ILPP1/443-254/14-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy P przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2014 r. (data wpływu 27 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 maja 2014 r. (data wpływu 29 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* udokumentowania transakcji dostawy działki gruntu fakturą VAT wystawioną przez osobę fizyczną - jest nieprawidłowe,

* prawa do odliczenia podatku wynikającego z tej faktury - jest prawidłowe.

W dniu 27 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udokumentowania transakcji dostawy działki gruntu fakturą VAT wystawioną przez osobę fizyczną oraz prawa do odliczenia podatku wynikającego z tej faktury. Dnia 29 maja 2014 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na mocy decyzji Burmistrza Miasta i Gminy P została przejęta działka wydzielona z nieruchomości stanowiącej własność Osoby Fizycznej na poszerzenie istniejącej drogi gminnej i z mocy prawa działka ta przeszła na własność Gminy P z dniem, kiedy decyzja stała się ostateczna, tj. 11 września 2007 r. Decyzja administracyjna (podziałowa) została wystawiona na Osobę Fizyczną. Obecnie Osoba ta uważa, że prowadzi działalność gospodarczą i od początku swojej działalności jest podatnikiem podatku VAT, a przejęta nieruchomość wchodziła w skład nieruchomości objętej działalnością gospodarczą. Dopiero dnia 23 lipca 2010 r. po raz pierwszy Osoba Fizyczna wystąpiła do gminy o odszkodowanie w formie gotówki za przejętą działkę, jednakże między Osobą Fizyczną a Gminą nie doszło do porozumienia. W kwietniu 2011 r.

Osoba Fizyczna wystąpiła do Gminy o przekazanie działki tytułem odszkodowania. Gmina zaoferowała działkę odpowiadającą wielkością i wartością działki przekazanej. Do ostatecznego załatwienia sprawy przystąpiono w październiku 2013 r. po podjęciu uchwały w sprawie wyrażenia zgody na przyznanie nieruchomości z zasobu Gminy P jako nieruchomości zamiennej tytułem odszkodowania za nieruchomość przejętą pod drogi gminne.

W przypadku dojścia do porozumienia stron w zakresie odszkodowania w formie nieruchomości zamiennej i po zawarciu umowy w formie aktu notarialnego Gmina wystawi Osobie Fizycznej fakturę na kwotę wynikającą z operatu szacunkowego i jednocześnie odprowadzi VAT należny do Urzędu Skarbowego. Osoba Fizyczna jako przedsiębiorca również chce wystawić Gminie fakturę jako osoba prowadząca działalność na działkę, z tytułu przejęcia działki w roku 2007.

Dnia 29 maja 2014 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego wskazując, że "nie została wydana decyzja ustalająca wysokość odszkodowania za przejętą działkę przez Gminę od osoby fizycznej prowadzącej działalność.

W roku 2007 działka przejęta pod budowę drogi była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, na podstawie którego została wydana decyzja podziałowa a na jej podstawie doszło do podziału działek, której właścicielem była Osoba Fizyczna. Zgodnie z decyzją podziałową działka Osoby Fizycznej została przeznaczona pod poszerzenie drogi gminnej i przeszła z mocy prawa na własność Gminy.

W planie zagospodarowania przejęta działka przeznaczona została w części pod tereny ulic dojazdowych i w części pod drogę gminną klasy lokalnej. Na części działki znajdują się drzewa i trawniki w obrębie linii rozgraniczających drogi i ulice. W związku z wydaniem decyzji podziałowej, która określa niezbędne informacje dotyczące przejętej działki nie została wydana decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Przejęta działka od Osoby Fizycznej nie służy Gminie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Gmina ma prawo przyjąć fakturę wystawioną przez Osobę Fizyczną jako osobę prowadzącą działalność gospodarczą z tytułu przejęcia przez Gminę w roku 2007 działki na poszerzenie drogi gminnej, to jest po upływie 6 lat od dnia, kiedy decyzja o przejęciu stała się ostateczna oraz pomimo, że decyzja ta była wystawiona na Osobę Fizyczną bez precyzowania, że dotyczy to nieruchomości w zakresie, której Osoba ta prowadzi działalność.

2. Jeżeli taką fakturę Gmina będzie mogła przyjąć, to czy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tej faktury.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie może przyjąć faktury wystawionej przez Osobę Fizyczną, gdyż zgodnie z art. 68 Ordynacji Podatkowej, nastąpiło przedawnienie i jednocześnie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Faktura dla gminy powinna zostać wystawiona w momencie kiedy decyzja o przejęciu działki stała się ostateczna, tj. w roku 2007.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

* nieprawidłowe w zakresie udokumentowania transakcji dostawy działki gruntu fakturą VAT wystawioną przez osobę fizyczną,

* prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku wynikającego z tej faktury.

Ad. 1.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Przez towary, według art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy.

Z przywołanego powyżej przepisu art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów (nieruchomości) w zamian za odszkodowanie jest objęte podatkiem od towarów i usług (a więc także wówczas, gdy nie jest ono następstwem decyzji właściciela, lecz wynika z nakazu organu władzy publicznej lub z mocy samego prawa).

W takiej sytuacji uznać należy, że ma miejsce dostawa towarów w zamian za odszkodowanie, zaś odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną - objętą opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć, że z przytoczonych przepisów nie wynika jednak, że odpłatność za czynność dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową - zapłatą może być inny towar lub usługa, albo mieszaną - zapłata w części pieniężna, a w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

Zatem wynagrodzenie musi mieć konkretny wymiar, a więc być konkretną wielkością wyrażalną w pieniądzu. Dostawę można uznać za dokonaną odpłatnie, dopiero gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru. Oznacza to, że przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów nabiera odpłatnego charakteru dopiero w momencie przyznania odszkodowania i ustalenia jego wysokości.

Zgodnie z art. 112 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 518), wywłaszczenie nieruchomości polega na pozbawieniu albo ograniczeniu, w drodze decyzji, prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości.

W myśl art. 128 ust. 1 ww. ustawy, wywłaszczenie własności nieruchomości, użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego następuje za odszkodowaniem na rzecz osoby wywłaszczonej odpowiadającym wartości tych praw.

Zgodnie z art. 131 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, w ramach odszkodowania właścicielowi wywłaszczonej nieruchomości może być przyznana, za jego zgodą, odpowiednia nieruchomość zamienna.

W świetle art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 687), wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi.

Na podstawie art. 11f ust. 1 pkt 6 cyt. ustawy, decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.

Na tle powyższego należy uznać, że w przypadku realizacji inwestycji drogowych w trybie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej wydana na podstawie art. 11a tej ustawy zastępuje decyzję o lokalizacji inwestycji celu publicznego, o której mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Należy przy tym mieć na uwadze przepis art. 11i ust. 2 ustawy, który stanowi, że w sprawach dotyczących zezwolenia na realizację inwestycji drogowej nie stosuje się przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Stosownie do art. 12 ust. 4 ww. ustawy, nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa:

- z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

Na mocy art. 12 ust. 4f ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe.

Na podstawie art. 12 ust. 4a cyt. ustawy, decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej.

Decyzję ww. wydaje się w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna (art. 12 ust. 4b powołanej ustawy).

W oparciu o art. 12 ust. 5 ww. ustawy, do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa w ust. 4a, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 18.

W myśl art. 18 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania.

Z powołanych przepisów wynika zatem, że istotą wywłaszczenia jest pozbawienie lub ograniczenie m.in. prawa własności nieruchomości. Dokonuje się tego za odszkodowaniem wypłaconym na rzecz osoby (podmiotu) wywłaszczanego, co poprzedza wydanie aktu prawnego w randze decyzji. Nieruchomość objęta taką procedurą staje się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego. Decyzję ustalającą wysokość odszkodowania wydaje organ administracji publicznej, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej. Z tak określonych zapisów ustawowych wynika jasno, że podmiotem podejmującym cały katalog czynności prawnych jest organ administracji. Nie wymaga się tu współdziałania, czy jakiejkolwiek innej inicjatywy ze strony podmiotu wywłaszczanego.

Należy zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy wskazać, że zbywając nieruchomość Właściciel dokonuje przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej prawa własności towaru w zamian za odszkodowanie. Wykonuje zatem czynność, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy i występuje w roli podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Podstawowa zasada dotycząca powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług została sformułowana w art. 19a ust. 1 ustawy, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Powyższa regulacja odnosi się również do sytuacji opisanej we wniosku, tzn. przeniesienia prawa własności nieruchomości w zamian za odszkodowanie.

Mając na uwadze przedstawiony stan sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie regulacje prawne stwierdzić należy, że w analizowanej sprawie obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, tj. w chwili otrzymania w całości lub części odszkodowania z tytułu przeniesienia prawa własności opisanej we wniosku nieruchomości należącej do Osoby Fizycznej (właściciela) na rzecz Gminy.

Końcowo należy podkreślić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega samo odszkodowanie, lecz stanowiące dostawę towarów przeniesienie własności nieruchomości w zamian za wynagrodzenie przyjmujące formę odszkodowania.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Należy również wskazać, że na podstawie art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja Podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) - dalej Ordynacja podatkowa, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Zatem przedawnienie zobowiązania podatkowego może wystąpić, jeśli samo zobowiązanie już powstało, np. z mocy prawa (np. zobowiązanie w podatku od towarów i usług), a którego termin płatności minął. Natomiast jak wskazano wyżej w rozpatrywanej sprawie nie powstał jeszcze obowiązek podatkowy, a w konsekwencji zobowiązanie podatkowe.

Z opisu sprawy wynika, że na mocy decyzji Burmistrza Miasta i Gminy P została przejęta działka wydzielona z nieruchomości stanowiącej własność Osoby Fizycznej na poszerzenie istniejącej drogi gminnej i z mocy prawa działka ta przeszła na własność Gminy P z dniem 11 września 2007 r. Decyzja administracyjna (podziałowa) została wystawiona na Osobę Fizyczną. Jednocześnie nie została wydana decyzja ustalająca wysokość odszkodowania za przejętą działkę przez Gminę od osoby fizycznej prowadzącej działalność.

Obecnie Osoba ta uważa, że prowadzi działalność gospodarczą i od początku swojej działalności jest podatnikiem podatku VAT a przejęta nieruchomość wchodziła w skład nieruchomości objętej działalnością gospodarczą. W dniu 23 lipca 2010 r. Osoba Fizyczna wystąpiła do gminy o odszkodowanie w formie gotówki za przejętą działkę, jednakże między Osobą Fizyczną a Gminą nie doszło do porozumienia. W kwietniu 2011 r. Osoba Fizyczna wystąpiła do Gminy o przekazanie działki tytułem odszkodowania. Gmina zaoferowała działkę odpowiadającą wielkością i wartością działki przekazanej. Do ostatecznego załatwienia sprawy przystąpiono w październiku 2013 r. po podjęciu uchwały w sprawie wyrażenia zgody na przyznanie nieruchomości z zasobu Gminy P jako nieruchomości zamiennej tytułem odszkodowania za nieruchomość przejętą pod drogi gminne. W przypadku dojścia do porozumienia stron w zakresie odszkodowania w formie nieruchomości zamiennej i po zawarciu umowy w formie aktu notarialnego Gmina wystawi Osobie Fizycznej fakturę na kwotę wynikającą z operatu szacunkowego i jednocześnie odprowadzi VAT należny do Urzędu Skarbowego. Osoba Fizyczna jako przedsiębiorca również chce wystawić Gminie fakturę jako osoba prowadząca działalność na działkę, z tytułu przejęcia działki w roku 2007.

W roku 2007 działka przejęta pod budowę drogi była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, na podstawie którego została wydana decyzja podziałowa a na jej podstawie doszło do podziału działek, której właścicielem była Osoba Fizyczna. Zgodnie z decyzją podziałową działka Osoby Fizycznej została przeznaczona pod poszerzenie drogi gminnej i przeszła z mocy prawa na własność Gminy. W planie zagospodarowania przejęta działka przeznaczona została w części pod tereny ulic dojazdowych i w części pod drogę gminną klasy lokalnej. Na części działki znajdują się drzewa i trawniki w obrębie linii rozgraniczających drogi i ulice. W związku z wydaniem decyzji podziałowej, która określa niezbędne informacje dotyczące przejętej działki nie została wydana decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w opisanej sytuacji zobowiązany będzie przyjąć wystawioną przez Osobę Fizyczną fakturę VAT w związku z przejęciem przez Gminę działki gruntu w roku 2007.

Niemniej w niniejszej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której w ramach odszkodowania właścicielowi wywłaszczonej nieruchomości będzie przyznana nieruchomość zamienna. Zatem Gmina w opisanej sytuacji dokona przeniesienia prawa do rozporządzania jak właściciel w stosunku do nieruchomości zamiennej.

Czynność przekazania działki w zamian za odszkodowanie, przy założeniu, że dokonywana jest przed podmiot działający w charakterze podatnika, spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów gdyż wykonywana jest za wynagrodzeniem. Przepisy podatkowe nie zawierają jakichkolwiek ograniczeń, co do formy zapłaty. Wynagrodzenie (zapłata) nie musi nastąpić w formie świadczenia pieniężnego. Może to być również świadczenie rzeczowe. W odniesieniu do okoliczności opisanych we wniosku spełniony jest ten warunek, gdyż w zamian za wywłaszczoną nieruchomość Osoba Fizyczna - będąca podatnikiem podatku od towarów i usług - otrzymuje nieruchomość zamienną. Występuje zatem bezpośredni związek między daną czynnością przekazania działki przez właściciela a odszkodowaniem (nieruchomością zamienną).

Zatem czynność przeniesienia prawa własności działki przez "wywłaszczonego" w zamian za nieruchomość zamienną uznać należy za odpłatną dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Ponadto w związku z tą czynnością wystąpi on w roli podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Skutkiem powyższego opisany we wniosku właściciel działki wywłaszczonej na podstawie art. 106b ustawy, powinien wystawić fakturę VAT dokumentującą transakcję działki w zamian za inną nieruchomość. Czynność ta nie uległa jeszcze przedawnieniu, gdyż w niniejszej sprawie nie wystąpił obowiązek podatkowy.

W konsekwencji "wywłaszczony" będzie zobowiązany do wystawienia faktury dokumentującej dostawę nieruchomości - działki, która została przeznaczona na drogę publiczną. Skutkiem powyższego Gmina zobligowana będzie respektować powyższy dokument, gdyż transakcja ta nie przedawniła się. Fakt upływu 6 lat licząc od chwili uprawomocnienia się decyzji o wywłaszczeniu nie miał wpływu na powstanie obowiązku podatkowego, gdyż zapłata za działkę nastąpi aktualnie w formie innej nieruchomości. Ponadto choć wywłaszczenie nastąpiło na Osobę Fizyczną nie prowadzącej działalności gospodarczej, to jednak transakcja dostawy towaru (działki) nastąpi w okresie, kiedy to wywłaszczona osoba (właściciel) prowadzi taką aktywność gospodarczą i w związku z samą dostawą działki wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Ad. 2.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.) - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Jak wynika z art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.) - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Z opisu sprawy wynika, że na mocy decyzji Burmistrza Miasta i Gminy P została przejęta działka wydzielona z nieruchomości stanowiącej własność Osoby Fizycznej na poszerzenie istniejącej drogi gminnej i z mocy prawa działka ta przeszła na własność Gminy P z dniem 11 września 2007 r. Przejęta działka od Osoby Fizycznej - zgodnie z oświadczeniem Wnioskodawcy - nie służy Gminie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku VAT.

Z uwagi na fakt, że nabyta w trybie wywłaszczenia działka nie jest wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT - jak wskazał w uzupełnieniu wniosku Zainteresowany - zatem w tej sprawie nie znajdzie zastosowania cytowany na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy.

Tym samym Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej dostawę działki podlegającej wywłaszczeniu w roku 2007.

Podsumowując, Gmina będzie miała prawo przyjąć fakturę wystawioną przez Osobę Fizyczną jako osobę prowadzącą działalność gospodarczą z tytułu przejęcia przez Gminę w roku 2007 działki na poszerzenie drogi gminnej. Powyższe wynika z faktu, że w opisanym kształcie sprawy - ze względu na przyszły obowiązek podatkowy - nie doszło do przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku zawartego na fakturze VAT dokumentującej tą transakcję, gdyż - jak wskazał Wnioskodawca - działka gruntu nie służy Gminie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, skutkiem czego nie został spełniony obligatoryjny warunek określony w art. 86 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.