ILPP1/443-162/11-13/KŁ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2011 r. (data wpływu 31 stycznia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 kwietnia 2011 r. (data wpływu 26 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług organizacji półkolonii - jest prawidłowe.

W dniu 31 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług organizacji półkolonii. Pismem z dnia 18 kwietnia 2011 r. uzupełniono opis stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

X jest jednostką budżetową Gminy Y. Przedmiotem działalności podstawowej X jest prowadzenie działalności kulturalno-sportowej, rekreacyjnej i rehabilitacyjnej, w tym w szczególności: organizowanie imprez o charakterze sportowym takich jak: sporty konne krajowe i międzynarodowe zawody w dyscyplinach ujeżdżenia, skoków przez przeszkody, wszechstronnego konkursu konia wierzchowego, powożenia, woltyżerki, rajdów długodystansowych i western. Organizowanie i prowadzenie działalności rekreacyjnej i aktywnego wypoczynku, w tym m.in.: jazd konnych, biegów myśliwskich. Prowadzenie stacjonarnego treningu dla koni. Organizowanie wyścigów konnych oraz udostępnianie wyników gonitw rozegranych na X. Organizowanie hipoterapii i usług rehabilitacyjnych, imprez masowych, półkolonii letnich i ferii dla grup zorganizowanych.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. jednostka stosuje następujące stawki podatku:

Pismem z dnia 18 kwietnia 2011 r. uzupełniono opis stanu faktycznego o następujące informacje:

* przy wykonywaniu ww. usługi nie są sprzedawane bilety wstępu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy jednostka stosuje właściwą stawkę podatku dla usług organizacji półkolonii.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosowane stawki podatku od towarów i usług są właściwe.

Towary i usługi opodatkowane stawką 8% wymienione są w załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Towary i usługi, dla których stosuje się zwolnienie mieszczą się w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednostka może stosować to zwolnienie, jako jednostka budżetowa Gminy Y, która została utworzona w celu prowadzenia działalności o charakterze sportowym oraz organizacji wyścigów konnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Ponadto, zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Artykuł 5a został dodany do ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 1 pkt 2 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476).

Podkreślić należy, iż prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU). Zgodnie z cyt. ustawą o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., jest wykorzystywana Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przepisem art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), oraz art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), od dnia 1 stycznia 2011 r. dodano do ustawy przepis art. 146a pkt 1 ustawy, zgodnie z którym w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Tut. Organ informuje, iż z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku.

Przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 2006.347.1 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. h Dyrektywy Rady, państwa członkowskie zwalniają również od podatku świadczenie usług i dostawę towarów ściśle związanych z opieką nad dziećmi i młodzieżą przez podmioty prawa publicznego lub przez inne podmioty uznane za podmioty o charakterze społecznym przez dane państwa członkowskie.

W szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. U. L 145, str. 1, zwanej dalej "szóstą dyrektywą") przedmiotowe zwolnienie zostało określone w art. 13 część A ust. 1 lit. h). I tak, art. 13 część A ust. 1 lit. h szóstej dyrektywy stanowi, że nie naruszając innych przepisów wspólnotowych, państwa członkowskie zwalniają z podatku na warunkach, które określają w celu zapewnienia prawidłowego i prostego zastosowania takich zwolnień, jak również, aby zapobiec oszustwom podatkowym, unikaniu opodatkowania i nadużyciom dostawę towarów i świadczenie usług ściśle związanych z opieką nad dziećmi i młodzieżą przez instytucje prawa publicznego lub przez inne instytucje uznane za charytatywne przez zainteresowane państwa członkowskie.

Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 26 maja 2005 r. w sprawie Kingscrest Associates Ltd, Montecello Ltd przeciwko Commissioners of Customs Excise C-498/03 wskazał, że zgodnie z wykładnią literalną innych wersji językowych art. 13 część A ust. 1 lit. g i h) szóstej dyrektywy dla skorzystania ze zwolnienia wystarczy w istocie spełnienie dwóch przesłanek, to znaczy, po pierwsze, aby były to świadczenia związane z pomocą społeczną lub zabezpieczeniem społecznym, bądź z opieką nad dziećmi i młodzieżą oraz, po drugie, by były one świadczone przez podmioty prawa publicznego lub przez inne podmioty uznane za mające zasadniczo społeczny charakter przez zainteresowane państwa członkowskie. Pojęcie "podmiot" jest co do zasady wystarczająco szerokie, aby objąć także podmioty prywatne mające cel zarobkowy (zob. podobnie wyrok z dnia 7 września 1999 r. w sprawie C 216/97 Gregg, Rec. str. I 4947, pkt 17, oraz ww. wyrok w sprawie Hoffmann, pkt 24.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, wykonywane:

Jednocześnie zgodnie z art. 41 ust. 17 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 marca 2011 r., zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Wskazany przepis art. 43 ust. 17 od dnia 1 kwietnia 2011 r. na mocy art. 1 pkt 13 lit. a ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332) otrzymał brzmienie: "zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wykonuje usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty. Wnioskodawca nie jest podmiotem sprawującym opiekę nad dziećmi w wieku do lat 3. Wnioskodawca jako jednostka budżetowa Gminy Y świadcząc usługi osiąga w sposób systematyczny dochody z tej działalności, jednak są one w całości odprowadzane na rachunek bankowy Gminy Y - są to dochody budżetu.

Postanowienia art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług odwołują się do przepisów o systemie oświaty. I tak zgodnie z art. 92a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) w czasie wolnym od zajęć szkolnych dla uczniów mogą być organizowane kolonie, obozy i inne formy wypoczynku. Na podstawie dyspozycji zawartej w ust. 2 tego artykułu minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określił zasady organizowania form wypoczynku dla dzieci i młodzieży, o czym stanowi rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67 z późn. zm.).

Stosownie do zapisów § 2 ww. rozporządzenia organizatorami wypoczynku mogą być szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej. Rozporządzenie nie określa żadnych szczególnych wymagań co do formy prawnej, ani też warunków organizacyjno-finansowych, które powinien spełnić organizator. Ustala się jedynie wymagania dotyczące samych form wypoczynku: obowiązkiem organizatorów jest zapewnienie bezpiecznych warunków wypoczynku i właściwej opieki wychowawczej, a także zatrudnienie odpowiednio przygotowanej kadry pedagogicznej.

Zgodnie z § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, organizator wypoczynku może zorganizować wypoczynek po przedstawieniu kuratorowi oświaty, właściwemu ze względu na miejsce siedziby lub zamieszkania organizatora, zgłoszenia wypoczynku, którego wzór określa załącznik nr 1 do rozporządzenia, zawierającego:

Na podstawie § 8 ust. 1 cyt. rozporządzenia, obiekt albo teren, w którym ma być zorganizowany wypoczynek, musi spełniać wymogi dotyczące bezpieczeństwa, ochrony przeciwpożarowej, warunków higieniczno-sanitarnych oraz ochrony środowiska określonych przepisami o ochronie przeciwpożarowej, Państwowej Inspekcji Sanitarnej i ochronie środowiska, a w przypadku organizacji wypoczynku z udziałem dzieci i młodzieży niepełnosprawnej - obiekt musi być ponadto dostosowany do potrzeb wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności uczestników wypoczynku.

Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że wykonywane przez Wnioskodawcę usługi polegające na organizacji półkolonii dla dzieci i młodzieży mieszczą się w usługach w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy.

Reasumując, świadczone przez Wnioskodawcę usługi organizacji półkolonii dla dzieci i młodzieży na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty, korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług organizacji półkolonii. Ponadto w części wniosku dotyczącej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

* stawki podatku VAT dla usług związanych z chowem i hodowlą zwierząt - trzymanie koni,

* zwolnienia od podatku usług jazd rekreacyjnych, organizacji wyścigów konnych i treningu koni wyścigowych,

* zwolnienia od podatku usług jazd rehabilitacyjnych,

zostały wydane interpretacje indywidualne nr ILPP1/443-162/11-10/KŁ, nr ILPP1/443-162/11 -11/KŁ, nr ILPP1/443-162/11-12/KŁ z dnia 12 maja 2011 r.

Natomiast kwestie dotyczące przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

* stawki podatku dla owsa,

* stawki podatku dla słomy,

* stawki podatku dla siana,

* stawki podatku dla konia,

* stawki podatku dla nawozów zwierzęcych - obornika końskiego,

* stawki podatku dla usług weterynaryjnych dla zwierząt gospodarskich

zostały załatwione pismami z dnia 29 kwietnia nr ILPP1/443-162/11-4/KŁ, nr ILPP1/443-162/11-5/KŁ, nr ILPP1/443-162/11-6/KŁ, nr ILPP1/443-162/11-7/KŁ, nr ILPP1/443-162/11-8/KŁ, nr ILPP1/443-162/11-9/KŁ.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.