ILPP1/443-283/14-4/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki komandytowej przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2014 r. (data wpływu 7 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia - brak daty (data wpływu 20 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zawierających błędy mniejszej wagi - jest prawidłowe.

W dniu 7 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zawierających błędy mniejszej wagi. Wniosek uzupełniono w dniu 20 czerwca 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k. (dalej: Spółka) jest firmą produkcyjną i w związku z tym nabywa od swoich kontrahentów towary i usługi. Towary te i usługi wykorzystywane są przez Spółkę do czynności opodatkowanych. Ponadto transakcje te podlegają opodatkowaniu i nie są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Zdarza się, że Spółka otrzymuje od swoich kontrahentów faktury (dalej: Faktury) zawierające błędy. Najczęściej Faktury te zawierają błędy mniejszej wagi, tj. błędy inne niż błędy w pozycjach faktury wskazanych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15 ustawy VAT. Zgodnie z obowiązującymi przepisami stwierdzone w Fakturach błędy mogą podlegać korekcie w drodze wystawienia faktury korygującej lub noty korygującej. Może jednak się tak zdarzyć, że błędy te nie będą poprawione ani przez kontrahenta poprzez wystawienie faktury korygującej, ani przez Spółkę poprzez wystawienie noty korygującej. Faktury te nie dotyczą nabywanych przez Spółkę usług noclegowych i gastronomicznych oraz paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ust. 1 Ustawy VAT.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu, które wpłynęło w dniu 20 czerwca 2014 r., Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem zapytania Wnioskodawcy są błędy w fakturach otrzymywanych od kontrahentów które mogą dotyczyć:

* daty wystawienia faktury,

* numeru faktury,

* imion i nazwisk lub nazw podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresów,

* numeru, za pomocą którego Wnioskodawca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej,

* numeru, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku,

* daty dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub daty otrzymania zapłaty,

* nazwy (rodzaju) towaru lub usługi.

Błędy w otrzymywanych fakturach mogą dotyczyć też innych pozycji faktur niewymienionych powyżej, przy czym błędy te nie dotyczą pozycji faktury wskazanych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., dalej: Ustawa VAT).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT na podstawie Faktur zawierających błędy mniejszej wagi, tj. błędy inne niż błędy w pozycjach faktury wskazanych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15 Ustawy VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT na podstawie Faktur zawierających błędy mniejszej wagi, tj. błędy inne niż błędy w pozycjach faktury wskazanych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15 Ustawy VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W ocenie Spółki otrzymywane od kontrahentów Faktury oraz transakcje nimi dokumentowane spełniają warunki wskazane w art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, tj. są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie natomiast z art. 88 ust. 3a Ustawy VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

W ocenie Spółki otrzymywane od kontrahentów Faktury oraz transakcje nimi dokumentowane nie wypełniają jednocześnie negatywnych przesłanek wskazanych w art. 88 ust. 3a Ustawy VAT, które stanowią podstawę do pozbawienia podatnika prawa do odliczenia VAT.

Spółka również podkreśliła, że żaden z warunków wskazanych w art. 88 ust. 3a Ustawy VAT ani żaden inny przepis Ustawy VAT nie wskazuje, że faktura zawierająca błędy mniejszej wagi, opisane przez Spółkę w niniejszym wniosku, pozbawia podatnika prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Powyższe podejście zostało potwierdzone w interpretacji indywidulanej z dnia 8 listopada 2011 r. (sygn. akt. IPPP1-443-1228/11-2/BS), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, że pomimo stwierdzenia następujących błędów, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT wykazanego na otrzymanych fakturach:

1. Zastosowanie błędnego kursu przeliczeniowego kwoty podatku VAT wyrażonej w walucie obcej, który prowadzi do wykazania na fakturze kwoty VAT w nieprawidłowej wysokości.

2. Zastosowanie przez sprzedawcę błędnej stawki VAT, która prowadzi do wykazania na fakturze kwoty VAT w nieprawidłowej wysokości. Wnioskodawca wskazuje, że nie chodzi w tym przypadku o opodatkowanie czynności zwolnionej lub czynności niepodlegającej opodatkowaniu, lecz błędne zastosowanie stawki VAT (np. 23% zamiast 8%).

3. Błędne wyliczenie kwoty VAT na fakturze (błąd rachunkowy), np. 100 zł x stawka VAT w wys. 23% = kwota VAT 24 zł.

4. Błąd w opisie słownym kwoty do zapłaty.

5. Błędne dane nabywcy (Wnioskodawcy) polegające na podaniu adresu Oddziału zamiast adresu siedziby Wnioskodawcy przy założeniu, że faktury zawierają prawidłowy numer NIP oraz nazwę Wnioskodawcy, tj. "S. S.A.".

6. Podanie skrótu nazwy towaru/usługi lub ich symboli co powoduje, że w celu ustalenia co jest przedmiotem transakcji należy sięgnąć do umowy lub zażądać wyjaśnień pracownika Spółki odpowiedzialnego za zakup towaru/usługi, np. zamiast opisu: "Usługa budowlana: elewacja budynku" na fakturze znajduje się jedynie nr umowy podwykonawczej.

7. Brak sumy sprzedaży netto z podziałem na stawki (w przypadku, gdy faktura VAT ma tylko jedną pozycję).

8. Brak ceny jednostkowej netto na fakturze (podana jest jedynie cena jednostkowa brutto);

9. Faktury nie zawierają oznaczenia: "Faktura VAT", lecz jedynie oznaczenie "Faktura". W tym zakresie tego wymogu już w obecnym stanie prawnym nie ma.

Także w orzecznictwie, zgodnie z przyjętym stanowiskiem sądów administracyjnych, potwierdza się, że podatnik będzie mógł skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego, wówczas gdy faktura zawiera drobne błędy o charakterze technicznym, określane niekiedy błędami mniejszej wagi.

Na temat formalnych błędów faktur, które nie pozbawiają podatnika możliwości odliczenia podatku naliczonego, wypowiedział się także Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 15 lipca 2010 r. (C-368/09, w sprawie Pannon Gép Centrum Kft).

Warto wskazać wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 czerwca 1997 r. (sygn. akt I SA/Ka 624/97, Lex nr 29940) oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 kwietnia 1996 r. (sygn. akt SA/Lu 741/95, Lex nr 26728), które są aktualne również obecnie, gdzie stwierdzono, że (...) brak w fakturze VAT jednostek miary towaru, jego ilości i ceny jednostkowej, kwoty należności ogółem z podatkiem i bez podatku uniemożliwia zweryfikowanie tego, czy wysokość podatku została ustalona prawidłowo, a to z kolei wyłącza prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego. Orzecznictwo wypracowało zasadę, że pozbawienie podatnika prawa do odliczenia może dotyczyć jedynie tych wad i braków faktury, które wyłączają identyfikację podmiotów oraz przedmiotu transakcji, jak również ustalenie poprawności określenia podatku od wartości dodanej.

Podatnik nie traci więc prawa do odliczenia VAT, gdy faktura zawiera drobne błędy o charakterze technicznym, tzw. błędy mniejszej wagi.

Do błędów mniejszej wagi orzecznictwo zaliczało m.in.:

* powstały na skutek błędnego tłumaczenia z języka obcego nieprawidłowy opis wykonanej usługi, o ile jakiekolwiek usługi zostały faktycznie wykonane (tak NSA w wyroku z dnia 9 lutego 2000 r., sygn. akt I SA/Wr 1885/99, Lex nr 47924);

* zawarty na fakturze niewłaściwy numer identyfikacji podatkowej (tak NSA w wyroku z dnia 24 lutego 1999 r., sygn. akt I SA/Lu 1452/97, Lex nr 38143);

* brak przekreślenia na fakturze słowa "kopia", zwłaszcza gdy inne jej elementy wskazują, że jest to oryginał (tak NSA w wyroku z dnia 6 czerwca 1997 r., sygn. akt I SA/Ka 622/97, Lex nr 29936), czy

* brak wskazania na fakturze daty jej wystawienia (tak NSA w wyroku z dnia 28 stycznia 2000 r., sygn. akt I SA/Gd 1722/97, Lex nr 41504).

Mając na uwadze powyższe, Spółka prosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska, że w razie wystąpienia sytuacji, że otrzymywane przez nią faktury VAT będą zawierały błędy mniejszej wagi, tj. błędy inne niż błędy w pozycjach faktury wskazanych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15 ustawy VAT, to Spółka nawet bez skorygowania tych błędów przez wystawcę tej faktury lub bez wystawiania noty korygującej przez Spółkę, zachowa prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na tych fakturach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Jak wynika z art. 86 ust. 10 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r., prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Jednocześnie zmiany w przepisach ustawy obowiązujących od dnia 1 stycznia 2014 r. powodują, że z odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 10 i ust. 10b pkt 1 ustawy można skorzystać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie trzy przesłanki:

* powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,

* doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,

* podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

I tak, na mocy art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W świetle powyższej regulacji, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

W tym miejscu warto nadmienić, że jak stanowi art. 2 pkt 31 ustawy, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2014 r., ilekroć w jej przepisach jest mowa o fakturze - rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Podkreślić należy, że w systemie podatku od towarów i usług faktury są dokumentami sformalizowanymi potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

W ocenie tut. Organu, przez wystawienie faktury należy rozumieć sporządzenie wyżej wymienionego dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy towaru lub usługi), a także przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Stosownie do art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:

(...).

Ponadto, jak stanowi art. 106k ust. 1 ustawy, nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą.

W świetle art. 106k ust. 2 ustawy, faktura, o której mowa w ust. 1, wymaga akceptacji wystawcy faktury.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów możliwość korygowania faktur (za pomocą not korygujących) przez nabywcę dotyczy jedynie pomyłek: w sposobie określenia nabywcy, takich jak np. błąd w nazwisku, imieniu, nazwie, adresie lub numerze identyfikacyjnym czy też oznaczeniu towaru lub usługi. Nabywca nie ma możliwości korygowania takich elementów faktury jak np. cena, czy stawka podatku. Korygowanie faktury w tym zakresie bowiem - jak wskazano wyżej - należy do obowiązków wystawcy faktury (sprzedawcy), który koryguje fakturę pierwotną wystawiając fakturę korygującą.

Na podstawie art. 106k ust. 3 ustawy, faktura, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać:

Przepisy ust. 1-3 nie naruszają przepisów dotyczących wystawiania faktur korygujących (art. 106k ust. 4 ustawy).

Jednocześnie w myśl art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury - podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zatem z treści ww. przepisu wynika jednoznacznie, że w razie pomyłki w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, podatnik jest zobowiązany do wystawienia faktury korygującej.

Stosownie do art. 106j ust. 2 ustawy, faktura korygująca powinna zawierać:

Z opisu sprawy wynika, że Spółka, będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, jest firmą produkcyjną i w związku z tym nabywa od swoich kontrahentów towary i usługi. Towary te i usługi wykorzystywane są przez Spółkę do czynności opodatkowanych. Ponadto transakcje te podlegają opodatkowaniu i nie są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Zdarza się, że Spółka otrzymuje od swoich kontrahentów faktury zawierające błędy mniejszej wagi, tj. błędy inne niż błędy w pozycjach faktury wskazanych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15 ustawy. Zgodnie z obowiązującymi przepisami stwierdzone w fakturach błędy mogą podlegać korekcie w drodze wystawienia faktury korygującej lub noty korygującej. Może jednak się tak zdarzyć, że błędy te nie będą poprawione ani przez kontrahenta poprzez wystawienie faktury korygującej, ani przez Spółkę poprzez wystawienie noty korygującej. Faktury te nie dotyczą nabywanych przez Spółkę usług noclegowych i gastronomicznych oraz paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ust. 1 ustawy VAT.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że błędy w fakturach otrzymywanych od kontrahentów mogą dotyczyć:

* daty wystawienia faktury,

* numeru faktury,

* imion i nazwisk lub nazw podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresów,

* numeru, za pomocą którego Wnioskodawca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej,

* numeru, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku,

* daty dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub daty otrzymania zapłaty,

* nazwy (rodzaju) towaru lub usługi.

Błędy w otrzymywanych fakturach mogą dotyczyć też innych pozycji faktur niewymienionych powyżej, przy czym błędy te nie dotyczą pozycji faktury wskazanych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15 ustawy.

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zawierających, tzw. błędy mniejszej wagi.

Jak już zaznaczono powyżej, faktura VAT jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Przy ocenie zdarzenia gospodarczego nie można jednak pominąć okoliczności towarzyszących transakcji, wskazujących na rzeczywisty charakter podmiotu dokonującego zakupu. Faktury VAT są dokumentem o charakterze sformalizowanym.

Co do zasady zatem, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. A contrario nie będzie można uznać za prawidłową faktury, gdy sprzecznie z jej treścią wykazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Elementy formalne faktury VAT wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Z powyższego wynika, że o prawidłowości faktur VAT otrzymywanych przez Wnioskodawcę powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje gospodarcze.

Z treści wniosku wynika, że faktury otrzymane od kontrahentów Spółki, dokumentujące nabycie towarów i usług, mogą zawierać błędy mniejszej wagi, tj. błędy inne niż błędy w pozycjach faktury wskazanych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15 ustawy i dotyczą one: daty wystawienia faktury, numeru faktury, imion i nazwisk lub nazw podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresów, numeru, za pomocą którego Wnioskodawca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, numeru, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, daty dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub daty otrzymania zapłaty oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT i nabyte przez nią towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Ponadto transakcje te podlegają opodatkowaniu i nie są zwolnione od podatku VAT.

Z przytoczonych wyżej regulacji prawnych wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT uzależnione jest nie tylko od spełnienia warunków wynikających z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, ale również od niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis art. 88 ustawy enumeratywnie określa listę przypadków, w których podatnik został pozbawiony prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, jednakże nie wymienia opisanych we wniosku nieprawidłowości jako przesłanki negatywne powodujące utratę prawa do odliczenia podatku naliczonego (oczywiście w sytuacji gdy faktura odzwierciedla prawdziwe zdarzenie gospodarcze).

Zatem w tym przypadku należy stwierdzić, że z przesłanek wskazanych w art. 88 ustawy nie wynika, że występuje ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadkach, które Wnioskodawca wskazał w opisie sprawy.

Z tego też względu należy podkreślić, że chociaż przedmiotowe faktury VAT nie spełniają wymogów określonych przepisami prawa, nie można uznać, że zawierają nieprawidłowości, które nie pozwalają na rzeczywiste odzwierciedlenie przebiegu zdarzeń gospodarczych.

Jednakże należy zauważyć, że jeżeli ww. błędy mniejszej wagi, czyli błędy inne niż błędy w pozycjach faktury wskazanych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15 ustawy stanowią/będą stanowiły jedynie wady techniczne, a faktury wystawione przez kontrahentów Spółki odzwierciedlają/będą odzwierciedlały prawdziwe zdarzenia gospodarcze, czyli w istocie stwierdzają/będą stwierdzały fakt nabycia przez Spółkę określonych towarów lub usług i jednocześnie pozostają/będą pozostawały bez znaczenia dla wysokości zobowiązania podatkowego, to wystawione faktury - w sposób opisany we wniosku - nie pozbawiają/nie będą pozbawiały Wnioskodawcy prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z nich wynikającej. Powyższe wynika z faktu, że - jak Wnioskodawca wskazał - jest on czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a towary te i usługi są/będą wykorzystywane przez Spółkę do czynności opodatkowanych. Ponadto transakcje te podlegają/będą podlegały opodatkowaniu i nie są/nie będą zwolnione od podatku od towarów i usług.

Podsumowując, Spółka ma/będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy na podstawie faktur zawierających błędy mniejszej wagi, tj. błędy inne niż błędy w pozycjach faktury wskazanych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15 ustawy, o ile ww. faktury odzwierciedlają/będą odzwierciedlały prawdziwe zdarzenia gospodarcze.

Końcowo należy jednakże dodać, że użycie przez ustawodawcę wyrażenia, że nabywca "może wystawić fakturę nazwaną notą korygującą" wcale nie oznacza, jak twierdzi Wnioskodawca, że prawodawca pozostawił nabywcy możliwość wyboru na zasadzie uprawnienia podatnika, że albo wystawi notę korygującą albo nie. Przepis mówiący o tym, że nabywca może wystawić notę korygującą oznacza wyjątek od zasady jaką jest to, że każdą nieprawidłowość na fakturze - co do zasady - winien skorygować sprzedawca, tj. podmiot, który fakturę wystawił, poprzez wystawienie faktury korygującej. Zatem również w przypadku np. błędnej nazwy czy adresu nabywcy - co do zasady - sprzedawca powinien wystawić fakturę korygującą. Jednakże ponieważ niektóre błędy na fakturach uznane zostały przez ustawodawcę za błędy mniejszej wagi, dlatego dopuszczono ich skorygowanie również przez nabywcę w drodze noty korygującej, którą jednak sprzedawca musi zaakceptować. Nabywca notą korygującą koryguje bowiem nie swój dokument tylko dokument obcy wystawiony przez inny podmiot - sprzedawcę.

Ponadto wskazuje się, że mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Spółka - podmiot, który otrzymał faktury "końcowe", zaznacza się, że interpretacja nie ma mocy wiążącej dla podmiotów, które wystawiły te faktury. Podmioty te, aby uzyskać interpretacje indywidualne powinny wystąpić z odrębnymi wnioskami o ich udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tych podmiotów.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.