ILPP1/443-1459/09-7/MT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2009 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 26 listopada 2009 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 27 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za import usług - jest prawidłowe.

W dniu 26 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za import usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest Dostawcą towaru, który udziela premii pieniężnej Odbiorcy.

Zagraniczna Spółka-matka zawarła porozumienie z Wnioskodawcą, który dostarczał swój towar do spółek jej podległych (również zagranicznych) w sprawie wypłaty "grantu", tj. rabatu logistycznego, który nosił znamiona "premii pieniężnej". Powyższy "rabat" został wypłacony Spółce-matce, za osiągnięte pułapy zakupu przez jej jednostki zależne. Od przekroczonych progów w zakupie, uzależniony był również procent przyznawanego "rabatu". Przyznany "rabat" nie był związany z konkretną dostawą towaru, lecz wiązał się z ogólnym wykonaniem planu zakupów u Zainteresowanego w danym roku kalendarzowym. Wypłata "rabatu" nastąpiła w walucie obcej na podstawie wystawionego przez Spółkę-matkę rachunku (Invoice). Odbiorcami towarów byli kontrahenci zagraniczni należący do "Grupy", ich siedziby znajdują się na terenie UE. Dostawy towarów odbywały się na warunkach dostaw WDT z zastosowaniem stawki podatku VAT 0% - po spełnieniu warunków określonych w art. 42 ust. 1, 2 i 3 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka prawidłowo rozpoznała transakcję, iż nie jest to import usług i nie mieści się w katalogu usług wymienionych w art. 27 ust. 2 i 4 - zatem jest to transakcja, która nie podlega podatkowi VAT w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy, dostarczał on swój towar w ramach WDT, do jednostek podległych Spółce-matce, których siedziby znajdują się na terenie UE. Spółka-matka koordynowała te dostawy i po zakończeniu roku kalendarzowego, obciążyła Spółkę rachunkiem (Invoice), tytułem rabatu za osiągnięcie, określonego w porozumieniu, zakupu towaru przez jej jednostki zależne. Zainteresowany przyjął do realizacji wystawioną przez Spółkę-matkę fakturę, lecz nie rozpoznał jej jako importu usług. Uważał on, że wynagrodzenie wypłacone Spółce-matce nie mieści się w katalogu usług wymienionych w art. 27 ust. 2 i 4 ustawy o VAT i biorąc pod uwagę powyższe nie dokonał naliczenia i tym samym nie odliczył podatku VAT.

Jak wskazał Wnioskodawca, nie powiązał on tej czynności z art. 8 ust. 1 jako usługi, która podlegała by opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Przez import usług, na podstawie art. 2 pkt 9 ustawy, rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy stanowi zaś, iż podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju.

Na mocy ust. 3 wskazanego artykułu, przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 4.

Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. serii L Nr 347 str. 1 z późn. zm.) wskazuje, że "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 ustawy. Usługa, w rozumieniu ust. 1 powołanego wyżej artykułu oraz art. 24 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę, a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż zagraniczna Spółka-matka zawarła porozumienie z Wnioskodawcą, który dostarczał swój towar do spółek jej podległych (również zagranicznych) w sprawie wypłaty "grantu", tj. rabatu logistycznego, który nosił znamiona "premii pieniężnej". Powyższy "rabat" został wypłacony Spółce-matce, za osiągnięte pułapy zakupu przez jej jednostki zależne. Od przekroczonych progów w zakupie, uzależniony był również procent przyznawanego "rabatu". Przyznany "rabat" nie był związany z konkretną dostawą towaru, lecz wiązał się z ogólnym wykonaniem planu zakupów u Zainteresowanego w danym roku kalendarzowym. Wypłata "rabatu" nastąpiła w walucie obcej na podstawie wystawionego przez Spółkę-matkę rachunku (Invoice). Odbiorcami towarów byli kontrahenci zagraniczni należący do "Grupy", ich siedziby znajdują się na terenie UE. Dostawy towarów odbywały się na warunkach dostaw WDT z zastosowaniem stawki podatku VAT 0% - po spełnieniu warunków określonych w art. 42 ust. 1, 2 i 3 ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w opisanym przypadku otrzymana przez kontrahenta premia pieniężna nie była w żaden sposób związana z uzyskaniem przez Wnioskodawcę świadczenia wzajemnego, gdyż za takie świadczenie nie można uznać dokonywanych, przez podległe kontrahentowi spółki, zakupów o określonym wolumenie. Tym samym należy uznać, iż w tym przypadku otrzymujący premię nie świadczył na rzecz Spółki usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

Skoro w zaistniałej sytuacji nie ma świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, ustalanie miejsca świadczenia usług jest bezprzedmiotowe. W związku z tym nie mógł mieć miejsca import usług i tym samym u Zainteresowanego nie powstał obowiązek podatkowy z tego tytułu.

Reasumując, Spółka rozpoznając transakcję będącą przedmiotem pytania, iż nie jest to import usług, prawidłowo nie naliczyła i tym samym nie odliczyła podatku od towarów i usług z tego tytułu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że z dniem 1 stycznia 2010 r. (z wyjątkami określonymi w art. 8 tej ustawy), weszła w życie ustawa z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 195, poz. 1504), zgodnie z którą uchylone zostały art. 27 i art. 28, a dodano art. 28a do art. 28o regulujące kwestie określania miejsca świadczenia usług oraz zmieniono brzmienie art. 17 ust. 1 pkt 4 i art. 17 ust. 3.

Ponadto, zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii skutków podatkowych w zakresie, czy opisana przez Wnioskodawcę premia pieniężna stanowi rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy, obniżający wartość towarów, który powinien być dokumentowany fakturami korygującymi zmniejszającymi podstawę opodatkowania.

Dodatkowo tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie uznania transakcji za import usług. Kwestie dotyczące odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących premie pieniężne, prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących premie pieniężne, możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących przyznane premie pieniężne, prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz uznania wypłaconych premii pieniężnych jako wynagrodzenie za świadczenie usług i prawa do odliczenia podatku naliczonego zostały rozstrzygnięte w odrębnych interpretacjach z dnia 19 lutego 2010 r., odpowiednio o numerach: ILPP1/443-1459/09-2/MT, ILPP1/443-1459 /09-3/MT, ILPP1/443-1459/09-4/MT, ILPP1/443-1459/09-5/MT, ILPP1/443-1459/09-6/MT.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.