ILPP1/443-355/13-4/AWa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki komandytowo-akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 22 kwietnia 2013 r. (data wpływu 25 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 lipca 2013 r. (data wpływu 25 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług pośrednictwa ubezpieczeniowego w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. - jest prawidłowe.

W dniu 25 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług pośrednictwa ubezpieczeniowego w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. Powyższy wniosek uzupełniono pismem z dnia 22 kwietnia 2013 r. o doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

S.K.A. (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek osobom fizycznym poza systemem bankowym.

Pożyczki udzielane przez Spółkę charakteryzują się następującymi cechami:

Wprowadzenie pożyczek z opcją obsługi w domu nastąpiło w lutym 2006 r. jako uzupełnienie oferty świadczenia usług pośrednictwa finansowego w zakresie udzielania pożyczek osobom fizycznym poza systemem bankowym. Wprowadzenie tej opcji umożliwiały obowiązujące przepisy, które do dnia dzisiejszego nie zawierają żadnych ograniczeń w tym zakresie. Opcja opłat za obsługę pożyczki w domu jest stosowana przez większość firm świadczących tego rodzaju usługi pośrednictwa finansowego konsumentom.

Przewodnim celem wprowadzenia tej opcji pożyczek była potrzeba zapewnienia stałego, bieżącego wpływu spłat pożyczek wraz ze wszystkimi opłatami z tytułu ich udzielenia konsumentom. Bez tej bowiem opcji, spłaty pożyczek nie zapewniałyby Spółce satysfakcjonującej płynności finansowej. A ponieważ głównymi przychodami Spółki są właśnie wpływy z opłat za udzielanie pożyczek, sprawna, wysoka płynność finansowa jest podstawowym wskaźnikiem ekonomicznym zapewniającym rozwój Spółki na pożądanym poziomie.

Otwarcie punktów na terenie działalności Spółki, w których pobierane byłyby raty jest ekonomicznie nieuzasadnione, pomijając kwestię, iż nie wszyscy klienci chcieliby dokonywać wpłat w tych punktach. Za nieekonomicznością tego pomysłu przemawia również niska wartość udzielanych pożyczek - a tym samym rat pożyczki. W roku 2010 średnia wartość pożyczki gotówkowej udzielanej przez sektor pozabankowy wyniosła 944,00 zł W sektorze bankowym kwota ta była 8-krotnie większa i wynosiła 7.899,00 zł. Tak więc opłaty za dokonanie wpłat w stosunku do kwoty pożyczki byłyby przy takim rozwiązaniu niezmiernie wysokie, być może dużo wyższe aniżeli pobierana opłata za obsługę w domu. Można zatem przyjąć, że założeniem Spółki był fakt, iż potencjalny pożyczkobiorca Spółki to klient niezainteresowany dokonywaniem wpłat do banku, chcący, aby raty były odbierane wyłącznie w miejscu jego zamieszkania.

Poza tym, Spółka wskazuje, iż odsetek Polaków, którzy nie posiadają konta bankowego kształtuje się na poziomie ponad 30%. Z informacji zamieszczonych na stronie internetowej http://prnews.pl/wojciech-boczon/banki-prowadza-26-mln-ror-kont-przybywa-ubankowienie-kuleje-71104.html, wynika, że nadal nieubankowionych pozostaje 33% naszych rodaków (to ponad 10 mln), przy czym 48% czyli 4,9 mln populacji nieubankowionych klientów mieszka na obszarach wiejskich, zaś 25% i odpowiednio 2,5 mln w miastach do 50 tys. mieszkańców (źródło: badania firmy D.).

Poszczególne cele wprowadzenia tej opcji pożyczek przedstawiają się następująco:

Na główne czynności wchodzące w skład obsługi pożyczki w domu, jako części usługi pośrednictwa finansowego, składają się stałe wizyty przedstawicieli Spółki w domu konsumenta celem dokonania zbiórek rat pożyczek, w terminach ustalonych w harmonogramie spłat rat pożyczek. Dodatkowo w ramach obsługi w domu, przedstawiciele lub pracownicy Spółki składają poza harmonogramem zakreślonym w umowie, wizyty w domu konsumenta w sytuacji, gdy konsument nie zapłacił w terminie raty pożyczki, bądź też w terminie wynikającym z harmonogramu przedstawiciel lub pracownik Spółki nie zastał konsumenta w domu.

W ramach obsługi w domu, przeprowadzane są również wizyty w domu konsumenta w trakcie windykacji, do momentu skierowania sprawy na drogę sądową. Celem tych wizyt jest podejmowanie prób zbiórek zaległych rat pożyczek, w sytuacji, gdy konsument w sposób trwały zaprzestał spłat rat pożyczek.

* W przypadku pożyczkobiorców niewywiązujących się terminowo ze spłaty rat pożyczek albo też pożyczkobiorców, którzy zaprzestali spłat rat pożyczek Spółka prowadzi własne działania zmierzające do spłaty rat pożyczek, polegające m.in. na monitowaniu pożyczkobiorcy w zakresie niespłaconych rat pożyczek, zawieraniu ugód dotyczących warunków spłat rat pożyczek lub też kierowania wniosków na drogę postępowania sądowego. W przypadku niektórych czynności, zmierzających do spłaty rat pożyczek, Spółka pobiera od pożyczkobiorcy/konsumenta dodatkowe opłaty, mające na celu pokrycie kosztów związanych z wybraną opcją restrukturyzacji zadłużenia. Dotyczy to m.in. opłat za zawarcie ugody określającej warunki spłaty zadłużenia przez pożyczkobiorcę/konsumenta.

* Ubezpieczenia pożyczek udzielnych konsumentom odbywają się według następujących zasad:

a. Spółka posiada umowę generalną z firmą Y, która to podejmuje się ubezpieczenia zawieranych przez Spółkę pożyczek z konsumentami;

e. Spółka jest zobowiązana do przekazywania Y raportu udzielonych pożyczek wynikających z poszczególnych umów pożyczek zawartych z Y w danym okresie rozliczeniowym - w terminie do 15-tego dnia każdego miesiąca trwania umowy ubezpieczenia za miesiąc poprzedni;

Reasumując, w ramach prowadzonej działalności, Spółka świadczy odpłatnie następujące usługi:

Pismem z dnia 24 lipca 2013 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż:

Wnioskodawca zaznaczył, że same usługi udzielania pożyczek będą również mieścić się w klasyfikacji PKWiU wskazanej wyżej w punkcie 3, jakkolwiek samo udzielenie pożyczki nie jest usługą samą w sobie, bowiem wynagrodzeniem z tytułu udzielenia pożyczki są opłaty wskazane w punkcie 3 i właśnie te opłaty, jako dopełnienie udzielenia pożyczki stanowią usługę w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług. Tak więc, uzupełniając wniosek z dnia 22 kwietnia 2013 r. Spółka niniejszym potwierdza swoje stanowisko co do klasyfikacji:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy na gruncie przepisów ustawy VAT, świadczone przez Spółkę:

według stanu prawnego obowiązującego w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2010 r.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1 i Ad. 2

Na gruncie przepisów ustawy VAT, w okresie 2007-2010, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej - co do zasady - były identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy VAT). Zaznaczyć przy tym należy, iż we wskazanym wyżej okresie dla celów podatku od towarów i usług stosowana była PKWiU z roku 1997.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, w ramach podstawowych usług udzielania pożyczek poza systemem bankowym, każdy pożyczkobiorca jest zobowiązany do ubezpieczenia umowy pożyczki celem zabezpieczenia ich spłaty na wypadek niewypłacalności pożyczkobiorcy. W tym celu Spółka świadczy na rzecz ubezpieczyciela, z którym zawarła umowę generalną, usługi pośrednictwa finansowego, w ramach których zgłasza ubezpieczycielowi do ubezpieczenia zawarte z konsumentami umowy pożyczki, pobierając od konsumentów z tego tytułu opłaty (składki ubezpieczeniowe). Koszt ubezpieczenia pożyczki jest elementem kalkulacyjnym opłat za udzielenie pożyczki i jest szczegółowo (kwotowo) określony w umowie pożyczki.

Reasumując, opłaty za ubezpieczenie pożyczki, jako wynagrodzenie za usługę pomocniczą związaną z usługą udzielenia pożyczki, dopełniają wynagrodzenie Spółki za udzielenie konsumentowi pożyczki.

Jednocześnie, za wykonane na rzecz ubezpieczyciela usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego Spółka otrzymuje wynagrodzenie, które jest potrącane z kwoty składek ubezpieczeniowych pobranych od konsumentów, a przekazywanych na rachunek ubezpieczyciela.

Wskazane wyżej czynności poboru od konsumentów opłat za ubezpieczenie pożyczki stanowią - co do zasady - integralną część usługi udzielania pożyczek poza systemem bankowym.

Niemniej jednak, z uwagi na fakt, iż usługi te są wykonywane przez Spółkę co prawda w imieniu własnym, ale na rzecz ubezpieczyciela, w tym wypadku należy uznać, iż stanowią one - na gruncie przepisów ustawy VAT - odrębną w stosunku do pozostałych czynności wykonywanych przez Spółkę na rzecz pożyczkobiorców usługę.

Potwierdzeniem tego stanowiska jest uzasadnienie interpretacji indywidualnej wydanej dla Spółki przez Ministra Finansów w dnia 11 lutego 2013 r., nr ILPP1/443-1003/12-8/NS, dotyczącej identycznego stanu faktycznego i okresu od dnia 1 stycznia 2011 r. (strona 15 interpretacji).

Z kolei, usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego wykonywane przez Spółkę na rzecz ubezpieczyciela stanowią odrębną usługę od usługi udzielania pożyczek konsumentom, jakkolwiek tylko pośrednio związaną z nią, bowiem są one wykonywane na rzecz zupełnie innego podmiotu, niż podmiot, na rzecz którego świadczone są usługi pośrednictwa finansowego. Dodatkowo, są one wykonywane na rzecz odrębnej umowy zawartej przez Spółkę z Y, a jej przedmiotem jest wyłącznie świadczenie przez Spółkę na rzecz ubezpieczyciela usług pośrednictwa ubezpieczeniowego.

Ad. 3

W stanie prawnym obowiązującym w latach 2007-2010, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, zwolnione od podatku VAT były usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W pozycji 3 cyt. załącznika wymieniono usługi mieszczące się w grupowaniu o symbolu PKWiU w Sekcji J - ex (65-67), tj. usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem:

Warunkami uznania danej usługi, jako spełniającej definicję usługi zwolnionej na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy VAT są zatem:

W odniesieniu do usług udzielania pożyczek poza systemem bankowym, Spółka zakwalifikowała te usługi do grupowania 65.22.10-00.00 "usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym" według klasyfikacji PKWiU 1997.

Słuszność stanowiska Spółki potwierdził Główny Urząd Statystyczny w piśmie z dnia 15 listopada 2012 r., nr OKN-5672/KU-3418/2012 r., stwierdzając, iż wszystkie usługi (główne i pomocnicze) związane z udzielaniem pożyczek konsumentów należy klasyfikować do wskazanego wyżej grupowania.

A ponieważ grupowanie 65.22.10-00.00 "usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym" nie zostało wyłączone z przedmiotowego zwolnienia od podatku VAT, należy uznać, iż usługi pośrednictwa finansowego świadczone przez Spółkę na rzecz konsumentów objęte były, jako kompleksowe usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym zwolnieniem od podatku VAT.

Warto w tym miejscu zaznaczyć, iż powołane przez Spółkę pismo GUS było przedmiotem analizy przez organ podatkowy w postępowaniu, w wyniku którego została wydana interpretacja indywidualna dla Spółki z dnia 11 lutego 2013 r., dotycząca identycznego stanu faktycznego i okresu od dnia 1 stycznia 2011 r.

W odniesieniu z kolei do usług pośrednictwa ubezpieczeniowego należy wskazać, iż usługi te należy kwalifikować do grupowania PKWiU z roku 1997 67.20.10-00.10 "usługi pośrednictwa pomiędzy firmami ubezpieczeniowymi (bez obowiązkowych ubezpieczeń społecznych) a ich klientami".

W ocenie Spółki, inna klasyfikacja tych usług nie jest możliwa, a z uwagi na fakt, iż wskazane wyżej grupowanie nie mieści się w katalogu wyłączeń ze zwolnienia, usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego świadczone przez Spółkę korzystały ze zwolnienia przedmiotowego wymienionego w art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT - pkt 3 załącznika nr 4 do ustawy VAT, w stanie prawnym obowiązującym w latach 2007-2010.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż z uwagi na zakres pytania niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o stan prawny obowiązujący do dnia 31 grudnia 2010 r.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Nadmienia się, iż w oparciu o § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) - do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosowało się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi (7%, 3% i 0%) lub zwolnienie od podatku.

I tak, art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi, iż zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W poz. 3 powyższego załącznika wymienione są usługi pośrednictwa finansowego - sekcja J ex (65-67), z wyłączeniem:

Użycie przez ustawodawcę oznaczenia "ex" przy grupowaniu PKWiU, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług oznacza, że zwolnienie dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia od podatku tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce nazwa usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że w dziale 67 obejmującym "usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym i z ubezpieczeniami" znajdują się pod symbolem 67.20.10-00 "usługi pomocnicze związane z ubezpieczeniami i funduszami emerytalno-rentowymi bez obowiązkowych ubezpieczeń społecznych". Ustawodawca w rozszerzeniu tej pozycji wymienia:

Z powyższych regulacji wynika, że wyłączone ze zwolnienia są usługi doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.13.10-00.20 i 67.13.10-00.30) z wyjątkiem usług świadczonych w tym zakresie przez same zakłady ubezpieczeniowe (w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej) oraz podmioty działające w imieniu i na rzecz tych zakładów.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek osobom fizycznym poza systemem bankowym. W ramach podstawowych usług udzielania pożyczek poza systemem bankowym, każdy pożyczkobiorca jest zobowiązany również do ubezpieczenia umowy pożyczki celem zabezpieczenia ich spłaty na wypadek niewypłacalności pożyczkobiorcy. W tym celu Spółka świadczy na rzecz ubezpieczyciela, z którym zawarła umowę generalną, usługi pośrednictwa finansowego, w ramach których zgłasza ubezpieczycielowi do ubezpieczenia zawarte z konsumentami umowy pożyczki, pobierając od konsumentów z tego tytułu opłaty (składki ubezpieczeniowe). Koszt ubezpieczenia pożyczki jest elementem kalkulacyjnym opłat za udzielenie pożyczki jest szczegółowo (kwotowo) określony w umowie pożyczki.

Zatem, w ramach ww. działalności, Spółka świadczy odpłatnie następujące usługi:

Ubezpieczenia pożyczek udzielnych konsumentom odbywają się według następujących zasad:

a. Spółka posiada umowę generalną z firmą Y, która to podejmuje się ubezpieczenia zawieranych przez Spółkę pożyczek z konsumentami;

e. Spółka jest zobowiązana do przekazywania Y raportu udzielonych pożyczek wynikających z poszczególnych umów pożyczek zawartych z Y w danym okresie rozliczeniowym - w terminie do 15-tego dnia każdego miesiąca trwania umowy ubezpieczenia za miesiąc poprzedni;

Wnioskodawca wskazał, że usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego w zakresie ubezpieczenia pożyczek: świadczone przez Spółkę na rzecz Y oraz polegające na poborze przez Spółkę od konsumentów opłat z tytułu ubezpieczenia umów pożyczek są sklasyfikowane w PKWiU 1997 67.20.10-00.10 - "usługi pośrednictwa pomiędzy firmami ubezpieczeniowymi (bez obowiązkowych ubezpieczeń społecznych) a także ich klientami", natomiast usługi udzielania pożyczek w domu wraz z opłatami za ich udzielenie są sklasyfikowane w PKWiU z roku 1997 pod symbolem 65.22.10-00.20 - "usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym".

Z powyższego jednoznacznie wynika, iż usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego w zakresie ubezpieczenia pożyczek: świadczone przez Spółkę na rzecz Y oraz polegające na poborze przez Spółkę od konsumentów opłat z tytułu ubezpieczenia umów pożyczek, klasyfikowane są w grupowaniu PKWiU 1997 67.20.10-00.10 - "usługi pośrednictwa pomiędzy firmami ubezpieczeniowymi (bez obowiązkowych ubezpieczeń społecznych) a także ich klientami", natomiast usługi związane z udzielaniem pożyczek są sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 1997 65.22.10-00.20 "usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym". Wobec tego, należy stwierdzić, że skoro ww. usługi mieszczą się w różnych ugrupowaniach, to stanowią one odrębne usługi.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz przedstawionego opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego w zakresie ubezpieczenia pożyczek: świadczone przez Spółkę na rzecz Y oraz polegające na poborze przez Spółkę od konsumentów opłat z tytułu ubezpieczenia umów pożyczek, sklasyfikowane - jak wskazał Zainteresowany - w grupowaniu PKWiU z roku 1997 pod symbolem 67.20.10-00.10 - "usługi pośrednictwa pomiędzy firmami ubezpieczeniowymi (bez obowiązkowych ubezpieczeń społecznych) a także ich klientami", korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy.

Zatem, jeżeli usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego w zakresie ubezpieczenia pożyczek: świadczone przez Spółkę na rzecz Y oraz polegające na poborze przez Spółkę od konsumentów opłat z tytułu ubezpieczenia umów pożyczek, klasyfikowane są w grupowaniu PKWiU za rok 1997 pod symbolem 67.20.10-00.10 - "usługi pośrednictwa pomiędzy firmami ubezpieczeniowymi (bez obowiązkowych ubezpieczeń społecznych) a także ich klientami", to stanowią one odrębne usługi od usług związanych z udzielaniem pożyczek sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU z roku 1997 65.22.10-00.20 "usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym".

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości klasyfikacji usług do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

Zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej usług będących przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Zainteresowanego.

Jednocześnie należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje ponadto, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług pośrednictwa ubezpieczeniowego w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. Natomiast, kwestia dotycząca stanu faktycznego w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług udzielania pożyczek w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. została załatwiona w interpretacji nr ILPP1/443-355/13-5/AWa w dniu 2 sierpnia 2013 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.