterowania pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane, 55.23.Z - placówki gastronomiczne pozostałe.

Uwzględniając zatem powołane przepisy oraz stan faktyczny sprawy stwierdzić należy, iż dostawa nieruchomości oznaczonej nr 106, położonej w miejscowości B. nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy i winna być opodatkowana 22% stawką podatku od towarów i usług. Obowiązek podatkowy wynika bowiem z faktu, iż decyzje urzędowe odnoszące się do nieruchomości przeznaczyły grunt pod zabudowę obiektem typu XIV, tj. budynki zakwaterowania turystycznego i rekreacyjnego jak hotele, motele, pensjonaty, domy wypoczynkowe, schroniska turystyczne. De facto na nieruchomości posadowiono budynek o takim charakterze i wykonywana jest tam działalność sklasyfikowana pod numerem PKD 55.23.Z.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.