ILPP1/443-265/08-2/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana reprezentowanego przez Pana..., przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2008 r. (data wpływu 3 marzec 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek przeznaczonych pod zabudowę - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek przeznaczonych pod zabudowę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w dniu 13 czerwca 1990 r. na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego od rodziców, którzy zgodnie z ustawą o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin otrzymali rentę - akt notarialny z dnia 13 czerwca 1990 r. rep. A nr 7 (...), nabył własność m.in. nieruchomości rolnej składającej się z działki nr 6 (...), o powierzchni 2 ha 31 a 36 m#178;, położonej w W.

Zainteresowany przejął to gospodarstwo celem jego samodzielnego prowadzenia.

W dniu 31 stycznia 2002 r. aktem notarialnym rep. A nr 8 (...), Wnioskodawca nabył 1/2 udziału we własności nieruchomości rolnej, stanowiącej działkę gruntu nr 5 (...), o powierzchni 2 ha 19 a 8 m#178;, położonej również w W.

Następnie w dniu 3 czerwca 2005 r. Zainteresowany zawarł kolejną umowę - akt notarialny z dnia 3 czerwca 2005 r. rep. A nr 2 (...), na mocy której nabył udział w niezabudowanej działce rolnej nr 5 (...), wynoszący 1/2 część gruntu, o powierzchni ponad 2 ha 19 a 8 m#178;, położonej także w W.

Powyższych nabyć Strona dokonała jako rolnik indywidualny, osobiście prowadzący gospodarstwo rolne, dokonując zapłaty ze środków pochodzących z jego majątku osobistego. Zakup działki nr 5 (...) (jaki miał miejsce w roku 2002 - co do 1/2 części oraz w roku 2005 - co do pozostałej części) dokonany był w celu powiększenia gospodarstwa rolnego, którego Wnioskodawca dotychczas był właścicielem.

Działki nr 5 (...) oraz 6 (...) zostały następnie połączone w działkę o nr 2 (...) - zawiadomienie o zmianie ewidencji gruntów i budynków z dnia 5 września 2007 r. nr 6 (...) (decyzja administracyjna nr I (...) z dnia 17 sierpnia 2007 r.).

Działka nr 2 (...) objęta została księgą wieczystą S (...).

W roku 2007 Zainteresowany dokonał podziału działki nr 2 (...) - decyzja Prezydenta Miasta W. nr W (...) w sprawie zatwierdzenia podziału nieruchomości polegającego na podziale działki o nr 2 (...) na 33 działki, pod warunkiem, że działka o nr 2 (...) ma stanowić drogę wewnętrzną zapewniającą dostęp do drogi publicznej.

Ww. nieruchomość była dotychczas użytkowana rolniczo.

W planie zagospodarowania przestrzennego (uchwała Rady Miejskiej W. nr X (...) z dnia 27 czerwca 1996 r.) obszar, na którym znajdują się nieruchomości Wnioskodawcy, został przeznaczony pod zabudowę mieszkaniową o niskiej intensywności (wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z dnia 18 stycznia 2008 r.).

Zainteresowany z tytułu działalności rolniczej prowadzonej m.in. na wzmiankowanych gruntach jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Do chwili obecnej działki użytkowane były jako grunty rolne, podlegające opodatkowaniu podatkiem rolnym. W ramach działalności rolniczej Wnioskodawca realizował m.in. działania współfinansowane z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (Plan Działalności Rolnośrodowiskowej na lata 2007-2012 oraz aneks do ww. Planu z dnia 7 maja 2007 r.).

Wnioskodawca dokonał sprzedaży ośmiu działek i zamierza jeszcze dokonać zbycia pozostałych działek, powstałych na wskutek dokonanego podziału, na cele zgodne z planem zagospodarowania przestrzennego, a mianowicie pod zabudowę mieszkaniową.

Z ewidencji gruntów i budynków wynika, że są to grunty rolne i jako takie były użytkowane przez Zainteresowanego, pomimo, że plan zagospodarowania przestrzennego od roku 1996 wskazywał ich inne przeznaczenie.

Opisany stan faktyczny spowodował sprzedaż kilku (ośmiu) działek, które Podatnik uznał za niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zainteresowany zamierza sprzedać pozostałe działki i chęć ich sprzedaży ogłasza w lokalnej gazecie.

Pod pojęciem zdarzenia będącego przedmiotem wniosku, rozumiemy dokonywanie dostaw na tych samych zasadach, opisanych w stanie faktycznym sprawy.

Wnioskodawca zaznaczył, że przedstawiony stan faktyczny jest jeden - co zostało zaznaczone w poz. 35 wniosku - z tym, że z tego zdarzenia będzie wynikać wiele dostaw, również w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy transakcje sprzedaży nieruchomości (gruntów) już dokonane przez Zainteresowanego oraz dokonywane w przyszłości podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, iż ustawodawca wyraźnie powiązał pojęcie podatnika z działalnością gospodarczą.

W tym kontekście należałoby rozważyć czy Wnioskodawca, pomimo tego, że jest od września 2000 r. podatnikiem VAT w związku z działalnością rolniczą, w świetle powołanych przepisów może zostać uznany za podatnika podatku VAT, w związku z dokonywanymi czynnościami sprzedaży działek gruntu.

Jak wynika z powołanej ustawowej definicji, działalnością gospodarczą jest również czynność wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. "Zamiar" zgodnie z definicją słownikową oznacza to, co ktoś zamierza; projekt, plan, intencję zrealizowania czegoś.

Można więc stwierdzić, że zamiar jest pewnym stanem psychicznym, a zatem aby udowodnić jego istnienie w danym momencie należy znaleźć obiektywne okoliczności potwierdzające taki stan. Nabycie przez Zainteresowanego gruntu miało miejsce w 3 transakcjach:

Przedmiotowe grunty nabyte zostały przez Wnioskodawcę, w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego i w momencie ich nabywania Strona nie miała zamiaru ich dalszej odsprzedaży. Dokonane przez Zainteresowanego nabycia, związane były z wykorzystywaniem tych gruntów na potrzeby prowadzonej działalności rolniczej. Świadczy o tym rodzaj prowadzonej w tym gospodarstwie działalności rolnej związanej z uprawą na przedmiotowych gruntach płodów rolnych oraz hodowla bydła, pomimo tego, że plany zagospodarowania przestrzennego z roku 1996 przeznaczały te działki pod zabudowę.

Wobec tego - zdaniem Wnioskodawcy - można uznać, że przedmiotowe grunty stanowią majątek prywatny Zainteresowanego i nie są związane z działalnością gospodarczą rozumieniu ustawy o VAT.

Podobną argumentację zaprezentował Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, który w wyroku z dnia 6 września 2006 r. sygn. akt I SA/Wr 1254/05 stwierdził, że: "nie jest działalnością handlową a zatem i gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży. Sprzedaż - nawet kilkukrotna - przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży nie ma charakteru handlowego podlegającego opodatkowaniu (por. J. Zubrzycki, Leksykon VAT 2006, tom I, Wrocław 2006, str. 349-350). Podatnikiem w obrocie nieruchomościami byłby podmiot, który jest handlowcem lub usługodawcą (to ostatnie przy zbyciu wieczystego użytkowania) i obraca częstotliwie budynkami, lokalami albo gruntami".

Drugą przesłanką pozwalającą na uznanie Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT jest częstotliwość wykonywania tych czynności. Słowo częstotliwy w znaczeniu gramatycznym oznacza "wielokrotnie". Zatem, aby stać się podatnikiem, w chwili dokonywania czynności należy wykazać okoliczności wskazujące na chęć dokonywania ich wielokrotnie.

Naczelny Sąd Administracyjny w siedmioosobowym składzie orzekł w wyroku z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I F PS 3 /07, że: "częstotliwość dokonywania transakcji nie decyduje o byciu podatnikiem, szczególnie że unijna dyrektywa w sprawie VAT w ogóle takiego pojęcia nie zawiera. Istotne jest tylko to, czy dana osoba działa jak przedsiębiorca, a wyprzedającym własny majątek nie sposób przypisać takiej intencji".

Z uwagi na fakt, iż przedmiotowe grunty przeznaczone zostały w planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę, Zainteresowany dokonał podziału jedynie w celu ułatwienia sprzedaży, w warunkach wskazujących, że działania te nie są czynione z zamiarem nadania im stałego, zorganizowanego charakteru, tj. działalności gospodarczej.

Aby mówić o prowadzeniu przez Zainteresowanego działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami - zdaniem Wnioskodawcy - musiałby on spełnić szereg przesłanek, które czyniłyby tę działalność profesjonalną. A zatem Zainteresowany chcąc dokonywać tych czynności powinien dokonać wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, wystąpić o nadanie nr REGON, w którym wykazana byłaby działalność polegająca na obrocie nieruchomościami, uzyskać koncesję na dokonywanie obrotu nieruchomościami, oraz dokonywać zarówno transakcji zakupu jak i sprzedaży nieruchomości, czy też świadczyć usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Strona nie podjęła wskazanych powyżej czynności, zatem sprzedaż działek stanowiących majątek prywatny nie może być uznana za działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami, a Zainteresowany za podatnika podatku VAT w tym zakresie, pomimo tego, że był on podatnikiem VAT w związku z prowadzoną działalnością rolniczą. Chęć sprzedaży działek Wnioskodawca ogłasza w lokalnej gazecie.

Potwierdzeniem tego stanowiska jest wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 września 2006 r. sygn. akt I SA/Wr 1254/05, zgodnie z którym: okoliczność, iż podmiot wykonuje czynności wymienione w art. 5 ustawy o VAT (m.in. odpłatną dostawę towarów) nie jest wystarczającą przesłanką do ich opodatkowania podatkiem VAT, bowiem musi działać w charakterze podatnika, a zatem podmiotu wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Należy zauważyć również, że wykorzystywanie majątku prywatnego przez osoby fizyczne stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu cyt. art. 15 ust. 2 zd. 2 ustawy o VAT, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Trudno uznać, by sprzedaż majątku prywatnego w postaci gruntu - jak wyjaśnia Wnioskodawca - była dokonywana w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Także organy podatkowe wskazują, iż sprzedaż wielu działek nie potwierdza zamiaru prowadzenia tego rodzaju czynności w sposób ciągły (np. decyzja Izby Skarbowej w Poznaniu Ośrodek Zamiejscowy w Kaliszu z dnia 22 maja 2007 r., sygn. akt A1-D-415-26/2007).

W przepisach prawa podatkowego nie istnieje definicja pojęcia ciągłości. Wobec powyższego należy odnieść się do przepisów z innych gałęzi prawa związanych z działalnością gospodarczą.

Aby stwierdzić, że mamy do czynienia z ciągłym działaniem, działanie to winno być działaniem stałym (w określonym czasie), zawodowym, powtarzalnym.

Potwierdzeniem tego stanowiska są następujące orzeczenia:

* "do istotnych cech działalności gospodarczej należy zaliczyć jej zawodowy (stały) charakter, powtarzalność podejmowanych działań, przyporządkowanie zasadzie racjonalnego gospodarowania i uczestnictwo w obrocie gospodarczym" - uchwała SN z dnia 11 października 1996 r. sygn. akt RN 4/96;

* "do istotnych cech działalności gospodarczej należy zaliczyć jej zawodowy (stały) charakter, powtarzalność podejmowanych działań, przyporządkowanie zasadzie racjonalnego gospodarowania i uczestnictwo w obrocie gospodarczym" - wyrok NSA w Lublinie z dnia 4 lutego 2000 r. sygn. akt. I. SA/Lu 1518/98.

Określenie "stały" ma zastosowanie w sytuacji, gdy transakcje sprzedaży nieruchomości są wykonywane nieprzerwanie, niezmiennie (w określonym okresie). Definicja słownikowa pojęcia "stały" oznacza m.in.: "nie ulegający zmianom, niezmienny (w danym okresie), zawsze taki sam, ciągły, nieprzerwany".

Przytoczone powyżej argumenty wskazują, iż czynności dokonywane przez Stronę w związku ze sprzedażą gruntów, nie będą dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podobne stanowiska prezentują sądy, a mianowicie:

* WSA w Warszawie w wyroku z dnia 18 stycznia 2006 r., sygn. akt III SA/Wa 3885/06: "sprzedaży kilku lub więcej działek budowlanych, jeżeli tylko działki te stanowią majątek osobisty podatnika VAT i nie służą prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, nie można, zdaniem sądu, uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 ust. 2 zd. 2 VI Dyrektywy VAT, zgodnie z którym za działalność taką uznaje się także wykorzystywanie majątku rzeczowego i wartości niematerialnych i prawnych w celu uzyskiwania z tego tytułu stałego dochodu. Jak bowiem zauważyły obie strony w niniejszej sprawie, choć sprzedaż kilku lub kilkunastu działek może stanowić czynności sporadyczne, to z natury rzeczy nie wiąże się jednak z uzyskiwaniem stałego dochodu".

* WSA w Warszawie w wyroku z dnia 2 października 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 1217/2007: "sprzedaż dwóch działek nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT; obowiązek podatkowy nie powstaje, gdy podatnik sprzedaje majątek osobisty".

* WSA we Wrocławiu w wyrok z dnia 26 stycznia 2007 r. sygn. akt I SA/Wr 1688/06: "nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży".

Podkreślić również należy, iż Zainteresowany prowadzi nadal gospodarstwo rolne i działalność rolniczą opodatkowaną VAT.

Trudno jednak uznać, że sprzedaż gruntu nosi znamiona działalności rolniczej. Definicja działalności rolniczej zawarta w art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług nie zawiera w swoim katalogu czynności polegających na sprzedaży gruntu.

Wobec tego, w ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż gruntu, który nie jest związany z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, traktować należy jako sprzedaż majątku prywatnego, nie podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Rozpatrując powyższe zagadnienie, należy również uwzględnić w tym zakresie regulacje unijne, a szczególności Dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L 06 Nr 347, str. 1).

Dyrektywa 112 w art. 9 (1) stanowi, że podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu, jakąkolwiek działalność gospodarczą bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza w świetle art. 9 (1) definiowana jest jako wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych i prawnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Zapis art. 12 (1) 112 Dyrektywy przewiduje natomiast możliwość rozszerzenia przez państwa członkowskie kręgu podatników o osoby, które okazjonalnie dokonują transakcji związanych z działalnością gospodarczą wymienioną w art. 9 (1)) dotyczących:

Czynności te nie mogą być jednak zrównane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 9 (1) 112 Dyrektywy.

Przepis powyższy daje państwom członkowskim uprawnienie do rozszerzenia kręgu podatników VAT, również na osoby sporadycznie sprzedające swój prywatny majątek nieruchomy, niebędące "handlowcami".

Polski ustawodawca nie wprowadził takiego rozwiązania i nie rozszerzył kręgu podatników o podmioty dokonujące okazjonalnie transakcji niebędących działalnością gospodarczą dotyczących ww. nieruchomości, wobec czego nie można w drodze rozszerzającej wykładni obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług kreować innych niż ustawowe definicji podatnika podatku VAT.

Przedstawione powyżej argumenty, w ocenie Wnioskodawcy, pozwalają stwierdzić, że nie zaistniały przesłanki uznania wykonanych i zamierzonych w przyszłości czynności (dostaw działek gruntu) za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Jako dostawę towaru zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z powołanych przepisów przede wszystkim wynika, iż grunt spełnia definicję towaru. Z zasady zatem jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy.

W niniejszej sprawie bezdyskusyjny jest fakt, iż Wnioskodawca nabywał grunty rolne, które następnie użytkował rolniczo. Z wniosku wynika bowiem, iż: cyt. "przedmiotowe grunty nabyte zostały przez Klienta w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego i w momencie ich nabywania Klient nie miał zamiaru ich dalszej odsprzedaży. Dokonane przez Klienta nabycia, związane były z wykorzystywaniem tych gruntów na potrzeby prowadzonej działalności rolniczej. Świadczy o tym rodzaj prowadzonej w tym gospodarstwie działalności rolnej związanej z uprawą na przedmiotowych gruntach płodów rolnych oraz hodowla bydła, pomimo tego, że plany zagospodarowania przestrzennego z roku 1996 przeznaczały te działki pod zabudowę".

Należy zatem zauważyć, iż wskazane grunty są składnikiem przedsiębiorstwa, które prowadzi Wnioskodawca, są bowiem częścią gospodarstwa rolnego.

Podkreślić należy, iż nie wchodzą one w skład majątku osobistego Zainteresowanego lecz w skład gospodarstwa. Przedmiotowe grunty, są jego integralną częścią i służą wykonywaniu działalności gospodarczej w postaci produkcji rolnej.

Nie można zgodzić się zatem z Zainteresowanym, co do tego iż: cyt. " (...) przedmiotowe grunty stanowią majątek prywatny Wnioskodawcy i nie są one związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT".

W efekcie wykonywanej produkcji rolnej, rolnik dokonuje dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, a zatem grunt jest jej istotnym elementem.

Z powyższego wynika, że jako towar, który jest częścią gospodarstwa rolnego, grunty nie są już traktowane jako majątek prywatny osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej.

Argumenty przytoczone w tej kwestii przez Zainteresowanego nie są zatem oparte na prawdzie.

Wnioskodawca mylnie zakłada, iż w jego przypadku sprzedaż dotyczy jego majątku osobistego.

Unaocznia to jeden z cytowanych we wniosku wyroków, w świetle którego sprzedaży kilku lub więcej działek budowlanych, jeżeli tylko działki te stanowią majątek osobisty podatnika VAT i nie służą prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, nie można, zdaniem sądu, uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 ust. 2 zd. 2 VI Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347.1 i L 384.92), a wcześniej VI Dyrektywa Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej; ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG), zgodnie z którym za działalność taką uznaje się także wykorzystywanie majątku rzeczowego i wartości niematerialnych i prawnych w celu uzyskiwania z tego tytułu stałego dochodu WSA w Warszawie wyrok z dnia 18 stycznia 2006 r., sygn. akt III SA/Wa 3885/06.

Wyjaśnić również należy, iż nie każda czynność stanowiąca dostawę - w rozumieniu powołanego powyżej art. 7 ustawy - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zainteresowany informuje, iż: cyt. " (...) z tytułu działalności rolniczej prowadzonej m.in. na wzmiankowanych gruntach jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług".

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Wnioskodawca prowadzi zatem opodatkowaną podatkiem VAT działalność gospodarczą.

W świetle art. 15 ust. 2 ustawy, cyt. powyżej twierdzenie, iż przedmiotowe grunty stanowią majątek prywatny Wnioskodawcy i nie są związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT, nie jest prawidłowe.

Zgodnie bowiem z treścią wskazanego przepisu działalność gospodarcza - w rozumieniu ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników (...). Skoro rolnik prowadzi działalność gospodarczą, to tym samym grunty, z których dokonuje dostaw produktów rolnych są związane z tą działalnością.

Jak wynika z wniosku w roku 2007, Zainteresowany powziął zamiar sprzedaży przedmiotowego gruntu i dokonał jego podziału na 33 działki.

Na szczególną uwagę zasługują wyjaśnienia Wnioskodawcy, iż: cyt. "z uwagi na fakt, iż przedmiotowe grunty przeznaczone zostały w planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę (...) dokonał podziału jedynie w celu ułatwienia sprzedaży, w warunkach wskazujących, że działania te nie są czynione z zamiarem nadania im stałego, zorganizowanego charakteru, tj. działalności gospodarczej".

Jak wynika ponadto z wniosku, Zainteresowany dokonał sprzedaży ośmiu działek i zamierza sprzedać pozostałe.

Z zasady odpłatna dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, co wynika z powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Skoro zatem wskazane działki, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług kwalifikowane są jako towar, który ponadto służy do wykonywania działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, jego zbycie wyczerpuje znamiona odpłatnej dostawy towarów.

Należy zauważyć, iż wyłącznie w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans nie stosuje się przepisów ustawy (art. 6 pkt 1 ustawy).

Co do zasady zatem sprzedaż poszczególnych składników majątku prowadzonego przedsiębiorstwa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w niektórych przypadkach wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu przewidują zwolnienia przedmiotowe.

W związku z tym należy zwrócić uwagę na treść art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, w świetle którego zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, iż przedmiotowe grunty przeznaczone zostały w planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę.

W związku z tym sprzedaż użytkowanego rolniczo gruntu, przeznaczonego pod zabudowę nie może korzystać z przywileju zwolnienia od podatku VAT.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu stawką podatku 22%.

Odnosząc się ponadto do kwestii cytowanych we wniosku wyroków sądów administracyjnych, wyjaśnia się, że dotyczą one konkretnych spraw, osądzonych w określonych stanach faktycznych i nie stanowią źródła prawa. Należy zauważyć, iż stanowią one przegląd orzecznictwa w sprawach dotyczących co prawda sprzedaży gruntów lecz o odmiennym - jak powyżej wyjaśniono - stanie faktycznym. W przedmiotowej sprawie nie znajdują bowiem zastosowania przytaczane argumenty związane z majątkiem osobistym (prywatnym), zamiarem, częstotliwością jak i aspektem handlowym sprzedaży.

Analogiczny wymiar ma cytowana przez Wnioskodawcę decyzja administracyjna, która w przedmiotowej sprawie nie może być źródłem prawa.

Z kolei przytaczane przez Zainteresowanego przepisy Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347.1 i L 384.92), których treść odpowiada założeniu Wnioskodawcy, iż opodatkowaniu podlega sprzedaż gruntu wyłącznie w sytuacji gdy dokonuje jej podatnik będący handlowcem z analogicznych powodów jak powyżej rozmijają się z sednem sprawy.

Zainteresowany jest bowiem podatnikiem z tytułu prowadzenia działalności rolniczej. Dostawa gruntów - jak wyżej wyjaśniono - podlega opodatkowaniu dlatego, że jako składnik gospodarstwa rolnego jest towarem, którego zbycie podlega opodatkowaniu. W tym przypadku zastosowanie znajdują wyżej wskazane zasady, natomiast przedstawiona we wniosku argumentacja pozostaje poza istotą sprawy.

Reasumując, należy stwierdzić, iż dokonane i dokonywane w przyszłości przez Zainteresowanego transakcje sprzedaży nieruchomości (gruntów) podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.