ILPP1/443-184/11-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2011 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 31 stycznia 2011 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 2 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 kwietnia 2011 r. (data wpływu 21 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem i sprzedażą samochodów osobowych - jest prawidłowe.

W dniu 31 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem i sprzedażą samochodów osobowych. Dnia 21 kwietnia 2011 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność gospodarczą, dla której przeważającym rodzajem działalności są roboty budowlane. Jednocześnie Zainteresowany, pomimo braku wpisu do KRS w zakresie działalności pod numerem PKD 45.11.Z, tj. sprzedaży hurtowej i detalicznej samochodów osobowych i furgonetek, działalność taką rzeczywiście prowadzi.

Wnioskodawca dokonuje zakupu samochodów osobowych od polskich dealerów z zamiarem ich dalszej odsprzedaży. Zakupione samochody osobowe zostają ujęte w księgach handlowych Spółki jako towar handlowy (nie są ujmowane w ewidencji środków trwałych). Wszystkie zakupione uprzednio samochody są odsprzedawane w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Wnioskodawca odlicza od dokonanych zakupów 100% podatku naliczonego, na podstawie art. 86a ust. 1 oraz ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (poprzednio art. 86 ust. 3 ustawy oraz ust. 4 pkt 7 lit. a) ustawy).

Dnia 21 kwietnia 2011 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego wskazując, iż nabycie samochodów następuje jedynie w celu ich późniejszego zbycia w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy. Nabycie samochodów, a następnie ich sprzedaż ma cechy działalności systematycznej i zorganizowanej.

Wnioskodawca wyjaśnił także, iż jest czynnym podatnikiem podatku VAT, i dokonuje wyłącznie czynności opodatkowanych, a w tej sytuacji każdy dokonany zakup jest związany wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy w związku z dokonanym zakupem samochodów osobowych, przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego na podstawie art. 86a ust. 1 oraz ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (poprzednio art. 86 ust. 3 oraz ust. 4 pkt 7 lit. a) ustawy).

Zdaniem Wnioskodawcy, co do zasady, zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej na fakturze nie więcej niż 6.000 zł. Od powyższej zasady przewidziano jednak wyjątki. I tak z art. 86a ust. 3 ustawy wynika, iż ograniczenie w odliczeniu kwoty podatku naliczonego nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odsprzedaż samochodów.

Zdaniem Wnioskodawcy odliczenie VAT w 100% od zakupu samochodów osobowych przysługuje nie tylko importerom i dealerom, lecz również podatnikom, których przedmiotem działalności jest odsprzedaż samochodów.

O prowadzeniu działalności w zakresie handlu samochodami nie decyduje stosowny wpis określający przedmiot działalności w odpowiednich organach ewidencyjnych, jeśli nie towarzyszą temu okoliczności przemawiające za tym, że odsprzedaż samochodów stanowi rzeczywisty przedmiot działalności podatnika.

W ocenie Wnioskodawcy zakup samochodów osobowych przez podatnika nieposiadającego stosownego wpisu w organach ewidencji określający przedmiot działalności w zakresie sprzedaży hurtowej i detalicznej pojazdów samochodowych, a wykonującego rzeczywiście i cyklicznie taką działalność, uprawnia do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości określonej na fakturze na podstawie art. 86a ust. 3 ustawy (uprzednio art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług).

Wnioskodawca wskazał, iż potwierdzenie takiego stanowiska znajduje się w wyroku WSA w Warszawie z dnia 22 czerwca 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 409/9.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza na mocy art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje:

* wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wtedy, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy;

* czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Treść artykułu 86 ust. 1 ustawy stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a) tego artykułu, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przedstawiona wyżej ogólna zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z kolei, zasady odliczenia podatku związanego z nabyciem oraz użytkowaniem samochodów osobowych i pojazdów samochodowych w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. regulują odpowiednio zapisy art. 3, art. 4 i art. 6 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy nowelizujacej, w okresie od wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r. w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, możliwe jest pełne odliczenie podatku naliczonego w odniesieniu do:

Jak wynika z powołanych uregulowań zasadą jest, że w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości (art. 3 ust. 1 ww. ustawy). Natomiast to ograniczone prawo nie ma zastosowania m.in. w przypadkach, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a) cyt. ustawy, tj. w przypadkach gdy nabywane ww. samochody i pojazdy są odprzedawane jako przedmiot działalności podatnika.

Użyte w zacytowanym przepisie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a), sformułowanie "przedmiotem działalności podatnika" w zestawieniu z dalszą częścią zdania w brzmieniu "jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów)" nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym (formalnym), lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie z odprzedażą konkretnych samochodów poprzez użycie wyrazu "tych", przy czym ich odprzedaż jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie.

Należy zauważyć, że tego rodzaju działalność powinna być przez podatnika rzeczywiście prowadzona albo też co najmniej z okoliczności towarzyszących nabyciu samochodu powinno wynikać, że podatnik miał zamiar podjąć tego rodzaju działalność. Nie wystarczy w tym przypadku sama deklaracja podatnika, że prowadzi tego rodzaju działalność, jeśli nie towarzyszą temu okoliczności przemawiające za tym, że odprzedaż samochodów, stanowi rzeczywisty przedmiot działalności podatnika.

Zatem, aby możliwe było pełne odliczenie podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. samochodów i pojazdów muszą być łącznie spełnione 2 warunki:

* podatnik musi rzeczywiście prowadzić działalność gospodarczą w zakresie handlu samochodami,

* nabyty samochód musi być faktycznie przeznaczony do odprzedaży.

Zgodnie z art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Cytowany przepis definiuje zatem cywilnoprawne pojęcie sprzedaży, nie odnosi się jednak do czynności odprzedaży. Jak wynika natomiast z zapisów Słownika Współczesnego Języka Polskiego (Wydawnictwo Wilga, Warszawa 1996 r., s. 663, Kolumna I), "odprzedawać" lub "odprzedać" oznacza "sprzedawać komuś coś, co się wcześniej kupiło". Zatem wymagana art. 3 ustawy nowelizującej "odprzedaż" jest cywilnoprawną sprzedażą.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność gospodarczą, dla której przeważającym rodzajem działalności są roboty budowlane. Jednocześnie Zainteresowany, pomimo braku wpisu do KRS w zakresie działalności pod numerem PKD 45.11.Z, tj. sprzedaży hurtowej i detalicznej samochodów osobowych i furgonetek, działalność taką rzeczywiście prowadzi. Wnioskodawca dokonuje zakupu samochodów osobowych od polskich dealerów z zamiarem ich dalszej odsprzedaży. Zakupione samochody osobowe zostają ujęte w księgach handlowych Wnioskodawcy jako towar handlowy (nie są ujmowane w ewidencji środków trwałych). Wszystkie zakupione uprzednio samochody są odsprzedawane w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Nabycie samochodów następuje jedynie w celu ich późniejszego zbycia w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy. Nabycie samochodów a następnie ich sprzedaż ma cechy działalności systematycznej i zorganizowanej. Wnioskodawca w ramach swej działalności dokonuje wyłącznie czynności opodatkowanych.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że jeżeli z posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów wynika, że faktycznie prowadzi on działalność gospodarczą w zakresie odprzedaży samochodów, a pojazdy, o których mowa we wniosku zostały nabyte w celu wykorzystania ich do tej czynności, to Zainteresowanemu - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a) ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym - przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupu tych samochodów (osobowych i furgonetek). Nie można bowiem pozbawić podatnika prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tego tylko względu, iż nie dopełnił obowiązku formalnego, związanego z rejestracją.

W tym miejscu wyjaśnić należy, iż w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy dotyczące prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT w związku z odprzedażą samochodów osobowych uznano za prawidłowe, jednakże z uwagi na zastosowanie innych przepisów prawa niż wskazane przez Zainteresowanego.

Powołany bowiem przez Wnioskodawcę przepis art. 86a ust. 1 oraz ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, na podstawie art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, wejdzie w życie - a więc będzie obowiązywać w krajowym porządku prawnym - z dniem 1 stycznia 2013 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.