ILPP1/443-277/11-2/MP - Możliwość opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 13 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-277/11-2/MP Możliwość opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży lokalu mieszkalnego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2011 r. (data wpływu 16 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży mieszkania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży mieszkania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W marcu 2010 r. Wnioskodawczyni zakupiła mieszkanie X do remontu za 40 000 zł. Mieszkanie Zainteresowana na własny koszt wyremontowała i zamieniła za dopłatą na mieszkanie Y do remontu przy ul. Z. Wnioskodawczyni wyremontowała to mieszkanie. Niestety jest to nieatrakcyjna dzielnica (niebezpieczna), w związku z tym Zainteresowana chciałaby sprzedać to mieszkanie i kupić w innej atrakcyjniejszej dzielnicy. Wnioskodawczyni oświadczyła, że nie prowadzi działalności gospodarczej i nigdy wcześniej nie sprzedawała żadnego mieszkania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od sprzedaży mieszkania przy ul. Z Wnioskodawczyni będzie musiała odprowadzić podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zakup mieszkania w X, jego remont i zamiana na Y służyła Zainteresowanej polepszeniu miejsca zamieszkania i z takim zamiarem go nabyła. W związku z tym, że mieszkanie to nie spełnia oczekiwań Wnioskodawczyni zamierza je sprzedać. Czynność ta będzie jednorazowa i Zainteresowana nie ma zamiaru wykonywać jej w sposób częstotliwy. W takim przypadku Wnioskodawczyni w myśl art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług nie prowadzi działalności gospodarczej, a co za tym idzie nie jest podatnikiem podatku VAT. Wobec powyższego nie powinna zapłacić podatku VAT od sprzedaży mieszkania przy ul. Z.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., nadanym ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy (Bednarek Małgorzata, "Mienie", "Komentarz do art. 44-55#179; Kodeksu cywilnego", Zakamycze 1997, komentarz do art. 45 k.c.). Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome (Pasecki Kazimierz, "Kodeks cywilny, Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz", Zakamycze 2003, komentarz do art. 45 k.c.).

Natomiast w myśl art. 46 § 1 ww. kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, lokal mieszkalny spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż lub zamiana jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stąd, aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jeżeli osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej dokonuje sprzedaży swojego mieszkania oraz wykonuje to w okolicznościach wskazujących, że działania te nie są czynione z zamiarem ich powtarzania i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, a towar nie był nabywany jedynie w celu zbycia - czynności te nie mogą być uznane za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a zatem osoba je wykonująca nie uzyskuje statusu podatnika VAT.

Nie jest więc działalnością handlową, a zatem i gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, lecz spożytkowania na własne potrzeby. Sprzedaż - nawet kilkukrotna towarów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie były nabyte w celu ich odsprzedaży - nie ma charakteru handlowego, podlegającego opodatkowaniu.

Z powyższego wynika, że aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że podatnik ma zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystane przy niej towary (usługi) zostały nabyte w celu spożytkowania ich przy tej czynności. Jednorazowa czynność podmiotu nie będącego podatnikiem, spełniająca kryteria dostawy towarów lub świadczenia usług, zrealizowana w warunkach nie wskazujących na zamiar jej powtarzania (lub czynności podobnych) nie kwalifikuje się do uznania jej za działalność gospodarczą i traktowania tego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię wynika, iż w marcu 2010 r. zakupiła mieszkanie w X do remontu za 40 000 zł. Mieszkanie Zainteresowana na własny koszt wyremontowała i zamieniła za dopłatą na mieszkanie w Y do remontu przy ul. Z. Wnioskodawczyni wyremontowała to mieszkanie. Niestety jest to nieatrakcyjna dzielnica (niebezpieczna), w związku z tym Zainteresowana chciałaby sprzedać to mieszkanie i kupić w innej atrakcyjniejszej dzielnicy. Wnioskodawczyni oświadczyła, że nie prowadzi działalności gospodarczej i nigdy wcześniej nie sprzedawała żadnego mieszkania.

Ponadto, Zainteresowana wskazała, że czynność sprzedaży będzie jednorazowa i zamiarem Wnioskodawczyni nie jest wykonywanie jej w sposób częstotliwy.

Biorąc pod uwagę treść art. 15 ust. 2 ustawy i odnosząc go do zdarzenia opisanego we wniosku należy stwierdzić, że czynność sprzedaży mieszkania przy ul. w wykonaniu Zainteresowanej, nie będącej zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, pod warunkiem, iż przedmiotowy lokal nie został nabyty w celu dalszej odsprzedaży lub też lokaty kapitału, a jedynie w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, a jego sprzedaż jest wynikiem zmiany planów życiowych, oraz że Wnioskodawczyni nie będzie dokonywała dalszych dostaw tego rodzaju.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl