ILPP1/443-339/07-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Cywilnej przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2007 r. (data wpływu 22 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem lokali mieszkalnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem lokali mieszkalnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest od dnia 20 czerwca 2006 r. czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zamierza zakupić lokale mieszkalne, których sprzedaż objęta jest obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku VAT w wysokości 7%. Zakupione lokale mieszkalne w związku z pozytywną koniunkturą zostaną w przyszłości sprzedane po aktualnej w dniu sprzedaży cenie. W okresie pomiędzy zakupem lokali mieszkalnych a dniem ich zbycia Wnioskodawca zamierza zakupione mieszkania wynajmować zainteresowanym osobom.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem lokali mieszkalnych będących towarami związanymi ze sprzedażą opodatkowaną.

Zdaniem Wnioskodawcy, zakupione lokale mieszkalne traktowane jako towary przeznaczone do dalszej sprzedaży opodatkowanej - zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. jako nabycie towarów związanych ze sprzedażą opodatkowaną - dają prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych lokali. Ewentualny wynajem tych lokali mieszkalnych w pewnych okresach - traktowany jako usługa w zakresie wynajmowania nieruchomości na własny rachunek o symbolu PKWiU 70.20 - korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT i będzie miał wpływ na odliczenie podatku VAT naliczonego jedynie w miesiącu, w którym nastąpi przychód z wynajmu i tylko w takiej części, w jakiej zakupy uprawniają do odliczenia, a więc w jakiej związane są z działalnością opodatkowaną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przez działalność gospodarczą z kolei rozumieć należy wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - vide art. 15 ust. 2.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do powołanej ustawy. W pozycji nr 4 przedmiotowego załącznika zwolniono od podatku VAT usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe. Usługi korzystające ze zwolnienia - opisane wyżej - sklasyfikowano pod symbolem PKWiU - ex. 70.20.11.

Stosownie do art. 86 ust. 1 cytowanej ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 tegoż artykułu:

W myśl powołanych przepisów prawo do odliczenia podatku naliczonego uzależnione jest od spełnienia pewnych przesłanek. Wymienione prawo przysługuje bowiem tylko podatnikowi oraz związane jest z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Podatek naliczony podlega odliczeniu w zakresie, w jakim towary i usługi, z których nabyciem naliczono ten podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wyłącza to zatem możliwość dokonywania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa wyżej - w myśl art. 90 ust. 2 cyt. ustawy - podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa wyżej, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo - vide art. 90 ust. 3. Proporcję o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej - vide art. 90 ust. 4.

Jeżeli nabyte lokale mieszkalne stanowią towar handlowy (nie zaliczony do środków trwałych) wówczas, z uwagi na fakt, iż podatnik decyduje się przeznaczyć je na wynajem (zwolniony od podatku), a następnie sprzedać (jako towar opodatkowany VAT) zakup ten związany jest ze sprzedażą zwolnioną i opodatkowaną.

Ponieważ w takiej sytuacji nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot związanych z wykonywaniem czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, zatem konieczne jest zastosowanie proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i ust. 3 ustawy o VAT, z uwzględnieniem korekty na podstawie art. 91 ust. 1 cyt. ustawy. Ten sposób rozliczenia możliwy jest jednak tylko w sytuacji, gdy lokale mieszkalne używane będą w celach wynajmu nie dłużej niż rok.

W sytuacji, gdy nabyte lokale, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym powinny zostać zaliczone do środków trwałych podlegających amortyzacji, wówczas znajduje zastosowanie przepis art. 91 ust. 1-7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 91 ust. 1 po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat a w przypadku nieruchomości - w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio - vide art. 91 ust. 2.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty - vide art. 91 ust. 3.

Stosownie zaś do treści art. 91 ust. 7 cyt. ustawy o VAT, przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W przypadku, gdy nabyte lokale zgodnie z przepisami o podatku dochodowym zostaną zaliczone do środków trwałych podlegających amortyzacji a następnie zostaną sprzedane, wówczas - zgodnie z art. 91 ust. 2 - należy objąć je wynikającym z tego przepisu okresem korekty (rocznym, w przypadku lokalu o wartości nieprzekraczającej 15.000 zł lub 10 letnim, w przypadku wartości przekraczającej tę kwotę).

Ze względu na to, iż zamiarem podatnika jest wykorzystanie lokali do świadczenia usług najmu (zwolnionych z VAT) należy przyjąć, iż ich zakup związany jest ze sprzedażą zwolnioną od podatku.

W momencie zakupu brak jest zatem podstaw do odliczenia podatku naliczonego, od zakupu tych lokali.

Jeżeli jednak w okresie korekty, o której mowa wyżej podatnik dokona odsprzedaży powyższych lokali opodatkowując tą czynność, - wówczas znajdą zastosowanie przepisy art. 91 ust. 5, ust. 6 i ust. 7 ustawy - i podatnikowi będzie przysługiwało prawo do korekty podatku naliczonego, w odniesieniu do pozostałego okresu korekty, bowiem wówczas dalsze wykorzystanie lokali będzie związane z czynnościami opodatkowanymi.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.