ILPP1/443-1456/11-3/AWa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy X, przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2011 r. (data wpływu 18 listopada 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 stycznia 2012 r. (data wpływu 23 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki. Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 stycznia 2012 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina nie jest podatnikiem podatku VAT. Wójt Gminy zamierza ogłosić przetarg ustny ograniczony na sprzedaż działki nr (...) położonej w (...). Usytuowana jest w centrum wsi w strefie ochrony konserwatorskiej. Sąsiedztwo stanowi zabudowa mieszkaniowa oraz dwór wpisany do rejestru zabytków. Działka ma nietypowy, wydłużony i bardzo wąski kształt figury geometrycznej (prostokąt zakończony trójkątem), który uniemożliwia jej zabudowę zgodnie z obowiązującymi przepisami. Przedmiotowa działka może stanowić jedynie uzupełniające elementy zagospodarowania terenu, np.: miejsca postojowe, dojścia i dojazdy, tereny zieleni. Z uwagi na ograniczoną możliwość zagospodarowania opisanej wyżej nieruchomości przetarg na sprzedaż będzie ograniczony dla właścicieli nieruchomości przyległych.

Przeznaczenie nieruchomości i sposób jej zagospodarowania.

Przedmiotowa działka zlokalizowana jest w obszarze, dla którego do dnia 31 grudnia 2003 r. obowiązywały ustalenia miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego gminy. Wymieniona działka w miejscowym planie ogólnym zagospodarowania przestrzennego gminy zatwierdzonym uchwałą nr (...) Rady Gminy z dnia (...) (opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Województwa (...) z dnia (...) przeznaczona była na cele: działka nr (...) oznaczona była pod symbolem (...) o treści: tereny zabudowy mieszkaniowej o niskiej intensywności oraz zieleni urządzonej - dwór przystosowany na mieszkania oraz resztki parku dworskiego, adaptowane w planie. Cytowany plan zagospodarowania - na podstawie art. 87 ust. 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) przestał obowiązywać z dniem 1 stycznia 2004 r. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy przyjęte przez Radę Gminy uchwałą nr (...) z dnia (...) tzw. kierunki zagospodarowania przestrzennego - strefy polityki przestrzennej dla obszaru położonego w miejscowości (...) przewiduje, że działka nr (...) oznaczona jest w części jako tereny zieleni publicznej (parki, zieleńce itp.), w części jako główne obiekty zabytkowe ujęte w rejestrze oraz w części jako parki podworskie ujęte w rejestrze zabytków. Ww. działka położona jest w strefie ochrony konserwatorskiej istniejącej i proponowanej oraz w strefie E osadniczo rolnej. Tzw. "Środowisko kulturowe" dla obszaru położonego w miejscowości (...) przewiduje, że działka nr (...) oznaczona jest jako założenie dworskie, granice zabytkowych zespołów, tereny lasów w strefie ochrony konserwatorskiej. Dla przedmiotowego terenu nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz nie przystąpiono do opracowania planu miejscowego. W ewidencji gruntów działka nr (...) oznaczona jest jako bz - tereny rekreacyjno-wypoczynkowe.

W piśmie z dnia 19 stycznia 2012 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca poinformował, że przedmiotowa działka jest niezabudowana. Działka ze względu na nietypowy, wąski kształt będzie przeznaczona do sprzedaży w formie przetargu ustnego ograniczonego dla właścicieli działek przylegających. Jeżeli działka ta zostanie sprzedana na rzecz właściciela działki przyległej, to wówczas będzie możliwa jej zabudowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działki nr (...) położonej w miejscowości (...) może zostać zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż wyżej opisanej działki może zostać zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, ponieważ jest to działka nie objęta aktualnym planem zagospodarowania przestrzennego, dla tego terenu nie wydano również decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz nie przystąpiono do opracowania planu miejscowego. W ewidencji gruntów działka nr (...) oznaczona jest jako bz - tereny rekreacyjno-wypoczynkowe. Działka ma nietypowy, wydłużony i bardzo wąski kształt figury geometrycznej (prostokąt zakończony trójkątem), który uniemożliwia jej zabudowę zgodnie z obowiązującymi przepisami. Przedmiotowa działka może stanowić jedynie uzupełniające elementy zagospodarowania terenu, np.: miejsca postojowe, dojścia i dojazdy, tereny zieleni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. W świetle zapisu zawartego w tym przepisie, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego Kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy (Bednarek Małgorzata, "Mienie", "Komentarz do art. 44-553 Kodeksu cywilnego", Zakamycze 1997, komentarz do art. 45 k.c.). Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome (Pasecki Kazimierz, "Kodeks cywilny, Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz", Zakamycze 2003, komentarz do art. 45 k.c.).

Natomiast, w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Według art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, lecz są objęte zwolnieniem wskazanym w § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zwolnienie od podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego jest zatem możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych).

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast, w myśl art. 6 ust. 1 powoływanej wyżej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W świetle art. 7 ust. 1 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy (...).

Z powołanych wyżej konstrukcji prawnych wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Gmina zatem wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek ww. czynności działa w charakterze podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą i tym samym podlega rejestracji dla potrzeb tego podatku na zasadach ogólnych.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina nie jest podatnikiem podatku VAT. Wójt Gminy zamierza ogłosić przetarg ustny ograniczony na sprzedaż działki nr (...), usytuowanej w centrum wsi w strefie ochrony konserwatorskiej. Sąsiedztwo stanowi zabudowa mieszkaniowa oraz dwór wpisany do rejestru zabytków. Działka ma nietypowy, wydłużony i bardzo wąski kształt figury geometrycznej (prostokąt zakończony trójkątem), który uniemożliwia jej zabudowę zgodnie z obowiązującymi przepisami. Przedmiotowa działka może stanowić jedynie uzupełniające elementy zagospodarowania terenu, np.: miejsca postojowe, dojścia i dojazdy, tereny zieleni. Do dnia 31 grudnia 2003 r. dla ww. działki obowiązywały ustalenia miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym przeznaczona była jako tereny zabudowy mieszkaniowej o niskiej intensywności oraz zieleni urządzonej - dwór przystosowany na mieszkania oraz resztki parku dworskiego, adaptowane w planie. Cytowany plan zagospodarowania - przestał obowiązywać z dniem 1 stycznia 2004 r. Według studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy działka nr (...) oznaczona jest w części jako tereny zieleni publicznej (parki, zieleńce itp.), w części jako główne obiekty zabytkowe ujęte w rejestrze oraz w części jako parki podworskie ujęte w rejestrze zabytków. Ww. działka położona jest w strefie ochrony konserwatorskiej istniejącej i proponowanej oraz w strefie E osadniczo rolnej. Tzw. "Środowisko kulturowe" dla obszaru położonego w miejscowości (...) przewiduje, że działka nr (...) oznaczona jest jako założenie dworskie, granice zabytkowych zespołów, tereny lasów w strefie ochrony konserwatorskiej. Dla przedmiotowego terenu nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz nie przystąpiono do opracowania planu miejscowego. W ewidencji gruntów działka nr (...) oznaczona jest jako bz - tereny rekreacyjno-wypoczynkowe. Wnioskodawca poinformował, że przedmiotowa działka jest niezabudowana. Działka ze względu na nietypowy, wąski kształt będzie przeznaczona do sprzedaży w formie przetargu ustnego ograniczonego dla właścicieli działek przylegających. Jeżeli działka ta zostanie sprzedana na rzecz właściciela działki przyległej, to wówczas będzie możliwa jej zabudowa.

Biorąc pod uwagę przywołane przepisy prawa oraz opis sprawy, stwierdzić należy, że sprzedaż nieruchomości gruntowej jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną). W związku z tym, Gmina dokonując wskazanej wyżej transakcji zbycia działki traktowanej, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według ww. stawki przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ust. 1 ustawy.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, w przypadku gruntów niezabudowanych zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.).

W myśl art. 3 ust. 1 cyt. wyżej ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

W myśl art. 9 ust. 1 i ust. 4 ww. ustawy, w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej "studium". Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Zgodnie natomiast z art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 z późn. zm.), dane z ewidencji gruntów i budynków mogą być stosowane wyłącznie posiłkowo, gdyż nie zawierają danych o "przeznaczeniu" danego gruntu, a jedynie obejmują dane - w przypadku gruntów - dotyczące ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego), a w przypadku ich braku inne akty ustanowione przez właściwe organy (studium uwarunkowań oraz decyzja o warunkach zabudowy), natomiast dopiero w przypadku braku wyżej wskazanych dokumentów - ewidencja gruntów.

Z opisu sprawy wynika, iż działka nr (...) - zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy - oznaczona jest w części jako tereny zieleni publicznej (parki, zieleńce itp.), w części jako główne obiekty zabytkowe ujęte w rejestrze oraz w części jako parki podworskie ujęte w rejestrze zabytków. Ponadto, Zainteresowany informuje, iż przedmiotowa działka ze względu na swój nietypowy kształt może stanowić jedynie uzupełniające elementy zagospodarowania terenu, np.: miejsca postojowe, dojścia i dojazdy, co również stanowi teren przeznaczony pod zabudowę. Poza tym, Wnioskodawca wskazuje, że w przypadku, gdy ww. działka zostanie sprzedana na rzecz właściciela działki przyległej (przetarg na sprzedaż będzie ograniczony dla właścicieli nieruchomości przyległych), to wówczas będzie możliwa jej zabudowa. W ewidencji gruntów natomiast działka nr (...) oznaczona jest jako bz - tereny rekreacyjno-wypoczynkowe.

Uwzględniając zatem wyżej przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż opisana we wniosku nieruchomość gruntowa przeznaczona jest pod zabudowę. Świadczą o tym zapisy zawarte w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Potwierdzają to również zapisy zawarte w ewidencji gruntów. Tym samym, dokonana przez Zainteresowanego dostawa nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Odnosząc się do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż w świetle powołanych wyżej regulacji prawnych, sprzedaż działki nr (...) - stanowiącej teren niezabudowany nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy ze względu na fakt, iż jest to teren przeznaczony pod zabudowę.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Dotyczy to w szczególności obowiązku dokonania rejestracji z tytułu podatku od towarów i usług przez Gminę jako podatnika VAT czynnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.