ILPP1/443-220/14-4/JSK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2014 r. (data wpływu 17 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 kwietnia 2014 r. (data wpływu 4 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy z tytułu sprzedaży nieruchomości w trybie licytacji komorniczej Wnioskodawca zobowiązany będzie do naliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług oraz w zakresie stawki podatku dla sprzedaży tej nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 17 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy z tytułu sprzedaży nieruchomości w trybie licytacji komorniczej Wnioskodawca zobowiązany będzie do naliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług oraz w zakresie stawki podatku dla sprzedaży tej nieruchomości. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 2 kwietnia 2014 r. o informacje doprecyzowujące przedstawiony stan faktyczny oraz o wskazanie przedmiotu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Komornik (dalej: Wnioskodawca, Zainteresowany) w dniu 12 grudnia 2013 r. dokonał sprzedaży egzekucyjnej nieruchomości zabudowanej budynkiem wielorodzinnym mieszkalnym, której właścicielem jest D. (dalej: Sprzedający, Dłużnik).

W dniu 7 lutego 2014 r. Sąd Rejonowy w (...) wezwał Spółkę R. (dalej: Nabywca), która nabyła nieruchomość za cenę wywołania, do zapłaty reszty ceny nabycia powiększonej o podatek VAT w wysokości 23%. W związku z powyższym Nabywca zwrócił się do Sądu Rejonowego w (...). o wydłużenie terminu do uiszczenia reszty ceny nabycia, podważając wysokość naliczonej stawki podatku VAT.

Jednocześnie Nabywca wystąpił z wnioskiem do Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu o interpretację indywidualną, w dniu 26 lutego 2014 r. Nabywca otrzymał wezwanie do uzupełnienia braków, które to pismem z dnia 3 marca 2014 r. zostało uzupełnione. W dniu 10 marca 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu odmówił wszczęcia postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego. Wobec powyższego zasadnym stało się ustalenie stanu faktycznego związanego z nieruchomością.

Przedmiotowa nieruchomość została wybudowana przez inwestora na podstawie decyzji zatwierdzającej projekt budowlany oraz udzielenia pozwolenia na budowę z dnia 20 lipca 1998 r., w której to w pkt 6 inwestor został zobowiązany do zawiadomienia właściwego urzędu o zakończeniu budowy, w terminie 14 dni przed terminem przystąpienia do użytkowania.

Pierwsze zasiedlenie nieruchomości w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy o VAT - oddanie do użytkowania, w wyniku czynności podlegającej opodatkowaniu, pierwszemu użytkownikowi bądź nabywcy budowli, budynków lub ich części po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej - miało miejsce powyżej 2 lat.

W dniu 31 grudnia 2002 r. w Kancelarii Notarialnej Notariusza (...) w (...) przy ul. (...) dokonano przeniesienia między innymi własności nieruchomości położonej w (...) przy ul. (...), stanowiącej przedmiot niniejszego zapytania, jako aport do Sprzedającego, któremu to nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - oświadczenie Sprzedającego.

Jednocześnie Sprzedający oświadczył, że:

* od dnia nabycia nieruchomości nie zostały poniesione wydatki na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, przekraczające 30% wartości początkowej,

* od dnia 30 października 2013 r. nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabycie nieruchomości w trybie licytacji komorniczej miało miejsce 12 grudnia 2013 r.

W piśmie z dnia 2 kwietnia 2014 r. - stanowiącym uzupełnienie wniosku - Zainteresowany wskazał, że z oświadczenia przedłożonego Komornikowi dnia 2 kwietnia 2014 r. przez Prezesa D. wynika, że nieruchomość zapisana w księdze wieczystej (...), będąca przedmiotem sprzedaży na licytacji dnia 12 grudnia 2013 r., była wykorzystywana przez Dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług (art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku VAT) i to od daty nabycia, tj. 31 grudnia 2002 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca w toku prowadzonej licytacji nieruchomości wyżej opisanej, dokonujący w świetle art. 18 wyżej powołanej ustawy o podatku od towarów i usług dostawy towaru, tj. nieruchomości zabudowanej - obowiązany będzie do naliczenia i uiszczenia za Dłużnika należnego podatku VAT.

2. Jeśli tak, to jaką stawkę powinien zastosować.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle wyżej opisanego stanu faktycznego, Zainteresowany nie będzie obowiązany do obliczenia i uiszczenia za Dłużnika podatku VAT od sprzedanej w trybie licytacji sądowej nieruchomości. Z uwagi na zapisy art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz 10a ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku VAT:

pkt 10 dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

pkt 10a dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

Przedmiotowa nieruchomość (transakcja) wyczerpuje w pełni zapisy wyżej przytoczonego artykułu ustawy o podatku od towarów i usług co do zastosowania stawki VAT jako "zwolniona", a mianowicie:

* nie jest to pierwsze zasiedzenie (wynajęcie) nieruchomości. Nieruchomość jest przedmiotem najmu od co najmniej roku 2005, tak więc zapisy art. 43 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie zastosowania stawki "zwolniona", zostały spełnione, tj. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata,

* transakcja nabycia nieruchomości przez Dłużnika nastąpiła w roku 2002 i nie była obciążona podatkiem VAT, tak więc zapisy art. 43 pkt 10a lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie zastosowania stawki "zwolniona" zostały spełnione,

* od czasu pierwszego zasiedzenia nieruchomości - rok 1999 nie były ponoszone żadne nakłady związane z ulepszeniem czy remontem nieruchomości, tak więc zapisy art. 43 pkt 10a lit. b ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki "zwolniona" zostały spełnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie tut. Organ wskazuje, że z uwagi na fakt, że transakcja zbycia nieruchomości zabudowanej budynkiem wielorodzinnym mieszkalnym miała miejsce w dniu 12 grudnia 2013 r., a ponadto złożony przez Zainteresowanego wniosek dotyczy stanu faktycznego, niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przepisów obowiązujących w roku 2013.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1954 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Z treści powyższego przepisu wynika, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji, w przypadku, gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Podatnikiem natomiast, stosownie do treści art. 7 § 1 ww. ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Przepis art. 30 § 1 ww. ustawy stanowi, że płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

W świetle cyt. wyżej przepisów, płatnikami podatku od towarów i usług (czyli podmiotami zobowiązanymi do obliczania, poboru podatku od podatnika i wpłaty podatku na konto organu podatkowego) mogą być organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi. Sytuacja taka ma miejsce, gdy w wykonaniu czynności egzekucyjnych organy te dokonują dostawy towarów należących do podatnika lub przez niego posiadanych z naruszeniem przepisów. Sformułowanie "płatnikami" oznacza, że organy te nie stają się z tytułu wykonania powyższych czynności podatnikami podatku od towarów i usług, lecz pełnią jedynie rolę płatnika w odniesieniu do podatku należnego z tytułu sprzedanych (zlicytowanych) towarów należących do podatnika, w stosunku do którego toczy się postępowanie egzekucyjne.

Zaznaczenia wymaga, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. Natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Komornik sądowy pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem, a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą dokonaną w ramach egzekucji. Nie bez znaczenia jest także fakt, że podatnik, będący dłużnikiem, zazwyczaj nie otrzymuje kwot uzyskanych przez organ egzekucyjny ze sprzedaży towarów w wykonaniu czynności egzekucyjnych. Prawdopodobne jest zatem, że podatnik nie posiada innych środków finansowych umożliwiających uiszczenie należnego podatku. Ustanowienie organu egzekucyjnego płatnikiem zapewnia odprowadzenie należnego podatku przez organ przeprowadzający dostawę w ramach czynności egzekucyjnych.

W myśl § 23 pkt 1 i pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.) - obowiązującego do dnia 31 grudnia 2013 r., organy egzekucyjne, określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego, w przypadku dokonania dostawy towarów, wystawiają w imieniu dłużnika i na jego rzecz faktury potwierdzające dokonanie sprzedaży tych towarów. Fakturę wystawia się, jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów.

Zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami - według art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem w świetle przytoczonych powyżej przepisów, nieruchomość spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6, a jej sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Należy podkreślić, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepis art. 5 ust. 1 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zostanie dokonana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającą w takim charakterze.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca w dniu 12 grudnia 2013 r. dokonał sprzedaży egzekucyjnej nieruchomości zabudowanej budynkiem wielorodzinnym mieszkalnym, której właścicielem jest Dłużnik. W dniu 7 lutego 2014 r. Sąd Rejonowy wezwał Spółkę, która nabyła nieruchomość za cenę wywołania, do zapłaty reszty ceny nabycia powiększonej o podatek VAT w wysokości 23%. W związku z powyższym Nabywca zwrócił się do Sądu Rejonowego o wydłużenie terminu do uiszczenia reszty ceny nabycia, podważając wysokość naliczonej stawki podatku VAT.

Przedmiotowa nieruchomość została wybudowana przez inwestora na podstawie decyzji zatwierdzającej projekt budowlany oraz udzielenia pozwolenia na budowę z dnia 20 lipca 1998 r., w której to w pkt 6 inwestor został zobowiązany do zawiadomienia właściwego urzędu o zakończeniu budowy, w terminie 14 dni przed terminem przystąpienia do użytkowania.

Pierwsze zasiedlenie nieruchomości w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy o VAT - oddanie do użytkowania, w wyniku czynności podlegającej opodatkowaniu, pierwszemu użytkownikowi bądź nabywcy budowli, budynków lub ich części po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej - miało miejsce powyżej 2 lat.

W dniu 31 grudnia 2002 r. w Kancelarii Notarialnej dokonano przeniesienia między innymi własności nieruchomości, stanowiącej przedmiot niniejszego zapytania, jako aport do Sprzedającego, któremu to nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - oświadczenie Sprzedającego.

Jednocześnie Sprzedający oświadczył, że:

* od dnia nabycia nieruchomości nie zostały poniesione wydatki na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, przekraczające 30% wartości początkowej,

* od dnia 30 października 2013 r. nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabycie nieruchomości w trybie licytacji komorniczej miało miejsce 12 grudnia 2013 r.

Nieruchomość będąca przedmiotem sprzedaży na licytacji dnia 12 grudnia 2013 r., była wykorzystywana przez Dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług (art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku VAT) i to od daty nabycia, tj. 31 grudnia 2002 r.

Mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy wskazać, że z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości Dłużnik wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, bowiem prowadził działalność gospodarczą, a przedmiotowa nieruchomość związana była z prowadzoną przez dłużnika działalnością gospodarczą.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie "w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu" wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności - może to być czynność zwolniona od podatku.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Analizowana nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez właściciela (dokonującego dostawy) czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć nie tylko umowę sprzedaży, ale także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, jak również aport. Zatem należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment wniesienia nieruchomości aportem.

W świetle powyższych przepisów dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że na mocy art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy, zgodnie z treścią ust. 11 ww. artykułu musi również zawierać:

Jak wynika z przywołanych wyżej uregulowań, rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, można dokonać wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia od podatku określonego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tym samym, jeżeli analizowana dostawa nieruchomości dokonana zostanie na rzecz nabywcy zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, a strony transakcji przed dniem dokonania dostawy nieruchomości złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie tej dostawy, które zawierać będzie elementy wskazane w art. 43 ust. 11 ustawy - przy analizowanej sprzedaży nieruchomości będzie możliwe zastosowanie rezygnacji ze zwolnienia, stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy.

Jak wynika z treści wniosku dokonana w dniu 12 grudnia 2013 r. transakcja sprzedaży w drodze licytacji komorniczej nieruchomości zabudowanej budynkiem wielorodzinnym mieszkalnym nie była przeprowadzona w ramach pierwszego zasiedlenia. Pierwsze zasiedlenie nastąpiło w roku 2002 w momencie dokonania przeniesienia własności nieruchomości, stanowiącej przedmiot niniejszego zapytania, jako aport do Sprzedającego. Ponadto, jak wskazał Zainteresowany, pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. nieruchomości a dokonaną w dniu 12 grudnia 2013 r. dostawą tego budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy w kontekście przedstawionego opisu sprawy należy wskazać, że dostawa budynku będącego przedmiotem wniosku korzysta ze zwolnienia określonego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Dodatkowo wskazać należy, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy. Na podstawie tego przepisu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów. Powyższa zasada nie ma zastosowania dla czynności oddania nieruchomości w użytkowanie wieczyste, o czym stanowi art. 29 ust. 5a ustawy.

Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu) korzystać będzie ze zwolnienia od podatku.

Podsumowując, w toku przeprowadzonej w dniu 12 grudnia 2013 r. licytacji komorniczej nieruchomości zabudowanej budynkiem wielorodzinnym mieszkalnym Wnioskodawca - dokonujący w świetle art. 18 ustawy - dostawy towaru, tj. ww. nieruchomości, nie jest zobowiązany do naliczenia i uiszczenia za Dłużnika należnego podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że dokonana dostawa korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Jak bowiem wskazał Zainteresowany, dostawa nie była dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Z uwagi na powyższe rozstrzygnięcie odpowiedź na pytanie nr 2 stała się bezprzedmiotowa.

Tut. Organ wskazuje, że interpretacja indywidualna rozstrzyga tylko w kwestii wyczerpująco przedstawionego we wniosku, zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa cyt. w sentencji, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego.

Należy zauważyć, że na podstawie art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 1608) w art. 146a ustawy wprowadzenie do wyliczenia stawek podatku - z dniem 31 grudnia 2013 r. - otrzymało następujące brzmienie: "W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:".

Zatem zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ponadto od dnia 1 stycznia 2014 r. uchylone zostały powołane wyżej art. 29 ust. 5 i ust. 5a ustawy. Stosownie natomiast do treści obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r. art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Z kolei na mocy art. 29a ust. 9 ustawy, przepisu ust. 8 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli.

Tut. Organ wskazuje również, że od dnia 1 stycznia 2014 r. przy rozstrzyganiu kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości należy mieć na względzie treść art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z treścią tego przepisu (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.), zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy wprowadzono - z dniem 1 stycznia 2014 r. - zmianę mającą na celu pełniejsze odwzorowanie przepisu art. 136 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), umożliwiającego zastosowanie zwolnienia od podatku dla dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zmiana ta wiąże się również z odejściem od dotychczasowego warunku, że tylko w stosunku do towarów używanych przez podatnika, gdy okres ich używania wynosił co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, możliwe było zastosowanie zwolnienia od podatku VAT (art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązujący do dnia 31 grudnia 2013 r.).

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, od dnia 1 stycznia 2014 r. dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Należy także zaznaczyć, że powołane wyżej rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.) z dniem 31 grudnia 2013 r. przestało obowiązywać. Zatem przestał również obowiązywać ww. § 23 pkt 1 i pkt 2 tego rozporządzenia dotyczący wystawiania faktur przez komorników.

W myśl natomiast obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r. art. 106c ustawy, faktury dokumentujące dostawę towarów, o której mowa w art. 18, z tytułu której na dłużniku ciąży obowiązek podatkowy, wystawiają w imieniu i na rzecz dłużnika:

Równocześnie w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.