ILPP1/443-239/08/10-S/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 27 stycznia 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 1227/08 oraz postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 czerwca 2010 r., sygn. akt I FSK 995/09 umarzające postępowanie kasacyjne - stwierdza, że stanowisko Spółki, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2008 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu: 21 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych - jest prawidłowe.

W dniu 21 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi hurtową i detaliczną sprzedaż materiałów budowlanych, sanitarnych i płytek ceramicznych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka zawiera szereg umów handlowych na podstawie których nabywa od producentów, dostawców czy też innych podmiotów - materiały budowlane i sanitarne. Następnie towary będące w jej ofercie handlowej, Spółka sprzedaje osobom fizycznym oraz podmiotom gospodarczym.

Wnioskodawca na podstawie zawartych umów handlowych wypłaca swoim kontrahentom, a także otrzymuje od swoich dostawców premie pieniężne. Powyższe ma miejsce z tytułu:

* stałej współpracy handlowej,

* osiągnięcia pewnego pułapu obrotu,

* terminowego regulowania należności,

* przedterminowego regulowania należności.

Zasady wypłaty premii (bonusu) regulowane są na podstawie umów handlowych zawieranych z poszczególnymi kontrahentami. Natomiast jej wypłata nie wpływa w żadnym zakresie na wysokość cen towarów określonych w umowach handlowych z kontrahentami. Zasady wypłaty premii są bowiem określane niejako obok warunków handlowych umowy. Wypłata premii (bonusu) jest bowiem nagrodą za dobrą współpracę, względnie za spełnienie dodatkowych warunków, określonych w umowie handlowej. Spółka wypłacając kontrahentowi premie (bonusy) dzieli się niejako zyskiem, jaki udało się wypracować dzięki zaangażowaniu kontrahenta w realizację umowy, względnie sama otrzymując taką premię (bonus) od kontrahentów, otrzymuje wynagrodzenie za spełnienie szczególnych warunków określonych w umowie.

Wnioskodawca podkreśla, że wypłata premii (bonusu) nie wpływa na wysokość ceny jaka została ustalona w umowie handlowej z kontrahentem. Jej wypłata uzależniona jest od spełnienia szczególnych warunków, określonych w umowie i nie pociąga za sobą zmiany cen umowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na gruncie obowiązujących przepisów prawa, wypłacając premię (bonus) należy kwotę premii opodatkować podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota pieniężna wypłacana kontrahentowi tytułem premii (bonusu) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie można bowiem przyjąć, iż spełnienie szczególnych warunków określonych w umowie handlowej, uprawniających do wypłaty premii, można potraktować jako wykonanie usługi na rzecz sprzedawcy, które należałoby opodatkować. Wniosek taki wypływa wprost z treści art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Z powyższego wynika, iż usługą którą należałoby opodatkować jest świadczenie, nie będące jednocześnie dostawą towaru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Przyjąć bowiem należy, iż jedna czynność nie może być zakwalifikowana jednocześnie jako dostawa towaru i jako usługa, stąd też brak podstaw do przyjęcia, iż działania kontrahenta zmierzające do spełnienia kryteriów, uprawniających do wypłaty premii są usługą świadczoną na rzecz sprzedawcy. Dodatkowo wskazać należy, że wypłata premii nie koryguje ceny towaru, ustalonej w umowie handlowej, tym samym nie może być utożsamiana z rabatem, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, który uzasadniałby korektę faktur na podstawie których nastąpiła sprzedaż.

W ocenie Wnioskodawcy, opodatkowanie premii doprowadziłoby w konsekwencji do podwójnego opodatkowania tych samych transakcji. Sprzedawca zarówno nabywając jak i zbywając towar dokonuje transakcji po cenach brutto zawierających już podatek VAT. Wypłacając premię sprzedawca dzieli się swoim zyskiem, który już był opodatkowany podatkiem od towarów i usług.

W dniu 28 kwietnia 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPP1/443-239/08-2/BD, w której stwierdził, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2008 r. (data wpływu: 21 lutego 2008 r.) jest nieprawidłowe.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 23 maja 2008 r., zaś odpowiedzi na ww. wezwanie udzielono pismem z dnia 18 czerwca 2008 r., nr ILPP1/443/W-43/08-2/HMW (skutecznie doręczonym w dniu 23 czerwca 2008 r.).

W dniu 21 lipca 2008 r. wpłynęła do tut. Organu skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej z dnia 28 kwietnia 2008 r.

Postanowieniem z dnia 15 października 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 2317/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przekazał sprawę do rozpoznania według właściwości Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu.

Wyrokiem z dnia 27 stycznia 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 1227/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną interpretację.

Minister Finansów, pismem z dnia 6 kwietnia 2009 r. złożył skargę kasacyjną od wyżej powołanego wyroku WSA.

Postanowieniem z dnia 1 czerwca 2010 r., sygn. akt I FSK 995/09, na wniosek tut. Organu Naczelny Sąd Administracyjny umorzył postępowanie kasacyjne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 27 stycznia 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 1227/08 oraz postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 czerwca 2010 r., sygn. akt I FSK 995/09 umarzającym postępowanie kasacyjne - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z powyższego wynika, że nie może wystąpić taka sytuacja faktyczna, w rozumieniu tego unormowania, która jednocześnie stanowiłaby dostawę towaru i świadczenie usługi. Należy zauważyć, że dokonanie zakupów u kontrahenta mieści się w czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług w postaci dostawy towarów.

Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L . 347 z późn. zm.) wskazuje, że "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powołanej ustawy. Usługa w rozumieniu ust. 1 powołanego wyżej artykułu oraz art. 24 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie, bądź też związane są ze świadczeniem dodatkowych usług na rzecz sprzedawcy itp.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że pomiędzy stronami transakcji istnieją umowy handlowe regulujące wzajemną współpracę, na podstawie których przy spełnieniu określonych warunków dostawca jest zobowiązany do wypłaty premii pieniężnej. Tymi warunkami są: stała współpraca handlowa, osiągnięcie pewnego pułapu obrotu, a także terminowe lub przedterminowe regulowanie należności.

Ponadto z opisu sprawy wynika, że kontrahent otrzymując premie pieniężne, nie będzie w żaden sposób zobowiązany przez dostawcę do wykonywania na jego rzecz jakichkolwiek innych czynności mających na celu intensyfikację sprzedaży, czy promocję towarów. Tym samym, otrzymywanie premii pieniężnej przez kontrahenta nie jest w żaden sposób związane z uzyskaniem przez dostawcę świadczenia wzajemnego, gdyż za takie świadczenie nie można uznać stałej współpracy handlowej, osiągnięcia określonego pułapu obrotu, czy też terminowego, bądź przedterminowego regulowania należności.

Premia wypłacona przez sprzedawcę, w przypadku osiągnięcia określonego progu obrotów nie jest dla nabywcy wynagrodzeniem za świadczenie usługi. Transakcja gospodarcza nie może bowiem stanowić jednocześnie dostawy towarów i świadczenia usługi, a także nie powinna podlegać podwójnemu opodatkowaniu.

W przedmiotowej sprawie na spełnienie warunków do otrzymania premii składa się odpowiednia liczba transakcji sprzedaży towarów lub należyte realizowanie obowiązku wynikającego z tych transakcji. Czynność stanowiąca dostawę towarów nie może poprzez ich zsumowanie przekształcić się w usługę.

Reasumując, premia pieniężna, którą Spółka wypłaca swoim kontrahentom z tytułu zrealizowania określonego poziomu zakupów oraz terminowego i przedterminowego regulowania należności nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług u kontrahenta Spółki, bowiem w takim przypadku nie mamy do czynienia ze świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.