ILPP1/443-262/10-4/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2010 r. (data wpływu 8 marca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 maja 2010 r. (data wpływu 19 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizacji zadania z zakresu edukacji ekologicznej - jest prawidłowe.

W dniu 8 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizacji zadania z zakresu edukacji ekologicznej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 maja 2010 r. (data wpływu 19 maja 2010 r.), w którym doprecyzowano opis sprawy oraz załączono pełnomocnictwo.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność statutową, zwolnioną od podatku VAT (PKWiU 91) oraz działalność gospodarczą, której celem jest wsparcie finansowe działalności statutowej. Przy rozliczaniu podatku naliczonego, od zakupów związanych z działalnością statutową, nie jest on odliczany od podatku należnego i w całości jest wliczany w koszty działalności.

Rozliczanie podatku naliczonego VAT dla działalności gospodarczej jest rozliczane w oparciu o art. 119 ustawy (organizacja imprez turystycznych) oraz o art. 90 ust. 2 ustawy, w przypadku kosztów ogólnych, trudnych do jednoznacznego przyporządkowania ich do określonej działalności.

Środkami pozyskiwanymi na działalność statutową (przychodami) są: dotacje z budżetu centralnego i z budżetu jednostek terenowych, refundacje kosztów przez Urzędy Gmin, darowizny osób fizycznych i prawnych, składki członkowskie oraz dochód z działalności gospodarczej.

Zainteresowany rozlicza dotacje i dofinansowania do zadań publicznych jak działalność statutową, ponieważ środki te są przyznawane tylko na działania zapisane w statucie.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, iż:

Zainteresowany od kilku lat realizuje zadanie z zakresu edukacji ekologicznej dofinansowane w 80% z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Do roku 2009 dotacje te były rozliczane jak działalność statutowa, tj. całość zakupów była zaliczana w koszty, bez odliczania podatku naliczonego od podatku należnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w naszym przypadku możliwe jest odliczanie podatku naliczonego od zakupów dokonywanych w ramach tej dotacji.

Zdaniem Wnioskodawcy, na mocy przepisów ogólnych nie jest możliwe odzyskanie przedmiotowego podatku, ponieważ dotacja dotyczy przedsięwzięcia - edukacja ekologiczna dzieci i młodzieży, a on jest Stowarzyszeniem, którego jednym z celów statutowych jest edukacja dzieci i młodzieży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści cytowanego wyżej przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W sytuacji, gdy podatnik w ramach prowadzonej działalności wykonuje czynności, od których przysługuje odliczenie podatku naliczonego oraz czynności, od których takie odliczenie nie przysługuje, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ust. 1 ustawy, który stanowi, iż w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W myśl art. 90 ust. 2 ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Z powyższego wynika, iż podatnik dokonuje odliczenia podatku naliczonego w oparciu o współczynnik sprzedaży jedynie wówczas, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku naliczonego związanego z wykonywaniem czynności dających prawo do odliczenia oraz czynności nie dających tego prawa.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność statutową zwolnioną od podatku VAT (PKWiU 91) oraz działalność gospodarczą, której celem jest wsparcie finansowe działalności statutowej. Rozliczanie podatku naliczonego VAT dla działalności gospodarczej jest rozliczane w oparciu o art. 119 ustawy (organizacja imprez turystycznych) oraz o art. 90 ust. 2 ustawy, w przypadku kosztów ogólnych, trudnych do jednoznacznego przyporządkowania ich do określonej działalności.

Obecnie Zainteresowany ubiega się o dofinansowanie zadania. Przedmiotowa dotacja przyznana jest tylko na pokrycie poniesionych kosztów dotyczących realizowanego zadania, w ramach którego jego uczestniczy ponoszą opłaty. Dokonywane przez niego zakupy towarów i usług były i są związane bezpośrednio z ww. zadaniem, realizowanym w ramach działalności statutowej (PKWiU 91) zwolnionej od podatku VAT.

Z analizy sprawy wynika, iż koszty poniesione przez Wnioskodawcę, w ramach realizowanego zadania, są w całości wykorzystywane przez niego do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę okoliczności wskazane we wniosku oraz powołane wyżej przepisy stwierdza się, iż zakupy związane z realizacją zadania, nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Wobec tego, w omawianej sprawie, nie zostanie spełniony podstawowy warunek wskazany w art. 86 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację zadania, związanych z wykonywaniem czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy podkreślić, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w zakresie prawidłowości zakwalifikowania świadczonych przez Zainteresowanego usług do grupowania PKWiU pod symbolem 91, bowiem nie było to przedmiotem wniosku.

Wydając przedmiotową interpretację, tut. Organ oparł się na opisie stanu faktycznego, w którym jednoznacznie wskazano, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi mają symbol PKWiU 91 i korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Powyższe zostało przyjęte jako element przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego i nie było przedmiotem oceny.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.