ILPP1/443-182/13-2/AWa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2013 r. (data wpływu 8 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, iż odpłatny wynajem przedmiotu Inwestycji podlega opodatkowaniu podatkiem VAT - jest prawidłowe.

W dniu 8 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, iż odpłatny wynajem przedmiotu Inwestycji podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Miasto (dalej: Wnioskodawca lub Miasto) w latach 2009-2010 zrealizowało inwestycję "Przebudowa (...)" (dalej: Inwestycja). Inwestycja została w całości sfinansowana z środków własnych Miasta.

Realizacja Inwestycji obejmowała następujące czynności:

* wykonanie nowej nawierzchni z kostki i płyt kamiennych,

* wykonanie kanalizacji deszczowej z przyłączami,

* wykonanie oświetlenia ulicznego oraz oświetlenia architektonicznego,

* budowę fontanny na Placu (...) (dalej: Plac),

* wykonanie systemu monitoringu,

* wykonanie małej architektury oraz ukształtowanie zieleni na Placu.

Miasto nie odliczyło dotychczas podatku VAT naliczonego wynikającego z realizacji Inwestycji.

Od samego początku (tekst jedn.: od etapu planowania Inwestycji), realizacja Inwestycji miała służyć dwojakim celom:

Od momentu zakończenia realizacji Inwestycji, możliwe jest wynajęcie od Miasta całego przedmiotu Inwestycji lub jej części, w zależności od potrzeb danego najemcy. W praktyce komercyjne wykorzystanie przedmiotu Inwestycji obejmowało w szczególności odpłatny wynajem powierzchni Placu m.in. pod ogródki gastronomiczne (w sezonie wiosenno-letnim), stoiska handlowe, ekspozycję namiotów i urządzeń reklamowych itp.

Ponadto, w styczniu 2013 r. Miasto zawarło umowę najmu z Miejskim Centrum Kultury (dalej: MCK), na mocy której przedmiot Inwestycji został oddany w najem na rzecz MCK (przedmiot najmu nie obejmuje terenów ogródków gastronomicznych podczas ich funkcjonowania w sezonie wiosenno-letnim, oraz określonych obiektów, np. kiosków gastronomicznych). Celem oddania przedmiotu Inwestycji w najem jest zarządzanie nim przez MCK podczas imprez okolicznościowych organizowanych we własnym zakresie oraz przez inne podmioty. Umowa ma charakter odpłatny i została zawarta na okres 3 lat.

Komercyjne wykorzystanie przedmiotu Inwestycji jest traktowane przez Miasto jako czynność podlegająca opodatkowaniu VAT i jest dokumentowane fakturami VAT. Miasto wykazuje podatek VAT należny z tego tytułu w rejestrach VAT i deklaracjach VAT-7.

Wnioskodawca nie jest w stanie wyodrębnić, w jakiej części podatek naliczony zawarty w cenie dokonywanych zakupów związanych z realizacją Inwestycji związany jest z czynnościami opodatkowanymi, (tekst jedn.: komercyjnym wykorzystaniem przedmiotu Inwestycji) oraz niepodlegającymi opodatkowaniu VAT, (tekst jedn.: wykorzystaniem przedmiotu Inwestycji w celu realizacji zadań własnych Miasta). W praktyce nie jest możliwe dokonanie takiego podziału. W zależności od specyfiki usług komercyjnych wynajmowana może być każda część Inwestycji (zgodnie z zapotrzebowaniem) albo też cały przedmiot Inwestycji. Podobnie Miasto wykonując zadania nałożone odrębnymi przepisami prawa na gminy, może (według potrzeby) wykorzystywać każdą część Inwestycji lub też cały przedmiot Inwestycji.

Od stycznia 2009 r. Miasto jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i składa miesięczne deklaracje VAT-7 do właściwego Urzędu Skarbowego.

We wcześniejszym okresie jako podatnik VAT zarejestrowany był Urząd Miasta (dalej: Urząd Miasta), i to on składał miesięczne deklaracje VAT-7 do właściwego Urzędu Skarbowego. Wynikało to z faktu, iż podejście takie (tekst jedn.: uznanie Urzędu Miasta za podatnika VAT) było zgodne z obowiązującą w przeszłości praktyką, w ramach której władze skarbowe uznawały za podatnika VAT urzędy gmin lub urzędy miast i nakazywały rejestrację podatnika w oparciu o dane tych urzędów. Fakt rejestracji Urzędu Miasta dla potrzeb VAT i dokonywanie przez Urząd Miasta odpowiednich rozliczeń nie był nigdy kwestionowany przez właściwe dla Miasta władze skarbowe. Urząd Miasta w dalszym ciągu posiada swój numer NIP i posługuje się nim dla wykonywania określonych czynności wynikających z przepisów prawa (np. wykonywania obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych).

Czynność zarejestrowania Miasta jako podatnika VAT, będąca efektem dostosowania się do stanowiska organów podatkowych i sądów administracyjnych, miała charakter techniczny, porządkujący status jednostek samorządu terytorialnego jako podatników VAT.

Pomimo rejestracji Miasta jako podatnika podatku VAT zdarzają się sytuacje, w których część otrzymywanych przez Miasto faktur zakupowych (także faktur dokumentujących prace poszczególnych wykonawców w ramach realizacji Inwestycji) jest wystawiana przez kontrahentów ze wskazaniem:

* Urzędu Miasta jako nabywcy, przy jednoczesnym wskazaniu numeru NIP Gminy Miasta,

* Gminy Miasta jako nabywcy, przy jednoczesnym wskazaniu numeru NIP Urzędu Miasta,

* Urzędu Miasta jako nabywcy i numeru NIP Urzędu Miasta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest podejście Miasta, zgodnie z którym komercyjne wykorzystanie przedmiotu Inwestycji - tj. odpłatny wynajem całego przedmiotu Inwestycji lub jej części (w zależności od potrzeb danego najemcy) - podlega opodatkowaniu VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, Miasto postępuje prawidłowo traktując komercyjne wykorzystanie przedmiotu Inwestycji, tj. odpłatny wynajem całego przedmiotu Inwestycji lub jej części (w zależności od potrzeb danego najemcy) - jako czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Ust. 2 powołanego wyżej artykułu, wskazuje natomiast, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle wskazanych przepisów, mając na uwadze fakt, iż komercyjne wykorzystanie przedmiotu Inwestycji przez Miasto obejmuje odpłatny wynajem całego przedmiotu Inwestycji lub jej części (w zależności od potrzeb danego najemcy) na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Miasto występuje w odniesieniu do tych czynności jako podatnik VAT.

Natomiast odpłatny wynajem przedmiotu Inwestycji lub jej części stanowi odpłatne świadczenie usług, czyli czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.

W konsekwencji, Miasto postępuje prawidłowo traktując komercyjne wykorzystanie przedmiotu Inwestycji, tj. odpłatny wynajem całego przedmiotu Inwestycji lub jej części (w zależności od potrzeb danego najemcy) - jako czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. brzmieniem art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Nadmienia się, iż do dnia 31 marca 2013 r. treść przytoczonego wyżej przepisu brzmiała następująco: "Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych".

Z kolei, stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, iż organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba, że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Ponadto, na mocy § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego wynika, iż zwolnienie od podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez gminę umów cywilnoprawnych.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 cyt. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy:

* gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego - pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym,

* wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz - pkt 3 cyt. wyżej ustawy,

* kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami - pkt 9 ww. ustawy,

* kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych - pkt 10 cyt. wyżej ustawy,

* utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych - pkt 15 ww. ustawy,

* promocji gminy - pkt 19 ustawy o samorządzie gminnym.

Z powyższych konstrukcji prawnych jednoznacznie wynika, iż Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Miasto, będące zarejestrowanym podatnikiem VAT, w latach 2009-2010 zrealizowało inwestycję "Przebudowa (...)". Realizacja Inwestycji obejmowała następujące czynności: wykonanie nowej nawierzchni z kostki i płyt kamiennych, wykonanie kanalizacji deszczowej z przyłączami, wykonanie oświetlenia ulicznego oraz oświetlenia architektonicznego, budowę fontanny, wykonanie systemu monitoringu, wykonanie małej architektury oraz ukształtowanie zieleni na Placu. Od samego początku (tekst jedn.: od etapu planowania Inwestycji), realizacja Inwestycji miała służyć dwojakim celom: realizacji przez Miasto zadań nałożonych przepisami prawa, przede wszystkim ustawy o samorządzie gminnym oraz wykorzystania przez Miasto przedmiotu Inwestycji (w całości lub części) dla celów komercyjnych, na podstawie umów cywilnoprawnych zawieranych przez Miasto z podmiotami trzecimi. Od momentu zakończenia realizacji Inwestycji, możliwe jest wynajęcie od Miasta całego przedmiotu Inwestycji lub jej części, w zależności od potrzeb danego najemcy. W praktyce komercyjne wykorzystanie przedmiotu Inwestycji obejmowało w szczególności odpłatny wynajem powierzchni Placu m.in. pod ogródki gastronomiczne (w sezonie wiosenno-letnim), stoiska handlowe, ekspozycję namiotów i urządzeń reklamowych itp. Ponadto, w styczniu 2013 r. Miasto zawarło umowę najmu z Miejskim Centrum Kultury (dalej: MCK), na mocy której przedmiot Inwestycji został oddany w najem na rzecz MCK (przedmiot najmu nie obejmuje terenów ogródków gastronomicznych podczas ich funkcjonowania w sezonie wiosenno-letnim, oraz określonych obiektów, np. kiosków gastronomicznych). Celem oddania przedmiotu Inwestycji w najem jest zarządzanie nim przez MCK podczas imprez okolicznościowych organizowanych we własnym zakresie oraz przez inne podmioty. Umowa ma charakter odpłatny i została zawarta na okres 3 lat. Komercyjne wykorzystanie przedmiotu Inwestycji jest traktowane przez Miasto jako czynność podlegająca opodatkowaniu VAT i jest dokumentowane fakturami VAT. Miasto wykazuje podatek VAT należny z tego tytułu w rejestrach VAT i deklaracjach VAT-7.

Jak wynika z opisu sprawy, Miasto zamierza zatem wykorzystywać i wykorzystuje przedmiot Inwestycji (w całości lub części) dla celów komercyjnych, na podstawie umów cywilnoprawnych zawieranych z podmiotami trzecimi, tj.:

* odpłatny wynajem powierzchni Placu m.in. pod ogródki gastronomiczne (w sezonie wiosenno-letnim), stoiska handlowe, ekspozycję namiotów i urządzeń reklamowych itp.,

* zarządzanie przedmiotem Inwestycji przez MCK również - na podstawie zawartej umowy najmu - podczas imprez okolicznościowych organizowanych we własnym zakresie oraz przez inne podmioty.

Stosownie do treści art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz, przy czym - jak wynika z § 2 tego samego artykułu - czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Należy zauważyć, iż umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i na najemcę - określone przepisami obowiązki. Najem jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, sprowadzającego się do oddania rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na uiszczaniu kwoty ustalonego czynszu z tytułu najmu czy dzierżawy.

Z powyższego wynika, iż wynajem stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Przedmiotowa czynność - jako realizowana w oparciu o umowę cywilnoprawną - nie będzie objęta zwolnieniem wskazanym w powołanym wyżej § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Wobec powyższego, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

Zatem, usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości o charakterze niemieszkalnym opodatkowane są stawką podatku w wysokości 23%.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż odpłatny wynajem przedmiotu Inwestycji, tj. Placu (...) i na rzecz zainteresowanych (udostępnianie komercyjne) w sezonie wiosenno-letnim pod ogródki gastronomiczne, stoiska handlowe, ekspozycję namiotów i urządzeń reklamowych oraz podczas imprez okolicznościowych organizowanych we własnym zakresie przez MCK oraz przez inne podmioty jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną, dla której Miasto występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, wykonujące działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem, powyższa czynność w świetle ustawy o VAT traktowana jest jako odpłatne świadczenie usług, opodatkowane na zasadach ogólnych.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej uznania, iż odpłatny wynajem przedmiotu Inwestycji podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Natomiast kwestia dotycząca prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki w związku z realizacją Inwestycji i zwrotu w całości tego podatku została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 31 maja 2013 r. nr ILPP1/443-182/13-3/AWa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.