ILPP1/443-246/12-4/AI

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2012 r. (data wpływu 16 marca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 kwietnia 2012 r. (data wpływu 24 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zamiany nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 16 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zamiany nieruchomości zabudowanej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 kwietnia 2012 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Stan faktyczny dotyczy zasad opodatkowania podatkiem VAT zamiany nieruchomości lokal używany, pomiędzy Gminą a Powiatem. W ramach zamiany Gmina dokonuje dostawy nieruchomości - lokal używany o powierzchni 537,80 m^2, o wartości (1.183.200 zł). Z własnością tego lokalu łączy się udział wynoszący 1693/10000 we wspólnych częściach budynku i we własności działki gruntu, do którego to lokalu używanego prowadzone są księgi wieczyste. Natomiast Powiat w wyniku zamiany dostarcza własność niezabudowanej działki o pow. 0,7670 ha o wartości (997,391 zł).

Zarówno Gmina, jak i Powiat wyrażają zgodę na zamianę swoich nieruchomości, przy czym stawiający oświadczają, że zamiany tej dokonują bez spłat i dopłat oraz że powstałą różnicę w wysokości 185.809 zł. Powiat przeznaczy na inwestycję polegającą na położeniu dywanika asfaltowego. Umowa zamiany potwierdzona jest aktem notarialnym sporządzonym w dniu 23 stycznia 2012 r., do aktu dołączono uchwałę Rady Miejskiej Nr oraz uchwałę Rady Powiatu Nr.

Ponadto, z pisma z dnia 16 kwietnia 2012 r., stanowiącego uzupełnienie do wniosku wynika, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo do zwolnionej stawki VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa zamiana nieruchomości wraz z gruntem na którym posadowiony jest budynek na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, jest zwolniona od podatku od towarów i usług, ponieważ:

Stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części po ich:

Z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości (lokal użytkowy używany) spełnia określone w przepisach warunki i może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, ponieważ;

* nie jest to pierwsze zasiedlenie; w przedmiotowym przypadku za pierwsze zasiedlenie należy uznać wydanie w najem czynności opodatkowanych (od roku 1990 do 31 marca 2008 r.), natomiast (od roku 2008 do 23 stycznia 2012 r.) do chwili zamiany lokal był nie użytkowany,

* w stosunku do tego lokalu używanego nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (dzierżawa lokalu),

* nie poniesiono wydatków na ulepszenie, stanowiące 30% jej wartości, wszystkie koszty zgodnie z umową ponoszone były przez najemcę lokalu.

Do opisanej ww. zamiany nieruchomości lokalu użytkowego używanego Gmina wystawiła fakturę VAT, gdzie jako nazwę towaru wskazano:

* zamiana nieruchomości na podstawie aktu notarialnego z dnia 23 stycznia 2012 r.,

* kwotę wycenionej nieruchomości - lokalu użytkowy używany,

* podstawę zastosowania zwolnionej stawki VAT - art. 43 ust. 1 pkt 10.

Reasumując, dostawa części nieruchomości zabudowanej, w drodze umowy zamiany, będzie korzystała w części ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29 ust. 5 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przy czym "dostawa towarów" w ujęciu wskazanego wyżej art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

W myśl art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy.

Zatem w przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy, występując zarówno w charakterze dostawcy, jak i w charakterze nabywcy.

Przepis art. 604 Kodeksu cywilnego, daje dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży.

Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna.

Zamiana nieruchomości skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi nieruchomościami jak właściciel.

Biorąc powyższe pod uwagę, zamianę nieruchomości w świetle ustawy o podatku od towarów i usług traktuje się jako odpłatną dostawę towarów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Niemniej zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Ponadto, za oddanie do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, uznać należy nie tylko sprzedaż, ale również umowy najmu i dzierżawy. Zatem pierwszym zasiedleniem będzie także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Wskazać również należy, iż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Ponadto, jak stanowi art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki i budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki i budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Gmina dokonuje zamiany nieruchomości - lokalu użytkowego z Powiatem. Z własnością tego lokalu łączy się udział wynoszący 1693/10000 we wspólnych częściach budynku i we własności działki gruntu, do którego to lokalu używanego prowadzone są księgi wieczyste. Gmina nabyła przedmiotową nieruchomość na mocy ustawy komunalizacyjnej. Nabycie przedmiotowej nieruchomości przez Gminę nastąpiło z mocy prawa nieodpłatnie i zostało potwierdzone decyzją Wojewody (...) z dnia 2 maja 1991 r. W związku z nabyciem nieruchomości Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek wybudowany został w okresie przedwojennym. W okresie od kwietnia 1990 r. do marca 2008 r. nieruchomość była odpłatnie wynajmowana na rzecz B. Pierwsze zasiedlenie nastąpiło wraz z wydzierżawieniem lokalu. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a zamianą upłynął okres dłuższy niż 2 lata. W wyniku użytkowania nie ponoszono wydatków na ulepszenie lokalu. Gmina nie korzystała z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W stosunku do wynajmowanego lokalu użytkowego nie poniesiono wydatków na ulepszenie, wszystkie koszty zgodnie z umową ponoszone były przez wynajmującego lokal.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisany stan faktyczny wskazać należy, iż zamiana nieruchomości - lokalu użytkowego korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Powyższe wynika z faktu, iż dostawa lokalu - jak wynika z wniosku - nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, a od tej czynności upłynął okres dłuższy niż 2 lata. W konsekwencji spełnione zostały przesłanki z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, na podstawie którego zwolnienie od podatku jest prawnie dopuszczalne. W konsekwencji, uwzględniając treść art. 29 ust. 5 ustawy, przeniesienie własności gruntu, na którym posadowiony jest budynek - lokal użytkowy, również będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT.

Reasumując, dostawa w ramach zamiany lokalu użytkowego korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29 ust. 5 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.