ILPP1/443-138/08-2/HW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 kwietnia 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-138/08-2/HW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pan przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2008 r. (data wpływu 31 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 20 października 2006 r. Wnioskodawca nabył aktem notarialnym prawo wieczystego użytkowania niezabudowanych czterech działek, przylegających do siebie, o powierzchni 0,7592 ha i 1,4398 ha. Prawo własności w imieniu właściciela przeniósł syndyk masy upadłości. Nieruchomości te położone są na obszarze oznaczonym w aktualnym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolem U/p/3 - przeznaczenie podstawowe - tereny usługowe oraz tereny produkcyjne.

W ewidencji gruntów działki te oznaczone są jako tereny przemysłowe Ba.

Wnioskodawca dokonał zakupu celem budowy marketu. Jednak po zmianie sytuacji gospodarczej jak również ze względu na to, iż posiada inne tereny inwestycyjne zdecydował o budowie hotelu i restauracji zgodnie z kierunkiem prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z powyższym Podatnik jest zmuszony do sprzedaży gruntów nabytych od syndyka, aby mógł bezpiecznie rozpocząć inwestycje.

Transakcja zakupu przedmiotowych gruntów była opodatkowana podatkiem VAT. Wnioskodawca nie odliczył podatku naliczonego oraz nie dokonywał jego księgowań, gdyż zakup nie został dokonany dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotowa sprzedaż jest pierwszą i jedyną sprzedażą gruntów przez Podatnika.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze sprzedażą gruntów Wnioskodawca jest zobowiązany do odprowadzenia podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż gruntów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ale podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do przepisu art. 233 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) w granicach, określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu należącego do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków w użytkowanie wieczyste, użytkownik może korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. Przepis ten, a także następne przepisy k.c. (art. 234, art. 235 i art. 237), kształtujące uprawnienia użytkownika wieczystego na wzór uprawnień właściciela, jak również długi czas trwania użytkowania wieczystego (art. 236 § 1 i § 2 k.c.) przemawiają za uznaniem, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania tym gruntem jak właściciel.

Tak stanowi również uchwała składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 stycznia 2007 r. sygn. akt I FPS 1/06.

Biorąc pod uwagę, iż użytkowanie wieczyste daje użytkownikowi prawo do dysponowania rzeczą jak właściciel oraz uwzględniając fakt, że definicja towaru zawarta w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT obejmuje grunty, należy uznać, że zbycie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 cyt. ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei, stosownie do ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z ww. przepisów wynika, iż dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy dokonywana jest przez podatnika podatku od towarów i usług lub przez osobę fizyczną nie będącą podatnikiem tego podatku, jeżeli sprzedaży można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonego działania. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności lub zamiar powtarzalności.

Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, prowadzi on działalność w zakresie usług gastronomicznych i noclegowych i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli Wnioskodawca jest już podatnikiem podatku od towarów i usług, to wszystkie czynności, mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania tym podatkiem, będą podlegały opodatkowaniu.

Nie można zgodzić się z wyrażonym przez Wnioskodawcę poglądem, iż transakcja ta nie będzie miała związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jak wynika z przedstawionego przez Podatnika zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nie dokonał nabycia prawa użytkowania wieczystego gruntów na potrzeby osobiste, lecz zamierzał je wykorzystać do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT. Świadczy o tym fakt, iż prawo wieczystego użytkowania zakupił z zamiarem budowy marketu. W związku z tym, należy stwierdzić, iż w chwili zakupu Wnioskodawca miał zamiar wykorzystywania nieruchomości w sposób ciągły, zorganizowany, w celach zarobkowych.

Powyższe świadczy o zamiarze dokonywania w sposób częstotliwy i zorganizowany czynności o charakterze gospodarczym, pomimo iż opisana przez Wnioskodawcę dostawa ma być - w jego ocenie - czynnością jednorazową. Dostawy gruntu dokonuje podmiot mający już status podatnika podatku od towarów i usług, a to oznacza, iż - jak wskazano powyżej - wszystkie czynności objęte zakresem przedmiotowym opodatkowania będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Z przytoczonego wyżej przepisu jednoznacznie wynika, że kluczowym elementem pozwalającym stwierdzić, czy dostawa nieruchomości niezabudowanych może skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT jest określenie przeznaczenia gruntu.

Na podstawie wyżej wymienionych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, należy stwierdzić, że dostawa przedmiotowych gruntów jest czynnością, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i w konsekwencji nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych z dnia 9 września 2000 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl