ILPP1/443-135/13-2/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2013 r. (data wpływu 20 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W roku 2003 Wnioskodawca dostał pozwolenie na budowę budynku gospodarczo-mieszkalnego, gdzie na parterze były dwie hale o szerokości 5,70 m i długości 17 m, a na poddaszu dwa mieszkania które były tak samo długie jak dolne, ale węższe bo w skosach. Budynek, który Zainteresowany budował był przeznaczony - dół na działalność rolniczą, a poddasze na dwa mieszkania, które po wykończeniu miały być do dyspozycji dzieci Wnioskodawcy, których to z żoną ma troje.

Od roku 1980 Wnioskodawca razem ze stryjem prowadził gospodarstwo rolne, natomiast w roku 1985 stryj z powodu złego stanu zdrowia przekazał Mu gospodarstwo, a komisja lekarska przyznała stryjowi rentę chorobową. Stryj przekazał Zainteresowanemu gospodarstwo bez żadnych zabudowań gospodarczych, nie licząc rozpadającej się stodoły. Na budowę budynku gospodarczo-mieszkalnego Wnioskodawca odkładał każdą zarobioną złotówkę na roli, także budowa tego budynku była dla Zainteresowanego i rodziny dużym obciążeniem finansowym. Przy budowie budynku bardzo dużo prac budowlanych, jak i wykończeniowych Zainteresowany prowadził osobiście oraz przy pomocy rodziny.

Po wstąpieniu Polski do Unii Europejskiej działalność rolnicza prowadzona na areale 7,5 ha była na granicy opłacalności, ponieważ bardzo tanie produkty rolne, dotowane przez stare kraje Unii, zalały polski rynek.

Miejscowość B. znajduje się 2 km od budowanej w roku 2006 fabryki "C", z tego to też powodu B. i wszystkie wioski znajdujące się w pobliżu fabryki, stały się bardzo atrakcyjne i niemal codziennie ktoś chciał wynająć mieszkanie, kupić dom lub działkę budowlaną. Nagłe zainteresowanie Koreańczyków, przedstawicieli biur nieruchomości i osób prywatnych podsunęły Wnioskodawcy pomysł, że z powodu tak niskich cen płodów rolnych, nie będzie Go stać na wykończenie budynku gospodarczo-mieszkalnego, dlatego postanowił wykorzystać nagłe zainteresowanie i sprzedać cały budynek, a za uzyskane środki pieniężne wybudować dom czterorodzinny, który to po wykończeniu Zainteresowany miał zamiar przekazać trójce swoich dzieci. Gdy Wnioskodawca proponował sprzedaż całego budynku nikt nie był zainteresowany kupnem budynku w całości, natomiast bardzo chętnie kupiono by górne mieszkania i dolne hale po przerobieniu na mieszkania. Wtedy Wnioskodawca postanowił zmienić sposób użytkowania budynku z gospodarczo-mieszkalnego na mieszkalny czterorodzinny, co pociągnęło za sobą bardzo dużo problemów z załatwieniem formalności. Żeby zmienić sposób użytkowania budynku, musiał odrolnić działkę na której stoi dom, uzyskać zapewnienie dostawy prądu, wody i odbioru ścieków do każdego z mieszkań osobno. Zlecić architektom zrobienie projektu zamiennego z pomieszczeń gospodarczych na mieszkalne. Zrobić projekt instalacji na gaz, wodę, kanalizację, elektrykę i centralne ogrzewanie. Trzeba było wykonać podjazdy i miejsca parkingowe dla osób niepełnosprawnych. W tym miejscu należy zaznaczyć, że była to jesień 2006 r., budynek był w trakcie budowy z zewnątrz otynkowany, pokryty dachem i miał zamontowane okna. Wewnątrz natomiast były wykonane wylewki i na klatce schodowej wylane schody, nie było ścianek działowych ani żadnych instalacji wewnętrznych, a żeby sprzedać mieszkanie w budynku wielorodzinnym, budynek musi być doprowadzony do stanu, gdzie części wspólne, takie jak: klatka schodowa, parking, podjazdy, trawnik, ogrodzenie muszą być wykonane na gotowo, a poszczególne mieszkania musiały być otynkowane, wylane posadzki i wykonane wszystkie instalacje, wtedy nadzór budowlany robi odbiór budynku i wydaje pozwolenie na użytkowanie poszczególnych mieszkań. To oczywiście wiązało się z dużymi kosztami finansowymi, dlatego już w sierpniu 2007 r. Wnioskodawca wziął zadatek na poczet sprzedaży pierwszego mieszkania u notariusza, co pozwoliło Mu prowadzić prace wykończeniowe.

Wiosną w kwietniu 2007 r. Zainteresowany wystąpił do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu o interpretację z zapytaniem czy z zamiaru sprzedaży czterech mieszkań powstałych po przerobieniu budynku z gospodarczo-mieszkalnego na mieszkalny Wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek VAT. Zdaniem Zainteresowanego nie powinienem płacić tego podatku. Co postanowieniem z dnia 16 lipca 2007 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego podzielił Jego zdanie.

Jesienią roku 2007 Wnioskodawca dostał pozwolenie na budowę budynku wielorodzinnego o czterech mieszkaniach i przed zimą zostały wylane fundamenty i wykonano stan zerowy. W dniu dzisiejszym budynek z zewnątrz jest ocieplony, pomalowany, zamontowano stolarkę okienną i drzwi wejściowe, teren wyrównany i przygotowany pod zasiew trawy, chodniki i miejsca parkingowe są utwardzone, wewnątrz ma zamontowane instalacje: gazową, wodną, kanalizacyjną i elektryczną, jest otynkowany i ma wykonane posadzki. Budynek został zbudowany sposobem gospodarczym. Wiele prac Zainteresowany wykonuje sam i przy pomocy rodziny. Budynek jest budowany prawie 6 lat i na dzień dzisiejszy Wnioskodawca nie ma środków finansowych aby go wykończyć, ponieważ część środków finansowych ze sprzedaży mieszkań musiał przeznaczyć na przebudowę budynku z gospodarczo-mieszkalnego na mieszkalny. Z braku środków finansowych ma zamiar w nowo wybudowanym domu czterorodzinnym sprzedać jedno mieszkanie, a za uzyskane środki wykończyć (na gotowo) części wspólne i pozostałe trzy mieszkania, bo gotowe mieszkania bardzo przydały by się córkom. Najstarsza ma 25 lat i w tym roku we wrześniu bierze ślub, a druga w tym roku kończy studia i ma chłopaka z którym planują razem zamieszkać.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jak sprzeda jedno mieszkanie w budynku wielorodzinnym o czterech mieszkaniach, to będzie musiał od tej czynności zapłacić podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien On zapłacić podatku VAT, ponieważ ziemia na której zostały postawione budynki jest Jego własnością dłużej niż 5 lat. Zainteresowany jest właścicielem 28 lat. Budynek nie był budowany z zamiarem jego sprzedaży lecz po to, aby zaspokoić potrzeby mieszkaniowe (góra) i gospodarcze (dół) rodziny. Po trzech latach budowy i wyrzeczeń okazało się, że cały trud i wydane pieniądze na budowę budynku gospodarczo-mieszkalnego pójdą na marne, ponieważ dochód z prowadzonej działalności rolniczej był z roku na rok coraz niższy, licząc od dnia wejścia Polski do Unii Europejskiej. Budynek był w trakcie budowy, brakowało pieniędzy i wiary na dokończenie inwestycji, bo jaki jest sens inwestować w mury, gdzie w tamtym momencie było już wiadomo, że nikt nie utrzyma rodziny z małego 7,5 hektarowego gospodarstwa rolnego. Co było możliwe bez problemu przed wejściem Polski do Unii, ponieważ wspólna polityka rolna Unii Europejskiej preferuje gospodarstwa wielkoobszarowe, a na wsi gospodarstwa rolne mają wielkość do 15 ha. Przed wejściem do Unii prawie każdy rolnik ze wsi żył tylko z prowadzonego gospodarstwa rolnego, każdy hodował krowy, świnie i kury. Dzisiaj nikt ze wsi nie żyje z gospodarstwa, wszyscy gdzieś pracują i obsiewają pola tylko pszenicą i kukurydzą, a na całej wsi nie ma ani jednej krowy, świni czy też kury. I dzięki budowanej fabryce nagłe zainteresowanie nieruchomościami w okolicy skłoniło Wnioskodawcę do sprzedaży całego budynku, który wydawał się mało przydatny w gospodarstwie rolnym.

Tak, więc Zainteresowany nie szukał chętnych do kupna nieruchomości, lecz chętni przyszli sami. Jednakże z braku zainteresowania całością był zmuszony sprzedać po kawałku, bo na pojedyncze mieszkania było dużo chętnych. Budynek czterorodzinny budował prawie 6 lat i gdyby nie sytuacja rodzinna, tj. zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych moich córek, to nigdy nie pomyślałby o sprzedaży jednego z mieszkań, bo nigdy nie wiadomo kto kupi i jakim okaże się sąsiadem i współwłaścicielem #188; nieruchomości przyszły nabywca.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan sprawy, tj.:

Nie będzie zatem działalnością handlową wyprzedaż należących do majątku osobistego nieruchomości, które nie zostały wybudowane z zamiarem ich sprzedaży, lecz w celu zaspokojenia potrzeb swoich i rodziny. Skutkiem powyższego, sprzedaż nieruchomości należących do majątku osobistego zbywcy, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu cyt. art. 15 ust. 2.

Sprzedaż bowiem nawet kilkukrotna przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży nie ma charakteru handlowego podlegającego opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą art. 15 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zaznacza się, iż ww. art. 15 ust. 2 ustawy do dnia 31 marca 2013 r. brzmiał następująco: "Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych".

Tut. Organ nadmienia, iż definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług jest znacznie szersza niż definicja działalności gospodarczej uregulowana w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.), czy też w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.). W konsekwencji ocena określonych stanów na gruncie powołanych aktów prawnych może być odmienna.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L.347/1 z późn. zm.), "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

"Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 tej Dyrektywy, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar wykonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte lub wytworzone w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podkreślić także należy, iż w kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi bowiem wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Z treści wniosku wynika, iż od roku 1980 Wnioskodawca razem ze stryjem prowadził gospodarstwo rolne, natomiast w roku 1985 stryj z powodu złego stanu zdrowia przekazał Mu gospodarstwo. W roku 2003 Wnioskodawca dostał pozwolenie na budowę budynku gospodarczo-mieszkalnego, gdzie na parterze były dwie hale o szerokości 5,70 m i długości 17 m, a na poddaszu dwa mieszkania. Budynek, który Zainteresowany budował był przeznaczony - dół na działalność rolniczą, a poddasze na dwa mieszkania, które po wykończeniu miały być do dyspozycji dzieci Wnioskodawcy, których to z żoną ma troje. Na budowę budynku gospodarczo-mieszkalnego Wnioskodawca odkładał każdą zarobioną złotówkę na roli, także budowa tego budynku była dla Zainteresowanego i rodziny dużym obciążeniem finansowym.

Po wstąpieniu Polski do Unii Europejskiej działalność rolnicza prowadzona na areale 7,5 ha była na granicy opłacalności, ponieważ bardzo tanie produkty rolne, dotowane przez stare kraje Unii, zalały polski rynek.

Miejscowość B. znajduje się 2 km od budowanej w roku 2006 fabryki "C", z tego to też powodu B. i wszystkie wioski znajdujące się w pobliżu fabryki, stały się bardzo atrakcyjne i niemal codziennie ktoś chciał wynająć mieszkanie, kupić dom lub działkę budowlaną. Nagłe zainteresowanie Koreańczyków, przedstawicieli biur nieruchomości i osób prywatnych podsunęły Wnioskodawcy pomysł, że z powodu tak niskich cen płodów rolnych, nie będzie Go stać na wykończenie ww. budynku. Dlatego postanowił wykorzystać nagłe zainteresowanie i sprzedać cały budynek, a za uzyskane środki pieniężne wybudować dom czterorodzinny, który to po wykończeniu Zainteresowany miał zamiar przekazać trójce swoich dzieci. Gdy Wnioskodawca proponował sprzedaż całego budynku nikt nie był zainteresowany kupnem, natomiast bardzo chętnie kupiono by górne mieszkania i dolne hale po przerobieniu na mieszkania. Wtedy Wnioskodawca postanowił zmienić sposób użytkowania budynku z gospodarczo-mieszkalnego na mieszkalny czterorodzinny, co pociągnęło za sobą bardzo dużo problemów z załatwieniem formalności. Żeby zmienić sposób użytkowania budynku, musiał odrolnić działkę na której stoi dom, uzyskać zapewnienie dostawy prądu, wody i odbioru ścieków do każdego z mieszkań osobno. Zlecić architektom zrobienie projektu zamiennego z pomieszczeń gospodarczych na mieszkalne. Zrobić projekt instalacji na gaz, wodę, kanalizację, elektrykę i centralne ogrzewanie. Trzeba było wykonać podjazdy i miejsca parkingowe dla osób niepełnosprawnych. W tym miejscu należy zaznaczyć, że była to jesień 2006 r., budynek był w trakcie budowy z zewnątrz otynkowany, pokryty dachem i miał zamontowane okna. Wewnątrz natomiast były wykonane wylewki i na klatce schodowej wylane schody, nie było ścianek działowych ani żadnych instalacji wewnętrznych, a żeby sprzedać mieszkanie w budynku wielorodzinnym, budynek musi być doprowadzony do stanu, gdzie części wspólne, takie jak: klatka schodowa, parking, podjazdy, trawnik, ogrodzenie muszą być wykonane na gotowo, a poszczególne mieszkania musiały być otynkowane, wylane posadzki i wykonane wszystkie instalacje, wtedy nadzór budowlany robi odbiór budynku i wydaje pozwolenie na użytkowanie poszczególnych mieszkań. To oczywiście wiązało się z dużymi kosztami finansowymi, dlatego już w sierpniu 2007 r. Wnioskodawca wziął zadatek na poczet sprzedaży pierwszego mieszkania, co pozwoliło Mu prowadzić prace wykończeniowe.

Jesienią roku 2007 Wnioskodawca dostał pozwolenie na budowę kolejnego budynku wielorodzinnego o czterech mieszkaniach i przed zimą zostały wylane fundamenty i wykonano stan zerowy. W dniu dzisiejszym budynek z zewnątrz jest ocieplony, pomalowany, zamontowano stolarkę okienną i drzwi wejściowe, teren wyrównany i przygotowany pod zasiew trawy, chodniki i miejsca parkingowe są utwardzone, wewnątrz ma zamontowane instalacje: gazową, wodną, kanalizacyjną i elektryczną, jest otynkowany i ma wykonane posadzki. Budynek został zbudowany sposobem gospodarczym. Wiele prac Zainteresowany wykonuje sam i przy pomocy rodziny. Budynek jest budowany prawie 6 lat i na dzień dzisiejszy Wnioskodawca nie ma środków finansowych aby go wykończyć, ponieważ część środków finansowych ze sprzedaży mieszkań musiał przeznaczyć na przebudowę budynku z gospodarczo-mieszkalnego na mieszkalny. Z braku środków finansowych ma zamiar w nowo wybudowanym domu czterorodzinnym sprzedać jedno mieszkanie, a za uzyskane środki wykończyć części wspólne i pozostałe trzy mieszkania, bo gotowe mieszkania bardzo przydały by się córkom.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Uwzględniając powołane przepisy prawa oraz powyższy opis sprawy wskazać należy, iż Zainteresowany planując transakcję dostawy lokalu mieszkalnego, dokona sprzedaży zachowując się jak podatnik podatku od towarów i usług (w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy), a czynność ta będzie nosiła znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Przedstawione we wniosku okoliczności wskazują na to, że aktywność Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia przedmiotowego mieszkania będzie porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Powyższe wynika z faktu, iż Wnioskodawcy przy budowie budynku gospodarczo-mieszkalnego nie przyświecał cel związany z wykorzystaniem ww. nieruchomości tylko i wyłącznie na potrzeby osobiste (własne), bowiem - jak wskazał Zainteresowany - część przedmiotowego budynku miała służyć prowadzeniu działalności rolniczej. Wnioskować zatem należy, że budynek gospodarczo-mieszkalny budowano z zamiarem prowadzenia działalności gospodarczej, tj. działalności rolniczej.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca nie dokonał transakcji sprzedaży wybudowanego budynku w stanie w jakim go pobudował, tj. budynku gospodarczo-mieszkalnego, lecz celem osiągnięcia znacznie większych korzyści finansowych, dokonał zmiany jego przeznaczenia przekształcając w całości na budynek mieszkalny. Wiązało się to z dużymi kosztami finansowymi, jednak Wnioskodawca (mimo ograniczonych środków finansowych) podjął się działań mających na celu zgromadzenie nowej dokumentacji, a także przebudowanie i wykończenie całego budynku, jak i każdego lokalu mieszkalnego z osobna. W związku z powyższym należy stwierdzić, iż Zainteresowany ponosząc dodatkowe wydatki na ww. budynek był świadomy, iż w przyszłości odzyska poniesione nakłady oraz osiągnie zysk ze sprzedaży - gdyż jak wskazał w opisie sprawy ze względu na budowę fabryki, wszelkie nieruchomości, tj. mieszkania, domy, czy działki budowlane cieszyły się bardzo dużym powodzeniem.

Powyższe dowodzi, iż rozpoczęcie budowy przedmiotowego budynku z zamiarem wykorzystania go w działalności rolniczej, następnie zmiana jego sposobu użytkowania z gospodarczo-mieszkalnego na mieszkalny oraz podjęcie przez Zainteresowanego czynności zmierzających do jego sprzedaży, dowodzi, iż rozporządzał On swoim majątkiem w celu osiągnięcia zysku. W takiej sytuacji dostawa lokali mieszkalnych kwalifikuje te czynności jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych.

Z opisu sprawy można również wywnioskować, iż transakcja sprzedaży przez Zainteresowanego lokali mieszkalnych, uzyskanych z przekształconego budynku gospodarczo-mieszkalnego, miała miejsce w roku 2007, także w roku 2007 wystąpił On o pozwolenie na budowę kolejnej nieruchomości mieszkaniowej, którą to inwestycję też w tym roku rozpoczął. Powyższe zatem jednoznacznie dowodzi, iż postępowanie i przyjęte działania przez Zainteresowanego miały charakter przemyślany i ukierunkowany na osiągnięcie jak największych korzyści majątkowych.

Skutkiem powyższego w zakresie przedmiotowej dostawy lokalu mieszkalnego Zainteresowany spełni przesłanki określone w art. 15 ust. 1 ustawy, stanowiące podstawę do uznania Go za podatnika podatku VAT, a planowana sprzedaż ww. lokalu wypełni przesłankę "odpłatnej dostawy towarów", o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, czyli zostanie uznana za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Wobec tego ww. czynność sprzedaży dokonana będzie w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę samodzielnej działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Reasumując, z uwagi na fakt, że planowana przez Wnioskodawcę dostawa wskazanego we wniosku lokalu mieszkalnego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to zbycie przedmiotowego lokalu będzie skutkowało koniecznością uiszczenia podatku VAT z zastosowaniem właściwej stawki.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności wskazania prawidłowej stawki podatku VAT dla sprzedaży przedmiotowego lokalu.

Ponadto, wskazuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży lokalu mieszkalnego. Natomiast, w kwestii dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.