ILPP1/443-283/07/11-S/IN - Opodatkowanie podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych i towarów w ramach akcji promocyjnych oraz prawo do odliczenia z tego tytułu podatku VAT naliczonego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 października 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 1739/10, poprzedzony wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 kwietnia 2010 r., sygn. akt I FSK 330/09 oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 grudnia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1138/08 - stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej (...), przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2007 r. (data wpływu 1 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych i towarów w ramach akcji promocyjnych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 1 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych i towarów w ramach akcji promocyjnych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest międzynarodowym producentem i dostawcą szerokiej gamy produktów chemii budowlanej przeznaczonych zarówno dla profesjonalnych wykonawców, jak i użytkowników indywidualnych. Oferta Spółki obejmuje miedzy innymi: piany poliuretanowe, silikony, akryle, kauczuki, kleje, impregnaty, środki do renowacji dachów, produkty do ociepleń zewnętrznych budynków, wylewki i masy samopoziomujące, lakiery, środki do gruntowania oraz taśmy budowlane (dalej "towary").

W celu zwiększenia sprzedaży towarów (opodatkowanych podatkiem VAT), Spółka podejmuje ustawiczne działania zmierzające do zwiększenia rozpoznawalności firmy oraz marek produktów znajdujących się w jej ofercie. Działania reklamowe obejmują m.in. nieodpłatne rozdawanie gadżetów i materiałów reklamowych. Materiały te zawierają oznaczenia reklamowe w postaci logo marek znajdujących się w ofercie Spółki.

Do materiałów reklamowych należą w szczególności:

* materiały z logo produktów Spółki (w tym: długopisy, kubki, baloniki, kredki, smycze, itp.);

* odzież reklamowa z logo produktów Spółki (w tym: kombinezony robocze, kurtki, czapeczki, koszulki, itp.).

Ponadto, okresowo Wnioskodawca przygotowuje i przeprowadza akcje promocyjne mające na celu bezpośrednie wspieranie sprzedaży produktów Spółki, a w efekcie, zwiększenie i podtrzymywanie popytu na jej towary. Adresatami akcji są zarówno dotychczasowi, jak i potencjalni kontrahenci Spółki, tj. dystrybutorzy towarów znajdujących się w ofercie sprzedaży lub profesjonalni wykonawcy (firmy budowlane). Zgodnie z założeniami tego typu akcji, uczestnicy otrzymują nagrody rzeczowe w zamian za dokonywanie zakupów towarów Spółki na poziomie określonym regulaminem akcji.

W celu realizowania akcji promocyjnych Spółka kupuje rożnego rodzaju towary stanowiące nagrody w tych akcjach. Do przedmiotów przekazywanych jako nagrody w akcjach promocyjnych należą w szczególności:

* sprzęt sportowy (w tym: plecaki sportowe);

* sprzęt komputerowy (w tym: monitory LCD, laptopy, palmtopy);

* sprzęt i akcesoria fotograficzne (w tym: aparaty cyfrowe, ramki cyfrowe);

* sprzęt RTV-AGD (w tym: odkurzacze samochodowe, odtwarzacze Mp3, Mp4, CD);

* pojazdy (w tym: skutery, quady, rowery).

Powyższe przedmioty Spółka przekazuje nieodpłatnie uczestnikom akcji promocyjnych jako premie za wywiązanie się przez nich z założeń akcji (dokonania określonego poziomu zakupów towarów Spółki).

Nabywając omawiane wyżej materiały dla celów reklamowych oraz przedmioty stanowiące nagrody w akcjach promocyjnych (dalej nazwane "materiałami"), Spółka otrzymuje faktury z wykazanym naliczonym podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy czynność polegająca na nieodpłatnym przekazaniu przez Spółkę materiałów w ramach prowadzonych akcji nie jest dostawą towarów w rozumieniu przepisów art. 7 ust. 2 i art. 5 ust. 1 ustawy o VAT i w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu VAT. Czy kwota podatku VAT naliczonego przy nabyciu tych materiałów obniża kwotę podatku należnego w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie materiałów na potrzeby akcji organizowanych przez Spółkę, w ramach prowadzenia przedsiębiorstwa Spółki, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce (od dnia 1 czerwca 2005 r.). Ponadto, z uwagi na związek przedmiotowego przekazania z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT (tj. z przychodem generowanym przez dostawy towarów), Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu materiałów przekazywanych nieodpłatnie.

Na poparcie prawidłowości tego stanowiska Spółka przedstawia następujące argumenty.

Kwestia opodatkowania podatkiem VAT przekazania materiałów.

Wnioskodawca zwraca uwagę na fakt, iż przepisy obecnie obowiązującej ustawy o VAT nie zawierają żadnych odrębnych regulacji, odnoszących się wprost do przekazania (lub zużycia) towarów przez podatników w ramach prowadzonych przez nich akcji wspierania sprzedaży oraz innych działań marketingowych. W celu określenia konsekwencji takiego przekazania w zakresie podatku VAT należy odnieść się do ogólnych zasad opodatkowania zawartych w ustawie o VAT.

Przepis art. 5 ust. 1 cyt. ustawy wskazuje zamknięty katalog czynności, które podlegają opodatkowaniu VAT. Powołując treść tego przepisu Wnioskodawca wskazuje, iż warunkiem opodatkowania dostawy towarów lub świadczenia usług jest odpłatność za te czynności. Nieodpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatne świadczenie usług nie podlega opodatkowaniu, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji wskazanych w przepisach ustawy. Wnioskodawca uważa, iż w odniesieniu do dostawy towarów, taki wyjątek od zasady odpłatności wprowadza przepis art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Cytując treść powołanego przepisu Wnioskodawca podnosi, iż przekazanie towarów bez wynagrodzenia na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem jest dostawą towarów w rozumieniu ustawy o VAT. Konsekwentnie, należy uznać, iż zgodnie z jego gramatyczną wykładnią bezpłatne przekazanie towarów na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika nie jest dostawą towarów w rozumieniu ww. ustawy i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Potwierdzeniem powyższego - zdaniem Spółki - jest fakt zmiany treści przepisu art. 7 ust. 3 ustawy o VAT w wyniku nowelizacji ustawą z dnia 21 kwietnia 2005 r. (Dz. U. Nr 90, poz. 756) z mocą obowiązywania od dnia 1 czerwca 2005 r. W stanie prawnym obowiązującym przed 1 czerwca 2005 r., przepis ten stanowił, że zasady określonej w art. 7 ust. 2 nie stosowało się do "przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli ich przekazanie (wręczenie) wiązało się bezpośrednio z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem". Usunięcie frazy: "Jeżeli ich przekazanie (wręczenie) wiązało się bezpośrednio z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem" oznacza zdaniem Spółki, że ustawodawca jasno doprecyzował, że art. 7 ust. 3 ustawy o VAT nie dotyczy przekazań na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Cytując art. 7 ust. 3 ustawy o VAT Wnioskodawca stwierdza, iż przepis ten w przypadku Spółki nie ma zastosowania, ponieważ przekazywanie materiałów, o których mowa we wniosku wiąże się z prowadzonym przedsiębiorstwem, a zatem na mocy powołanego przepisu, jako nieodpłatne przekazanie nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy zastosowanie wykładni językowej przepisu art. 7 ust. 2 w powiązaniu z art. 7 ust. 3 ustawy o VAT prowadzi do wniosku, iż opodatkowaniu VAT podlegać mogą tylko przekazania towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem (o ile podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów przekazywanych bez wynagrodzenia). Nieodpłatne przekazywanie przez Spółkę materiałów w ramach prowadzonych akcji marketingowych jest natomiast działaniem ściśle związanym z prowadzonym przedsiębiorstwem, ponieważ nakierowane jest na zwiększenie sprzedaży towarów.

Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu materiałów.

Przedstawiając swoje stanowisko w sprawie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, Wnioskodawca powołuje treść art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w którym postanowiono, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wnioskodawca wyjaśnia, iż działalność Spółki polega na sprzedaży towarów, których dostawy stanowią czynności opodatkowane podatkiem VAT. W celu zwiększenia zasięgu i skuteczności sprzedaży tych towarów, Spółka podejmuje określone działania reklamowe i organizuje akcje promocyjne, w ramach których m.in. przekazuje nieodpłatnie materiały swoim kontrahentom. Wydanie materiałów w postaci gadżetów reklamowych ma na celu budowanie dobrej marki przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i towarów znajdujących się w jego ofercie, a więc jest integralnym elementem prowadzenia przedsiębiorstwa przez Spółkę. Podobnie wydanie materiałów stanowiących nagrody w ramach prowadzonych przez Spółkę akcji promocyjnych ma na celu bezpośrednie wspieranie sprzedaży towarów Spółki, a więc również jest integralnym i bezpośrednim elementem prowadzenia tego przedsiębiorstwa. Tym samym, nieodpłatne przekazywanie tych materiałów w ramach prowadzonych akcji jest bezpośrednio związane z podstawową działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę.

Ponieważ przekazanie materiałów ma na celu intensyfikację sprzedaży towarów, czyli wykonywanie czynności opodatkowanej VAT, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych materiałów na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy biorąc pod uwagę, że nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie należy do zakresu przedmiotowego ustawy o VAT oraz, że czynność ta została dokonana przez Spółkę celem osiągnięcia korzyści dla jej ogólnie pojętej działalności gospodarczej, należy uznać, iż poniesione koszty w ramach owej transakcji stanowią element cenotwórczy jej towarów. Takie świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z działalnością gospodarczą i w konsekwencji Spółce przysługuje prawo do odliczenia całości podatku VAT.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołuje opinię wyrażoną przez J. Zubrzyckiego w Leksykonie VAT 2007, wyrok ETS z dnia 26 maja 2005 r., w sprawie C-465/03 Kretztechnik AG przeciwko Finanzamt Linz, wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 3 kwietnia 2007 r. sygn. akt I SA/Wr 152/07 oraz następujące postanowienia Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego: z dnia 28 lutego 2006 r. Nr PV/443-496/IV/2005/JD (PI/443-273/06/P/09), z dnia 23 grudnia 2005 r. Nr PV/443-426/IV/2005/JW (PI/005-1861/05/P/09) oraz z miesiąca marca 2006 r. Nr PV/443-534/IV/2005/JD (PI/443-403/06/P/03).

W dniu 31 grudnia 2007 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając z upoważnienia Ministra Finansów wydał interpretację indywidualną nr ILPP1/443-283/07-2/IN stwierdzając, że stanowisko Spółki (...), przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2007 r. (data wpływu: 1 października 2007 r.) jest nieprawidłowe.

W interpretacji wskazano, iż opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Ponadto, stwierdzono, że w przypadku, gdy zakupione materiały reklamowe i towary przeznaczone na nagrody w akcjach promocyjnych służą zwiększeniu sprzedaży opodatkowanej (istnieje związek ze sprzedażą opodatkowaną), to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony przy ich nabyciu przysługuje, pod warunkiem, że wydatki na ich nabycie stanowią koszt uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Wyjątek od tej zasady przewidziany został w art. 88 ust. 3 pkt 3 cyt. ustawy. W przypadku bowiem, gdy nieodpłatne przekazanie towarów zostało przez Spółkę opodatkowane, na podstawie tego przepisu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego Spółce przysługuje, mimo że wydatek nie stanowi kosztu uzyskania przychodu.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 21 stycznia 2008 r., zaś odpowiedzi na ww. wezwanie udzielono pismem z dnia 20 lutego 2008 r., nr ILPP1/443/W-14/08-2/HMW (skutecznie doręczonym w dniu 25 lutego 2008 r.).

W dniu 31 marca 2008 r. wpłynęła do tut. Organu skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej z dnia 31 grudnia 2007 r. w całości.

Wyrokiem z dnia 4 grudnia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1138/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację.

Pismem z dnia 11 lutego 2009 r. Minister Finansów złożył skargę kasacyjną od wyżej powołanego wyroku WSA.

Wyrokiem z dnia 9 kwietnia 2010 r., sygn. akt I FSK 330/09 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny po ponownym rozpoznaniu sprawy, wyrokiem z dnia 14 października 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 1739/10 uchylił interpretację indywidualną z dnia 31 grudnia 2007 r., nr ILPP1/443-283/07-2/IN.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 października 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 1739/10, poprzedzonym wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 kwietnia 2010 r., sygn. akt FSK 330/09 oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 grudnia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1138/08 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 7 ust. 1 ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przez dostawę towarów rozumie się również - zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy - przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r.) wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów przekazywania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Z literalnego brzemienia art. 7 ust. 2 ustawy wynika wprost, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Przepis ust. 3 tego artykułu określa tylko rodzaje towarów których przekazanie wskazane w ust. 2 - czyli na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem - zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania - jest to przepis szczególny zawierający wyjątki w stosunku do ust. 2.

Należy zatem uznać, że przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w świetle art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tym nabyciem.

Zauważa się, iż przedstawione wyżej stanowisko, oparte o wykładnię gramatyczną przepisu art. 7 ust. 2 ustawy zgodne jest z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie siedmiu sędziów z dnia 23 marca 2009 r., sygn. akt I FPS 6/08 oraz z linią orzecznictwa przyjętą przez Sądy.

Z opisu sprawy wynika, iż w celu zwiększenia sprzedaży towarów (opodatkowanych podatkiem VAT), Spółka podejmuje ustawiczne działania zmierzające do zwiększenia rozpoznawalności firmy oraz marek produktów znajdujących się w jej ofercie. Działania reklamowe obejmują m.in. nieodpłatne rozdawanie gadżetów i materiałów reklamowych. Materiały te zawierają oznaczenia reklamowe w postaci logo marek znajdujących się w ofercie Spółki.

Do materiałów reklamowych należą w szczególności: materiały z logo produktów Spółki (w tym: długopisy, kubki, baloniki, kredki, smycze, itp.), odzież reklamowa z logo produktów Spółki (w tym: kombinezony robocze, kurtki, czapeczki, koszulki, itp.).

Ponadto, okresowo Wnioskodawca przygotowuje i przeprowadza akcje promocyjne mające na celu bezpośrednie wspieranie sprzedaży produktów Spółki, a w efekcie, zwiększenie i podtrzymywanie popytu na jej towary. Adresatami akcji są zarówno dotychczasowi, jak i potencjalni kontrahenci Spółki, tj. dystrybutorzy towarów znajdujących się w ofercie sprzedaży lub profesjonalni wykonawcy (firmy budowlane). Zgodnie z założeniami tego typu akcji, uczestnicy otrzymują nagrody rzeczowe w zamian za dokonywanie zakupów towarów Spółki na poziomie określonym regulaminem akcji.

W celu realizowania akcji promocyjnych Spółka kupuje rożnego rodzaju towary stanowiące nagrody w tych akcjach. Do przedmiotów przekazywanych jako nagrody w akcjach promocyjnych należą w szczególności: sprzęt sportowy (w tym: plecaki sportowe), sprzęt komputerowy (w tym: monitory LCD, laptopy, palmtopy), sprzęt i akcesoria fotograficzne (w tym: aparaty cyfrowe, ramki cyfrowe), sprzęt RTV-AGD (w tym: odkurzacze samochodowe, odtwarzacze Mp3, Mp4, CD), pojazdy (w tym: skutery, quady, rowery).

Powyższe przedmioty Spółka przekazuje nieodpłatnie uczestnikom akcji promocyjnych jako premie za wywiązanie się przez nich z założeń akcji (dokonania określonego poziomu zakupów towarów Spółki).

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż w opisanym stanie faktycznym nieodpłatne przekazanie przez Spółkę materiałów w ramach akcji reklamowych i promocyjnych, na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy i w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu w oparciu o art. 5 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy).

Z powyższego wynika, iż uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego związanego z dokonywanymi zakupami od podatku należnego, uzależnione jest od powiązania tych zakupów z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Z powyższych przepisów wynika, że podatek VAT obciąża konsumpcję, co oznacza, że podatkiem tym nie powinni być obciążani podatnicy VAT w zakresie, w jakim wykorzystują zakupione towary i usługi do prowadzenia działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, iż ustawodawca umożliwił podatnikom odliczenie podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez nich przesłanek pozytywnych, tj. istnienia związku ze sprzedażą opodatkowaną oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, wskazanych w art. 88 ustawy.

Jeden z takich wyjątków, wyłączających prawo do odliczenia określono w art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Należy jednakże zauważyć, iż art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy, jako niezgodny z prawem wspólnotowym, został uchylony z dniem 1 grudnia 2008 r. (na podstawie art. 1 pkt 43 lit. a) ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw - Dz. U. Nr 209, poz. 1320). Uzasadniając projekt powyższej nowelizacji ustawodawca wskazał, że zmiana miała na celu usunięcie sprzeczności wówczas obowiązujących norm prawnych z regulacjami zawartymi w Dyrektywie 2006/112/WE oraz realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług poprzez wykreślenie przepisu dotyczącego braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, gdy wydatek nie stanowi kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Zatem ww. przepis w niniejszej sprawie nie powinien być stosowany.

Z opisu zawartego we wniosku wynika, iż zakupione materiały dla celów reklamowych i towary przeznaczone na nagrody w akcjach promocyjnych służą zwiększeniu sprzedaży opodatkowanej (istnieje pośredni związek ze sprzedażą opodatkowaną).

Zatem biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów przekazanych następnie kontrahentom w ramach akcji reklamowych i promocyjnych, z uwzględnieniem innych ograniczeń wskazanych w art. 88 ustawy.

Jednocześnie należy zauważyć, iż w przypadku, gdy przedmiotem przekazania są pojazdy samochodowe prawo do odliczenia podatku naliczonego może przysługiwać w ograniczonym zakresie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.