ILPP1/443-325/10-2/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Administracji Nieruchomościami, przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2010 r. (data wpływu 19 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kosztów zastępstwa procesowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kosztów zastępstwa procesowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca ma zawartą umowę cywilnoprawną z radcą prawnym prowadzącym Kancelarię Prawną. Za świadczoną obsługę prawną, zgodnie z zawartą umową, otrzymuje fakturę VAT. Kancelaria Prawna poza bieżącą obsługą posiada również pełnomocnictwo do występowania w imieniu Wnioskodawcy w sprawach sądowych.

W uzyskanych przez Zainteresowanego wyrokach sądowych i nakazach do zapłaty określone są przez Sądy koszty zastępstwa procesowego. W związku tym, że zastępstwo procesowe wykonywane jest przez radcę prawnego prowadzącego Kancelarię Prawną - Wnioskodawca koszty winien z nim rozliczyć.

Zasądzone od strony pozwanej koszty sądowe przekazywane są na rachunek Kancelarii Prawnej po ich odzyskaniu od strony procesu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zwrot kosztów zastępstwa procesowego dla Kancelarii Prawnej jest objęty podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zwrot kosztów zastępstwa procesowego nie jest dostawą towarów, ani świadczeniem usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym nie podlega podatkowi VAT i fakturowaniu przez Kancelarię Prawną. Jako zwrot kosztów stanowi dla Kancelarii Prawnej inny przychód, natomiast dla Zainteresowanego są to wyłącznie rozrachunki kwot zasądzonych, odzyskanych i przekazanych i w żadnej sytuacji w rozliczeniach z Kancelarią Prawną nie powinny ich przekraczać.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W przepisie art. 8 ust. 1 ustawy zdefiniowano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W powyższym przepisie przyjęto zatem generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, iż definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Określeniem "usługi" w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług objęto obszerny krąg czynności, obejmujący swym zakresem zarówno czynności określone przez stosowne klasyfikacje statystyczne, jak i cały szereg innych świadczeń, które nie są ujęte w tych klasyfikacjach.

Opłaty za czynności radców prawnych, określone zostały w przepisach rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 z późn. zm.).

W § 2 ust. 3 ww. rozporządzenia określono, iż w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.

Stosownie do § 3 ust. 3 ww. rozporządzenia, w przypadkach, o których mowa w ust. 2, sąd może, odpowiednio, zasądzić koszty zastępstwa w wysokości ustalonej przez radcę prawnego.

Wskazane powyżej uregulowanie cyt. rozporządzenia przewiduje szczegółowe rozwiązania na potrzeby postępowania sądowego. Istotne, zdaniem tut. Organu, w tym względzie są natomiast postanowienia umowy zawartej między stronami.

Należy zwrócić uwagę, iż ustanawiając zastępstwo procesowe w sprawach prowadzonych przed sądem, w zawartej umowie cywilnoprawnej zwykle określana jest szczegółowo wysokość wynagrodzenia oraz zasady jego ustalania dla pełnomocnika, w tym celu między innymi, aby uniknąć nieporozumień co do prawidłowego określenia wynagrodzenia z tego tytułu.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zawarł z radcą prawnym umowę cywilnoprawną. Za świadczoną usługę prawną otrzymuje od radcy prawnego fakturę VAT. Kancelaria Prawna poza bieżącą obsługą prawną występuje również w imieniu Zainteresowanego w sprawach sądowych. W wyrokach sądowych oraz nakazach do zapłaty uzyskanych przez Wnioskodawcę określone są przez Sąd koszty zastępstwa procesowego. Zasądzone od strony pozwanej koszty sądowe przekazywane są na rachunek Kancelarii Prawnej po ich odzyskaniu od strony procesu.

Z powyższego wynika, iż pomiędzy Wnioskodawcą a radcą prawnym istnieje stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne. Prowadzenie spraw sądowych przez radcę w ramach zawartej z Wnioskodawcą umowy, stanowi reprezentowanie strony przez radcę prawnego z wyboru. To stosunek umowny określa wzajemne prawa i obowiązki stron. Ponadto występuje określony, bezpośredni związek zależności z radcą, który skutkuje wypłatą wynagrodzenia dla zleceniobiorcy (radcy prawnego) za świadczone usługi prawne. Ten bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem a kwotą wynagrodzenia wypłacaną przez Zleceniodawcę za to świadczenie, decyduje o tym, że przez radcę wykonywane są usługi, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż wykonywane przez radcę prawnego na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej czynności na rzecz Wnioskodawcy stanowią usługę, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem, koszty zastępstwa procesowego stanowią wynagrodzenie wypłacane przez Zleceniodawcę za świadczone usługi, które, objęte jest podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.