ILPP1/443-193/13-4/AI

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2013 r. (data wpływu 12 marca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 maja 2013 r. (data wpływu 15 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT darowizny części przedsiębiorstwa oraz korekty podatku naliczonego w związku z towarami i usługami jakie wejdą w skład darowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 12 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT darowizny części przedsiębiorstwa oraz korekty podatku naliczonego w związku z towarami i usługami jakie wejdą w skład darowanej części przedsiębiorstwa. Wniosek uzupełniono w dniu 15 maja 2013 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Zainteresowana jest czynną podatniczką podatku od towarów i usług. Jej działalność gospodarcza prowadzona jest w S. (głównym miejscu wykonywania działalności) w zakresie wynajmu nieruchomości własnych oraz świadczenia usług na rzecz najemców w zakresie robót budowlanych mających na celu przystosowanie, aranżację lub odnowienie wynajmowanych od Wnioskodawczyni nieruchomości mieszkalnych. W oddziale firmy położonym w miejscowości Z. Zainteresowana prowadzi działalność w zakresie usług oświetlenia, nagłośnienia oraz obsługi technicznej imprez, zgromadzeń, koncertów, sprzedaży, naprawy, produkcji, wynajmu oraz montażu sprzętu nagłośnieniowego, oświetleniowego, estradowego, transportu, przygotowania i zabezpieczenia imprez, zgromadzeń, koncertów. Rodzaj, zakres i miejsce wykonywania działalności zgodny jest z wpisem do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Całość świadczonych usług oraz dostaw towarów w ramach działalności Wnioskodawczyni z wyłączeniem najmu nieruchomości własnej, stanowiącej nieruchomość mieszkalną, wynajmowaną na cele mieszkaniowe, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów. Na podstawie prowadzonej księgowości możliwe jest przyporządkowania poszczególnych zarejestrowanych zdarzeń gospodarczych określonemu rodzajowi działalności, w tym oddziałowi przedsiębiorstwa w Z. Oddział położony w miejscowości Z., jest formalnie wyodrębniony w ramach przedsiębiorstwa Zainteresowanej posiadając własny regulamin nadany 9 stycznia 2012 r. oraz własny rachunek bankowy, na którym dokonywane są wszelkie rozliczenia w ramach prowadzonej tam działalności. Oddział w miejscowości Z. w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności posiada również wyodrębniony majątek - środki trwałe podlegające amortyzacji, wyodrębnione aktywa obrotowe, wierzytelności oraz zobowiązania. Przychody generowane przez działalność w ramach oddziału w pełni pokrywają koszty jego funkcjonowania. Również w sferze zatrudnienia osoba wyznaczona spośród pracowników oddziału posiada uprawnienia do samodzielnego zarządzania czasem pracy oraz koordynowania działań zatrudnionego personelu. Pracownicy w ramach swoich obowiązków wykonują wyłącznie czynności przypisane działalności oddziału. Działalność oddziału prowadzona jest w oparciu o teren i pomieszczenia będące przedmiotem najmu.

W przyszłości Wnioskodawczyni zamierza przekazać część przedsiębiorstwa, w postaci wyżej opisanego oddziału w miejscowości Z. synowi w drodze darowizny. W oparciu o darowane składniki majątkowe i niemajątkowe wchodzące w skład oddziału w miejscowości Z. syn będzie kontynuował działalność gospodarczą, prowadząc działalność gospodarczą na własny rachunek.

Ponadto, z pisma z dnia 13 maja 2013 r., stanowiącego uzupełnienie do wniosku, wynika, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad. 1

Darowizna części przedsiębiorstwa na rzecz syna, w warunkach przedstawionych we wniosku, stanowić będzie czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. Przedmiot darowizny będzie obejmował bowiem zorganizowaną część przedsiębiorstwa, czyli wyodrębniony organizacyjnie, finansowo, funkcjonalnie zespół składników materialnych i niematerialnych, funkcjonujących w ramach istniejącego przedsiębiorstwa, zdolnych do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze.

Ad. 2

Przepisy ustawy o ustawy o podatku od towarów i usług nie nakładają na zbywcę w tym darczyńcę obowiązku korekty podatku naliczonego. Przepis art. 91 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. stanowi, że w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa nabywca zobowiązany jest do dokonania korekty, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie należy stwierdzić, że w związku z darowizną zorganizowanej części przedsiębiorstwa, darczyńcy nie będzie obciążał obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego w jakimkolwiek zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - według art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług - nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jednakże, ustawodawca w cyt. wyżej przepisie wskazując, iż jej przepisów nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem "transakcji zbycia". Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej k.c.).

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Zatem, składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Jeżeli warunki, o których mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to dostawa realizowana do innego podmiotu (np. spółki prawa handlowego lub cywilnego), nie będzie podlegała przepisom ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 55² k.c., czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Przepis ten odgrywa szczególnie istotną rolę, gdyż konstytuuje on zasadę, iż przedsiębiorstwo może stanowić przedmiot obrotu prawnego jako jednolita całość.

Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu.

Natomiast zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest - w myśl art. 2 pkt 27e ustawy - organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, iż najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Wobec powyższego, zaznacza się, iż aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem, wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, iż dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Zainteresowana jest czynną podatniczką podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarcza w zakresie wynajmu nieruchomości własnych oraz świadczenia usług na rzecz najemców w głównym miejscu wykonywania działalności. Natomiast w oddziale firmy położonym w innej miejscowości prowadzona jest działalność w zakresie usług oświetlenia, nagłośnienia oraz obsługi technicznej imprez, zgromadzeń, koncertów, sprzedaży, naprawy, produkcji, wynajmu oraz montażu sprzętu nagłośnieniowego, oświetleniowego, estradowego, transportu, przygotowania i zabezpieczenia imprez, zgromadzeń, koncertów. Całość świadczonych usług oraz dostaw towarów w ramach działalności Zainteresowanej z wyłączeniem najmu nieruchomości własnej, stanowiącej nieruchomość mieszkalną, wynajmowaną na cele mieszkaniowe, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów. Na podstawie prowadzonej księgowości jest możliwość przyporządkowania poszczególnych zarejestrowanych zdarzeń gospodarczych określonemu rodzajowi działalności, w tym oddziałowi przedsiębiorstwa. Oddział położony w innej miejscowości jest formalnie wyodrębniony w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni posiadając własny regulamin oraz własny rachunek bankowy, na którym dokonywane są wszelkie rozliczenia w ramach prowadzonej tam działalności. Oddział posiada również wyodrębniony majątek - środki trwałe podlegające amortyzacji, wyodrębnione aktywa obrotowe, wierzytelności oraz zobowiązania. Przychody generowane przez działalność w ramach oddziału w pełni pokrywają koszty jego funkcjonowania. Również w sferze zatrudnienia osoba wyznaczona spośród pracowników oddziału posiada uprawnienia do samodzielnego zarządzania czasem pracy oraz koordynowania działań zatrudnionego personelu. Pracownicy w ramach swoich obowiązków wykonują wyłącznie czynności przypisane działalności oddziału. Działalność oddziału prowadzona jest w oparciu o teren i pomieszczenia będące przedmiotem najmu. W przyszłości Wnioskodawczyni zamierza przekazać część przedsiębiorstwa, w postaci wyżej opisanego oddziału synowi w drodze darowizny. W oparciu o darowane składniki majątkowe i niemajątkowe wchodzące w skład oddziału, syn będzie kontynuował działalność gospodarczą, prowadząc działalność gospodarczą na własny rachunek. Część przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni, która ma być przedmiotem darowizny, spełnia warunki zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest wyodrębniona zarówno na płaszczyźnie organizacyjnej, funkcjonalnej, jak i finansowej. Przekazanie części przedsiębiorstwa w drodze darowizny będzie obejmowało wszelkie zobowiązania wynikające z zawartych umów, oświadczeń woli i czynności prawnych, które były związane z prowadzeniem tej części przedsiębiorstwa. Przekazany w drodze darowizny majątek, stanowiący część przedsiębiorstwa będzie wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań oraz kontynuacji dotychczasowej działalności. W skład wyodrębnionej części przedsiębiorstwa nie wejdzie prawo własności do nieruchomości, ponieważ dotychczasowa działalność tej części opiera się na nieruchomości wykorzystywanej na podstawie umowy najmu, niebędącej własnością Zainteresowanej. Nabywca (obdarowany) przejmie wszelkie dotychczasowe zobowiązania wynikające z zawartej umowy najmu dotyczące wyodrębnionej części przedsiębiorstwa.

Z powyższego wynika, że przekazywany w drodze darowizny zespół składników posiada cechy wymienione w art. 2 pkt 27e ustawy i stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Zatem darowizna ta, w świetle regulacji zawartych w art. 6 pkt 1 ustawy, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się z kolei do kwestii poruszanej w pytaniu nr 2 wniosku wskazać należy, iż zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z treścią przepisu art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W świetle art. 91 ust. 2a ustawy, obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Stosownie do art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Natomiast przepis art. 91 ust. 7 ustawy stanowi, że przepisy art. 91 ust. 1-6 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Obowiązek skorygowania podatku naliczonego od wcześniej nabytych towarów lub środków trwałych wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, które są następnie przedmiotem zbycia (aportu) przedsiębiorstwa, reguluje art. 91 ust. 9 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem korekta podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy, dotyczy podatku naliczonego od zakupów związanych jednocześnie z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego oraz z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, jeżeli podatnik nie jest w stanie wyodrębnić całości lub części kwot podatku, które posłużyłyby tylko czynnościom opodatkowanym oraz gdy zmianie uległo przeznaczenie towaru, od którego podatek został odliczony lub nieodliczony w całości. Ponadto, korekta ta jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będącego następcą prawnym (beneficjentem praw i obowiązków zbywcy), który w tym zakresie przejmuje, wynikające z art. 91 ust. 1-8 ustawy, obowiązki swojego poprzednika.

Mając na uwadze powołane przepisy, w szczególności zapis zawarty w art. 91 ust. 9 ustawy, Wnioskodawczyni - jako zbywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa - nie będzie zobowiązana do skorygowania podatku od towarów i usług naliczonego.

Informuje się ponadto, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT darowizny części przedsiębiorstwa oraz korekty podatku naliczonego w związku z towarami i usługami jakie wejdą w skład darowanej części przedsiębiorstwa. Natomiast wniosek w części dotyczącej dochodowego od osób fizycznych zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.