ILPP1/443-140/10-2/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2010 r. (data wpływu 8 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT - jest prawidłowe.

W dniu 8 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest m.in. producentem wielu rodzajów ciastek o różnych smakach. Przy sprzedaży wyrobów Spółka, stosując się do przepisów art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) nalicza podatek VAT w wysokości 22% oraz w przypadku kilku produktów - zgodnie z art. 41 ust. 2 i załącznika nr 3 do ustawy o VAT stosuje stawkę obniżoną w wysokości 7%.

Spółka prowadzi również działalność wg PKD (2007) w zakresie 10.71.Z (produkcja pieczywa, produkcja świeżych wyrobów ciastkarskich i ciastek). Poprzez wdrożenie innowacyjnej technologii Spółka dokonała również zmiany klasyfikacji wyrobów ciastkarskich z ciasta kruchego, tj. ciastek herbatnikowych kruchych. Podklasa PKD 10.71.Z obejmuje produkcję wyrobów bez użycia konserwantów. W Spółce produkcja herbatników z ciasta kruchego opiera się na tradycyjnych recepturach, w skład których wchodzą zasadniczo 4 składniki (mąka, cukier, jaja i tłuszcz roślinny). Początkiem procesu produkcji herbatników jest połączenie wszystkich składników w mieszalniku. Powstałą w ten sposób masę formuje się w pożądany kształt, a następnie wypieka w piecu piekarniczym. W całym procesie produkcji herbatników kruchych nie są używane żadne środki konserwujące, a zachowanie świeżości gwarantują bardzo rygorystyczne warunki higieniczne, które panują w zakładzie. Zastosowanie najnowszych technologii zarówno podczas produkcji, jak i w czasie całego procesu pakowania sprawia, że wyroby zachowują optymalną świeżość w całym okresie ich przydatności do spożycia. Produkty Spółki odpowiadają zatem pod względem recepturowym wymaganiom stawianym wyrobom zaliczanych do podklasy 10.71.Z klasyfikacji PKD.

Ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy o statystyce publicznej nie definiują pojęcia "świeży", natomiast zgodnie z definicją Współczesnego Słownika Języka Polskiego pod redakcją prof. Bogusława Dunaja (Wydawnictwo Lagenscheidt, Warszawa 2007) słowo "świeży" (zwykle o produktach, przedmiotach nietrwałych) oznacza taki, który nie stracił jeszcze swoich walorów smakowych, zapachowych itp., nie zepsuł się, nie zeschnął, nie zwiądł; o artykułach spożywczych: nieprzetworzony, niekonserwowany, w stanie naturalnym, surowy.

W związku z powyższym Spółka zamierza przy sprzedaży wyrobów zakwalifikowanych wg PKWiU do symbolu 15.81.12-00.15 (wyroby ciastkarskie z ciasta kruchego) stosować obniżoną stawkę podatku VAT w wysokości 7%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka, na podstawie art. 41 ust. 1 oraz załącznika nr 3 poz. 25 do ustawy o VAT, ma prawo stosować stawkę VAT wynoszącą 7% w odniesieniu do sprzedaży opisanych powyżej wyrobów z ciasta kruchego, biorąc pod uwagę fakt, że wytwórca sam powinien dokonać klasyfikacji swoich wyrobów, a Spółka klasyfikuje opisane wyżej produkty jako wyroby spożywcze świeże - grupowanie PKWiU 15.81.12-00.15.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, stawkę 7% stosuje się do towarów wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy o VAT. W poz. 25 - 25f załącznika nr 3 określono, że stawkę 7% można stosować wyłącznie do "pieczywa, wyrobów piekarskich i ciastkarskich, świeżych (PKWiU 15.81)" oraz do niektórych, enumeratywnie wymienionych pozycji z klasyfikacji PKWiU 15.82., z których żadna nie należy do wyrobów ciastkarskich.

Zgodnie z pkt 7.3. zasad metodycznych PKWiU, obowiązek klasyfikowania wyrobów do odpowiednich grupowania PKWiU należy do producenta wyrobów, ponieważ właśnie producent posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, czyli informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu.

Z uwagi na powyższe Spółka klasyfikuje ciastka herbatnikowe kruche jako produkty ciastkarskie świeże, a więc należące do grupowania 15.81.12-00.1 (wyroby ciastkarskie), a w ramach tego grupowania macierzystego do grupowania końcowego 15.81.12-00.15 (wyroby ciastkarskie z ciasta kruchego). Grupowanie końcowe uzasadnione jest kryterium surowcowym zastosowanym przez Spółkę do właściwej klasyfikacji ww. ciastek. Ciastka te są wytwarzane z ciasta kruchego, naturalną klasyfikacją jest więc dla nich pozycja 15.81.12-00.15. Natomiast, o klasyfikowaniu przez Spółkę ww. ciastek do wyrobów spożywczych świeżych, a tym samym zaliczenie ich w zakres grupowania 15.81.12-00.1 (wyroby ciastkarskie) zdecydowała technologia ich wytwarzania.

Spółka jest zdania, że nie chodzi przy tym kryterium o "świeżość" w rozumieniu potocznym lub o "przydatność do spożycia". Istotne jest w jaki sposób dany wyrób został wytworzony i w jaki sposób zachowuje swoje walory smakowe oraz inne cechy. Jeżeli produkt zachowuje świeżość w wyniku zastosowania naturalnych procesów wypieku, bez zastosowania dodatkowych sztucznych i aktywnie działających substancji (takich jak konserwanty), należy stwierdzić, że wyrób jest świeży i należy do podgrupy 15.81 (pieczywo, wyroby piekarskie i ciastkarskie świeże).

W opinii Spółki o tym, czy wyrób jest świeży, czy o przedłużonej trwałości, w rozumieniu PKWiU, decyduje technologia jego wytworzenia. To, jaka technologia wyrobu zostanie zastosowana ma wpływ na to, czy dany wyrób piekarski lub ciastkarski będzie świeży, czy też jego termin trwałości zostanie sztucznie przedłużony, poprzez dodanie szczególnych środków konserwujących lub utrwalających trwałość wyrobu. Proces technologiczny wytwarzania ww. ciastek nie obejmuje żadnych metod przedłużania trwałości wyrobów. Dla utrzymania świeżości wyrobów Spółka zastosowała technologię wytwarzania, charakterystyczną dla wszystkich wyrobów Spółki. Wyroby Spółki należą do wyrobów świeżych i są w stanie tą świeżość zachowywać z uwagi na sterylne zapakowanie wyrobów w folie ochronne.

Ponadto z ważniejszych dodatków funkcjonalnych ciastka zawierają wyłącznie emulgatory oraz środki spulchniające oraz regulatory kwasowości. Składniki te spełniają ważne funkcje w procesie wytwarzania wyrobów Spółki, przykładowo przeciwdziałają czerstwieniu produktów. Jednak żaden z powyżej wymienionych składników nie stanowi środka sztucznie przedłużającego trwałość ciastek.

Wnioskodawca podkreśla, że okres przydatności do spożycia przedmiotowych ciastek jest determinowany właściwościami samych wyrobów, a nie dzięki dodanym środkom konserwującym, Spółka jest więc zdania, że ww. ciastka powinny być klasyfikowane jako świeże, ponieważ wyroby te są wytwarzane w sposób, który nie prowadzi do sztucznego przedłużenia ich trwałości, a tylko umożliwia im zachowanie świeżości.

Zgodnie z zasadą jednoznaczności grupowań, wynikającą z pkt 5.1.5. zasad metodycznych do PKWiU, zakresy poszczególnych grupowań pochodnych określonego grupowania macierzystego w żadnym przypadku nie mogą zachodzić na siebie, to znaczy nie może powstać sytuacja, w której określony produkt może być zaliczany do więcej niż jednego grupowania PKWiU.

Oznacza to, że zgodnie z przyjętymi przez Spółkę kryteriami surowcowymi i technologii wytworzenia, wyroby Spółki należy zaliczyć do wyrobów świeżych tym samym nie będzie ich można zaliczyć do wyrobów o przedłużonej trwałości. Skutkiem zaklasyfikowania przez Spółkę przedmiotowych ciastek do wyrobów spożywczych świeżych jest więc objęcie ich zakresem grupowania PKWiU 15.81.12-00.1 (wyroby ciastkarskie).

Nie bez znaczenia dla stanowiska Spółki ma również fakt, że na rynku znajdują się już podobne produkty sprzedawane z zastosowaniem obniżonej, 7% stawki podatku od towarów i usług. Zainteresowany załączył do wniosku pisma firm z informacją o zmianie klasyfikacji wyrobów oraz dowody zakupu ciastek tych producentów z wyszczególnioną stawką podatku VAT. Oznacza to, że wielu innych wytwórców klasyfikuje swoje wyroby, mimo stosunkowo długiego terminu ich przydatności do spożycia - jako wyroby ciastkarskie świeże.

Z uwagi na powyższe Spółka jest zdania, że ma prawo do stosowania stawki 7% przy sprzedaży ww. ciastek, zgodnie z art. 41 ust. 1 oraz pkt 25 załącznikiem nr 3 do ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast, przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, a obowiązek zaklasyfikowania do właściwego grupowania statystycznego towarów, spoczywa na Wnioskodawcy.

Zasadą jest, iż zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej - (Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11). W przypadku jakichkolwiek trudności w ustaleniu właściwego grupowania, można zwrócić się do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi (ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź).

Według art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7% w pozycji 25 wymieniono sklasyfikowane w grupowania PKWiU 15.81.1 - pieczywo, wyroby piekarskie i ciastkarskie, świeże.

Do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zaklasyfikowania określonych czynności do właściwych grupowań statystycznych obowiązany jest podatnik. Zgodnie z przepisem § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) dla celów podatku od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka jest producentem wielu rodzajów ciastek o różnych smakach. Wnioskodawca produkuje m.in. herbatniki z ciasta kruchego, które zakwalifikował do grupowania PKWiU 15.81.12-00.15.

Mając na uwadze przedstawione powyżej przepisy oraz opisane zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że jeżeli wyroby z ciasta kruchego zostały przez Wnioskodawcę prawidłowo zakwalifikowane do grupowania PKWiU 15.81.12-00.15, to ich sprzedaż opodatkowana będzie 7% stawką podatku, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, w związku z pozycją 25 załącznika nr 3 do ustawy.

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

Zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej usługi będącej przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Zainteresowanego.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.