ILPP1/443-1560/09-2/KG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 marca 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-1560/09-2/KG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2009 r. (data wpływu 18 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

1.

opodatkowania czynności nieodpłatnego ustanowienia prawa użytkowania nieruchomości - jest prawidłowe,

2.

opodatkowania kosztów przygotowania nieruchomości do ustanowienia prawa użytkowania nieruchomości, którymi Gmina obciąża przyszłego użytkownika - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego ustanowienia prawa użytkowania nieruchomości oraz opodatkowania kosztów przygotowania nieruchomości do ustanowienia prawa użytkowania nieruchomości, którymi Gmina obciąża przyszłego użytkownika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - Gmina (dalej: Gmina) jest właścicielem nieruchomości niezabudowanej położonej we Y.

Przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), gdyż nieruchomość tą Gmina nabyła w roku 1990 z mocy prawa w związku z komunalizacją mienia.

Gmina jako właściciel nieruchomości, zawarła w dniu 20 lipca 2009 r., umowę notarialną ustanowienia użytkowania z Centrum Zdrowia Samodzielnym Publicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej (dalej: Centrum Zdrowia). w myśl przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego, realizuje zadania własne, które wymienione są w art. 7 ust. 1 cyt. ustawy. w związku z realizacją zadań ustawowych Gmina zobowiązana jest między innymi do zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty poprzez realizację zadań również w zakresie ochrony zdrowia. a więc, zapewniając równy dostęp do świadczeń opieki zdrowotnej, gmina jako podmiot publicznoprawny wykonuje zadania, które obejmują w szczególności tworzenie warunków funkcjonowania ochrony zdrowia.

W związku z realizacją powierzonych zadań, Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego, w oparciu o przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. u z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) i przy uwzględnieniu art. 53 ust. 1 ustawy z dnia z 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 z późn. zm.) oraz § 2 ust. 4 i § 28 uchwały nr x Rady Miejskiej W. z dnia 27 lutego 1998 r. w sprawie zasad gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność Gminy (dalej: Uchwałą) - ustanowiła na rzecz W. Centrum Zdrowia prawo użytkowania na cele statutowe, określone w statucie jednostki, tj. na prowadzenie żłobka w ramach świadczenia zdrowotnego obejmującego działania profilaktyczne i opiekę nad dzieckiem do lat 3. Oddanie nieruchomości niezabudowanej w użytkowanie nastąpiło w trybie bezprzetargowym, nieodpłatnie, na czas nieoznaczony. Zgodnie z art. 244 Kodeksu cywilnego użytkowanie jest ograniczonym prawem rzeczowym. Istotą użytkowania jest uprawnienie do używania rzeczy i pobierania z niej pożytków. Użytkowaniem może być obciążona rzecz ruchoma, nieruchomość, (ewentualnie jej oznaczona część bądź udział we współwłasności). Użytkowanie może być odpłatne lub nieodpłatne, ograniczone terminem lub bezterminowe. Użytkowanie powstaje wyłącznie w drodze umowy stron, jest prawem niezbywalnym, ściśle związanym z osobą, na rzecz której je ustanowiono, w związku z tym wygasa ze śmiercią użytkownika, jeżeli jest nim osoba fizyczna oraz z chwilą ustania bytu osoby prawnej.

Centrum Zdrowia jest samodzielnym, publicznym zakładem opieki zdrowotnej, posiadającym osobowość prawną i działającym na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej oraz innych przepisów dotyczących samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz statutu. Zgodnie z przyjętym statutem, Zakład Opieki Zdrowotnej stanowi wyodrębniony organizacyjnie zespół osób i środków majątkowych utworzony i utrzymywany w celu udzielania świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia. w związku z przygotowaniem nieruchomości do obrotu cywilno-prawnego, Gmina zleciła dla rzeczoznawcy majątkowego, sporządzenie operatu szacunkowego (wyceny). Powyższa wycena była niezbędna dla realizacji przedmiotowej transakcji. Gmina dokonując wyceny na użytek tej transakcji, obciążyła poniesionymi kosztami wykonania operatu szacunkowego Użytkownika zgodnie z zapisem § 12 protokołu umowy. Przedmiotowa wycena została sporządzona przez rzeczoznawcę majątkowego na zlecenie Gminy, w oparciu o umowę o dzieło zawartą w trybie ustawy o zamówieniach publicznych na potrzebę zrealizowania transakcji. Sporządzony przez rzeczoznawcę operat szacunkowy (wycena) został zlecony przez Gminę, w celu określenia aktualnej wartości nieruchomości, zgodnie z przepisami ustawy o gospodarce nieruchomościami. Dokumentacja prowadzonej transakcji powinna być kompletna i nienaruszalna, co oznacza, że oryginał operatu szacunkowego znajdował się w posiadaniu Gminy w aktach sprawy. Użytkownik, zgodnie z art. 156 ust. 1a ustawy o gospodarce nieruchomościami, posiadał prawo do zapoznania się z treścią operatu szacunkowego oraz sporządzenia z niego notatek i odpisów. Użytkownik mógł również żądać uwierzytelnienia sporządzonych przez siebie odpisów z operatu szacunkowego, o ile było to uzasadnione ważnym interesem tej osoby. w opisanej transakcji strona nie skorzystała z prawa określonego w art. 156 ust. 1a ww. ustawy w żadnym zakresie.

Do obciążenia użytkownika kosztami operatu szacunkowego uprawnia Uchwała. w świetle przepisów § 31a ust. 1 Uchwały osoby prawne, fizyczne oraz nieposiadające osobowości prawnej spółki handlowe, ubiegające się o nabycie nieruchomości w trybie bezprzetargowym, mogą być obciążane kosztami związanymi z przygotowaniem nieruchomości do zbycia, w tym kosztami: opracowań geodezyjnych, wyceny nieruchomości i kosztami wymaganych ogłoszeń oraz kosztami założenia księgi wieczystej, kosztami sporządzenia umowy notarialnej oraz kosztami sądowymi związanymi z dokonaniem wpisów w księgach wieczystych.

W przedstawionym stanie faktycznym, nastąpiło rozliczenie finansowe kosztów wykonania operatu szacunkowego (wyceny) na podstawie zapisów Uchwały, użytkownik został obciążony kosztami za sporządzony operat szacunkowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy w przedstawionej sytuacji, nieodpłatne ustanowienie prawa użytkowania nieruchomości, jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2.

Czy w przypadku nieodpłatnego ustanowienia prawa użytkowania nieruchomości, która to czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, Gmina obciążając użytkownika nieruchomości kosztami wyceny, jest zobowiązana ww. czynność udokumentować fakturą VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

W przypadkach gdy przedmiotem transakcji jest nieodpłatna czynność cywilnoprawna, aby uznać czy jest ona opodatkowana podatkiem od towarów i usług, należy rozpatrzyć istnienie przesłanek opodatkowania nieodpłatnych czynności, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W świetle art. 7 ust. 2 cyt. ustawy o VAT, przez odpłatną dostawę towarów rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, a także wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Podobnie w myśl art. 8 ust. 2 cyt. ustawy o VAT, nieodpłatne świadczenie usług nie będące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami w całości lub w części traktuje się jako odpłatne świadczenie usług.

W związku z powołanymi przepisami, można wywieść, że przy nieodpłatności transakcji, istnieją dwie podstawowe przesłanki opodatkowania nieodpłatnych czynności, tj. świadczenie na cele niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa oraz dodatkowo istnienie przy zakupie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem danego składnika majątkowego wykorzystywanego do nieodpłatnego świadczenia. w przedstawionym stanie faktycznym brak jest spełnienia powołanych przesłanek.

Centrum Zdrowia - jako samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej - zostało utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego - Gminę. Gmina oddając nieodpłatnie przedmiotowy grunt w użytkowanie, realizuje cele publiczne w postaci budowy żłobka publicznego, a więc realizowany cel publiczny związany jest z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Ponadto, Gmina przedmiotowy grunt, na którym ustanowiła użytkowanie nabyła w roku 1990 z mocy prawa, tak więc Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 cyt. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, związanego z zakupem danego składnika majątkowego wykorzystywanego do nieodpłatnego świadczenia. Reasumując, w przedstawionej sytuacji, w wyniku braku spełnienia ww. przesłanek, nieodpłatna czynność oddania w użytkowanie nieruchomości jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad. 2.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku nieodpłatnego ustanowienia prawa użytkowania nieruchomości, która to czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, Gmina obciążając użytkownika nieruchomości kosztami wyceny, nie jest zobowiązana do udokumentowania ww. czynności fakturą VAT.

W opisanym stanie faktycznym, nieodpłatne oddanie gruntu przez Gminę w użytkowanie, na rzecz Centrum Zdrowia nie mieści się w zakresie definicji dostawy towarów, zawartej w art. 7 ust. 1, nie daje bowiem praw do rozporządzania rzeczą jak właściciel, ani nie zostało też wymienione w katalogu praw wskazanych w tym przepisie. Nie jest to również świadczenie usług, w myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

1.

przeniesienie prawa do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przedmiotowa czynność jest czynnością nieodpłatną, niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przedstawionej sytuacji brak jest możliwości włączenia kosztów wyceny, jako elementu ostatecznej ceny sprzedaży do podstawy opodatkowania przy nieodpłatnej czynności cywilnoprawnej, tj. nieodpłatnym oddaniu w użytkowanie nieruchomości niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Budzi więc wątpliwość sposób dokumentowania poniesionych przez nabywcę kosztów wyceny.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym przypadku w momencie rozliczenia kosztów wyceny, pomiędzy Gminą a użytkownikiem nieruchomości nie zachodzi czynność świadczenia usługi, zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Tak więc w opinii Gminy nie występuje tu świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a jedynie finansowe rozliczenie poniesionych kosztów wyceny, koniecznych przy oszacowaniu wartości nieruchomości przy nieodpłatnym oddaniu w użytkowanie. w przypadku rozliczenia pomiędzy stronami poniesionych kosztów wyceny nie jest świadczona jakakolwiek czynność. Jest to jedynie finansowy zwrot kosztów wyceny pomiędzy stronami, który nie może być zakwalifikowany jako świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Gdyby czynność oddania w użytkowanie była świadczeniem odpłatnym, przedmiotowe koszty zostałyby wkalkulowane w cenę sprzedaży a nie stanowiłyby odrębnego elementu transakcji.

W opisanym przypadku nie można też stwierdzić, że dokonując finansowego rozliczenia kosztów wyceny z nabywcą prawa użytkowania, Gmina, działając we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej bierze udział w świadczeniu usług, gdyż nie mamy tu do czynienia ze świadczeniem usług przez podatnika w zakresie wyceny. Gmina nabyła na własny rachunek usługi związane z przygotowaniem transakcji do nieodpłatnego ustanowienia prawa użytkowania na potrzeby przedmiotowej transakcji nie w celu świadczenia takich usług ani ich odsprzedaży na rzecz Centrum Zdrowia. Należy więc przyjąć, że nie zostały spełnione warunki art. 30 ust. 3 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług. Nie występuje tu bowiem czynność refakturowania w postaci odsprzedaży usług, gdyż strony rozliczają tylko finansowo poniesione koszty wyceny a nie świadczone usługi w przedmiotowym zakresie na rzecz osoby trzeciej. Gmina bowiem nie świadczyła żadnej usługi na rzecz Centrum Zdrowia.

Należy podkreślić, że przedmiotowa wycena została sporządzona przez rzeczoznawcę majątkowego na zlecenie Gminy na potrzebę zrealizowania transakcji. Sporządzony przez rzeczoznawcę operat szacunkowy (wycena) został zlecony przez Gminę, w celu określenia aktualnej wartości nieruchomości. Oryginał operatu szacunkowego znajdował się w posiadaniu Gminy w aktach sprawy. Zgodnie z art. 156 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, Gmina jako organ administracji publicznej była zobowiązana umożliwić użytkownikowi zapoznanie się z treścią wyceny, a także na wniosek, strona mogła otrzymać uwierzytelnioną kopię całości lub części operatu. w opisanej transakcji strona nie skorzystała z prawa określonego w art. 156 ust. 1a ww. ustawy w żadnym zakresie.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w opisanej sytuacji brak jest świadczenia usługi w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, w przypadku rozliczenia kosztów wyceny pomiędzy stronami. a więc taka czynność nie powinna być dokumentowana fakturą VAT. Faktura VAT jest bowiem dokumentem, któremu przypisane są istotne funkcje podatkowe dla potrzeb rozliczeń podatku VAT.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę, stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania i stawkę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Zasadne jest natomiast wystawienie innego dokumentu niż faktura VAT, np. noty księgowej.

Nota księgowa jest dowodem księgowym, dokumentem zewnętrznym własnym (art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości - tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.). Nota księgowa jest wystawiana w rozrachunkach z kontrahentami, w sytuacji gdy nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, a z taką sytuacją w ocenie Gminy, mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie.

Reasumując, w sytuacji, gdy Wnioskodawca obciąża nabywcę za poniesione przez Gminę koszty wyceny, Gmina nie jest zobowiązana ww. czynności udokumentować fakturą VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

1.

opodatkowania czynności nieodpłatnego ustanowienia prawa użytkowania nieruchomości - jest prawidłowe,

2.

opodatkowania kosztów przygotowania nieruchomości do ustanowienia prawa użytkowania nieruchomości, którymi Gmina obciąża przyszłego użytkownika - jest nieprawidłowe.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. serii I Nr 347 str.1 z późn. zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 cyt. ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ww. ustawy, jest także przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy o podatku VAT).

Stosownie do przepisu art. 8 ust. 2 cyt. ustawy, jako odpłatne świadczenie usług traktuje się także nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części.

Na podstawie powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że każde przekazanie należących do przedsiębiorstwa podatnika towarów bez wynagrodzenia (w szczególności darowizny), niezależnie od tego, czy następują one na cele prowadzonej działalności gospodarczej czy też nie, uznać należy za opodatkowaną dostawę towarów, z wyjątkiem czynności wymienionych w art. 7 ust. 3 ustawy - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Natomiast nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące warunki:

* nieodpłatne świadczenie usług nie jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa,

* podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami.

Przy czym niedopełnienie któregokolwiek z ww. warunków jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Podatnikami - stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat tej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wtedy, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 cyt. ustawy).

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca nieodpłatnie ustanowił prawo użytkowania gruntu na rzecz Centrum Zdrowia - Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej utworzonego przez Gminę. Ustanowienie prawa użytkowania gruntu nastąpiło na cele statutowe Centrum Zdrowia, tj. prowadzenie żłobka w ramach świadczenia zdrowotnego obejmującego działania profilaktyczne i opiekę nad dzieckiem do lat 3. Gmina oddając nieodpłatnie przedmiotowy grunt w użytkowanie realizuje cele publiczne nałożone na nią ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.). Przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 244 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), użytkowanie, obok: służebności, zastawu, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz hipoteki, jest ograniczonym prawem rzeczowym, które nie daje użytkownikowi prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel.

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny do dokonanej wyżej analizy przepisów prawa należy stwierdzić, że nieodpłatne ustanowienie prawa użytkowania gruntu, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, z uwagi na nieodpłatność tej czynności oraz fakt, iż nie ma w tym przypadku zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy - nieodpłatne przekazanie gruntu na cele statutowe Centrum Zdrowia odbędzie się w związku z prowadzoną przez Gminę działalnością (wykonywanie we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność zadań publicznych, wskazanych w art. 2 ust. 1 cyt. wyżej ustawy o samorządzie gminnym), a ponadto Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem przedmiotowej nieruchomości.

Ad. 2.

Jak wskazano w cytowanym wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W przepisach ustawy o podatku od towarów i usług została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. serii I Nr 347 str. 1 z późn. zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z powyższego wynika, że wszystko co nie jest dostawą towaru, stanowi świadczenia usług.

Definicja usługi zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma szerszy zakres od definicji usługi zawartej w klasyfikacjach statystycznych. Przy definiowaniu "świadczenia" należy odwołać się do przepisów prawa cywilnego. w myśl art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu. Tak więc na świadczenie może składać się zachowanie polegające na działaniu (dokonanie czynności na rzecz innego podmiotu) albo na zaniechaniu (zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji). Na świadczenie mogą się również składać jednocześnie zachowania polegające na działaniu oraz na zaniechaniu. Świadczenie usług powinno wynikać z wyraźnego stosunku zobowiązaniowego oraz powinien występować bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść majątkową. Spod pojęcia świadczenia usług jest natomiast wyłączone świadczenie, którego treścią jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z cytowanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, czyli osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, są obowiązane wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przez sprzedaż - zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca nieodpłatnie ustanowił prawo użytkowania nieruchomości na rzecz Centrum Zdrowia - Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej utworzonego przez Gminę. Ustanowienie prawa użytkowania nieruchomości nastąpiło na cele statutowe Centrum Zdrowia, tj. prowadzenie żłobka w ramach świadczenia zdrowotnego obejmującego działania profilaktyczne i opiekę nad dzieckiem do lat 3. Kosztami przygotowania nieruchomości do ustanowienia prawa użytkowania w tym kosztem wykonania operatu szacunkowego został obciążony Użytkownik w myśl zapisu § 12 protokołu - projektu umowy. Przedmiotowa wycena została sporządzona przez rzeczoznawcę majątkowego na zlecenie Gminy, w oparciu o umowę o dzieło zawartą w trybie ustawy o zamówieniach publicznych na potrzebę zrealizowania transakcji. Powyższa wycena była niezbędna do realizacji przedmiotowej transakcji. Sporządzony przez rzeczoznawcę operat szacunkowy (wycena) został zlecony przez Gminę, w celu określenia aktualnej wartości nieruchomości, zgodnie z przepisami ustawy o gospodarce nieruchomościami. Dokumentacja prowadzonej transakcji powinna być kompletna i nienaruszalna, co oznacza, że oryginał operatu szacunkowego znajdował się w posiadaniu Gminy w aktach sprawy. Użytkownik zgodnie z art. 156 ust. 1a ustawy o gospodarce nieruchomościami, posiadał prawo zapoznania się z treścią operatu szacunkowego oraz sporządzenia z niego notatek i odpisów. Użytkownik mógł również żądać uwierzytelnienia sporządzonych przez siebie odpisów z operatu szacunkowego o ile było to uzasadnione ważnym interesem tej osoby. w opisanej transakcji strona nie skorzystała z prawa określonego w art. 156 ust. 1a ww. ustawy w żadnym zakresie.

Mając na uwadze powyższą analizę przepisów uznać należy, iż czynność polegająca na odpłatnym udostępnieniu operatu szacunkowego (wyceny) sporządzonego w celu ustanowienia prawa użytkowania nieruchomości, mieści się w zakresie cywilnoprawnych stosunków łączących właściciela nieruchomości z użytkownikiem.

Wnioskodawca udostępniając Centrum Zdrowia operat szacunkowy (wycenę), spełnia tym samym przesłanki wynikające z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, pozwalające zaliczyć tę czynność do kategorii usług, podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. w konsekwencji powyższego przenosząc ww. koszty Wnioskodawca winien wystawić Centrum Zdrowia fakturę.

Dodatkowo tut. Organ wyjaśnia, iż wnioski o wydanie interpretacji indywidualnej rozpatrywane są w terminie, o którym mowa w art. 14d ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), tj. bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosków. Ponadto, wszystkie wnioski o wydanie interpretacji indywidualnej załatwiane są z zachowaniem kolejności wpływu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl