ILPP1/443-361/14-4/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 sierpnia 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-361/14-4/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2014 r. (data wpływu 5 maja 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 czerwca 2014 r. (data wpływu 17 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* opodatkowania wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu na nieruchomości gruntowej oraz wystawienia faktury VAT - jest nieprawidłowe,

* prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu na nieruchomości gruntowej a także zwolnienia podmiotowego od podatku oraz udokumentowania fakturą VAT czynności ustanowienia służebności przesyłu na nieruchomości. Dnia 17 czerwca 2014 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem działki we wsi R, woj. d. Grunt ten został ujęty w ewidencji gruntów jako: rola II 0,5400 ha, pastwiska III 0,5900 ha i rowy 0,0200 ha.

Działka nr 32, o powierzchni 1,1500 ha, położona przy ulicy O nr 15 w miejscowości R, gmina W M, powiat t, województwo d, dla której Sąd Rejonowy w T prowadzi księgę wieczystą nr (...).

Opisaną nieruchomość Wnioskodawca nabył na podstawie umowy darowizny z dnia 26 czerwca 1991 r.

Wskazana nieruchomość stanowi składnik majątku osobistego, gdyż w małżeństwie Wnioskodawcy obowiązuje ustrój rozdzielności majątkowej.

Firma Operator X S.A. zaplanował budowę gazociągu, który będzie przebiegał przez działkę Wnioskodawcy. Na podstawie zamówionego przez Inwestora operatu szacunkowego zaproponowana została Wnioskodawcy kwota 26.848,00 zł jako wartość jednorazowego wynagrodzenia z tytułu ustanowienia ograniczonego prawa rzeczowego w postaci służebności przesyłu wynikającej z przebiegu gazociągu Y X00 relacji R-Ch. Wobec inwestora Wnioskodawca zobowiązuje się do ustanowienia na czas nieoznaczony, za powyższe wynagrodzenie, w formie aktu notarialnego - służebności przesyłu i wpisania tej służebności do księgi wieczystej. Służebność ta polegać będzie na prawie do wybudowania i utrzymania na nieruchomości Wnioskodawcy gazociągu o średnicy Y (...) oraz prawie swobodnego dojścia i dojazdu do tego gazociągu celem wykonania wszelkich czynności koniecznych do prawidłowej eksploatacji, usuwania awarii, remontów, konserwacji oraz na zakazie (dla Wnioskodawcy) zabudowy w strefie kontrolowanej gazociągu w pasie o szerokości 8 m oraz zakazie nasadzeń drzew w pasie o szerokości 4 m.

Wnioskodawca dowiedział się, że jego obowiązkiem jest zapłata podatku od przychodu - czyli tego wynagrodzenia za ustanowienie służebności na gruncie, że Zainteresowany ma to wpisać w PIT-36 w "Inne źródła przychodu". Nie otrzymał jednak jednoznacznej odpowiedzi, czy zobowiązany jest też do zapłaty podatku VAT.

Dnia 17 czerwca 2014 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek o doprecyzowanie opisu sprawy wskazując, że:

1. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2. Zainteresowany nie prowadzi działalności gospodarczej, a tym samym opisany grunt (działka nr 32) nie był wykorzystywany do działalności gospodarczej.

3. Wnioskodawca nie prowadzi i nie prowadził działalności rolniczej i tym samym opisywany grunt nie był i nie jest wykorzystywany do takiej działalności.

4. Opisywana we wniosku działka gruntu była i jest oddawana osobie trzeciej na podstawie umowy dzierżawy. Dzierżawa ta była i jest nieodpłatna. Wnioskodawca nie pobierał i nie pobiera żadnych środków finansowych, czy innych korzyści materialnych z tytułu tej umowy dzierżawy.

5. Wskazana we wniosku transakcja jest jedyną transakcją z udziałem Wnioskodawcy w ogóle dokonaną w związku z opisywanym gruntem w latach poprzednich jak i w roku 2014. Wnioskodawca jest osobą fizyczną, otrzymuje wynagrodzenie jedynie ze stosunku pracy na podstawie umowy o pracę i otrzymane wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu na gruncie Wnioskodawcy jest jednorazowe i nigdy wcześniej nie był stroną tego typu transakcji finansowych.

6. Wnioskodawca nie prowadził/nie prowadzi działalności gospodarczej ani rolniczej oraz nie korzystał ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

7. Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej ani rolniczej i nie dokonał w roku 2013 ani wcześniej, ani później sprzedaży, której wartość nie przekroczyła 150.000 zł.

8. Wnioskodawca nie zrezygnował nigdy ze zwolnienia od podatku od towarów i usług oraz nigdy wcześniej nie wnioskował w takiej sprawie.

9. Zainteresowany nie prowadził i nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Tym samym nie dotyczy go zakres aktywności zawodowej opisany w pkt 9, ani też żaden inny, gdyż Wnioskodawca żadnej działalności gospodarczej nie prowadzi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca musi zapłacić podatek VAT i w jakiej wysokości od wynagrodzenia, które otrzymał za ustanowienie służebności przesyłu na swojej nieruchomości - gruncie.

2. Czy, jeśli okaże się, że Wnioskodawca zobowiązany jest zapłacić podatek VAT, to czy może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zakładając, że kwota wynagrodzenia mieści się w kwocie zwolnienia - 150.000 zł.

3. Czy Wnioskodawca musi wówczas założyć działalność i wystawić fakturę VAT Inwestorowi.

Zdaniem Wnioskodawcy, tylko właściciel nieruchomości, który jest płatnikiem podatku VAT, prowadzi działalność powinien zapłacić podatek VAT od ustanowienia na jego gruncie służebności przesyłu.

Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej i nigdy nie prowadził żadnej działalności gospodarczej. Jest tzw. osobą fizyczną. Zgoda, którą wyraził na ustanowienie służebności przesyłu jest jedyną zgodą.

Nigdy też wcześniej nie otrzymał wynagrodzenia za służebność jakąkolwiek na swojej nieruchomości. Wynagrodzenie, które otrzyma będzie jednorazowe. Zainteresowany nie będzie świadczyć usług w sposób ciągły. Z tego też powodu czynność ta nie powinna być traktowana jako usługa, która przyniesie Wnioskodawcy dochód, gdyż to wynagrodzenie ma zrekompensować stratę, jaką poniesie w związku z wybudowaniem (umieszczeniem w gruncie gazociągu).

Ustanowienie służebności przesyłu będzie utrudniało realizację planów Wnioskodawcy związanych z tą ziemią. Wnioskodawca nie będzie mógł swobodnie rozporządzać tym gruntem np. zabudować go.

Tym samym, gdyby Wnioskodawca chciał działkę sprzedać, jej wartość będzie mniejsza, nie tylko przez fakt infrastruktury gazowej, ale też przez fakt ujawnienia w księdze wieczystej.

W każdej chwili Inwestor może wejść na teren nieruchomości Wnioskodawcy.

Wynagrodzenie to, tak w rzeczywistości tylko częściowo zrekompensuje straty, które Wnioskodawca poniesie przez gazociąg. Wnioskodawca informuje, że nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nigdy nie wykonywał i nie wykonuje żadnych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca uważa, że jeśli miałby zapłacić podatek VAT to mógłby skorzystać ze zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy, gdyż zgodnie z ustawą:

"Zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku (...)".

Wnioskodawca jest zdania, że nie powinien płacić podatku nawet też podatku od przychodu, a już z pewnością nie powinien Zainteresowanego dotyczyć podatek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

* opodatkowania wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu na nieruchomości gruntowej oraz wystawienia faktury VAT - jest nieprawidłowe,

* prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego - jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl zapisów art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

W oparciu o art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z cyt. wyżej art. 8 ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu, przy czym należy zwrócić uwagę na ust. 1 pkt 2 tego artykułu, który przez świadczenie usług nakazuje rozumieć także zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. W związku z powyższym, przez świadczenie usług należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Zaznaczenia wymaga fakt, że nie każde powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki, tj. w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia, a świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.).

W przedmiotowej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie, czy otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie za odpłatne ustanowienie służebności przesyłu podlega, czy też nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Instytucja służebności przesyłu uregulowana została w art. 3051 -3054 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121) - dalej k.c. W świetle art. 3051 tej ustawy, nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu).

W art. 49 § 1 k.c. wskazano, że urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 3052 § 1 k.c., jeżeli właściciel nieruchomości odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna dla właściwego korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, przedsiębiorca może żądać jej ustanowienia za odpowiednim wynagrodzeniem.

W art. 3052 § 2 k.c. postanowiono, że jeżeli przedsiębiorca odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna do korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, właściciel nieruchomości może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu.

Służebność przesyłu to rodzaj służebności gruntowej, o czym jednoznacznie przesądza art. 3054 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych.

Pojęcie służebności gruntowej zdefiniowane zostało w art. 285 § 1 k.c. Zgodnie z tym przepisem, nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności (służebność gruntowa).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem działki gruntu nr 32, o powierzchni 1,1500 ha. Opisaną nieruchomość Wnioskodawca nabył na podstawie umowy darowizny z dnia 26 czerwca 1991 r. Firma Operator X S.A. zaplanował budowę gazociągu, który będzie przebiegał przez działkę Wnioskodawcy. Na podstawie zamówionego przez Inwestora operatu szacunkowego zaproponowana została Wnioskodawcy kwota 26.848,00 zł jako wartość jednorazowego wynagrodzenia z tytułu ustanowienia ograniczonego prawa rzeczowego w postaci służebności przesyłu wynikającej z przebiegu gazociągu Y X00 relacji R-Ch. Wobec inwestora Wnioskodawca zobowiązuje się do ustanowienia na czas nieoznaczony, za powyższe wynagrodzenie, w formie aktu notarialnego - służebności przesyłu i wpisania tej służebności do księgi wieczystej. Służebność ta polegać będzie na prawie do wybudowania i utrzymania na nieruchomości Wnioskodawcy gazociągu o średnicy Y X00 oraz prawie swobodnego dojścia i dojazdu do tego gazociągu celem wykonania wszelkich czynności koniecznych do prawidłowej eksploatacji, usuwania awarii, remontów, konserwacji oraz na zakazie (dla Wnioskodawcy) zabudowy w strefie kontrolowanej gazociągu w pasie o szerokości 8 m oraz zakazie nasadzeń drzew w pasie o szerokości 4 m.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa wskazać należy, że ustanowienie służebności przesyłu (jako rodzaju służebności gruntowej) wiąże się ze zobowiązaniem właściciela gruntu do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. W związku z tym, będąc jednocześnie czynnością polegającą na wykorzystywaniu towaru (do towarów w świetle art. 2 pkt 6 ustawy zalicza się również grunty) w sposób ciągły dla celów zarobkowych (realizowaną za wynagrodzeniem), zyskuje charakter odpłatnej usługi, w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że poprzez ustanowienie służebności przesyłu na rzecz podmiotu trzeciego, Wnioskodawca świadczyć będzie w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (definicja działalności gospodarczej nie odnosi się do sposobu regulowania należności, a zatem bez względu czy wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu wypłacane jest jednorazowo, czy okresowo, spełnia przesłankę świadczenia usług w ramach działalności gospodarczej) usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Czynności te, ze względu na ich odpłatny charakter, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w oparciu o art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy według podstawowej stawki podatku w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie uznano za nieprawidłowe.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jak wynika z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1.

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

2.

odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

transakcji związanych z nieruchomościami,

a.

usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

b.

usług ubezpieczeniowych

* jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3.

odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do treści art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Jeżeli - jak wynika z ust. 5 powołanego wyżej przepisu - wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

W myśl natomiast art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1.

dokonujących dostaw:

a.

towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b.

towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

* energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),

* wyrobów tytoniowych,

* samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c.

budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d.

terenów budowlanych,

e.

nowych środków transportu;

2.

świadczących usługi:

a.

prawnicze,

b.

w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c.

jubilerskie;

3.

nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Z treści wniosku wynika, że Zainteresowany nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie prowadził/nie prowadzi działalności gospodarczej ani rolniczej oraz nie korzystał ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie dokonał w roku 2013 ani wcześniej, ani później sprzedaży, której wartość nie przekroczyła 150.000 zł. Zainteresowany nie zrezygnował nigdy ze zwolnienia od podatku od towarów i usług oraz nigdy wcześniej nie wnioskował w takiej sprawie. Zainteresowany nie prowadził i nie prowadzi aktywności zawodowej opisanej w art. 113 ustawy, ani też jakiejkolwiek innej, gdyż Wnioskodawca żadnej działalności gospodarczej nie prowadzi.

Zatem, z uwagi na fakt, że wartość wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu wyniesie 26.848,00 zł, a z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca nie wykonuje żadnych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - w przedmiotowej sprawie Zainteresowany będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług określonego w art. 113 ust. 9 ustawy, zakładając, że kwota otrzymanego wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1-150.000 zł.

Jak wynika z art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Z zapisu art. 96 ust. 3 ustawy wynika, że podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego" (art. 96 ust. 4 ustawy).

W myśl art. 96 ust. 5 ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia (...).

Zgodnie z art. 106a ust. 1 pkt 1 ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów.

Stosownie do treści art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak wynika z art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Zgodnie z treścią art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1 oraz jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę, bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Podkreślenia wymaga, że przepis art. 106b posługuje się pojęciem "podatnika", nie zaś pojęciem "podatnika VAT czynnego". Konsekwencją powyższego jest powstanie, co do zasady, obowiązku dla podmiotu niezarejestrowanego jako podatnik VAT czynny (w tym również dla podatników zwolnionych od podatku od towarów i usług) do wystawienia faktury VAT dokumentującej wykonywaną przez niego czynność podlegającą opodatkowaniu o ile nabywca wystąpi z takim żądaniem.

Zatem w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. podatnicy zwolnieni powinni wystawiać faktury tylko na żądanie nabywcy towaru lub usługi.

Informacji na temat tego, jakie dane na fakturze powinni zamieszczać podatnicy korzystający ze zwolnienia, należy szukać w obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 3 grudnia 2013 r. w sprawie wystawiania faktur (Dz. U. z 2013 r. poz. 1485).

Wspomniany akt prawny określa m.in.:

* sytuacje, w których faktury mogą zawierać zakres danych węższy niż określony w art. 106e ustawy oraz zakres tych danych,

* inny niż określony w art. 31a ust. 1 ustawy sposób przeliczania wykazywanych na fakturach kwot w walutach obcych, stosowanych do określenia podstawy opodatkowania,

* późniejsze niż określone w art. 106i ustawy terminy wystawiania faktur.

Zgodnie z § 3 pkt 1 ww. rozporządzenia, faktury dokumentujące dostawę towarów lub świadczenie usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2-6, 8-36 (określone przypadki zwolnienia przedmiotowego) lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy powinna zawierać:

a.

datę wystawienia,

b.

kolejny numer,

c.

imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy,

d.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi,

e.

miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług,

f.

cenę jednostkową towaru lub usługi,

g.

kwotę należności ogółem,

h.

wskazanie przepisu ustawy, aktu wydanego na podstawie ustawy, przepisu dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) lub innej podstawy prawnej, zgodnie z którą podatnik stosuje zwolnienie od podatku.

Z kolei - w myśl § 3 pkt 3 ww. rozporządzenia - faktura dokumentująca dostawę towarów lub świadczenie usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy powinna zawierać dane, o których mowa w pkt 1 lit. a-g.

Z okoliczności sprawy wynika, że usługa służebności przesyłu świadczona przez Wnioskodawcę będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca będzie korzystał z prawa do zwolnienia od podatku od towarów i usług określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, nie będzie zobowiązany do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego dla potrzeb podatku VAT i tym samym nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku VAT. Ponadto, stosownie do art. 106b ust. 2 ustawy, Zainteresowany nie będzie zobowiązany do udokumentowania za pomocą faktury VAT usługi służebności przesyłu. Jeżeli jednak z żądaniem wystawienia faktury wystąpi podatnik (kontrahent będący podatnikiem VAT), wówczas Wnioskodawca zobowiązany będzie przedmiotową usługę udokumentować fakturą VAT zawierającą elementy zdefiniowane w § 3 pkt 2 ww. rozporządzenia.

Końcowo należy zauważyć, że w związku z twierdzeniem Wnioskodawcy we własnym stanowisku, że: "Wynagrodzenie, które otrzyma będzie jednorazowe. Zainteresowany nie będzie świadczyć usług w sposób ciągły. Z tego też powodu czynność ta nie powinna być traktowana jako usługa, która przyniesie Wnioskodawcy dochód, gdyż to wynagrodzenie ma zrekompensować stratę, jaką poniesie w związku z wybudowaniem (umieszczeniem w gruncie gazociągu)", a ponadto, że: "Wnioskodawca jest zdania, że nie powinien płacić podatku nawet też podatku od przychodu, a już z pewnością nie powinien Zainteresowanego dotyczyć podatek VAT", stanowisko Wnioskodawcy pomimo stwierdzenia tut. Organu, iż w wyniku skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku VAT, w części dotyczącej pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl