ILPP1/443-254/13-4/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2013 r. (data wpływu 28 marca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 maja 2013 r. (data wpływu 24 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych - jest prawidłowe.

W dniu 28 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 21 maja 2013 r. (data wpływu 24 maja 2013 r.) o informacje doprecyzowujące przedstawiony stan faktyczny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina kupuje materiały promocyjne o wartości do 100 zł i ponad 100 zł Są to m.in.: plecaki, zestawy kredek, pendrive'y, filiżanki, długopisy, koszulki, maskotki, teczki kartonowe, plany miasta czy breloki. Na każdym materiale promocyjnym znajduje się logo Gminy. Towary te przekazywane są nieodpłatnie jednostkom gminnym, szkołom i przedszkolom, stowarzyszeniom, klubom sportowym, firmom, organizacjom regionalnym oraz sporadycznie osobom odwiedzającym Gminę (turystom).

Wręczane są one zazwyczaj przy okazji wizyt różnego rodzaju gości odwiedzających Gminę (np. wymian uczniowskich, wizyt inwestorów), zawodów sportowych, imprez masowych, sympozjów, wystaw, targów, forum ekoenergetycznego, Dni Miasta, a także wyjazdów przedstawicieli Gminy lub gminnych jednostek na różnego rodzaju spotkania lub konferencje ogólnopolskie i zagraniczne.

Gmina jest czynnym podatnikiem VAT. Przy zakupie ww. towarów nie odlicza podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu. W momencie ich zakupu wiadomo, że będą one przekazywane nieodpłatnie. Często nie jest możliwe ustalenie tożsamości osób obdarowanych, co uniemożliwia wpisanie ich do ewidencji, o której mowa w art. 7 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

Ponadto, w uzupełnieniu do wniosku z dnia 21 maja 2013 r. (data wpływu 24 maja 2013 r.) Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.

2. Gmina uważa, iż z tytułu nabycia materiałów promocyjnych nie przysługuje Jej prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (ani w całości, ani w części). Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, takie prawo istnieje jedynie w zakresie, w jakim zakupione towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Gmina przekazuje nieodpłatnie zakupione towary, zatem nie jest spełniona przesłanka z ww. przepisu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opisane wyżej nieodpłatne przekazania materiałów reklamowych należy opodatkować podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazania materiałów reklamowych nie stanowią odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ustawy o VAT, dlatego też nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, dla opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania istotne jest, czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub części.

Gmina wykonuje zadania nałożone na nią na mocy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.). Zgodnie z art. 2 ust. 1, art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1 ww. ustawy, czynność przekazania towarów - prezentów w ramach promocji, kultury, sportu i innych jest zadaniem własnym Gminy. Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.) oraz art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, by skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane z czynnościami opodatkowanymi. Zatem, nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, a jedynie do czynności zwolnionych od podatku VAT.

Gminie nie przysługuje więc prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur otrzymanych za zakup towarów, które zostaną nieodpłatnie przekazane jako prezenty. Gmina przekazując nieodpłatnie takie materiały reklamowe korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 12 ww. rozporządzenia (przekazania te są związane z wykonywaniem zadań publicznych). Nie zostały spełnione przesłanki uznania tych czynności za odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ustawy o VAT, zatem nieodpłatne przekazanie materiałów reklamowych przez Gminę nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, według art. 8 ust. 1 ustawy, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 oraz - w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy.

I tak, stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Jednocześnie zaznacza się, iż cytowany przepis art. 7 ust. 2 ustawy od dnia 1 kwietnia 2013 r. posiada następujące brzmienie: "przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych".

Analizując ww. przepisy prawa stwierdzić należy, iż co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, a w szczególności darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem przesłanką opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów jest, aby podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów w całości lub w części. Nieodpłatne przekazanie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy w związku z nabyciem bądź wytworzeniem towarów będących przedmiotem przekazania podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie z powołanymi regulacjami, dla uznania nieodpłatnej dostawy towarów za odpłatną dostawę towarów muszą być spełnione łącznie 2 przesłanki, tj.:

* podatnik przekazuje nieodpłatnie lub zużywa towary należącego do jego przedsiębiorstwa oraz

* podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Dodatkowo wskazać należy, iż na mocy art. 7 ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Cytowany przepis art. 7 ust. 3 ustawy od dnia 1 kwietnia 2013 r. posiada następujące brzmienie: "Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika".

Stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy (art. 7 ust. 7 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r.).

Nadmienia się, iż powyższy przepis od dnia 1 kwietnia 2013 r. posiada następującą treść: "Przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

Z analizy cytowanych wyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa podatnika, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne, bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

I tak, na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy nadmienić, iż od dnia 1 kwietnia 2013 r., powyższy przepis ma następujące brzmienie: "działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych".

Konieczność implementacji przepisów prawa wspólnotowego do prawa krajowego wymusiła na ustawodawcy odrębne określenie statusu organów władzy publicznej. I tak, na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Ponadto, w świetle § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina, będąca czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, kupuje materiały promocyjne o wartości do 100 zł i ponad 100 zł Są to m.in.: plecaki, zestawy kredek, pendrive'y, filiżanki, długopisy, koszulki, maskotki, teczki kartonowe, plany miasta czy breloki. Na każdym materiale promocyjnym znajduje się logo Gminy. Towary te przekazywane są nieodpłatnie jednostkom gminnym, szkołom i przedszkolom, stowarzyszeniom, klubom sportowym, firmom, organizacjom regionalnym oraz sporadycznie osobom odwiedzającym Gminę (turystom). Wręczane są one zazwyczaj przy okazji wizyt różnego rodzaju gości odwiedzających Gminę (np. wymian uczniowskich, wizyt inwestorów), zawodów sportowych, imprez masowych, sympozjów, wystaw, targów, forum ekoenergetycznego, Dni Miast, a także wyjazdów przedstawicieli Gminy lub gminnych jednostek na różnego rodzaju spotkania lub konferencje ogólnopolskie i zagraniczne.

Przy zakupie ww. towarów Wnioskodawca nie odlicza podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu. W momencie ich zakupu wiadomo, że będą one przekazywane nieodpłatnie. Często nie jest możliwe ustalenie tożsamości osób obdarowanych, co uniemożliwia wpisanie ich do ewidencji, o której mowa w art. 7 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Z tytułu nabycia materiałów promocyjnych Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (ani w całości, ani w części).

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi przy tym kwestia opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania przez Gminę materiałów reklamowych, tj. m.in.: plecaków, zestawów kredek, pendrive'ów, filiżanek, długopisów, koszulek, maskotek, teczek kartonowych, planów miasta czy breloków.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że gmina, stosownie do art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594), jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną, wykonującą zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Z kolei do zadań własnych gminy - na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym - należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami; kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, promocji gminy oraz współpracy i działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 z późn. zm.) - odpowiednio art. 7 ust. 1 pkt 9, pkt 10, pkt 18 i pkt 19 cyt. ustawy.

W efekcie z ustawy o samorządzie gminnym wynika, że do zadań własnych gminy należą również działania związane z promocją. A zatem nieodpłatne wydawanie materiałów promocyjnych o wartości do 100 zł i ponad 100 zł, tj. m.in.: plecaków, zestawów kredek, pendrive'ów, filiżanek, długopisów, koszulek, maskotek, teczek kartonowych, planów miasta czy breloków, na których znajduje się logo Gminy, należy - stosownie do powyższych uregulowań - do zadań własnych Gminy. Oznacza to, że czynność przekazania ww. towarów przez Gminę w ramach promocji, uznać należy za zadanie własne Gminy.

Jak wyjaśniono powyżej, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega co do zasady każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa podatnika, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru. Wyjątek stanowi czynność nieodpłatnego przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości lub próbki.

W związku z powyższym w sytuacji, gdy Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących nabycie opisanych materiałów reklamowych, ich nieodpłatne przekazanie, jako związane z realizacją zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego - promocja Gminy poprzez zamieszczone logo Gminy - nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, ponieważ nie będą spełnione wszystkie przesłanki, zawarte w powołanym art. 7 ust. 2 ustawy, pozwalające uznać daną transakcję za odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę przytoczone wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis stanu faktycznego stwierdzić należy, iż nie można uznać nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych związanych z promocją Gminy o wartości do 100 zł i ponad 100 zł (tekst jedn.: m.in.: plecaków, zestawów kredek, pendrive'ów, filiżanek, długopisów, koszulek, maskotek, teczek kartonowych, planów miast czy breloków) za odpłatną dostawę towarów, bowiem - jak wskazano we wniosku - Zainteresowanemu nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu ww. towarów. W efekcie opisane we wniosku czynności nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tut. Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie opisane w zdarzeniu przyszłym, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia materiałów promocyjnych.

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego, w szczególności na informacji, iż "Gmina uważa, iż z tytułu nabycia materiałów promocyjnych nie przysługuje Jej prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (ani w całości, ani w części)". W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.