ILPP1/443-257/13-4/JSK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2013 r. (data wpływu 28 marca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 czerwca 2013 r. (data wpływu 17 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży niezabudowanych nieruchomości gruntowych - jest prawidłowe.

W dniu 28 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży niezabudowanych nieruchomości gruntowych. Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 czerwca 2013 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni (osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej i niebędąca zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług) w dniu 1 lutego 2013 r. nabyła niezabudowaną nieruchomość rolną, stanowiącą gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym.

Przedmiotowa nieruchomość znajduje się na terenie, dla którego nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, nie została też wydana żadna decyzja określająca warunki zabudowy dla tej nieruchomości. W ewidencji gruntów przedmiotowa nieruchomość oznaczona jest symbolami "RV" oraz "RVI" oznaczającymi tereny orne.

Następnie Wnioskodawczyni dokonała podziału opisanej wyżej nieruchomości, w ten sposób, że zostało z niej wydzielonych osiem odrębnych nieruchomości oznaczonych w ewidencji gruntów symbolami "RV" oraz "RVI" oznaczającymi tereny orne. Jedna z tych ośmiu wydzielonych nieruchomości, o powierzchni 7.857 m^2, oznaczona w ewidencji gruntów symbolem "R" oznaczającym grunty orne pełnić będzie przy tym funkcję drogi wewnętrznej, mającej na celu zapewnienie dostępu do drogi publicznej dla części z pozostałych nieruchomości powstałych w wyniku podziału.

Jeszcze w roku 2013 Wnioskodawczyni zamierza dokonać sprzedaży większości nieruchomości powstałych w wyniku podziału. Nieruchomość o powierzchni 7.857 m^2, oznaczona w ewidencji gruntów symbolem R oznaczającym grunty orne, która pełnić będzie funkcję drogi wewnętrznej, zostanie przy tym zbyta w ten sposób, że udziały w tej nieruchomości zostaną zbyte wraz ze zbyciem niektórych z pozostałych siedmiu nieruchomości powstałych w wyniku podziału.

Każdy z nabywców wydzielonych nieruchomości rolnych złoży przy ich nabyciu (w umowach sprzedaży zawieranych w formie aktu notarialnego) oświadczenie, iż nabycie nieruchomości następuje w celu utworzenia i prowadzenia na niej gospodarstwa rolnego, przez co żadna ze zbywanych nieruchomości nie utraci charakteru rolnego w związku z planowaną sprzedażą.

W piśmie z dnia 14 czerwca 2013 r. (data wpływu 17 czerwca 2013 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku, Zainteresowana wskazała, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawczyni, w zdarzeniu przyszłym przedstawionym powyżej, sprzedaż wydzielonych nieruchomości rolnych, innych niż nieruchomość pełniąca funkcję drogi wewnętrznej, będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

Stanowisko takie jest zasadne z uwagi na brzmienie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u., zgodnie z którym zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Skoro bowiem planowana przez Wnioskodawczynię sprzedaż dotyczyć będzie nieruchomości niezabudowanych, oznaczonych w ewidencji gruntów symbolami "RV" oraz "RVI" oznaczającymi tereny orne, które znajdują się na terenie, dla którego nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i dla których nie zostały wydane żadne decyzje określające warunki zabudowy, nie ulega wątpliwości, iż sprzedaż ta dotyczyć będzie terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Tym samym spełnione zostaną przesłanki, o których mowa w przywołanym powyżej art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u., przez co planowana sprzedaż będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawczyni, w przypadku, gdy sprzedaż, o której mowa w pytaniu 1 dokonywana będzie wraz ze sprzedażą udziału w nieruchomości pełniącej funkcję drogi wewnętrznej, sprzedaż udziału w nieruchomości pełniącej funkcję drogi wewnętrznej będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

Stanowisko takie jest zasadne z uwagi na brzmienie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u., zgodnie z którym zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zatem, w świetle przytoczonych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Stwierdzić należy, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Jak bowiem stanowi art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. brzmieniem art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

* dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* czynność ta wykonana została przez podmiot, który dla tej właśnie czynności występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle przytoczonych wyżej regulacji prawnych zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług definicja działalności gospodarczej ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Tut. Organ nadmienia, iż definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług jest znacznie szersza niż definicja działalności gospodarczej uregulowana w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.), czy też w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.). W konsekwencji, ocena określonych stanów na gruncie powołanych aktów prawnych może być odmienna.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji, jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta.

Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną może stanowić również działalność gospodarczą.

Zatem, podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku niezabudowanych nieruchomości rolnych, jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni (osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej i niebędąca zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług) w dniu 1 lutego 2013 r. nabyła na podstawie umowy sprzedaży niezabudowaną nieruchomość rolną, stanowiącą gospodarstwo rolne. Nabywając przedmiotową nieruchomość, Zainteresowana zamierzała dokonać jej podziału i część nieruchomości w dalszym ciągu wykorzystywać samodzielnie na cele rolne, a pozostałe części powstałe w wyniku podziału zbyć w taki sposób, by w wyniku zbycia nie utraciły one rolnego charakteru.

Przedmiotowa nieruchomość znajduje się na terenie, dla którego nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, nie została też wydana żadna decyzja określająca warunki zabudowy dla tej nieruchomości. W ewidencji gruntów przedmiotowa nieruchomość oznaczona jest symbolami "RV" oraz "RVI" oznaczającymi tereny orne.

Następnie Wnioskodawczyni dokonała podziału opisanej wyżej nieruchomości, w ten sposób, że zostało z niej wydzielonych osiem odrębnych nieruchomości oznaczonych w ewidencji gruntów symbolami "RV" oraz "RVI" oznaczającymi tereny orne. Jedna z tych ośmiu wydzielonych nieruchomości, o powierzchni 7.857 m^2, oznaczona w ewidencji gruntów symbolem "R" oznaczającym grunty orne pełnić będzie przy tym funkcję drogi wewnętrznej, mającej na celu zapewnienie dostępu do drogi publicznej dla części z pozostałych nieruchomości powstałych w wyniku podziału. Droga wewnętrzna znajdująca się na ww. działce nie stanowi budowli w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy - Prawo budowlane.

Jeszcze w roku 2013 Wnioskodawczyni zamierza dokonać sprzedaży większości nieruchomości powstałych w wyniku podziału. Nieruchomość o powierzchni 7.857 m^2, oznaczona w ewidencji gruntów symbolem R oznaczającym grunty orne, która pełnić będzie funkcję drogi wewnętrznej zostanie przy tym zbyta w ten sposób, że udziały w tej nieruchomości zostaną zbyte wraz ze zbyciem niektórych z pozostałych siedmiu nieruchomości powstałych w wyniku podziału.

Wnioskodawczyni oprócz dokonania podziału nieruchomości, nie ponosiła ani nie zamierza ponosić jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży, w szczególności nie zamierza ponosić nakładów na uzbrojenie terenu, jego ogrodzenie, jak też nie zamierza podejmować innych działań zmierzających do zwiększenia wartości lub atrakcyjności działek.

Zainteresowana nie umieszczała, ani nie zamierza umieszczać ofert sprzedaży w prasie, radiu, ani w Internecie.

Każdy z nabywców wydzielonych nieruchomości rolnych złoży przy ich nabyciu (w umowach sprzedaży zawieranych w formie aktu notarialnego) oświadczenie, iż nabycie nieruchomości następuje w celu utworzenia i prowadzenia na niej gospodarstwa rolnego, przez co żadna ze zbywanych nieruchomości nie utraci charakteru rolnego w związku z planowaną sprzedażą.

W świetle powołanych powyżej przepisów, dostawa gruntu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na względzie opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie występują przesłanki pozwalające uznać, że dokonując dostawy ww. nieruchomości rolnych Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Jak wskazała sama Zainteresowana, przedmiotowy grunt został nabyty z zamiarem dokonania jego podziału i zbycia części powstałych w ten sposób nieruchomości rolnych, z kolei pozostałą część gruntu Wnioskodawczyni zamierza wykorzystywać samodzielnie na cele rolne. Zainteresowana dokonując podziału gruntu wydzieliła również drogę wewnętrzną. Powyższe działania jednoznacznie wskazują zatem, iż nieruchomość została zakupiona z zamiarem osiągnięcia korzyści majątkowych poprzez sprzedaż wydzielonych nieruchomości rolnych oraz prowadzenie na pozostałej części gruntu działalności rolniczej. W związku z powyższym, nie można uznać, iż przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości przyświecał Wnioskodawczyni cel związany z prywatnym wykorzystaniem ww. nieruchomości.

Zaznaczyć również należy, iż już sam zamiar prowadzenia działalności gospodarczej na przedmiotowej nieruchomości, potwierdzony obiektywnymi dowodami, przesądza o potrzebie traktowania Zainteresowanej jako podatnika podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe wskazać należy, że czynności wykonywane przez Zainteresowaną będą wypełniały definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, zatem Wnioskodawczyni wystąpi - w związku z dostawą przedmiotowych niezabudowanych nieruchomości rolnych - w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W związku z tym, planowana sprzedaż gruntu podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wskazać należy, iż podstawowa stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Niemniej, jak wynika z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże w treści ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku oraz zwolnienie od podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. nadanym art. 1 pkt 34 lit. a, tiret czwarty ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35) - zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., niebędących terenami budowlanymi - są zwolnione od podatku VAT.

Ww. ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. wprowadza ponadto przepisem art. 1 pkt 1 lit. b tiret trzeci w zakresie art. 2 ustawy zmienianej definicję terenów budowlanych. I tak, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Powołany przepis, zawierający definicję terenu budowlanego, wszedł w życie z dniem 1 kwietnia 2013 r. i odnosi się do zapisów prawa administracyjnego, które do dnia 31 marca 2013 r., wyznaczały zakres interpretacji pojęcia terenów niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę oraz budowlanych.

Wskazać jednocześnie należy, iż kluczowa dla sprawy regulacja stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 str. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym, państwa członkowskie zwalniają z VAT dostawy terenów niezabudowanych, inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b Dyrektywy.

Należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 647 z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, iż stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - "teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę".

Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33 w zgodny sposób odpowiada zatem także treści orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższego wynika, iż nowelizacja ustawy o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości. Bez znaczenia zatem pozostaje klasyfikacja według ewidencji gruntów i budynków lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż sprzedaż przedmiotowych niezabudowanych nieruchomości rolnych, które spełniają definicję towaru, stanowi czynność, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, tj. odpłatną dostawę towarów, a więc jest czynnością podlegającą opodatkowaniu uregulowaną w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Niemniej, transakcja ta będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Jak wyjaśniono bowiem powyżej, przedmiotowa regulacja zwalnia od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Przesłanka ta w niniejszej sprawie zostanie natomiast spełniona, gdyż niezabudowane nieruchomości rolne będące przedmiotem dostawy nie zostały objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i nie wydano względem nich decyzji o warunkach zabudowy. Nie mogą być one zatem uznane - w świetle obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2013 r. art. 2 pkt 33 ustawy - za tereny budowlane. Skutkiem powyższego przedmiotowe nieruchomości należy traktować jako tereny niezabudowane inne niż tereny budowlane, a ich sprzedaż - zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy - będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

Reasumując, sprzedaż wydzielonych niezabudowanych nieruchomości rolnych, innych niż nieruchomość pełniąca funkcję drogi wewnętrznej, przy braku ważnego planu zagospodarowania przestrzennego terenu, na którym nieruchomość gruntowa się znajduje oraz braku aktualnej decyzji o warunkach zabudowy dla przedmiotowej nieruchomości, nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Czynność ta będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy jako dostawa terenu niezabudowanego innego niż teren budowlany.

Wskazać również należy, iż w przypadku, gdy sprzedaż ww. nieruchomości dokonywana będzie wraz ze sprzedażą udziału w nieruchomości pełniącej funkcję drogi wewnętrznej, sprzedaż udziału w nieruchomości pełniącej funkcję drogi wewnętrznej również będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, z uwagi na brak ważnego planu zagospodarowania przestrzennego terenu oraz brak aktualnej decyzji o warunkach zabudowy dla przedmiotowej nieruchomości.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży niezabudowanych nieruchomości gruntowych. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.