ILPP1/443-175/10-2/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2010 r. (data wpływu 17 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania podstawy opodatkowania z tytułu wystawionej przez lidera konsorcjum faktury na zamawiającego oraz wskazania podstawy opodatkowania z tytułu wystawionej przez zwykłego konsorcjanta faktury na lidera - jest prawidłowe.

W dniu 17 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania podstawy opodatkowania z tytułu wystawionej przez lidera konsorcjum faktury na zamawiającego oraz wskazania podstawy opodatkowania z tytułu wystawionej przez zwykłego konsorcjanta faktury na lidera.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka (dalej: Wnioskodawca) jest spółką świadczącą (lub mającą zamiar świadczyć) usługi szeroko pojętej ochrony osób i mienia. W chwili obecnej Spółka specjalizuje się w świadczeniu usług z zakresu bezpośredniej ochrony fizycznej, polegającej na stałym dozorze sygnałów przesyłanych, gromadzonych i przetwarzanych w elektronicznych urządzeniach i systemach alarmowych. Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka nie wyklucza możliwości świadczenia innych rodzajów usług ochrony osób i mienia, w tym usług stałej lub doraźnej ochrony fizycznej (świadczenie usług bezpośredniej stałej lub doraźnej ochrony fizycznej, polega na zapewnieniu bezpieczeństwa osób i mienia, które realizowane są przez pracowników ochrony pełniących służbę bezpośrednio na obiekcie objętym ochroną).

Wnioskodawca mając na uwadze chęć dynamicznego rozwoju swojej działalności podejmuje i planuje podejmować współpracę przy pozyskiwaniu znacznych kontraktów na świadczenie swoich usług z innymi podmiotami z branży ochroniarskiej.

Co do zasady współpraca z innymi podmiotami świadczącymi usługi ochrony, w zakresie organizacyjnym, opiera się na zasadzie podwykonawstwa i tzw. refaktur zgodnie z regulacją art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Oznacza to, iż Zainteresowany zawiera umowę z kontrahentem (zleceniodawcą) i zgodnie z tą umową zobowiązany jest wyświadczyć usługi na rzecz tego kontrahenta, a następnie w zakresie w jakim konieczne jest podzlecenie pewnego zakresu usługi innemu podmiotowi (np. ze względu na zakres zlecenia) Wnioskodawca zawiera umowę na tzw. podwykonawstwo z innym podmiotem świadczącym usługi ochrony. Podmiot ten w ramach umowy podwykonawczej wykonuje usługi ochrony bezpośrednio u zamawiającego (kontrahenta Spółki). Wynagrodzenie, które Zainteresowany musi zapłacić podwykonawcy za jego usługi stanowi następnie część wynagrodzenia, którym obciąża on swojego zleceniodawcę.

Współpraca, w zakresie przedmiotowym, może wyglądać następująco:

* w przypadku, gdy oferta kontrahenta (zleceniodawcy) opiera się na zleceniu jednej usługi o znacznym zakresie (np. jedynie usługi technicznej ochrony mienia), Wnioskodawca składa jedną ofertę wykonania tej usługi pomimo tego, iż aby wykonać usługę w zleconym zakresie musi skorzystać z "pomocy" innego podmiotu. Współpraca z podwykonawcą ma na celu zwiększenie potencjału Zainteresowanego w świadczeniu tej konkretnej usługi (niektóre zlecenia kontrahentów ze względu na swoją skalę mogłyby być niedostępne dla Wnioskodawcy). Powyższe nie zmienia faktu, iż usługa (konsekwentnie np. technicznej ochrony mienia) wykonywana będzie przez Zainteresowanego i podmiot współpracujący oddzielnie. Współpraca ma więc na celu zwiększenie możliwości świadczenia usługi o jednolitym charakterze,

* w przypadku, gdy oferta kontrahenta obejmuje kilka różnych usług (np. usługi technicznej ochrony mienia i usługi bezpośredniej ochrony osób i mienia) Wnioskodawca składa jedną ofertę, obejmującą świadczenie co najmniej dwóch rodzajów usług. Współpraca ma na celu zwiększenie potencjału Zainteresowanego w świadczeniu różnego rodzaju usług (ze względu na specjalizację w zakresie usług ochrony, Wnioskodawca miałby mniejsze szanse na otrzymanie zlecenia od kontrahenta). Współpraca ma więc na celu poszerzenie asortymentu świadczonych usług.

W chwili obecnej Zainteresowany planuje podjęcie starań o uzyskanie kontraktów na świadczenie usług ochrony w trybie zamówień publicznych (w obu ww. zakresach przedmiotowej współpracy).

W ramach takich postępowań, mając na uwadze fakt, iż w trybie zamówień publicznych istotne jest - zgodnie z art. 22 ustawy prawo zamówień publicznych - wykazanie się dotychczasową realizacją znacznych przedsięwzięć z zakresu ochrony (jakich Spółka nie posiada), Wnioskodawca zmuszony jest zmodyfikować sposób postępowania wobec kontrahenta (zleceniodawcy). Zainteresowany będzie musiał występować w ramach postępowań o zamówienia publiczne jako podmiot współpracujący z innym podmiotem w ramach tzw. konsorcjum.

Struktura konsorcjum przewidziana jest ponadto jako obligatoryjna przez ustawę prawo zamówień publicznych, przy wspólnym ubieganiu się o udzielenie zamówienia na realizację usługi, przez więcej niż jeden podmiot, co ma wzmocnić zabezpieczenie zlecającego w zakresie odpowiedzialności za wykonywaną usługę.

Wymóg wspólnego ubiegania się o udzielenie zamówienia w ramach konsorcjum, wynika także z zasad niektórych postępowań o udzielenie zamówienia organizowanych i przeprowadzanych przez podmioty nieobjęte zakresem ustawy prawo zamówień publicznych.

Mając na względzie wskazane powyżej okoliczności faktyczne, Wnioskodawca zamierza podpisać umowę konsorcjalną charakteryzującą się określonymi cechami. W ramach projektowanej umowy konsorcjalnej i zgodnie z jej treścią:

* celem umowy konsorcjalnej jest złożenie przez podmiot X i podmiot Y wspólnej oferty na wykonanie usług,

* podpisanie umowy oraz reprezentacja wobec zamawiającego następować będzie w imieniu konsorcjum przez pełnomocnika konsorcjum, którym jest podmiot X,

* podmiot X wraz z podmiotem Y oświadczają iż są przygotowani organizacyjnie i ekonomicznie do prawidłowego świadczenia usług, o których mowa w ofercie konsorcjum i niniejszej umowie, posiadają niezbędne kadry wykonawcze oraz sprzęt i urządzenia, jak również wymagane zezwolenia i koncesje,

* wynagrodzenie w przypadku zawarcia umowy z zamawiającym, naliczane będzie w ten sposób, iż podmiot X wystawiał będzie na rzecz zamawiającego faktury VAT za całość usług świadczonych na rzecz zamawiającego w ramach umowy z zamawiającym, zaś rozliczenie między stronami konsorcjum (podmiotami X i Y) będzie następować na podstawie odrębnych ustaleń.

Zainteresowany może występować w ramach umowy konsorcjalnej zarówno w roli podmiotu X (zwanego w piśmiennictwie pełnomocnikiem konsorcjum lub liderem konsorcjum), jak i w roli podmiotu Y (dla celów niniejszej interpretacji zwanego zwykłym konsorcjantem).

Dodatkowo, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. prawo zamówień publicznych (art. 23 i art. 141 cyt. ustawy), odzwierciedlonymi w projekcie umowy konsorcjalnej, obowiązkowymi elementami umowy konsorcjalnej są następujące zobowiązania podmiotów X i Y:

* podmiot X oraz podmiot Y ponoszą solidarną odpowiedzialności wobec zamawiającego z tytułu zawarcia umowy z zamawiającym, zgodnie z zasadami określonymi w przedmiotowej umowie,

* podmiot X i podmiot Y solidarnie gwarantują zamawiającemu należyte wykonywanie usług objętych umową z zamawiającym, na zasadach kodeksu cywilnego.

Zawarcie umowy konsorcjalnej jest niezbędne ze względu na art. 23 ust. 4 ustawy prawo zamówień publicznych, jeżeli oferta wykonawców, o których mowa w ust. 1 (tekst jedn. wykonawców ubiegających się wspólnie o udzielenie zamówienia), została wybrana, zamawiający może żądać przed zawarciem umowy w sprawie zamówienia publicznego umowy regulującej współpracę tych wykonawców.

Należy wskazać, iż planowane rozliczenie pomiędzy podmiotami X i Y (dalej: konsorcjantami), czyli owe "odrębne ustalenie" wskazane w projekcie umowy konsorcjalnej, opierać się będzie na projekcie umowy podwykonawstwa, identycznej w swoim zakresie i treści do dotychczas zawieranych przez Wnioskodawcę i swoich podwykonawców.

W ramach projektowanej umowy podwykonawstwa lider konsorcjum pełni funkcję zleceniodawcy, a drugi konsorcjant funkcję wykonawcy.

Umowa podwykonawstwa charakteryzować się będzie tym, iż:

* zleceniodawca (lider konsorcjum) zleca wykonawcy (konsorcjantowi) wykonanie na swoją rzecz usług ochrony, w wskazanych obiektach (są to obiekty zamawiającego),

* zleceniodawca (lider konsorcjum) ma prawo nadzorować wykonanie usług przez wykonawcę (konsorcjanta) wraz ze zleceniodawcą z umowy konsorcjalnej,

* wykonawca (konsorcjant) wystawia zleceniodawcy (liderowi konsorcjum) fakturę VAT obejmującą wynagrodzenie za wykonaną usługę ochrony.

Faktura VAT dokumentująca wykonanie usługi ochrony przez konsorcjanta w kwocie netto stanowi część wynagrodzenia jakie lider konsorcjum fakturuje zleceniodawcę - tym samym dochodzi od zastosowania instytucji tzw. refaktury zgodnie z warunkami wskazanymi w art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 2006 r. nr 347, poz. 1 z późn. zm.), który stanowi, iż w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Przykładowo:

Zainteresowany jest liderem w konsorcjum (razem z podmiotem X) wykonującym na rzecz zamawiającego usługi ochrony. Umowa pomiędzy konsorcjantami i zleceniodawcą określa zlecenie polegające na wykonaniu ochrony budynków zleceniodawcy w całym kraju. Część usług ochrony wykonuje na rzecz zamawiającego Wnioskodawca własnymi siłami za kwotę 50 zł netto, a cześć wykonuje podmiot X własnymi siłami za kwotę 100 zł netto. Podmiot X na mocy umowy podwykonawczej fakturuje Zainteresowanemu za wykonane usługi ochrony (w kwocie 100 zł netto), a następnie Wnioskodawca - na mocy zapisów o sposobie rozliczenia z umowy konsorcjalnej i art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE - fakturuje zleceniodawcę kwotą 150 zł netto.

Analogiczne rozliczenie występuję wówczas, gdy liderem konsorcjum jest inny podmiot, a Zainteresowany jest zwykłym konsorcjantem - poniższe pytania dotyczyć będą więc sytuacji w której Wnioskodawca jest: albo liderem konsorcjum, albo zwykłym konsorcjantem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Podstawą opodatkowania podatkiem VAT dla Wnioskodawcy, występującego w opisanym zdarzeniu, jako lider konsorcjum, jest cała kwota netto, wykazana w wystawionej przez lidera na zamawiającego fakturze VAT, dokumentująca wykonanie usługi przez wszystkich uczestników konsorcjum.

Ad. 2.

Podstawą opodatkowania podatkiem VAT dla Wnioskodawcy, występującego w opisanym zdarzeniu, jako zwykły konsorcjant jest kwota netto wykazana w wystawionej przez niego na lidera fakturze VAT, dokumentującej wykonanie przez Zainteresowanego usługi.

UZASADNIENIE stanowisk w zakresie podatku VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Ponadto zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są zobowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Należy zauważyć, iż umowa konsorcjalna nie jest zdefiniowana ani w prawie podatkowym, ani w prawie cywilnym. Zawieranie takich porozumień jest jednak dopuszczalne (w ramach swobody umów) - stosownie do art. 351 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Należy dodać iż obowiązek zawarcia umowy konsocjalnej wynika często z regulacji szczególnych (np. z prawa zamówień publicznych), jednak regulacje te nie determinują treści takiej umowy.

Doktryna wykształciła więc pewne cechy umowy konsorcjalnej, które to cechy mogą w konkretnych okolicznościach faktycznych przybrać ostateczną formę. Konsorcjum jest więc umową gospodarczą co najmniej dwóch przedsiębiorców, zawartą w celu realizacji określonego zamierzenia gospodarczego i dla odniesienia określonych korzyści, przy jednoczesnej solidarnej odpowiedzialności wykonawców (konsorcjantów) za wykonanie umowy. Umowę konsorcjalną charakteryzuje to, że jego uczestnicy są związani ustaleniami umownymi. Ustalenia te mogą dotyczyć różnych kwestii, np. zasad reprezentacji, sposobu rozliczeń danego przedsięwzięcia, podziału robót, udziału w zyskach i stratach, itp.

Jak wskazano, celem zawiązania konsorcjum jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy lub też szeroki zakres przedmiotowy przekracza możliwość jednego podmiotu.

Konsorcjum nie jest spółką prawa handlowego, nie posiada osobowości prawnej, nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, nie musi więc być rejestrowane.

Podmioty tworzące konsorcjum zachowują niezależność w działaniach nieobjętych umową, zaś w działaniach konsorcjum realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem, która determinuje następnie skutki podatkowe.

Jak wynika z przedstawionego stanu, wskazane powyżej cechy umowy konsorcjalnej zostały również uwzględnione przy konstruowaniu stosunków konsorcjalnych, których stroną jest Wnioskodawca. Przedmiotem umowy konsorcjalnej, o której mowa we wniosku, będzie współpraca między stronami, w celu wspólnego przygotowania oferty, uzyskania zlecenia i realizacji usługi.

Sposób rozliczeń konsorcjantów wskazany jest natomiast w umowie o podwykonawstwo i obejmuje on zasady typowe dla podwykonawstwa. Umowa o podwykonawstwo jest uregulowaniem szczególnym do umowy konsorcjalnej - jest jej dopełnieniem i niezbędnym elementem.

Zgodnie z tak ukształtowanym stanem lider konsorcjum (czyli również Zainteresowany) - we własnym imieniu będzie wystawiał faktury VAT, obciążające zamawiającego za całość usług ochrony, realizowanych przez wszystkie podmioty wchodzące w skład konsorcjum (czyli przez siebie i konsorcjantów). Lider (czyli również Wnioskodawca) wykazany w ww. fakturach VAT podatek należny VAT w pełnej wysokości ujmie w swoich rejestrach sprzedaży i rozliczy z Urzędem Skarbowym.

Z kolei członkowie konsorcjum (czyli w innej konfiguracji Zainteresowany) będą wystawiali faktury VAT na lidera konsorcjum, za wykonane przez nich usługi. Konsorcjanci (czyli w innej konfiguracji Wnioskodawca) wykażą wówczas w swoich rejestrach sprzedaży podatek należny VAT i rozliczą go na zasadach ogólnych z podatkiem naliczonym. Lider na podstawie otrzymanych faktur VAT ujmie w rejestrach zakupu wykazany w nich podatek naliczony VAT i w efekcie odliczy od podatku VAT należnego.

Podstawowy obowiązek dokumentowania obrotu dla potrzeb podatku od towarów i usług fakturami VAT przez podatników tego podatku został określony w art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, w myśl którego podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przedstawione w opisanym stanie zapisy umowy (umowy konsorcjalnaj i umowy o podwykonawstwo) dotyczące wzajemnych rozliczeń członków konsorcjum (w tym lidera) wskazują, że lider nabywa usługi od konsorcjantów, którzy fakturują i opodatkowują wykonane przez nich usługi na rzecz lidera, a lider świadczy (i opodatkowuje) całościowo wykonaną przez wszystkich członków konsorcjum usługę na rzecz zamawiającego.

Należy wskazać, iż zdaniem Zainteresowanego charakter zawieranych umów konsorcjalnych nie wyklucza możliwości dokonywania rozliczeń pomiędzy konsorcjantami na zasadach typowych dla podwykonawstwa - umowa konsorcjalna, w zakresie sposobu dokonywania rozliczeń jest bowiem uzupełniona przez umowę o podwykonawstwo - skoro strony ustaliły, iż wobec zamawiającego podmioty występują w ramach konsorcjum, natomiast wobec siebie ich stosunki mają charakter podwykonawstwa, to jest to działanie dopuszczalne prawnie i zgodne z zasadą wyrażoną art. 351 Kodeksu cywilnego.

W świetle powyższego nie można zatem zakwestionować dokonanych przez uczestników konsorcjum rozliczeń, gdyż w ramach swobody umów mają oni do tego prawo i za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, że wystawione przez lidera konsorcjum (czyli również Zainteresowanego) we własnym imieniu faktury VAT na zamawiającego, dokumentujące fakt wykonania usługi przez wszystkich członków konsorcjum powodują powstanie u lidera obowiązku podatkowego dot. podatku VAT, z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej fakt wykonania usługi przez wszystkich członków konsorcjum, o ile faktura została wystawiona w ustawowym terminie. Podstawą opodatkowania jest cały obrót wykazany na ww. fakturze, to jest cała kwota należna konsorcjum z tytułu sprzedaży usług wykonanych przez konsorcjum pomniejszona o podatek od towarów i usług.

Konsekwentnie za prawidłowe należy również uznać stanowisko Wnioskodawcy, że wystawione przez członków konsorcjum (w tym Zainteresowanego) na lidera faktury VAT, za wykonaną zgodnie z umową część usługi, powodują u wystawiających te faktury (w tym Wnioskodawcy) powstanie obowiązku podatkowego w podatku należnym VAT.

Na potwierdzenie własnego stanowiska Zainteresowany powołał interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 kwietnia 2009 r., nr IBPP1/443-96/09/AS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienia się, iż od dnia 1 grudnia 2008 r. w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług obowiązuje przepis art. 30 ust. 3 będący odpowiednikiem art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Treść tego przepisu jest następująca, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku. Zapis ten jest zgodny z art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE serii L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym w przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Oznacza to, że podmiot obciążający daną usługą, zakupioną we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przerzucenie kosztów na inny podmiot, nie może być zatem potraktowane w żaden inny sposób niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Zatem, konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie wskazania podstawy opodatkowania z tytułu wystawionej przez lidera konsorcjum faktury na zamawiającego oraz wskazania podstawy opodatkowania z tytułu wystawionej przez zwykłego konsorcjanta faktury na lidera. Ponadto, kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa lidera do odliczenia podatku naliczonego z wystawionych faktur oraz prawa zwykłego konsorcjanta do odliczenia podatku naliczonego z wystawionych faktur została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji z dnia 11 maja 2010 r., nr ILPP1/443-175/10-3/AW.

Natomiast, kwestie dotyczące zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresach: określenia przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów w związku z udziałem Spółki w konsorcjum jako lidera oraz określenia przychodów w związku z udziałem Spółki w konsorcjum jako zwykłego konsorcjanta zostały rozstrzygnięte w odrębnych interpretacjach z dnia 11 maja 2010 r., nr ILPB3/423-166/10-3/MM oraz ILPB3/423-166/10-4/MM. Ponadto, kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie określenia kosztów uzyskania przychodów w związku z udziałem Spółki w konsorcjum jako zwykłego konsorcjanta została załatwiona postanowieniem o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia z dnia 11 maja 2010 r., nr ILPB3/423-166/10-5/MM.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.