ILPP1/443-208/12-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2012 r. (data wpływu 5 marca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 maja 2012 r. (data wpływu 25 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości. Dnia 25 maja 2012 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Dnia 28 maja 2001 r. wraz z mężem Wnioskodawczyni zakupiła na cele osobiste do majątku wspólnego działkę gruntu nr 123/30 o obszarze 1,1000 ha z zamiarem wybudowania na jednej części budynku mieszkalnego, a na drugiej budynku pod działalność gospodarczą, tj. zakładu rolno-spożywczego. W roku 2001 uzyskano warunki zabudowy i zagospodarowania terenu, ustalające możliwość wybudowania na niej budynku mieszkalnego oraz hali produkcyjnej. Najpierw wybudowano Zakład (rok 2002), gdzie do dnia 1 czerwca 2011 r. Wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą, natomiast budowa domu z przyczyn finansowych, a potem również z przyczyn rozpadu małżeństwa nie została zrealizowana. Hala produkcyjna została zaewidencjonowana w dniu 30 grudnia 2002 r. jako środek trwały firmy ze stawką amortyzacji 2,5%, natomiast grunt, który wykorzystywany był na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, a więc stojący na nim budynek pod działalność, dojazdy do budynku, stanowił łącznie ok. 1000 m² i nigdy nie został zaewidencjonowany jako środek trwały firmy. Koszt zakupu działki (nawet w części wykorzystywanej w działalności gospodarczej) nigdy nie został uwzględniony w kosztach działalności gospodarczej.

Pozostała część gruntu, czyli 1 ha, wykorzystywany był na cele osobiste i nie stanowił źródła przychodu prowadzonej przez Wnioskodawczynię firmy.

Taki stan znajduje również swoje odzwierciedlenie w Decyzjach Wójta Gminy jako organu podatkowego ustalającego wysokość podatku od nieruchomości, w których wyszczególnione są dwie podstawy opodatkowania: budynki pod działalność 449,70 m² oraz grunty pod działalność gospodarczą 1.000,00 m²² Dnia 14 kwietnia 2005 r. wyrokiem Sądu Okręgowego - Wydział Cywilny Rodzinny małżeństwo zostało rozwiązane przez rozwód.

Dnia 1 marca 2011 r. umową o nieodpłatny podział majątku został dokonany podział majątku wspólnego, w ten sposób wyłącznym właścicielem nieruchomości, stanowiącej działkę gruntu nr 123/3 (wyczerpującej cały wspólny majątek) została Wnioskodawczyni.

Dokonany podział majątku był ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty oraz wartość otrzymanej przez Zainteresowaną (stała się jedynym właścicielem nieruchomości) i przez męża rzeczy (Wnioskodawczyni zobowiązała się do spłaty wszystkich długów, zabezpieczonymi hipotekami na przedmiotowej nieruchomości, mąż w trakcie trwania małżeństwa odsiadywał karę pozbawienia wolności oraz zarobkował przez krótki okres w czasie związku małżeńskiego) w wyniku podziału tego majątku, mieścił się w udziale, jaki przysługiwał Wnioskodawczyni i byłemu mężowi w majątku dorobkowym małżeńskim.

W związku z narastającym długiem względem wierzycieli i brakiem płynności finansowej od wielu lat, Wnioskodawczyni postanowiła dokonać sprzedaży części nieruchomości. W tym celu w roku 2011 przedmiotowa działka gruntu nr 123/3 została podzielona na następujące działki:

* zabudowaną halą produkcyjną działkę nr 123/11 o łącznej powierzchni 0,3176 ha, w tym 0,1000 ha wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej;

* niezabudowaną działkę nr 123/12 o powierzchni 0,7824.

Podział działki na takie wielkości podyktowany był potrzebami potencjalnych kupujących grunt wraz z halą produkcyjną. W grudniu 2011 r. została podpisana rezerwacyjna umowa sprzedaży części nieruchomości - działki 123/11, a 2 stycznia 2012 r. została podpisana przedwstępna umowa sprzedaży, przy czym na wartość transakcji składały się:

* grunt zabudowany zakładem produkcyjnym - 1.000 m² - o wartości 450.000,00 PLN,

* grunt niezabudowany wykorzystywany na własne cele osobiste, nie stanowiący nigdy źródła przychodu działalności gospodarczej - 2.176 m² - o wartości 450.000,00 PLN.

Dnia 25 maja 2012 r. Zainteresowana uzupełniła wniosek o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego wskazując, iż w chwili obecnej nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, ponieważ z dniem 1 czerwca 2011 r. Wnioskodawczyni zawiesiła wykonywanie działalności gospodarczej od dnia 1 czerwca 2011 r. do dnia 1 czerwca 2013 r.

Zainteresowana wyjaśniła jednocześnie, iż nieruchomość niezabudowana nigdy nie była wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej, zakupiona była na własne cele osobiste (Wnioskodawczyni zamierzała wybudować dom jednorodzinny) oraz część działki miała być wykorzystywana na zakład rolno-spożywczy.

W roku 2001 Wnioskodawczyni zakupiła przedmiotową nieruchomość na własne cele osobiste (na części zamierzała wybudować dom jednorodzinny) oraz 1000 m² zamierzała wykorzystać na wybudowanie zakładu rolno-spożywczego. W dniu 2 października 2001 r., decyzją Starosty Wnioskodawczyni uzyskała pozwolenie na budowę zakładu rolno-spożywczego, a w dniu 28 stycznia 2003 r. uzyskała pozwolenie na jego użytkowanie (decyzja Starosty).

W budynku tym od roku 2003 do dnia 1 czerwca 2011 r. Zainteresowana prowadziła działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni była inwestorem przedsięwzięcia, otrzymała pozwolenie na użytkowanie tego zakładu (Wnioskodawczyni była pierwszym użytkownikiem przedmiotowej nieruchomości), który wykorzystywała do czynności podlegającej opodatkowaniu VAT.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni jest zdania, że spełnia warunki określone w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Między pierwszym zasiedleniem (rok 2003), a dostawą przedmiotowej nieruchomości (w rozumieniu sprzedaży z potencjalnym nabywcą w latach 2011 i 2012), upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Wnioskodawczyni względem opisanej nieruchomości przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zainteresowana nie ponosiła wydatków na ulepszenie większych niż 30% wartości początkowej tego obiektu.

Nieruchomość wykorzystywana była do wykonywania czynności opodatkowanych przez okres co najmniej 5 lat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionej wyżej sytuacji Wnioskodawczyni zobowiązana będzie do naliczenia 23% stawki podatku VAT od łącznej wartości sprzedawanej nieruchomości, czy też od wartości gruntu zabudowanego zakładem produkcyjnym.

Zdaniem Wnioskodawczyni, (ostatecznie przedstawionym w piśmie z dnia 22 maja 2012 r.), na podstawie art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, oraz w świetle przedstawionych dodatkowych informacji, Zainteresowana podlega zwolnieniu od opodatkowania przedmiotowej transakcji podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej lub zabudowanej, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f,.stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Niemniej zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę - bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Wskazać również należy, iż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Jak stanowi art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki i budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż dnia 28 maja 2001 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zakupiła na cele osobiste (do majątku wspólnego) działkę gruntu nr 123/30 z zamiarem wybudowania na jednej części budynku mieszkalnego a na drugiej budynku pod działalność gospodarczą, tj. zakładu rolno-spożywczego. Najpierw wybudowano Zakład (rok 2002), gdzie do dnia 1 czerwca 2011 r. Zainteresowana prowadziła działalność gospodarczą. Budowa domu z przyczyn finansowych, a potem również z przyczyn rozpadu małżeństwa nie została zrealizowana. Hala produkcyjna została zaewidencjonowana w dniu 30 grudnia 2002 r. jako środek trwały. Pozostała część gruntu - czyli 1 ha - wykorzystywana była na cele osobiste i nie stanowiła źródła przychodu w prowadzonej firmie. Na skutek orzeczenia rozwodowego oraz podziału majątku małżeńskiego Wnioskodawczyni została wyłącznym właścicielem nieruchomości (czyli działki nr 123/3). Wraz z kłopotami finansowymi Zainteresowana postanowiła dokonać sprzedaży części nieruchomości. W tym celu w roku 2011 przedmiotowa działka została podzielona na następujące działki, tj. nr 123/11 (zabudowaną halą produkcyjną o łącznej powierzchni 0,3176 ha, w tym 0,1000 ha wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej oraz niezabudowaną działkę nr 123/12 o powierzchni 0,7824). Wnioskodawczyni w chwili obecnej nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, ponieważ z dniem 1 czerwca 2011 r. zawiesiła wykonywanie działalności gospodarczej od dnia 1 czerwca 2011 r. do dnia 1 czerwca 2013 r.

W budynku Zakładu od roku 2003 do dnia 1 czerwca 2011 r. Zainteresowana prowadziła działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni była inwestorem przedsięwzięcia, otrzymała pozwolenie na użytkowanie tego zakładu i była pierwszym użytkownikiem przedmiotowej nieruchomości, którą wykorzystywała do czynności podlegającej opodatkowaniu VAT. Wnioskodawczyni względem opisanej nieruchomości przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W związku z powyższym - jak wskazała Wnioskodawczyni - dokonano pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy. Między pierwszym zasiedleniem (rok 2003), a dostawą przedmiotowej nieruchomości, upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Zainteresowana nie ponosiła wydatków na ulepszenie większych niż 30% wartości początkowej tego obiektu. Nieruchomość wykorzystywana była do wykonywania czynności opodatkowanych przez okres co najmniej 5 lat. Nieruchomość niezabudowana natomiast nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej. Nabycie nastąpiło do majątku osobistego bowiem na nieruchomości miał być wybudowany dom jednorodzinny.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż dostawa nieruchomości zabudowanej budynkiem Zakładu będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż ta część nieruchomości została nabyta w celu prowadzenia działalności gospodarczej i w takim charakterze też była wykorzystywana. Sprzedaż zatem tej części nieruchomości będzie odpłatną dostawą towarów określoną w art. 7 ust. 1 oraz czynnością, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni nabyła w roku 2001 grunt niezabudowany, a następnie wybudowała budynek służący w działalności gospodarczej. Powyższe oznacza, że sprzedaż wytworzonego majątku, tj. budynku dokonana zostanie w ramach pierwszego zasiedlenia (z pisma nie wynika, aby jakakolwiek czynność podlegająca opodatkowaniu miała miejsce po wytworzeniu) i tym samym nie będzie korzystała ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawczyni miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy budowie (wytworzeniu) budynku, o którym mowa we wniosku, zatem jego sprzedaż nie będzie również korzystała ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, lecz będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, wg stawki określonej w art. 146a pkt 1 ustawy, tj. 23%.

W konsekwencji, dostawa prawa własności gruntu, na którym jest posadowiony przedmiotowy budynek, również będzie opodatkowana wg 23% stawki podatku VAT.

Natomiast dostawa części nieruchomości niezabudowanej, która nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej będzie czynnością niepodlegającą zapisom ustawy o podatku od towarów i usług. Nieruchomość ta (grunt) stanowi majątek osobisty Wnioskodawczyni a jego nabycie miało na celu realizację potrzeb mieszkaniowych (budowa domu jednorodzinnego). W konsekwencji w związku z jego zbyciem Zainteresowana nie realizuje działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, i nie może być uznana za podatnika podatku od towarów i usług określonego w art. 15 ust. 1 ustawy. Skutkiem powyższego transakcja zbycia tej działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Reasumując, sprzedaż działki nr 123/11 zabudowanej budynkiem Zakładu będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, w konsekwencji Wnioskodawczyni będzie zobligowana do naliczenia podatku VAT w stawce 23% z tytułu jej sprzedaży. Natomiast sprzedaż niezabudowanej działki nr 123/12 będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Dodać należy, iż w przedstawionym we wniosku własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, Zainteresowana używa pojęcia "podlega zwolnieniu od opodatkowania". Tut. Organ pragnie zaznaczyć, iż pomimo podobnego skutku podatkowego dla podatnika podatku od towarów i usług (brak konieczności wykazania podatku należnego) - pojęcia "nie podlega opodatkowaniu" i "zwolnione od podatku" nie są tożsame, a w rozpatrywanej sprawie ma miejsce sytuacja, w której czynność sprzedaży nieruchomości niezabudowanej, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W konsekwencji organ podatkowy w zakresie dostawy działki nr 123/12 zobligowany był uznać stanowisko Zainteresowanej za nieprawidłowe.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości.

Natomiast, kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych została załatwiona odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.