ILPP1/443-301/11-4/NS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminnego Ośrodka Sportu i Rekreacji, przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2011 r. (data wpływu 21 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 maja 2011 r. (data wpływu 20 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu wyodrębnienia części podatku naliczonego przypadającej do odliczenia - jest prawidłowe.

W dniu 21 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu wyodrębnienia części podatku naliczonego przypadającej do odliczenia. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 maja 2011 r. (data wpływu 20 maja 2011 r.) o informacje doprecyzowujące przedstawiony stan faktyczny, własne stanowisko oraz o brakujące pełnomocnictwo.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest samorządową jednostką budżetową na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 226, poz. 1675 z późn. zm.), ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.), ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 222, poz. 1458 z późn. zm.) oraz statutu nadanego Uchwałą nr (...) Rady Gminy Y z dnia 10 listopada 2009 r. Podstawowym zadaniem Zainteresowanego jest:

* propagowanie działalności w zakresie upowszechniania sportu, turystyki i rekreacji,

* utrzymanie zieleni publicznej i terenów parkowych,

* zarządzanie powierzonym mieniem komunalnym,

* tworzenie odpowiednich warunków do uprawiania sportu i rekreacji,

* unowocześnianie bazy sportowej,

* organizowanie imprez o charakterze sportowym, rekreacyjnym itp.,

* współpraca z instytucjami oświaty, kultury, organizacjami i stowarzyszeniami kultury fizycznej,

* rozwijanie usług w zakresie kultury fizycznej,

* udostępnianie bazy rekreacyjno-sportowej.

Wnioskodawca ma status czynnego podatnika podatku od towarów i usług. Zainteresowany w ramach prowadzonej działalności świadczy odpłatne usługi objęte ustawą o podatku od towarów i usług np. udostępnianie obiektów sportowych na zasadzie wynajmu pomieszczeń i terenów (opodatkowane VAT). Jednocześnie oprócz ww. usług wykonuje czynności nie objęte tą ustawą np. nieodpłatne udostępnianie obiektów sportowych szkołom z terenu Gminy oraz jednostkom organizacyjnym w celu zorganizowania zajęć o charakterze rekreacyjno-sportowym i rozgrywek szkolnych.

Na obiektach odbywają się zajęcia podlegające opodatkowaniu i nieobjęte ustawą. W tygodniu w godzinach 8-16 zajęcia prowadzą szkoły (usługi niepodlegające ustawie), w godzinach 16-23 na obiektach Wnioskodawcy świadczone są usługi objęte ustawą - prowadzone są harmonogramy wykorzystania obiektów. Zainteresowany otrzymując fakturę za zużycie energii elektrycznej z danego obiektu stosuje następującą metodę przyporządkowania kosztów związanych z działalnością opodatkowaną i niepodlegającą ustawie. W tym celu najpierw oblicza, jaka część "potencjalnych przychodów" - po dokonaniu wyceny - pochodzi ze źródeł z nieodpłatnej działalności statutowej. Następnie dokonuje przyporządkowania podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu działalności nieodpłatnej i działalności opodatkowanej w oparciu o miarodajny, uzasadniony klucz podziału. Sposób ustalenia klucza podziału:

Faktura za media na kwotę: 2.992,47 zł + 658,34 zł (VAT) = 3.650,81 zł.

Przychód opodatkowany: 19.954,45 zł (43,43%), "potencjalny przychód" oszacowany zgodnie z harmonogramem: 25.987,50 zł (56,57%). Łączny przychód: 45.941,95 (100%).

Podział faktury zakupowej: 2.992,47 zł x 43,43% = 1.299,63 zł do deklaracji VAT-7 oraz 658,34 zł x 43,43% = 285,92 zł do deklaracji VAT-7.

Z pisma z dnia 16 maja 2011 r., stanowiącego uzupełnienie do wniosku wynika, iż na obiektach Wnioskodawcy, szkołom oraz klubom sportowym i stowarzyszeniom z terenu gminy, obiekty udostępniane są nieodpłatnie w związku z tym nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. Zdaniem Zainteresowanego, czynności udostępniania obiektów nieodpłatnie nie podlegają opodatkowaniu VAT. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, w ramach obrotu krajowego, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z przepisu tego wynika, że czynności opodatkowane może stanowić świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT podlegających opodatkowaniu w sytuacji, gdy przybiera ono charakter odpłatny. Konieczne jest zatem określenie ceny (wynagrodzenia) jako elementu decydującego o uznaniu danego świadczenia za odpłatne. Z punktu widzenia regulacji zawartych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, za podlegające opodatkowaniu co do zasady można zatem uznać tylko takie świadczenia w ramach obrotu krajowego, w przypadku których odpłatność jest bezpośrednią konsekwencją świadczenia i zostaje wyrażona w określonej wartości pieniężnej.

Ustawodawca dopuszcza w określonych sytuacjach opodatkowanie VAT świadczeń o charakterze nieodpłatnym (czynności nieodpłatne zrównane na mocy ustawy o VAT z odpłatnymi), jako wyjątki zasady odpłatności przewidzianej w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Opodatkowanie VAT czynności nieodpłatnych jest dopuszczalne zatem wyłącznie w przypadkach wyraźnie wskazanych w ustawie o VAT.

Artykuł 8 ust. 2 ustawy o VAT mówi, że za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT, uznaje się także świadczenie nieodpłatne, które nie stanowi dostawy towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub części.

Według Wnioskodawcy, nieodpłatne świadczenie usług jest zatem związane z odpłatnym świadczeniem w momencie, gdy spełnione są łącznie dwa warunki: usługi nie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami w całości lub części. Jeżeli chociaż jeden z tych warunków nie zostanie spełniony, nieodpłatne świadczenie usług przez podatnika VAT nie podlega opodatkowaniu.

W świetle powołanych powyżej regulacji, w przypadku wykonywania przez Zainteresowanego czynności o charakterze nieodpłatnym, czynności te nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Użyte przez Wnioskodawcę w zadanym pytaniu sformułowanie "dokonać podziału faktury zakupowej" oznacza podział kwot wynikających z faktury zakupowej i przypisanie ich zgodnie z wyliczonym wcześniej kluczem podziałowym czynnościom opodatkowanym - podlegającym odliczeniu oraz czynnościom nieopodatkowanym - niepodlegającym odliczeniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Nie ma możliwości ustalenia proporcji sprzedaży, ponieważ wartość czynności niepodlegających w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi do sumy wartości obrotów ustalonych dla potrzeb proporcji sprzedaży.

W opinii Zainteresowanego, najbardziej wiarygodnym sposobem na odliczenie części kwoty podatku naliczonego jest ustalenie comiesięcznej proporcji godzinowej użytkowania obiektów z podziałem na godziny opodatkowane i na godziny niepodlegajace opodatkowaniu.

Przykład:

W miesiącu przychód z najmu obiektu będzie wynosił łącznie 45.941,95 zł, z czego przychód opodatkowany 19.954,45 zł, a "potencjalny przychód" niepodlegający opodatkowaniu 25.987,50 zł. Po obliczeniu klucza Wnioskodawca ustala, że w miesiącu przysługuje mu 43,43% VAT do odliczenia. Proporcja ta będzie ustalana za każdy miesiąc osobno z uwagi na różnie przypadające godziny użytkowania obiektów.

Z pisma z dnia 16 maja 2011 r., stanowiącego uzupełnienie do wniosku wynika, iż:

Ad. 2

W ocenie Zainteresowanego, który wykonuje czynności opodatkowane podatkiem VAT oraz czynności niepodlegające temu podatkowi oraz powołując się na art. 86, art. 90 oraz art. 29 ust. 1 ww. ustawy, prawidłowe jest dokonywanie odliczeń zgodnie z przedstawionym przykładem liczbowym. Z wyżej wymienionych przepisów wynika, iż obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Natomiast zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowanie do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży, czyli do zakupów kwalifikowanych jako zakupy związane ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną.

Ad. 3

Pytanie trzecie postawione w zapytaniu wiąże się ściśle z pytaniem 2 zadanym we wniosku. Chodzi o przykład liczbowy zaprezentowany w opisie stanu faktycznego. Wnioskodawca dokonuje rozliczeń faktur zakupowych, a co za tym idzie odliczenia podatku naliczonego dokonując podziału faktury zakupowej przy zastosowaniu klucza podziału przedstawionego w przykładzie liczbowym zawartym we wniosku. Klucz podziału ustalany jest na podstawie harmonogramu godzinowego wykorzystania obiektów oraz wyliczenia potencjalnych przychodów jakie Zainteresowany osiągnąłby za nieodpłatne udostępnianie obiektów według obowiązującego cennika. Wnioskodawca uważa to stanowisko za słuszne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowa zasada dotycząca odliczania podatku naliczonego została sformułowana w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., nadanym ustawą z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług:

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 z późn. zm.). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie TSUE.

Z uwagi na konstrukcję podatku od towarów i usług (opartą na zasadzie potrącalności w danej fazie obrotu), podatek ten jest z punktu widzenia jego podatników neutralny, gdyż pełnią oni jedynie rolę płatników, przerzucając jego ekonomiczny ciężar na kolejnych nabywców, czyli finalnie na konsumentów. Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług, zaś jeśli dana czynność ustawie tej nie podlega, to nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego.

Ponadto, w myśl art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 - art. 90 ust. 2 ustawy.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W oparciu o art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W art. 90 ustawy nie sprecyzowano, co należy rozumieć przez obrót, o którym mowa w tym przepisie. W związku z tym odwołać się należy do obrotu zdefiniowanego na potrzeby określenia podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 29 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 marca 2011 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Informuje się, iż od dnia 1 kwietnia 2011 r., mocą ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), powołany wyżej przepis brzmi następująco: "Podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku."

Z kolei sprzedaż - według art. 2 pkt 22 ustawy - jest to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jak wynika z konstrukcji cyt. wyżej przepisów, obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Natomiast zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowanie do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży, czyli do zakupów kwalifikowanych jako "zakupy związane ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną".

Ponadto, w świetle powołanych wyżej regulacji prawnych należy stwierdzić, że czynności pozostające poza zakresem działania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają wpływu na ustalenie proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy, bowiem nie stanowią obrotu w rozumieniu ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest samorządową jednostką budżetową. Do podstawowych zadań Zainteresowanego należy:

* propagowanie działalności w zakresie upowszechniania sportu, turystyki i rekreacji,

* utrzymanie zieleni publicznej i terenów parkowych,

* zarządzanie powierzonym mieniem komunalnym,

* tworzenie odpowiednich warunków do uprawiania sportu i rekreacji,

* unowocześnianie bazy sportowej,

* organizowanie imprez o charakterze sportowym, rekreacyjnym itp.,

* współpraca z instytucjami oświaty, kultury, organizacjami i stowarzyszeniami kultury fizycznej,

* rozwijanie usług w zakresie kultury fizycznej,

* udostępnianie bazy rekreacyjno-sportowej.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowany w ramach prowadzonej działalności świadczy odpłatne usługi objęte ustawą o podatku od towarów i usług np. udostępnianie obiektów sportowych na zasadzie wynajmu pomieszczeń i terenów (opodatkowane VAT). Jednocześnie oprócz ww. usług wykonuje czynności nie objęte tą ustawą np. nieodpłatne udostępnianie obiektów sportowych szkołom z terenu Gminy oraz jednostkom organizacyjnym w celu zorganizowania zajęć o charakterze rekreacyjno-sportowym i rozgrywek szkolnych. Na obiektach odbywają się zajęcia podlegające opodatkowaniu i nieobjęte ustawą. W tygodniu w godzinach 8-16 zajęcia prowadzą szkoły (usługi niepodlegające ustawie), w godzinach 16-23 na obiektach Wnioskodawcy świadczone są usługi objęte ustawą - prowadzone są harmonogramy wykorzystania obiektów.

W związku z przytoczonymi powyżej regulacjami, przy zakupie towarów i usług służących zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych, jak i niepodlegających opodatkowaniu, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego tylko w takiej części w jakiej zakup towarów i usług związany jest ze sprzedażą opodatkowaną. Ponadto, w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 90 ust. 2 ustawy, bowiem czynności niepodlegające opodatkowaniu nie wchodzą do wyliczenia proporcji, o której mowa w ww. przepisie.

Oznacza to, że Zainteresowany zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać czynnościom opodatkowanym, a wybór metody wyodrębnienia tych kwot podatku naliczonego pozostaje wyłącznie w gestii Wnioskodawcy. Wskazać jednak należy, iż wybrana metoda musi odzwierciedlać rzeczywistość.

Na szczególne podkreślenie zasługuje fakt, że w rozpatrywanej sprawie Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego jednocześnie z działalnością opodatkowaną i z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie w części, w jakiej zakup towarów i usług związany jest ze sprzedażą opodatkowaną. Przy czym, metoda ustalenia tej części podatku nie może być dowolna, oderwana od rzeczywistego zakresu tego związku ze sprzedażą opodatkowaną. Bowiem do obowiązków podatnika należy, na podstawie wszelkich dostępnych środków i możliwości, wybór takiej metody ustalenia kwoty podatku naliczonego, podlegającej odliczeniu, która w sposób pełny i obiektywny oraz maksymalnie zbliżony do rzeczywistości pozwoli określić wartość podatku przypadającego do odliczenia.

W złożonym wniosku Zainteresowany wskazał, iż otrzymując fakturę za zużycie energii elektrycznej w danym obiekcie stosuje następującą metodę przyporządkowania kosztów związanych z działalnością opodatkowaną i niepodlegającą ustawie. W tym celu najpierw oblicza, jaka część "potencjalnych przychodów" - po dokonaniu wyceny - pochodzi ze źródeł z nieodpłatnej działalności statutowej. Następnie dokonuje przyporządkowania podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu odpowiednio do działalności nieodpłatnej i działalności opodatkowanej w oparciu o miarodajny, uzasadniony klucz podziału.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż wskazany przez Wnioskodawcę sposób ustalania części kwoty podatku naliczonego, uprawniającej do obniżenia kwoty podatku należnego z tytułu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu należy uznać za prawidłowy, o ile odzwierciedla rzeczywisty stopień udziału wykonywanych czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w odniesieniu do prowadzonej przez Zainteresowanego działalności.

Reasumując:

Ad. 1

W rozpatrywanej sytuacji Wnioskodawca w celu odliczenia podatku naliczonego winien dokonać podziału faktury zakupowej za media, bowiem zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje jedynie w zakresie, w jakim zakupione towary i usługi służą wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Ad. 2

Zgodnie z przedstawionym przykładem liczbowym, Wnioskodawca prawidłowo realizuje rozliczenia w podatku od towarów i usług, wykonując czynności opodatkowane i wyłączone z opodatkowania, pod warunkiem, iż ww. sposób ustalania części kwoty podatku naliczonego przypadającej do odliczenia odzwierciedla rzeczywisty stopień udziału wykonywanych czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w odniesieniu do prowadzonej przez Zainteresowanego działalności.

Ad. 3

Zainteresowany w przyszłości powinien stosować rozliczenie faktury za media w rozbiciu na godziny wykorzystania obiektów zgodnie z harmonogramem godzinowym, o ile w opinii Wnioskodawcy, metoda ta w sposób pełny i obiektywny oraz maksymalnie zbliżony do rzeczywistości pozwoli określić wartość podatku przypadającego do odliczenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.