ILPP1/443-305/14-6/HW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2014 r. (data wpływu 11 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym pismami z dnia 9 czerwca 2014 r. (data wpływu 16 czerwca 2014 r.) i z dnia 7 lipca 2014 r. (data wpływu 10 lipca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodów demonstracyjnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodów demonstracyjnych. Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 9 czerwca 2014 r. i z dnia 7 lipca 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest firmą, która jest dealerem samochodowym. Kupuje i sprzedaje również samochody demonstracyjne (testowe). Do dnia 31 marca 2014 r. od zakupionych przez Spółkę samochodów demonstracyjnych Wnioskodawca odliczał VAT w 100% i naliczał w 100% przy ich sprzedaży, stanowią one towar handlowy. Kupowane przez Wnioskodawcę samochody demonstracyjne są rejestrowane, a w dalszej kolejności sprzedawane. Samochody te nie stanowią środków trwałych firmy, są wyłącznie przeznaczone do celów handlowych, prezentacyjnych i testowych dla klientów (jednocześnie wykluczona jest możliwość użytkowania tych pojazdów dla celów prywatnych), a zgodnie z umową dealerską na stanie Wnioskodawca musi mieć 4 takie auta. W kolejnych miesiącach auta te będą sprzedawane, a kupowane następne celem zarejestrowania do jazd testowych.

Podsumowując stan faktyczny jest taki, że samochody te służą celom handlowym i do jazd testowych klientów.

Pismem z dnia 9 czerwca 2014 r. - stanowiącym uzupełnienie wniosku - Zainteresowany uzupełnił opis sprawy o następujące informacje:

1. Pojazdy samochodowe, o których mowa we wniosku, to zakupione od importera nowe samochody osobowe, zarejestrowane na firmę (dealera samochodowego).

2. Pojazdy, o których mowa we wniosku, nie stanowią pojazdów, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

3. Pojazdy samochodowe, o których mowa we wniosku, nie są pojazdami konstrukcyjnie przeznaczonymi do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą.

4. Obiektywne okoliczności potwierdzające brak wykorzystania pojazdów do użytku prywatnego:

o pojazdy pozostają zamknięte i zaparkowane całodobowo na monitorowanym parkingu firmy,

o dokumenty i kluczyki do aut pobierane są i zdawane bezpośrednio u właściciela - Wnioskodawcy, który je przechowuje,

o możliwość korzystania z samochodów demonstracyjnych jest tylko w godzinach pracy od 08:00 do 18:00 za uprzednią zgodą, wiedzą bądź na polecenie właściciela - Wnioskodawcy,

o możliwość korzystania z samochodów demonstracyjnych ma pracownik firmy wyznaczony przez właściciela - Wnioskodawcę bądź sami jej właściciele,

c. samochody demonstracyjne zgodnie z ww. regulaminem mogą być użytkowane w następujących celach:

o do jazd próbnych/testowych z klientami (po uprzednim wypełnieniu formularza jazdy testowej),

o do załatwienia spraw związanych wyłącznie z prowadzoną działalnością gospodarczą,

d. zakazane jest zgodnie z ww. regulaminem:

o korzystanie z ww. samochodów w czasie wolnym od pracy bądź w celach nie związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,

o używanie w celach prywatnych np. do dojazdów do pracy, załatwiania prywatnych spraw.

e. Wnioskodawca dokona należytej staranności, by wykluczyć możliwość użycia pojazdów do celów prywatnych poprzez nadzór i kontrolę nad dostępem do aut, monitoring oraz kontrolę prawidłowości wykonywania obowiązków służbowych przez pracowników.

Z pisma z dnia 7 lipca 2014 r. - stanowiącego uzupełnienie Wniosku - wynika, że wniosek dotyczy jednego zdarzenia przyszłego. Pojazdy, o których mowa w rozpatrywanej sprawie będą służyły do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jak w związku z powyższym Wnioskodawca powinien postąpić z podatkiem VAT naliczonym przy zakupie samochodów demonstracyjnych, gdy niemożliwe jest prowadzenie ewidencji przebiegu tych pojazdów.

Zdaniem Wnioskodawcy, uwzględniając obecny art. 86a ust. 1, ust. 2, ust. 4 - dotyczy wydatków związanych z pojazdami samochodowymi wykorzystywanymi wyłącznie do działalności gospodarczej - cel służbowy pojazdu, w żadnym przypadku nie dotyczy samochodów demonstracyjnych.

Ponadto ust. 5 ww. art. 86a ustawy określa, kiedy nie stosuje się warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu i wyraźnie jest mowa o samochodach przeznaczonych wyłącznie do odsprzedaży, a samochody te są towarem handlowym i służą dalszej odsprzedaży z uwzględnieniem jazd testowych klientów, które zdaniem Wnioskodawcy nie stanowią celów służbowych.

Firma Wnioskodawcy jako dealer samochodowy uznaje za niemożliwe prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu z uwagi na dużą rotację tych samochodów, wysokie koszty wdrożenia przepisu, jak również obawę przed wysokimi sankcjami karnymi za uchybienia w tym zakresie.

Nie jest jednoznacznie określony fakt odliczenia VAT od zakupu tych pojazdów, a tym samym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ma prawo do odliczenia podatku VAT w 100% od zakupu samochodów demonstracyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Należy wskazać, że od dnia 1 stycznia 2014 r. kwestie dotyczące zasad odliczania i rozliczania na gruncie podatku VAT wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy. Z dniem 1 kwietnia 2014 r. na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej "ustawą nowelizującą", przepis art. 86a uległ zmianie.

W myśl art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 2 ustawy do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Stosownie do art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Jak stanowi art. 86a ust. 5 ww. artykułu, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

Zgodnie z ust. 6 tegoż artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

W myśl ust. 7 ww. artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

Stosownie do treści ust. 8 ww. artykułu, w przypadku gdy pojazd samochodowy jest udostępniany osobie niebędącej pracownikiem podatnika, wpis, o którym mowa w ust. 7 pkt 4:

Na podstawie ust. 12 ww. artykułu, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

W myśl ust. 13 tegoż artykułu, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, w przypadku pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nabytych, importowanych lub wytworzonych przez podatnika, lub używanych na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy:

Ww. przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków, m.in. zakupu pojazdów, zakupu paliw do napędu, czy też innych wydatków esksploatacyjnych dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku "mieszanego", tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

W myśl art. 86a ust. 6 ustawy ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności. Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest dealerem samochodowym. Kupuje i sprzedaje również samochody demonstracyjne (testowe). Do dnia 31 marca 2014 r. od zakupionych przez Spółkę samochodów demonstracyjnych Wnioskodawca odliczał VAT w 100% i naliczał w 100% przy ich sprzedaży, stanowią one towar handlowy. Kupowane przez Wnioskodawcę samochody demonstracyjne są rejestrowane, a w dalszej kolejności sprzedawane. Samochody te nie stanowią środków trwałych firmy, są wyłącznie przeznaczone do celów handlowych, prezentacyjnych i testowych dla klientów (jednocześnie wykluczona jest możliwość użytkowania tych pojazdów dla celów prywatnych), a zgodnie z umową dealerską na stanie Wnioskodawca musi mieć 4 takie auta. W kolejnych miesiącach auta te będą sprzedawane, a kupowane kolejne celem zarejestrowania do jazd testowych.

Podsumowując stan faktyczny jest taki, że samochody te służą celom handlowym i do jazd testowych klientów.

Pojazdy samochodowe, o których mowa we wniosku to zakupione od importera nowe samochody osobowe, zarejestrowane na firmę (dealera samochodowego).

Pojazdy, o których mowa we wniosku, nie stanowią pojazdów, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Nie są również pojazdami konstrukcyjnie przeznaczonymi do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą.

Obiektywne okoliczności potwierdzające brak wykorzystania pojazdów do użytku prywatnego:

o pojazdy pozostają zamknięte i zaparkowane całodobowo na monitorowanym parkingu firmy,

o dokumenty i kluczyki do aut pobierane są i zdawane bezpośrednio u właściciela - Wnioskodawcy, który je przechowuje,

o możliwość korzystania z samochodów demonstracyjnych jest tylko w godzinach pracy od 08:00 do 18:00 za uprzednią zgodą, wiedzą bądź na polecenie właściciela - Wnioskodawcy,

o możliwość korzystania z samochodów demonstracyjnych ma pracownik firmy wyznaczony przez właściciela - Wnioskodawcę bądź sami jej właściciele,

c. samochody demonstracyjne zgodnie z ww. regulaminem mogą być użytkowane w następujących celach:

o do jazd próbnych/testowych z klientami (po uprzednim wypełnieniu formularza jazdy testowej),

o do załatwienia spraw związanych wyłącznie z prowadzoną działalnością gospodarczą,

d. zakazane jest zgodnie z ww. regulaminem:

o korzystanie z ww. samochodów w czasie wolnym od pracy bądź w celach nie związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,

o używanie w celach prywatnych np. do dojazdów do pracy, załatwiania prywatnych spraw,

e. Wnioskodawca dokona należytej staranności, by wykluczyć możliwość użycia pojazdów do celów prywatnych poprzez nadzór i kontrolę nad dostępem do aut, monitoring oraz kontrolę prawidłowości wykonywania obowiązków służbowych przez pracowników.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT w związku z zakupem samochodów demonstracyjnych, gdy niemożliwe jest prowadzenie ewidencji przebiegu tych pojazdów.

Kluczową rolę w rozwiązaniu przedstawionego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy. Z treści tych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją (napraw, paliwa itp.) w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Dla celów pełnego odliczania VAT - fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu - zgodnie z art. 86a ust. 5 pkt 1 ppkt a) nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do odprzedaży. Użycie wyrazu "wyłącznie" wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane - choćby przejściowo - do innych celów, np. jazda próbna, użytek służbowy podatnika, itp. Zatem w odniesieniu do pojazdu, który np. jest przeznaczony do odsprzedaży, ale przed jej dokonaniem jest wykorzystywany przez podatnika jako pojazd demonstracyjny, nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji. Ewidencja dla tego rodzaju pojazdów, jeśli jest to pojazd obiektywnie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej musi być prowadzona i powinna zawierać elementy, wskazane w art. 86a ust. 7 ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy, samochody osobowe będą przeznaczone do odsprzedaży, ale przed jej dokonaniem będą wykorzystywane jako samochody demonstracyjne do jazd próbnych, jak i do załatwiania spraw związanych wyłącznie z działalnością gospodarczą (będą podlegały rejestracji), przy czym zgodnie z regulaminem ich użytkowania zakazane jest korzystanie z ww. samochodów w czasie wolnym od pracy bądź w celach prywatnych np. do dojazdów do pracy, załatwiania prywatnych spraw.

W świetle przedstawionego opisu sprawy oraz powołanych przepisów w odpowiedzi na zadane pytanie należy stwierdzić, że Spółce - wbrew stanowisku wyrażonemu we wniosku - nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od nabycia samochodów demonstracyjnych, w sytuacji gdy niemożliwe jest prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu potwierdzającej ich wykorzystywanie wyłącznie na cele demonstracyjne i związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i bez złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o tych pojazdach, ale będzie przysługiwało prawo do odliczenia 50% kwoty ww. podatku naliczonego, o ile nie zaistnieją wyłączenia wynikające z art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.