ILPP1/443-351/14-4/NS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 lipca 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-351/14-4/NS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2014 r. (data wpływu 30 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 lipca 2014 r. (data wpływu 10 lipca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe samochodu oraz prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego z faktur dotyczących eksploatacji ww. samochodu, tj. części zamiennych, oleju napędowego, usług napraw, konserwacji pojazdu i innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tego pojazdu (pytania oznaczone we wniosku nr 1, 3 i 4) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe samochodu oraz prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego z faktur dotyczących eksploatacji ww. samochodu, tj. części zamiennych, oleju napędowego, usług napraw, konserwacji pojazdu i innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tego pojazdu (pytania oznaczone we wniosku nr 1, 3 i 4). Wniosek uzupełniono pismem z dnia 7 lipca 2014 r. (data wpływu 10 lipca 2014 r.) o informacje doprecyzowujące przedstawiony stan faktyczny oraz własne stanowisko Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 30 września 2013 r. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu pojazdu samochodowego marki Volkswagen, rok produkcji 2013. W dacie na dzień poprzedzający wejście w życie ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych ustaw w stosunku do powyższego pojazdu kwotę podatku naliczonego stanowiła cała kwota podatku od towarów i usług wykazanego w fakturze. Pojazd został wydany w dniu 5 października 2013 r. Umowa powyższa została zarejestrowana u właściwego naczelnika urzędu skarbowego w dniu 23 kwietnia 2014 r.

Zgodnie z danymi zawartymi w dowodzie rejestracyjnym pojazdu, przedmiotowy pojazd ma fabryczną homologację ciężarową (rubryka dowodu rejestracyjnego Rodzaj Pojazdu - samochód ciężarowy), maksymalna masa całkowita pojazdu (rubryka F1) wynosi 2820 kg, dopuszczalna masa całkowita pojazdu (rubryka F2) wynosi 2820 kg, dopuszczalna masa całkowita zespołu pojazdów (rubryka F3) wynosi 5950 kg, pojazd ma 5 miejsc siedzących (rubryka S1), dopuszczalna ładowność wynosi 722 kg.

Termin kolejnego badania technicznego wyznaczono na dzień 1 października 2016 r., a zgodnie z zaświadczeniem o przeprowadzonym badaniu technicznym z dnia 25 października 2013 r. przez Okręgową Stację Diagnostyczną pojazd ma kategorię VAT-2 (zaświadczenie złożone do właściwego urzędu skarbowego).

Przedmiotowy pojazd jest od daty umowy leasingu wykorzystywany do działalności gospodarczej. Zainteresowany nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu i nie deklaruje, że przedmiotowy pojazd będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej.

Ponadto z pisma z dnia 7 lipca 2014 r. - stanowiącego uzupełnienie do wniosku - wynika, że:

1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2. Zainteresowany będzie wykorzystywał samochód do prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, tj. świadczenia usług prawniczych, które objęte są podatkiem VAT. Innej działalności Wnioskodawca nie prowadzi.

3. W zawartej w dniu 30 września 2013 r. umowie leasingu ww. samochodu nie dokonano zmian po dniu 31 marca 2014 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Zainteresowanego, który stwierdza w stosunku do przedmiotowego pojazdu, że po dniu 1 kwietnia 2014 r. - w związku z rejestracją umowy leasingowej u Naczelnika Urzędu Skarbowego - dalej ma prawo uznać kwotę podatku naliczonego do odliczenia w pełnej wysokości (100%) podatku od towarów i usług wykazanego w fakturach otrzymywanych od leasingodawcy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, który stwierdza, że w przypadku wydatków dotyczących eksploatacji pojazdu, w tym nabycia części zamiennych do pojazdu, oleju napędowego wykorzystywanego do napędu pojazdu, usług napraw, konserwacji pojazdu oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem przedmiotowego pojazdu, Zainteresowany ma prawo uznać za kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (w związku z zamiarem użytkowania samochodu w systemie mieszanym) do wysokości 50% kwoty podatku wynikającej z faktur otrzymywanych przez Wnioskodawcę po dniu 1 kwietnia 2014 r. (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

3. Czy prawidłowe jest stanowisko Zainteresowanego, że odliczenie VAT od oleju napędowego stosowanego do ww. pojazdu przysługuje Wnioskodawcy już od dnia 1 kwietnia 2014 r., a nie od 1 lipca 2015 r. - ograniczenie ustawowe nie dotyczy Zainteresowanego (pytanie oznaczone we wniosku nr 4).

Zdaniem Wnioskodawcy (wyrażonym w piśmie z dnia 7 lipca 2014 r.):

Ad. 1

Zainteresowany stwierdza, że w stosunku do przedmiotowego pojazdu po dniu 1 kwietnia 2014 r. - w związku z rejestracją umowy leasingowej u Naczelnika Urzędu Skarbowego, dalej ma prawo uznać kwotę podatku naliczonego do odliczenia w pełnej wysokości (100%) podatku od towarów i usług wykazanego w fakturach otrzymywanych od leasingodawcy.

Ad. 2

Wnioskodawca stwierdza, że w przypadku wydatków dotyczących eksploatacji pojazdu, w tym nabycia części zamiennych do pojazdu, oleju napędowego wykorzystywanego do napędu pojazdu, usług napraw, konserwacji pojazdu oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem przedmiotowego pojazdu Zainteresowany ma prawo uznać za kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (w związku z zamiarem użytkowania samochodu w systemie mieszanym) do wysokości 50% kwoty podatku wynikającej z faktur otrzymywanych przez Wnioskodawcę po dniu 1 kwietnia 2014 r.

Ad. 3

Zainteresowany stwierdza, że odliczenie VAT od oleju napędowego stosowanego do ww. pojazdu przysługuje Wnioskodawcy już od dnia 1 kwietnia 2014 r., a nie od 1 lipca 2015 r. - albowiem ograniczenie ustawowe nie dotyczy samochodu Zainteresowanego.

Natomiast szerzej stanowisko Wnioskodawcy przedstawiono w pkt 70 wniosku, z którego wynika:

Zgodnie z przepisem art. 13 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r., nie stosuje się przepisu art. 86a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 7 lutego 2014 r. w odniesieniu do wydatków, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 2 ustawy z 11 marca 2014 r. w brzmieniu nadanym jej ustawą z dnia 7 lutego 2014 r. - w przypadku pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy leasingu zawartej przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 7 lutego 2014 r., jeśli pojazd samochodowy został podatnikowi wydany przed 1 kwietnia 2014 r. oraz umowa leasingu została zarejestrowana u właściwego naczelnika urzędu skarbowego do dnia 1 maja 2014 r., a na dzień 31 marca 2014 r. w stosunku tego pojazdu kwotę podatku naliczonego stanowiła cała kwota podatku VAT wykazanego na fakturze.

Do wydatków, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 2 zalicza się wydatki dotyczące używania pojazdów na podstawie umowy leasingu związane z tą umową inne niż wymienione w pkt 3 ust. 2 tego artykułu.

Na tej podstawie, biorąc pod uwagę wskazane wyżej okoliczności przedmiotowego stanu faktycznego, Zainteresowany jest uprawniony do uznania 100% kwoty podatku VAT wykazywanej w fakturach, jakie otrzymuje od leasingodawcy, za podatek naliczony i dokonywania obniżenia podatku należnego (lub wnioskowania o zwrot różnicy podatku należnego) o tę kwotę.

Zgodnie z przepisem art. 86a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w brzmieniu nadanym mu ustawą z dnia 7 lutego 2014 r., w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Na podstawie regulacji art. 86a ust. 2 powyższej ustawy, Wnioskodawca uznaje za kwotę podatku naliczonego 50% VAT wykazanego w otrzymywanych fakturach, w odniesieniu do wydatków określonych w pkt 1 w zakresie części składowych i w pkt 3 związanych z przedmiotowym pojazdem. W związku z przepisem art. 13 powyższej ustawy, Zainteresowany nie stosuje zasady uznania 50% kwoty podatku VAT za podatek naliczony do wydatków wynikających z umowy leasingu w związku z regulacją art. 13 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r.

Artykuł 12 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. wyłącza możliwość obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego do nabywanego przez podatników do dnia 30 czerwca 2015 r. oleju napędowego wykorzystywanego do napędu samochodów ciężarowych o parametrach technicznych wymienionych w pkt 2 lit. a-c ust. 1 art. 12.

Zgodnie z przepisem ust. 3 art. 12 powyższej ustawy, dopuszczalna ładowność oraz liczba miejsc (siedzeń) określane są na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Na podstawie informacji zawartych w dowodzie rejestracyjnym przedmiotowego pojazdu - dokumencie wydanym na podstawie art. 71 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym - przedmiotowy pojazd nie mieści się w żadnej z grup określonych w art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. a-c. Na tej podstawie Wnioskodawca przyjmuje, że ma prawo dokonać obniżenia kwoty lub wnioskować o zwrot różnicy podatku należnego w stosunku do oleju napędowego nabywanego od dnia 1 kwietnia 2014 r. do dnia 30 czerwca 2015 r., jak również w okresie przypadającym po 30 czerwca 2015 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto, w treści art. 88 ustawy ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Należy wskazać, że od dnia 1 stycznia 2014 r. kwestie dotyczące zasad odliczania i rozliczania na gruncie podatku VAT wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy. Natomiast z dniem 1 kwietnia 2014 r. na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą, przepis art. 86a uległ zmianie.

Na mocy art. 86a ust. 1 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r. - w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1.

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2.

należnego z tytułu:

a.

świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b.

dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c.

wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3.

należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4.

wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

W świetle art. 86a ust. 2 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r. - do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Stosownie natomiast do art. 86a ust. 3 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r. - przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.

do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r. - pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r. - warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1.

przeznaczonych wyłącznie do:

a.

odprzedaży,

b.

sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c.

oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2.

w odniesieniu do których:

a.

kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b.

podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r.).

Jak stanowi art. 86a ust. 12 ustawy, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Natomiast, w świetle ust. 13 ww. przepisu - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r. - w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Zgodnie z art. 8 ustawy nowelizującej, w przypadku pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nabytych, importowanych lub wytworzonych przez podatnika, lub używanych na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy:

1.

ewidencję, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, prowadzi się począwszy od dnia, w którym poniesiono pierwszy, od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, wydatek związany z tymi pojazdami;

2.

informację, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, składa się w terminie 7 dni od dnia, w którym poniesiono pierwszy, od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, wydatek związany z tymi pojazdami.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy nowelizującej, w przypadku pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, w stosunku do których na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie niniejszej ustawy kwotę podatku naliczonego stanowiła cała kwota podatku od towarów i usług wykazanego na fakturze, nie stosuje się przepisu art. 86a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w odniesieniu do wydatków, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 2 tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

W myśl. art. 13 ust. 2 ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 ma zastosowanie w odniesieniu do umów, o których mowa w tym przepisie:

1.

bez uwzględnienia zmian umowy dokonywanych od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy oraz

2.

pod warunkiem że:

a.

pojazdy samochodowe będące przedmiotem tych umów zostały wydane podatnikowi przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy,

b.

umowa została zarejestrowana przez podatnika dokonującego odliczenia u właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego najpóźniej w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

W powołanych wyżej przepisach art. 86a ustawy ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja oznacza, że w sytuacji, gdy znajdzie zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w art. 86a ust. 1 ustawy, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego (w 50%). Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajdzie zastosowania (vide: art. 86a ust. 3 ustawy), wówczas znajdą zastosowanie ogólne uregulowania zawarte w art. 86 ustawy.

Użycie w art. 86a ust. 5 ustawy wyrazu "wyłącznie" wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane - choćby przejściowo - do innych celów (np. jazda próbna, użytek służbowy podatnika itp.). Zatem w odniesieniu do pojazdu, który np. jest przeznaczony do oddania w odpłatny najem, ale przed jego dokonaniem jest wykorzystywany przez podatnika jako pojazd demonstracyjny, nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji. Ewidencja dla tego rodzaju pojazdów (jeśli nie jest to pojazd obiektywnie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej) musi być prowadzona i powinna zawierać wskazane przepisach elementy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca - będący zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług - w dniu 30 września 2013 r. zawarł umowę leasingu pojazdu samochodowego marki Volkswagen, rok produkcji 2013. W dacie na dzień poprzedzający wejście w życie ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych ustaw w stosunku do powyższego pojazdu kwotę podatku naliczonego stanowiła cała kwota podatku od towarów i usług wykazanego w fakturze. Pojazd został wydany w dniu 5 października 2013 r. Umowa powyższa została zarejestrowana u właściwego naczelnika urzędu skarbowego w dniu 23 kwietnia 2014 r. W zawartej w dniu 30 września 2013 r. umowie leasingu ww. samochodu nie dokonano zmian po dniu 31 marca 2014 r. Zgodnie z danymi zawartymi w dowodzie rejestracyjnym pojazdu, przedmiotowy pojazd ma fabryczną homologację ciężarową (rubryka dowodu rejestracyjnego Rodzaj Pojazdu - samochód ciężarowy), maksymalna masa całkowita pojazdu (rubryka F1) wynosi 2820 kg, dopuszczalna masa całkowita pojazdu (rubryka F2) wynosi 2820 kg, dopuszczalna masa całkowita zespołu pojazdów (rubryka F3) wynosi 5950 kg, pojazd ma 5 miejsc siedzących (rubryka S1), dopuszczalna ładowność wynosi 722 kg. Termin kolejnego badania technicznego wyznaczono na dzień 1 października 2016 r., a zgodnie z zaświadczeniem o przeprowadzonym badaniu technicznym z dnia 25 października 2013 r. przez Okręgową Stację Diagnostyczną w X pojazd ma kategorię VAT-2 (zaświadczenie złożone do właściwego urzędu skarbowego). Przedmiotowy pojazd jest od daty umowy leasingu wykorzystywany do działalności gospodarczej. Zainteresowany nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu i nie deklaruje, że przedmiotowy pojazd będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej. Ponadto Zainteresowany wskazał, że będzie wykorzystywał samochód do prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, tj. świadczenia usług prawniczych, które objęte są podatkiem VAT. Innej działalności Wnioskodawca nie prowadzi.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości, czy po dniu 1 kwietnia 2014 r. - w związku z rejestracją umowy leasingowej u Naczelnika Urzędu Skarbowego - dalej ma prawo uznać kwotę podatku naliczonego do odliczenia w pełnej wysokości (100%) podatku od towarów i usług wykazanego w fakturach otrzymywanych od leasingodawcy.

Rozpatrując kwestię prawa do odliczenia podatku VAT od rat leasingowych należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie art. 13 ust. 1 ustawy nowelizującej. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy leasingu zawartej przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej, w stosunku do których na dzień 31 marca 2014 r. podatnikowi przysługiwało nieograniczone (100%) prawo do odliczenia podatku od rat leasingowych nie stosuje się obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2014 r. ograniczenia w odliczaniu podatku w wysokości 50%. Podatnikowi przysługuje pełne prawo odliczenia podatku od rat leasingowych pod pewnymi warunkami wynikającymi z art. 13 ust. 2 ustawy nowelizującej.

W analizowanej sprawie warunki określone w ww. przepisie zostały spełnione, ponieważ w umowie leasingowej po 31 marca 2014 r. nie dokonano żadnych zmian, pojazd będący przedmiotem umowy leasingowej został wydany Wnioskodawcy przed 1 kwietnia 2014 r., a ponadto umowa ta została zarejestrowana przez Zainteresowanego u właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego w dniu 23 kwietnia 2014 r.

W konsekwencji należy stwierdzić, że w stosunku do wskazanego pojazdu, co do którego przed dniem 1 kwietnia 2014 r. Wnioskodawcy przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe, Zainteresowany zachowuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od rat leasingowych.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii wskazania, czy odliczenie VAT od oleju napędowego stosowanego do ww. pojazdu przysługuje Zainteresowanemu już od dnia 1 kwietnia 2014 r., a nie od 1 lipca 2015 r., tj. czy ograniczenie ustawowe nie dotyczy Wnioskodawcy.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie paliwa służącego do napędu przedmiotowego samochodu należy rozpatrzyć przepis art. 12 ustawy nowelizującej.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1.

samochodów osobowych;

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

a.

1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,

b.

2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,

c.

3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej).

Na mocy art. 12 ust. 3 ustawy nowelizującej, dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 1 pkt 2, są określane na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca użytkuje samochód o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Zgodnie z danymi zawartymi w dowodzie rejestracyjnym pojazdu, przedmiotowy pojazd ma fabryczną homologację ciężarową (rubryka dowodu rejestracyjnego Rodzaj Pojazdu - samochód ciężarowy), pojazd ma 5 miejsc siedzących (rubryka S1), dopuszczalna ładowność wynosi 722 kg. Zainteresowany nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu i nie deklaruje, że przedmiotowy pojazd będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie nie znajdzie zastosowania obowiązujący do dnia 30 czerwca 2015 r. zakaz odliczenia podatku od nabywanego paliwa służącego do napędu ww. samochodu wynikający z art. 12 ustawy nowelizującej, ponieważ w niniejszej sytuacji mamy do czynienia z pojazdem samochodowym o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, posiadającym liczbę siedzeń dla pięciu osób oraz którego ładowność wynosi 722 kg. W związku z tym, że pojazd wykorzystywany jest zarówno w działalności gospodarczej, jak i do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, to Wnioskodawcy przysługuje, zgodnie z art. 86a ust. 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy, prawo do odliczenia podatku w wysokości 50% kwoty podatku naliczonego przy zakupie paliwa służącego do napędu przedmiotowego samochodu.

Wątpliwości Zainteresowanego budzi również kwestia wskazania, czy ma prawo uznać za kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy (w związku z zamiarem użytkowania samochodu w systemie mieszanym) do wysokości 50% kwoty podatku wynikającej z faktur otrzymywanych przez Wnioskodawcę po dniu 1 kwietnia 2014 r. dokumentujących wydatki dotyczące eksploatacji pojazdu, w tym nabycia części zamiennych do pojazdu, usług napraw, konserwacji pojazdu oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem przedmiotowego pojazdu.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy zauważyć, że w analizowanej sprawie znajdą zastosowanie przepisy ww. art. 86a w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r.

Zgodnie przepisem art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Z kolei na podstawie art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z wydatkami eksploatacyjnymi jest ograniczone do wysokości 50% kwoty podatku wynikającej z faktury.

W myśl art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie.

Zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 2 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca użytkuje samochód, posiadający miejsca siedzące dla pięciu osób, który wykorzystywany jest zarówno w działalności gospodarczej oraz w celach niezwiązanych z prowadzoną działalnością (Wnioskodawca nie deklaruje, że przedmiotowy pojazd będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej).

Mając na uwadze przytoczone przepisy oraz przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków eksploatacyjnych, w tym nabycia części zamiennych do pojazdu, usług napraw, konserwacji pojazdu oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem przedmiotowego pojazdu.

Podsumowując:

Ad. 1

W stosunku do przedmiotowego pojazdu po dniu 1 kwietnia 2014 r. Zainteresowany dalej ma prawo uznać kwotę podatku naliczonego do odliczenia w pełnej wysokości (100%) podatku od towarów i usług wykazanego w fakturach otrzymywanych od leasingodawcy, w związku z zawarciem umowy leasingu przed dniem 1 kwietnia 2014 r. i jej zarejestrowaniem bez zmian do dnia 2 maja 2014 r. we właściwym dla Wnioskodawcy urzędzie skarbowym, a ponadto wydaniem pojazdu Zainteresowanemu przed dniem 1 kwietnia 2014 r. o ile nie zajdą okoliczności wyłączające to prawo, wynikające z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad. 2

W przypadku wydatków dotyczących eksploatacji pojazdu, w tym nabycia części zamiennych do pojazdu, oleju napędowego wykorzystywanego do napędu pojazdu, usług napraw, konserwacji pojazdu oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem przedmiotowego pojazdu Wnioskodawca ma prawo uznać za kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy (w związku z zamiarem użytkowania samochodu w systemie mieszanym) do wysokości 50% kwoty podatku wynikającej z faktur otrzymywanych przez Zainteresowanego po dniu 1 kwietnia 2014 r.

Ad. 3

Odliczenie VAT od oleju napędowego stosowanego do ww. pojazdu przysługuje Wnioskodawcy już od dnia 1 kwietnia 2014 r., a nie od 1 lipca 2015 r., gdyż ograniczenie ustawowe nie dotyczy samochodu Zainteresowanego.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe samochodu oraz prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego z faktur dotyczących eksploatacji ww. samochodu, tj. części zamiennych, oleju napędowego, usług napraw, konserwacji pojazdu i innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tego pojazdu (pytania oznaczone we wniosku nr 1, 3 i 4). Natomiast kwestia dotycząca stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie rozstrzygnięta odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl