ILPP1/443-1572/09-4/AW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 marca 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-1572/09-4/AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2009 r. (data wpływu 21 grudnia 2009 r.), uzupełnionym pismem dnia 15 lutego 2010 r. (data wpływu 18 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia jednej faktury zbiorczej za miesiąc w przypadku sprzedaży ciągłej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia jednej faktury zbiorczej za miesiąc w przypadku sprzedaży ciągłej. Powyższy wniosek uzupełniono pismem z dnia 15 lutego 2010 r. o potwierdzenie umocowania do reprezentowania Wnioskodawcy podpisanych osób.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. jest spółką produkcyjną (dalej: "Spółka Produkcyjna"), należącą do grupy firm, której zadaniem jest wytwarzanie produktów służących do transfuzji, tj. zestawów do pobierania i preparatyki krwi (produkuje gotowe produkty i półprodukty). Rynek tych produktów funkcjonuje głównie w oparciu o zamówienia publiczne udzielane (zarówno w Polsce, jak i za granicą) na szczeblu centralnym oraz regionalnym. w przetargach biorą udział spółki dystrybucyjne działające w ramach grupy. Udzielają one następnie, na podstawie udzielonych im zamówień publicznych, odpowiednich zleceń spółkom produkcyjnym z grupy, w tym także Wnioskodawcy. Spółki produkcyjne działają co do zasady wyłącznie "na zlecenie" na podstawie kontraktu produkcyjnego zawartego pomiędzy spółką produkcyjną i spółkami dystrybucyjnymi (lub spółkami produkcyjnymi pełniącymi funkcje dystrybucyjne). Corocznie grupa ustala plan produkcji, który następnie przekazywany jest spółkom produkcyjnym w obrębie grupy (w tym Spółce Produkcyjnej). Plan ten realizowany jest przez Spółkę Produkcyjną, na podstawie poszczególnych zamówień składanych w trakcie roku, przez poszczególne spółki dystrybucyjne z około 5 tygodniowym wyprzedzeniem. Zamówienia te składane są przez spółki dystrybucyjne w trakcie roku na podstawie zamówień na produkty dokonywanych przez klientów i stanowią one realizację wcześniejszego ogólnego planu grupy.

Po zatwierdzeniu poszczególnych zamówień Spółka Produkcyjna przystępuje do ich realizacji. Istnieje możliwość zmiany zamówienia, ale zmiana ta musi zostać zaakceptowana przez Spółkę Produkcyjną. Produkty sprzedawane przez Spółkę Produkcyjną trafiają do spółek dystrybucyjnych, działających zarówno w obrębie grupy, jak i poza nią lub są dostarczane bezpośrednio do klientów wskazanych przez spółkę dystrybucyjną. Ceny obejmują dostawę. Obecnie kontrakt produkcyjny zawarty jest na czas nieoznaczony, przewiduje obowiązek wystawienia faktury po każdej dostawie. Faktura płatna jest w terminie 30 dni.

W zależności, od tego z jaką sytuacją mamy do czynienia stosowana jest inna procedura:

1. Produkty gotowe

Spółka Produkcyjna wysyła produkty bezpośrednio do spółki dystrybucyjnej właściwej dla całej grupy (dalej "Spółka dystrybucyjna grupy"). Spółka dystrybucyjna grupy rozsyła produkty do odpowiednich spółek dystrybucyjnych w poszczególnych krajach.

Spółka Produkcyjna wystawia obecnie z tytułu dostaw, na rzecz spółki dystrybucyjnej grupy, faktury w terminie 7 dni po zrealizowaniu dostawy - zgodnie z dotychczasowym brzmieniem kontraktu produkcyjnego. Spółka dystrybucyjna grupy wystawia faktury na rzecz spółek dystrybucyjnych w poszczególnych krajach zbiorczo na koniec miesiąca. Spółki dystrybucyjne w poszczególnych krajach wystawiają faktury na odbiorców po dokonanej sprzedaży.

2. Półprodukty

Spółka Produkcyjna wysyła kilka razy w tygodniu półprodukty do spółki dystrybucyjnej we Francji bądź Tunezji. Faktury obecnie są wystawiane w terminie 7 dni od dnia dokonania dostawy poszczególnej partii półproduktów.

Grupa zamierza zmienić system informatyczny oraz sposób fakturowania. w tym celu zmieniona zostanie umowa, zgodnie z którą faktury za dostawę będą wystawiane za dany okres rozliczeniowy, tj. na koniec miesiąca, i będą obejmowały zapłatę za towar dostarczony w tym okresie. Spółka Produkcyjna będzie, w związku z tym, wystawiała faktury na spółki dystrybucyjne lub inne spółki, na rzecz których będzie dokonywała dostawy, na koniec okresu rozliczeniowego, tak jak to ma miejsce w przypadku usług ciągłych, a nie po dokonaniu każdej dostawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługi dostawy świadczone przez Spółkę Produkcyjną, w wyżej opisanych okolicznościach, można uznać za usługi ciągłe i zafakturować je na koniec miesiąca (przyjęty okres rozliczeniowy), czy trzeba je fakturować w terminie 7 dni od daty każdej osobnej dostawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi produkcyjne świadczone przez Zainteresowanego będą stanowić usługi ciągłe, a zatem dopuszczalne będzie wystawianie jednej zbiorczej faktury na koniec miesiąca (koniec okresu rozliczeniowego).

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi winno być potwierdzone fakturą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy).

Z kolei w § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.) określono, że faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT"; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym.

W § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia wskazano zaś, że w przypadku gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 3, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

Regulacje dotyczące podatku od towarów i usług (jak również inne przepisy podatkowe czy też przepisy Kodeksu cywilnego) nie definiują pojęcia sprzedaży o charakterze ciągłym. Pojęcie to należy rozumieć zgodnie z jego wykładnią językową. Posługując się zatem definicją słowa "ciągły" zawartą w Uniwersalnym Słowniku Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003 r., tom 1, str. 453, zgodnie z którą pojęcie "ciągły" definiowane jest jako:

a.

"dziejący się, odbywający się, trwający stale, nieustannie, bezustanny, ustawiczny, stały",

b.

"stale, systematycznie się powtarzający",

należy wskazać, iż świadczenia o charakterze ciągłym polegają na stałym i powtarzalnym zachowaniu się strony, zobligowanej do ich świadczenia.

Na potwierdzenie swojego stanowiska powołuje następujące pisma:

* z dnia 28 maja 2007 r., nr PP II 443/1/117/50770/07 Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu;

* z dnia 12 marca 2007 r., nr IS.II/2-443/268/06 Izby Skarbowej w Rzeszowie.

Z kolei Izba Skarbowa w Warszawie wskazuje, w związku z brakiem w obowiązujących przepisach podatkowych definicji sprzedaży towarów o charakterze ciągłym, należy przyjąć pojęcie sprzedaży towarów w ujęciu m.in. art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym to przepisie przez sprzedaż należy rozumieć m.in. odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast, pojęcie "ciągłości" sprzedaży należy rozpatrywać zgodnie z zasadami prawa cywilnego, odnosząc je do pojęcia zobowiązania o charakterze ciągłym. Dla uznania więc świadczenia za "ciągłe" wystarcza, iż składa się ono z pewnych następujących po sobie aktów (czynności), o ile tworzą razem funkcjonalną całość, która ma to do siebie, że trwa w czasie, że czas jest jej miernikiem i że interes jednej strony jest zaspokojony właśnie dlatego, że odpowiednie zachowanie się drugiej strony ma charakter trwały. Pod pojęciem sprzedaży "ciągłej" należy więc rozumieć wynikające ze zobowiązania o charakterze ciągłym świadczenie, polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu się strony zobowiązanej do świadczenia.

Dalej Izba Skarbowa wskazuje, iż w celu prawidłowej interpretacji pojęcia "sprzedaż o charakterze ciągłym", warto również odwołać się do wykładni językowej. Słownikowe znaczenie słowa "ciągłość" to "łączność, nieprzerywający się związek jakiś faktów, brak luk, przerw w czasie albo w przestrzeni. To także dziejący się, odbywający się, trwający stale, nieustannie, bezustanny, ustawiczny, stale się powtarzający, stały". Mając na względzie powyższe wyjaśnienie, nie tylko zatem nieustanność jakiegoś procesu, ale także jego powtarzalność uznać należy za ciągłość.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Zainteresowany powołuje pismo Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 marca 2008 r., nr IPPP1-443-263/08-2/MP.

W ocenie Wnioskodawcy dostawa dokonywana w oparciu o wyżej wymienione umowy będzie sprzedażą o charakterze ciągłym i Spółka będzie uprawniona wystawić zbiorczą fakturę na koniec miesiąca za wszystkie dostawy dokonane w danym okresie rozliczeniowym, gdyż:

* kontrakty produkcyjne zawarte są na czas nieoznaczony i stanowią podstawę stałej współpracy pomiędzy spółkami grupy;

* świadczenie usług produkcyjnych jest procesem nieustannym;

* dostarczenie produktów w miesiącu, będzie następowało zgodnie z harmonogramem grupy przedstawionym przez Spółkę dystrybucyjną grupy i realizowanym poprzez poszczególne zamówienia składane przez spółki dystrybucyjne, co wskazuje na stałość, powtarzalność systematyczność procesu;

* przedmiotem dostawy zgodnie z nowym brzmieniem kontraktu produkcyjnego nie będzie jednorazowe wydanie towarów, lecz całość wysyłek dokonanych w danym miesiącu (vide: art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług);

* ustawodawca posługując się pojęciem "sprzedaż o charakterze ciągłym" nie zastrzegł, że sprzedaż ta dotyczy wyłącznie świadczenia usług. Pozwala to uznać, że ww. pojęcie ma zastosowanie również do sprzedaży towarów, których wysyłki dokonywane są sukcesywnie według dyspozycji spółki dystrybucyjnej (co ma miejsce w przypadku umów opisanych powyżej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel - art. 7 ust. 1 ww. ustawy. Natomiast świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Według art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2 -22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy).

W świetle art. 106 ust. 1 ustawy wskazuje, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2,4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy, w rozporządzeniu z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), zwanym dalej rozporządzeniem, Minister Finansów określił szczegółowo zasady wystawiania faktur, dane które powinny zawierać oraz sposób i okres ich przechowywania.

Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Elementy, jakie co najmniej powinna zawierać faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży, zostały określone w § 5 ust. 1 rozporządzenia i są to:

1.

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2.

numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

3.

numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";

4.

dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży: w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;

5.

nazwa (rodzaj) towaru lub usługi;

6.

miara i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;

7.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

8.

wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

9.

stawki podatku;

10.

sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;

11.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

12.

kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

W myśl § 9 ust. 1 rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

W przypadku gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 4, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży (§ 9 ust. 2 rozporządzenia).

W ujęciu § 5 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia, sprzedaż ciągła to świadczenie polegające na stałym, ciągłym, trwającym stale, powtarzalnym zachowaniu strony zobowiązanej do świadczenia. Chodzi tu więc o np.: najem, dzierżawę lub umowę o podobnym charakterze, codzienną dostawę towarów, dostawę energii elektrycznej. w przypadku sprzedaży ciągłej trudne jest, a czasem niemożliwe, wyodrębnienie konkretnego świadczenia strony, czyli jednoznaczne ustalenie momentu dostarczenia towaru lub wykonania usługi.

Sprzedaż o charakterze ciągłym obejmuje świadczenie polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu strony zobowiązanej do świadczenia, wynikającego ze zobowiązania o charakterze ciągłym. Istotą sprzedaży ciągłej jest zatem stałe i powtarzalne zachowanie się osoby zobowiązanej do określonego świadczenia, zgodnie z treścią umowy i w okresie, na jaki została ona zawarta.

Należy jednak wskazać, iż pojęcie sprzedaży ciągłej, czy też dostawy ciągłej, nie jest zdefiniowane w ww. rozporządzeniu, ani w żadnej ustawie podatkowej. Wobec tego do jego zdefiniowania należy odwołać się do definicji słownikowej oraz pomocniczo do definicji zobowiązania ciągłego, wypracowanej przez doktrynę prawa cywilnego. Pojęcie ciągłości sprzedaży należy rozpatrywać zgodnie z zasadami prawa cywilnego, odnosząc je do pojęcia zobowiązania o charakterze ciągłym. Znaczenie pojęcia ciągłości jest określane w słownikach języka polskiego następująco:

* w Małym Słowniku Języka Polskiego - Wydawnictwo Naukowe PWN - pod hasłem "ciągłość" zawarty jest zapis: "łączność, nieprzerywający się związek jakichś faktów, brak luk, przerw w czasie albo w przestrzeni",

* w Słowniku Języka Polskiego, pod red. Mieczysława Szymczaka wyraz "ciągły" określony jest jako: "dziejący się, odbywający się, trwający stale, nieustannie, bezustanny, ustawiczny, stale się powtarzający, stały".

Z kolei w doktrynie prawa cywilnego zobowiązanie o charakterze ciągłym oznacza zobowiązanie, którego istota polega na trwałości stosunku cywilnoprawnego oraz roli czasu w tym stosunku. Zobowiązanie ciągłe trwa przez cały okres obowiązywania umowy i nie może zostać wypełnione inaczej jak przez upływ czasu na jaki umowa została zawarta.

W myśl powyższego, aby dostawy mogły być uważane za ciągłe, umowa o takie dostawy powinna spełniać następujące kryteria:

1.

powinna być trwała, zawarta na dłuższy okres czasu,

2.

muszą z niej wynikać obowiązki ciągłe, bez możliwości jednorazowego spełnienia świadczenia,

3.

świadczenie polega na stałym i powtarzalnym zachowaniu strony zobowiązanej do określonego zachowania.

Kryteria te składają się na charakter relacji łączącej strony umowy o dostawy ciągłe. Relacja ta polega na ciągłej i nieprzerwanej więzi łączącej kontrahentów, zgodnie z którą jedna strona świadczy nieprzerwanie, na rzecz drugiej, przez określony w umowie okres czasu.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest Spółką Produkcyjną, należącą do grupy firm, której zadaniem jest wytwarzanie gotowych produktów i półproduktów służących do transfuzji. Rynek tych produktów funkcjonuje głównie w oparciu o zamówienia publiczne udzielane (zarówno w Polsce, jak i za granicą) na szczeblu centralnym oraz regionalnym. w przetargach biorą udział spółki dystrybucyjne działające w ramach grupy. Udzielają one następnie, na podstawie udzielonych im zamówień publicznych, odpowiednich zleceń spółkom produkcyjnym z grupy, w tym także Wnioskodawcy. Spółki produkcyjne działają "na zlecenie" na podstawie kontraktu produkcyjnego, zawartego pomiędzy spółką produkcyjną i spółkami dystrybucyjnymi (lub spółkami produkcyjnymi pełniącymi funkcje dystrybucyjne). Corocznie grupa ustala plan produkcji, który następnie przekazywany jest spółkom produkcyjnym w obrębie grupy (w tym Spółce Produkcyjnej). Plan ten realizowany jest przez Spółkę Produkcyjną, na podstawie poszczególnych zamówień składanych w trakcie roku, przez poszczególne spółki dystrybucyjne z około 5 tygodniowym wyprzedzeniem. Zamówienia te składane są przez spółki dystrybucyjne w trakcie roku na podstawie zamówień na produkty dokonywanych przez klientów i stanowią one realizację wcześniejszego ogólnego planu grupy. Po zatwierdzeniu poszczególnych zamówień Spółka Produkcyjna przystępuje do ich realizacji. Istnieje możliwość zmiany zamówienia, ale zmiana ta musi zostać zaakceptowana przez Spółkę Produkcyjną. Produkty sprzedawane przez Spółkę Produkcyjną trafiają do spółek dystrybucyjnych lub są dostarczane bezpośrednio do klientów wskazanych przez spółkę dystrybucyjną. Ceny obejmują dostawę. Obecnie kontrakt produkcyjny zawarty jest na czas nieoznaczony, przewiduje obowiązek wystawienia faktury po każdej dostawie. Faktura płatna jest w terminie 30 dni.

Mając na uwadze przywołane przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż dostawa, przez Wnioskodawcę, gotowych produktów i półproduktów służących do transfuzji będzie miała charakter sprzedaży ciągłej, bowiem świadczenie ww. czynności jest procesem nieustannym, stale powtarzającym się oraz systematycznym. Ponadto - jak wskazał Zainteresowany - kontrakt produkcyjny zawarty jest na czas nieokreślony.

Reasumując, w analizowanej sprawie stwierdzić należy, że dokonywana przez Wnioskodawcę dostawa gotowych produktów i półproduktów służących do transfuzji, tj. zestawów do pobierania i preparatyki krwi, będzie miała charakter sprzedaży ciągłej. Fakturę dokumentującą dokonanie sprzedaży Zainteresowany będzie miał obowiązek wystawić nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży, w myśl § 9 ust. 2 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław o uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl