ILPP1/443-177/10-4/NS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko (...), przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2010 r. (data wpływu 18 lutego 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 kwietnia 2010 r. (data wpływu 8 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług świadczonych pomiędzy jednostkami budżetowymi - jest prawidłowe.

W dniu 18 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług świadczonych pomiędzy jednostkami budżetowymi. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 kwietnia 2010 r. (data wpływu 8 kwietnia 2010 r.) o informacje doprecyzowujące opisany stan faktyczny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest wojewódzką samorządową jednostką organizacyjną. Na potrzeby swojej terenowej komórki organizacyjnej w X, wynajmuje pomieszczenia biurowe położone na terenie miasta x od Y, który jest jednostką organizacyjną gminy nie posiadającą osobowości prawnej, prowadzoną w formie jednostki budżetowej. Wynajmujący wystawiając miesięczne faktury za czynsz i media nalicza od kwoty należnej podatek VAT, twierdząc, iż usługa tego typu nie podlega zwolnieniu. Najemca - Zainteresowany honoruje wystawiane w ten sposób faktury i reguluje należności. Opodatkowanie tego typu usług pomiędzy jednostkami budżetowymi budzi wątpliwości Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu z dnia 6 kwietnia 2010 r. do złożonego wniosku Zainteresowany wskazał, iż jest wojewódzką samorządową jednostką organizacyjną. Jest jednostką budżetową województwa, finansowaną ze środków samorządu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługa z zakresu wynajmu pomieszczeń biurowych, świadczona przez wynajmującego, który jest gminną jednostką organizacyjną rozliczającą się na zasadach przewidzianych dla jednostek budżetowych, na rzecz najemcy, który jest samorządową jednostką budżetową, jest zwolniona od podatku VAT, w myśl przepisu § 8 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle § 8 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), usługi świadczone pomiędzy jednostkami budżetowymi są zwolnione od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na mocy § 12 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy (tekst jedn. usług w zakresie rozprowadzania wody i usług w zakresie gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, usług sanitarnych i pokrewnych), oraz usług komunikacji miejskiej.

Z powyższego przepisu wynika możliwość zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług do świadczenia usług pomiędzy: gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi. Przepis ten uniemożliwia zastosowanie zwolnienia do usług świadczonych pomiędzy jednym z podmiotów wymienionych w powyższym przepisie a podmiotem nie wymienionym w tym przepisie.

Z treści wniosku wynika, iż Zainteresowany - jednostka budżetowa, na potrzeby swojej terenowej komórki organizacyjnej wynajmuje pomieszczenia biurowe od Y, który jest jednostką organizacyjną gminy nie posiadającą osobowości prawnej, prowadzoną w formie jednostki budżetowej.

Zatem, usługa najmu pomieszczeń biurowych, będąca przedmiotem pytania, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie § 12 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia, bowiem świadczona jest pomiędzy jednostkami budżetowymi.

Należy wskazać, że stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie tut. Organ uznał za prawidłowe, jednak na podstawie innej regulacji prawnej.

Mianowicie, powołane przez Zainteresowanego rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) straciło moc obowiązującą z dniem 30 listopada 2008 r. Zostało ono zastąpione rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), które z kolei straciło moc obowiązującą z dniem 31 grudnia 2009 r. Obecnie obowiązujący przepis § 12 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. jest odpowiednikiem § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. oraz § 8 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r.

W przedmiotowej sprawie podkreślenia wymaga fakt, że w myśl art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). w związku z powyższym, w kompetencji Ministra Finansów nie leży dokonywanie oceny przynależności podmiotów do jednostek budżetowych, zakładów budżetowych czy gospodarstw pomocniczych. Niniejsza interpretacja indywidualna wydana została więc na podstawie informacji wskazanych przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.