ILPP1/443-135/10-4/AI

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2010 r. (data wpływu 8 lutego 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 kwietnia 2010 r. (data wpływu 12 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT otrzymanych środków na podjęcie działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 8 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT otrzymanych środków na podjęcie działalności gospodarczej. Powyższy wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 kwietnia 2010 r. o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego oraz o dodatkową opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą sklasyfikowaną wg PKD 4771Z - sprzedaż detaliczna odzieży prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach. Na podstawie zawartej umowy, Zainteresowana jako osoba bezrobotna, otrzymała z Powiatowego Urzędu Pracy środki na podjęcie działalności gospodarczej w ramach programu "Wspieranie rozwoju małej i średniej przedsiębiorczości" zgodnie z przepisami:

* ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 z późn. zm.),

* rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17 kwietnia 2009 r. w sprawie dokonywania refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego oraz przyznawania bezrobotnemu środków na podjęcie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 62, poz. 512 z późn. zm.).

Przyznane środki zostały przeznaczone na opłatę czynszu, zakup wyposażenia, zakup środków trwałych w tym zakup kasy rejestrującej. Kasa rejestrująca została zainstalowana dobrowolnie w dniu rozpoczęcia działalności. Otrzymane środki (wg wartości brutto wydatków) stanowią pomoc de minimis w rozumieniu przepisów rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE I 379 z 28 grudnia 2006 r., str. 5).

Z pisma z dnia 6 kwietnia 2010 r., stanowiącego uzupełnienie do wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Otrzymane środki nie mają wpływu na cenę świadczonych usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymane środki podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawczyni, otrzymane środki nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przepisy art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) określają, że obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty mające bezpośredni wpływ na cenę dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Środki, które otrzymała Zainteresowana na podjęcie działalności gospodarczej nie mają bezpośredniego wpływu na cenę towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podstawą opodatkowania, stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy, jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze, o czym stanowi art. 29 ust. 2 ustawy.

Dla określenia, czy dane dotacje są, czy też nie są opodatkowane, istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, wskazujące cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, iż w sytuacji, gdy podatnik w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia usług. Kryterium uznania dotacji za zwiększającą obrót stanowi zatem stwierdzenie, iż dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. w efekcie obrót zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni mają wpływ na cenę (kwotę należną). Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu tym podatkiem, służące pokryciu ogólnych kosztów działalności podatnika nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 ustawy, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży detalicznej odzieży w wyspecjalizowanych sklepach. Na podstawie zawartej umowy Zainteresowana jako osoba bezrobotna otrzymała z Powiatowego Urzędu Pracy środki na podjęcie działalności gospodarczej w ramach programu "Wspieranie rozwoju małej i średniej przedsiębiorczości". Przyznane środki zostały przeznaczone na opłatę czynszu, zakup wyposażenia, zakup środków trwałych w tym zakup kasy rejestrującej. Otrzymane środki (wg wartości brutto wydatków) stanowią pomoc de minimis. Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Otrzymane środki nie mają wpływu na cenę świadczonych usług.

Odnosząc zatem opis stanu faktycznego do powołanych regulacji prawnych stwierdzić należy, iż otrzymane środki mające charakter ogólny, nie są przyznane jako dopłata do ceny usługi, a co za tym idzie, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie zawierają się bowiem w ustawowej definicji obrotu, będącego podstawą opodatkowania, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

Reasumując, otrzymane środki na podjęcie działalności gospodarczej w ramach programu "Wspieranie rozwoju małej i średniej przedsiębiorczości" nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT otrzymanych środków na podjęcie działalności gospodarczej. Natomiast, kwestia dotycząca stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług finansowanych ww. środkami,

* prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu kasy rejestrującej

została rozstrzygnięta w interpretacjach nr: ILPP1/443-135/10-5/AI oraz ILPP1/443-135/10-6/AI w dniu 30 kwietnia 2010 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.