ILPP1/443-1511/09-5/HW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2009 r. (data wpływu 9 grudnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 lutego 2010 r. (data wpływu 22 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży biletów komunikacji miejskiej - jest prawidłowe.

W dniu 9 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dotacji do jednego wozokilometra oraz stawki podatku dla sprzedaży biletów komunikacji miejskiej. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 22 lutego 2010 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Z dniem 1 stycznia 2010 r. Gmina, na podstawie zawartych porozumień z Gminami powiatu, będzie realizowała zadania w zakresie organizacji lokalnego transportu zbiorowego w ramach komunikacji miejskiej w rozumieniu art. 7 pkt 7a lit. b) ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874 z późn. zm.). Gminie powierzono następujące zadania: zlecanie usług przewozowych i ich rozliczanie, ustalanie rozkładów jazdy, prowadzenie sprzedaży i kontroli biletów, kontrolę usług przewozowych, wydawanie zezwoleń na wykonywanie przewozów regularnych na obszarze objętym porozumieniem.

Gminy za realizacje ww. zadań zobowiązały się do przekazywania Gminie dotacji celowej stanowiącej iloczyn planowanej liczby przebiegu kilometrów i przyjętej stawki za 1 wozokilometr. Stawka za 1 wozokilometr zostanie ustalona na podstawie stawki uzyskanej w wyniku przetargu z przewoźnikiem powiększonej o 0,03 zł na poczet kosztów administracyjnych. Kwota dotacji będzie przekazywana z góry w równych miesięcznych ratach. Gmina zwróciła się z zapytaniem do Głównego Urzędu Statystycznego z pismem o wskazanie symbolu PKWiU do świadczonych przez Gminę usług.

W odpowiedzi Gmina otrzymała informację:

Ponadto Gmina będzie uzyskiwała dochody ze sprzedaży biletów komunikacji miejskiej. Wnioskodawca będzie ponosić koszty związane z funkcjonowaniem komunikacji miejskiej, wynikające m.in.: z zakupu usług transportowych (na podstawie umowy z przewoźnikami), remontów wiat przystankowych, zakupu druków biletów, materiałów do wymiany szkła, czynszu dzierżawnego oraz innych usług.

W uzupełnieniu do wniosku Gmina poinformowała, iż zgodnie z podpisanymi porozumieniami "taryfę opłat przewóz osób i rzeczy, zakres uprawnień do ulgowych i bezpłatnych przejazdów środkami komunikacji miejskiej, ustala Gmina w uzgodnieniu z Gminami powiatu d. Na obszarze Gmin obowiązywać będzie jednolita taryfa cenowa oraz zakres ulg za korzystanie ze środków komunikacji miejskiej".

Ponadto zgodnie z podpisanymi porozumieniami "Gmina (...) ma obowiązek rozliczać sukcesywnie przekazywaną transzę dotacji w terminie do 10-tego dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy rozliczenie. W terminie do dnia 31 stycznia następnego roku Wnioskodawca zobowiązany jest dokonać rozliczenia (końcowego) otrzymanej dotacji, biorąc za podstawę faktyczną ilość przejechanych wozokilometrów. Dotacja niewykorzystana lub wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem podlega zwrotowi".

Cena świadczonej usługi (tekst jedn. cena biletu komunikacji miejskiej) jest określona przez Wnioskodawcę i Gminy powiatu d. Otrzymane przez Gminę dotacje celowe przeznaczone są na sfinansowanie kosztów realizacji zadań z tytułu świadczonych usług przewozowych objętych porozumieniem. Reasumując dochody uzyskane ze sprzedaży biletów plus otrzymane dotacje przeznaczone są na pokrycie kosztów funkcjonowania komunikacji miejskiej (w tym świadczenie i usług).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż biletów komunikacji miejskiej podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 7%.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z załącznikiem nr 3 do ww. ustawy (PKWiU 60.21) dochody ze sprzedaży biletów będą dokumentowane fakturą VAT oraz wydrukiem z kasy fiskalnej (dotyczy sprzedaży detalicznej). Sprzedaż biletów będzie opodatkowana stawką w wysokości 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że na podstawie § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), do dnia 31 grudnia 2010 r., do celów m.in. opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku.

Zgodnie art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Pod pozycją 142 ww. załącznika wymienione zostały usługi pasażerskiego transportu rozkładowego lądowego pozostałe - PKWiU 60.21, co stanowi podstawę do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 7%, w przypadku świadczenia usług tego rodzaju.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi zaklasyfikowane, zgodnie z pismem z Głównego Urzędu Statystycznego, do grupowania PKWiU 60.21.21-00.00 "przewozy miejskie i podmiejskie rozkładowe ogólnodostępne pasażerskie inne niż kolejowe". Ceną świadczonej usługi jest cena biletu komunikacji miejskiej.

Bilety autobusowe są formą zapłaty za świadczone usługi transportu. Klient dokonując nabycia ww. biletów, płaci za prawo do korzystania z usług przewozu, płacąc tym samym za świadczenie usług przewozowych realizowanych przez przewoźnika, z których to zamierza skorzystać.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż sprzedaż usług pasażerskiego transportu lądowego zaklasyfikowanych do grupowania PKWiU 60.21 podlega, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, w związku z poz. 142 załącznika nr 3 do ustawy, opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%.

Należy zaznaczyć, że Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego usługi do grupowania klasyfikacyjnego. Stosownie do zasad metodycznych klasyfikacji statystycznych - na podstawie Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Skutkiem powyższego tut. Organ wyjaśnia, iż odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono w oparciu o klasyfikację PKWiU wskazaną przez Wnioskodawcę w opisie zdarzenia przyszłego i traci ona swą aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego.

W niniejszej interpretacji odpowiedziano na wniosek w części dotyczącej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie stawki podatku dla sprzedaży biletów komunikacji miejskiej.

W kwestii dotyczącej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania otrzymywanych dotacji do jednego wozokilometra w dniu 2 marca 2010 r. wydana została odrębna interpretacja nr ILPP1/443-1511/09-4/HW.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.