ILPP1/443-29/12-5/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2011 r. (data wpływu 10 stycznia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 marca 2012 r. (data wpływu 27 marca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy udziału w gruncie - jest prawidłowe.

W dniu 10 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy udziału w gruncie. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 marca 2012 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 8 marca 2011 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zakupiła udział wynoszący 1/5 części w niezabudowanej nieruchomości o powierzchni 2,56 ha będącej gruntem ornym (nieruchomością rolną), stanowiącej gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. Opisana nieruchomość, będąca działką o numerze x, należała przed zakupem do małżeństwa M. i położona była w miejscowości W. na terenie gminy O. Do aktu notarialnego dołączono zaświadczenie, z którego wynika, że dla tego gruntu gmina nie posiada aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i nie jest objęta decyzją o warunkach zabudowy.

Wyżej opisany udział w nieruchomości został przez Wnioskodawczynię i jej męża zakupiony do majątku stanowiącego małżeńską majątkową wspólność ustawową - co potwierdza zawiadomienie o wpisie w księdze wieczystej (rodzaj współwłasności na udziale wynoszącym 1/5 - wspólność ustawowa majątkowa małżeńska).

Razem z pozostałymi współwłaścicielami nieruchomości Zainteresowana wraz z mężem zdecydowała się zwrócić do urzędu gminy o podział tej nieruchomości. Na mocy decyzji z dnia 16 czerwca 2011 r. dokonano zatwierdzenia projektu podziału nieruchomości na 6 działek. Zgodnie z treścią tej decyzji działki znajdują się obecnie na terenach zabudowy mieszkalnej jednorodzinnej. Natomiast z wypisu ewidencji gruntów, a także z wypisu z ksiąg wieczystych wynika, że są one dalej gruntami ornymi. Każda z tych działek w 1/5 części należy do małżeńskiej majątkowej wspólności ustawowej Zainteresowanej i jej męża.

W chwili obecnej Wnioskodawczyni nie wykonuje działalności rolniczej na opisanych wyżej gruntach. Zainteresowana nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT, nie prowadzi żadnej działalności. Także w chwili nabycia nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej. Natomiast mąż Zainteresowanej jest czynnym podatnikiem podatku VAT w zakresie usług wspomagających zarządzanie oraz usług informatycznych i był tym podatnikiem także w chwili nabycia przedmiotowego udziału w nieruchomości.

Obecnie planowana jest sprzedaż jednej z działek. Z racji przysługującego Wnioskodawczyni i jej mężowi prawa współwłasności do tej działki, zamierzają oni dokonać sprzedaży udziału w tej działce wynoszącego I/5 całości. Udział ten jak już wyżej opisano stanowi małżeńską majątkową wspólność ustawową. Cenę tego udziału oszacowano na ok. 12 000 zł. Sprzedaż pozostałych działek nie jest obecnie planowana, ale nie można wykluczyć, że do takiej sprzedaży dojdzie w następnym roku lub jeszcze później. Sprzedaż pozostałych działek raczej będzie miała charakter sporadyczny.

Przedmiotowa nieruchomości ani posiadany przez Wnioskodawczynię i jej męża udział w niej nie są w jakikolwiek sposób związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez małżonka Zainteresowanej. Udział ten nie był kupowany w związku z tą działalności, ani nie był w tej działalności wykorzystywany. Podobnie obecnie planowana sprzedaż tego udziału nie ma żadnego związku z działalnością męża.

W piśmie z dnia 23 marca 2012 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Zainteresowana wskazała ponadto, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy jest opodatkowana podatkiem VAT sprzedaż za cenę ok. 12.000 zł udziału w nieruchomości będącej działką przeznaczoną pod zabudowę, który to udział należy do majątku objętego małżeńską majątkową wspólnością ustawową, w żaden sposób nie związanego z działalnością gospodarczą wykonywaną przez jednego z małżonków, a która to nieruchomość powstała poprzez podział gruntu ornego, a także kto ewentualnie jest podatnikiem podatku VAT przy takiej sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawczyni, opisana wyżej sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, z dwóch opisanych niżej względów.

Po pierwsze zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawa o VAT), przez towary rozumie się także nieruchomość (grunt), czyli czynnik przedmiotowy do ewentualnego opodatkowania sprzedaży nieruchomości występuje. Jednak zakres opodatkowania podatkiem VAT wyraża nie tylko czynnik przedmiotowy, ale również podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatników VAT. W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, warunkiem uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów usług jest stwierdzenie, że wykonuje on działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy, a przede wszystkim, że rozpatrywaną czynność wykonuje w ramach tej działalności. Działalnością gospodarczą jest aktywne, zawodowe wykonywanie czynności w sposób profesjonalny, zorganizowany i ciągły. Dokonywanie określonych czynności sporadycznie, poza sferą prowadzonej działalności, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Warunkiem dla uznania, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku VAT jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, rolnik lub osoba wykonująca wolny zawód. Formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego (tak jak w przypadku męża) ani okoliczności, czy dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności. Sprzedaż działki (nieruchomości) z majątku osobistego jest poza sferą działalności gospodarczej, ponieważ brakuje tutaj przede wszystkim ciągłości i profesjonalizmu. Wnioskodawczyni uważa, że w chwili nabycia wymienionej nieruchomości nie działała wraz z mężem jako osoby wykonujące działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży działek budowlanych (bo nie były to działki budowlane) i nie będą w takiej roli występować w przyszłości. Zatem sprzedaż działek pod zabudowę będących przedmiotem pytania nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT oraz ani Wnioskodawczyni, ani jej mąż dokonując tej czynności nie będą działać w charakterze podatników podatku VAT. Po drugie, w opisanym wyżej stanie faktycznym - zdaniem Zainteresowanej - mamy do czynienia nie tyle ze sprzedażą przez nią i jej męża określonej nieruchomości, co ze sprzedażą udziału wynoszącego 1/5 część w nieruchomości. Niewątpliwie nieruchomość jest towarem w rozumieniu przepisów o VAT. Ustawowa definicja towarów nie obejmuje jednak swoim zakresem udziału we współwłasności nieruchomości, który jest prawem majątkowym, wyrażającym zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. W szczególności udziału w nieruchomości nie należy utożsamiać z częścią nieruchomości, o której mowa w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Skoro zatem udział we współwłasności nieruchomości nie spełnia definicji towaru, a jego zbycie nie figuruje w katalogu czynności uznanych zgodnie z art. 7 ustawy o VAT za dostawę towarów, uzasadnione jest przyjęcie, że sprzedaż udziału w nieruchomości powinna być uznana za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT. Takie stanowisko potwierdza - w ocenie Wnioskodawczyni - m.in. wyrok NSA z dnia 1 października 2008 r., sygn. akt I FSK 1242/07. Skoro należy przyjąć, że sprzedaż udziału w nieruchomości jest świadczeniem usług, to na mocy art. 113 ustawy o VAT, z uwagi na fakt, że przedmiotowa sprzedaż udziału w nieruchomości ma nastąpić za cenę ok. 12.000 zł sprzedaż ta będzie zwolniona od podatku VAT. Wynika to z faktu, że wyłączenie zwolnienia od podatku VAT zgodnie art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d dotyczy dostaw towarów w postaci terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, natomiast w przypadku sprzedaży udziałów w nieruchomości należy uznać, że mamy do czynienia ze świadczeniem usług, a nie dostawą.

W kwestii ustalenia, kto ewentualnie jest podatnikiem podatku VAT przy takiej sprzedaży, zdaniem Zainteresowanej należy uznać, że skoro wyżej opisany udział w nieruchomości został przez Wnioskodawczynię i jej męża zakupiony do majątku stanowiącego małżeńską majątkową wspólność ustawową, to sprzedaż tego majątku oznacza, że podatnikiem podatku VAT w przypadku takiej czynności są małżonkowie łącznie (analogicznie jak to ma miejsce w przypadku spółki cywilnej), a nie każdy z nich z osobna, czy też któryś z nich pojedynczo. Szczególnie, że do aktu notarialnego na mocy, którego ma zostać sprzedany udział w przedmiotowej nieruchomości mają stanąć małżonkowie razem i razem podpisać ten akt, jako sprzedający należący do nich udział w nieruchomości. Oznacza to, że zgłoszenie rejestracyjne do podatku VAT (VAT-R) w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy o VAT, powinni dokonać oboje małżonkowie łącznie, a nie odrębnie każde z nich lub też jedno z nich. Co sprowadza się do tego, że w takim przypadku małżonkowie powinni też otrzymać odrębny numer NIP i tym NIPem posługiwać się przy sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT, a także składając z tego tytułu deklarację VAT. Natomiast błędem jest posługiwanie się przy rozliczaniu takiej transakcji i składaniu z tego tytułu deklaracji VAT numerem NIP jednego z małżonków, albo NIPami obojga małżonków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy (Bednarek Małgorzata, "Mienie", "Komentarz do art. 44-55³ Kodeksu cywilnego", Zakamycze 1997, komentarz do art. 45 k.c.). Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome (Piasecki Kazimierz, "Kodeks cywilny, Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz", Zakamycze 2003, komentarz do art. 45 k.c.).

Natomiast w myśl art. 46 § 1 ww. kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowaniu wieczystym nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. UE L Nr 347 str. 1 z późn. zm.) państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 k.c., jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 k.c. stanowi odpłatną dostawę towarów.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary, czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą również zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy udziału w gruncie istotne jest czy w świetle zaprezentowanego we wniosku zdarzenia przyszłego, Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży udziału w gruncie podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. UE L 347.1 z późn. zm. - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego nie wynika jakiekolwiek aktywne działanie Wnioskodawczyni, tj. uzyskanie zezwolenia na budowę dla tych gruntów, uzbrojenie, ogłoszenie w prasie w poszukiwaniu nabywców, itd, które wskazywałoby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180 i C-181, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W tym miejscu - dla wyjaśnienia zakresu zwykłego wykonywania prawa własności - konieczne jest sięgnięcie do zapisów prawa cywilnego, tj. powołanej wcześniej ustawy - Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 140 ww. Kodeksu, w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.

Rozporządzanie rzeczą jest drugim spośród wymienionych wyraźnie w art. 140 k.c. uprawnień właściciela do rozporządzania rzeczą (ius disponendi). Podkreślić także należy, iż ustawodawca nie definiuje używanego pojęcia rozporządzenia. Nie klasyfikuje też postaci rozporządzenia. W literaturze zaś podkreśla się zazwyczaj, że chodzi o uprawnienie do wyzbycia się własności i uprawnienie do obciążania prawa własności. Wyzbycie się własności w pierwszym rzędzie obejmuje dokonywaną (inter vivos) czynność przeniesienia własności, dalej zaś czynność rozporządzenia testamentowego (...) (Edward Gniewek "Kodeks cywilny, Księga Druga. Własność i inne prawa rzeczowe. Komentarz, Zakamycze, 2001, Komentarz do art. 140 k.c.).

Z powyższych wyjaśnień wynika zatem, iż dokonanie sprzedaży określonej rzeczy materialnej stanowi naturalny (oczywisty, podstawowy) element wykonywania prawa własności.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że w dniu 8 marca 2011 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zakupiła udział wynoszący 1/5 części w niezabudowanej nieruchomości o powierzchni 2,56 ha będącej gruntem ornym (nieruchomością rolną), stanowiącej gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. Dla przedmiotowego gruntu gmina nie posiada aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i nieruchomość nie jest objęta decyzją o warunkach zabudowy. Udział w nieruchomości został przez Wnioskodawczynię i jej męża zakupiony do majątku stanowiącego małżeńską majątkową wspólność ustawową. Razem z pozostałymi współwłaścicielami nieruchomości, Zainteresowana i jej mąż zdecydowali się zwrócić do urzędu gminy o podział tej nieruchomości. Na mocy decyzji z dnia 16 czerwca 2011 r. dokonano zatwierdzenia projektu podziału nieruchomości na 6 działek. Zgodnie z treścią tej decyzji działki znajdują się obecnie na terenach zabudowy mieszkalnej jednorodzinnej, natomiast z wypisu ewidencji gruntów, a także z wypisu z ksiąg wieczystych wynika, że są one dalej gruntami ornymi. Każda z tych działek w 1/5 części należy do małżeńskiej majątkowej wspólności ustawowej Zainteresowanej i jej męża. W chwili obecnej Wnioskodawczyni nie wykonuje działalności rolniczej na opisanych wyżej gruntach. Zainteresowana nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT, nie prowadzi żadnej działalności. Także w chwili nabycia nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej. Obecnie planowana jest sprzedaż jednej z działek. Z racji przysługującego Wnioskodawczyni i jej mężowi prawa współwłasności do tej działki, zamierzają oni dokonać sprzedaży udziału w tej działce wynoszącego I/5 całości. Sprzedaż pozostałych działek nie jest obecnie planowana, ale nie można wykluczyć, że do takiej sprzedaży dojdzie w następnym roku lub jeszcze później. Sprzedaż pozostałych działek raczej będzie miała charakter sporadyczny. Zainteresowana nie posiadała, ani nie posiada statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni nie podejmowała działań w celu uzbrojenia powstałych działek w przyłącza do sieci energetycznej, gazu, wody czy wytyczenia dostępu do drogi publicznej, nie będzie występować do Gminy o przekwalifikowanie w planie zagospodarowania przestrzennego działek, w których udział posiada na działki pod zabudowę. W związku ze sprzedażą udziału w działce Zainteresowana nie umieszczała oferty w prasie lub radiu, nie podejmowała takich działań w celu sprzedaży tego udziału.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenia przyszłe wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy udziału w przedmiotowym gruncie Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarczy stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak. W analizowanej sprawie bowiem nakreślony przez Zainteresowaną opis zdarzenia przyszłego nie wskazuje na takie formy aktywności w odniesieniu do sprzedawanego udziału w nieruchomości, które wykraczałyby poza ramy czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z powyższym nie można uznać Zainteresowanej za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy i tym samym przyjąć, że sprzedaż udziału w nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, sprzedaż opisanego we wniosku udziału w nieruchomości (przynależnego Zainteresowanej) nie spełnia przesłanek warunkujących opodatkowanie tej czynności podatkiem od towarów i usług, bowiem Wnioskodawczyni w odniesieniu do tej transakcji nie będzie występować w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Podkreślić należy, że w świetle powołanego wyżej stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni dotyczące wyłączenia od opodatkowania sprzedaży udziału w nieruchomości uznano za prawidłowe, jednakże jedynie ze względu na to, że Zainteresowana w przedmiotowej sprawie nie występuje w charakterze podatnika. Z powołanych wyżej przepisów wynika bowiem, że sprzedaż udziału we współwłasności gruntu - wbrew twierdzeniu Wnioskodawczyni - stanowi odpłatną dostawę towarów.

Zgodnie z przepisem art. 120 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), organy podatkowe działają na podstawie przepisów prawa.

W myśl art. 14b § 1 ww. ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Ze wskazanej wyżej regulacji wynika, że z wnioskiem może wystąpić osoba, u której wystąpił lub może wystąpić określony stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), który może rodzić określone konsekwencje w sferze prawa podatkowego. Zatem, interpretacja wydawana jest w indywidualnej sprawie zainteresowanego, który składa wniosek o jej wydanie.

W konsekwencji w kompetencji tut. Organu leży ocena, czy Wnioskodawczyni w zakresie sprzedaży przynależnego jej udziału w gruncie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, czy czynność ta będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Jak dowiedziono wyżej, w zakresie opisanej we wniosku transakcji Wnioskodawczyni nie będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. A zatem odpowiedź na drugą część sformułowanego przez Zainteresowaną pytania, tj. " (...) kto ewentualnie jest podatnikiem podatku VAT przy takiej sprzedaży...", stała się bezprzedmiotowa. Tut. Organ nie oceniał zatem prawidłowości przedstawionego przez Zainteresowaną własnego stanowiska w sprawie odnoszącego się do tej części pytania.

Jednocześnie tut, Organ pragnie zwrócić uwagę na to, iż małżeństwo nie należy do żadnej kategorii podmiotów wymienionych w cyt. wyżej art. 15 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym należy przytoczyć przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). W świetle art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego, jak również nie może rozporządzać lub zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku (art. 35 ww. Kodeksu).

Zgodnie z brzmieniem art. 36 § 1 oraz § 2 cyt. ustawy, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

W oparciu o art. 37 § 1 pkt 1 ww. ustawy, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Stosownie do zapisu zawartego w art. 43 § 1 ww. Kodeksu, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, dotyczących stosunków majątkowych między małżonkami, nic nie uprawnia do wniosku, że wykonywanie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług przez jednego z małżonków (sprzedaż towarów, odpłatne świadczenie usług, import itp.) czyni podatnikiem tego podatku również drugiego małżonka, gdy czynności te dotyczą składników ich majątku wspólnego, a przychód uzyskany z wykonywania tych czynności stanowi ich majątek dorobkowy.

Skoro każdy z małżonków jest uprawniony do samodzielnego zarządzania majątkiem wspólnym, to może on samodzielnie, we własnym imieniu i na własny rachunek dokonywać czynności prawnych będących wykonywaniem tego zarządu, jakkolwiek skuteczność czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu wymaga akceptacji drugiego małżonka.

Prawno-podatkowa skuteczność czynności podjętej przez jednego z małżonków nie jest uzależniona od zgody drugiego z nich na jej dokonanie, skoro taka czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niezależnie od tego, czy została wykonana z zachowaniem warunków i form określonych przepisami prawa. Czynności określone w art. 5 ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa (art. 5 ust. 2 ustawy).

Jak już wyżej stwierdzono, ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom.

Tut. Organ informuje ponadto, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Podkreślić zatem należy, że w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla pozostałych współwłaścicieli nieruchomości.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży przez Zainteresowaną udziału w nieruchomości gruntowej. Odpowiedź na pytanie dotyczące opodatkowania podatkiem dostawy udziału w działce gruntu przez męża Wnioskodawczyni, została udzielona postanowieniem o odmowie wszczęcia postępowania z dnia 19 marca 2012 r. nr ILPP1/443-29/12-3/KG.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.