ILPP1/443-133/10-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2010 r. (data wpływu 8 lutego 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 kwietnia 2010 r. (data wpływu 15 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek budowlanych - jest prawidłowe.

W dniu 8 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek budowlanych. Dnia 15 kwietnia 2010 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W roku 1991 Wnioskodawczyni wraz z siostrzenicą otrzymała od matki - w formie darowizny - grunt rolny o powierzchni 0,98 ha, po połowie dla ww. osób. w międzyczasie Urząd Gminy zmienił w planie zagospodarowania przestrzennego wspomniany grunt z rolnego na grunt przeznaczony pod zabudowę jednorodzinną. w roku 2009 miało miejsce zniesienie współwłasności oraz przekształcenie działki na dziewięć mniejszych, z czego jedna jest przeznaczona na drogę.

W ten sposób Wnioskodawczyni stała się właścicielką czterech działek oraz piątej w połowie jako droga. w dniu 28 stycznia 2010 r. Zainteresowana sprzedała jedną działkę osobie fizycznej. Wnioskodawczyni nie jest rolnikiem i nie prowadzi działalności gospodarczej, Zainteresowana zamierza przeznaczyć środki otrzymane ze sprzedaży na remont i modernizację własnego domu i jego otoczenia oraz uzupełnienie dochodów.

Dnia 15 kwietnia 2010 r. Zainteresowana uzupełniła stan faktyczny sprawy wskazując, iż nie wykorzystuje i nie wykorzystywała przedmiotowej nieruchomości w działalności gospodarczej lub rolniczej. Wnioskodawczyni nigdy nie była i nie jest rolnikiem ryczałtowym. Ponadto nie użyczała i nie użycza przedmiotowej nieruchomości oraz nie sprzedawała w przeszłości innych działek. w okresie od roku 1991 do dnia złożenia uzupełnienia do wniosku, tj. do 11 kwietnia 2010 r. wspomniany grunt był wykorzystywany przez Wnioskodawczynię w znikomym areale do uprawy warzyw na potrzeby własne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowana winna zapłacić podatek VAT od sprzedanej działki i czy musiałaby go zapłacić od następnych sprzedanych działek w przyszłości.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie jest zobowiązana do zapłaty podatku VAT od sprzedanej działki, co potwierdziła konsultacja z pracownikiem Urzędu Skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), nazywanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni wraz z siostrzenicą otrzymała od matki w formie darowizny grunt rolny o powierzchni 0,98 ha. Później miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przeznaczył przedmiotowy grunt pod zabudowę jednorodzinną. w roku 2009 Zainteresowana dokonała zniesienia współwłasności gruntu na skutek czego uzyskała na własność w całości cztery działki oraz połowę piątej przeznaczonej na drogę. w konsekwencji dnia 28 stycznia 2010 r. Zainteresowana sprzedała jedną działkę. Wnioskodawczyni nie była i nie jest rolnikiem ryczałtowym oraz nie wykorzystywała nieruchomości w działalności gospodarczej lub rolniczej. Ponadto, nie użyczała gruntów osobom trzecim oraz nie sprzedawała w przeszłości innych działek. Grunt częściowo wykorzystywany był do uprawy warzyw jedynie na potrzeby własne.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz stan faktyczny sprawy wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie brak przesłanek pozwalających uznać, że dokonująca dostawy opisanych działek Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika. Zainteresowana nie wykorzystywała nieruchomości w działalności gospodarczej oraz rolniczej a także nie użyczała gruntu osobom trzecim. Uwzględniając ponadto fakt otrzymania gruntu w drodze darowizny oraz 19 letni okres posiadania stwierdzić należy, iż nic nie wskazuje na to aby nabyciu nieruchomości towarzyszył zamiar jej późniejszego zbycia oraz wykorzystywania w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem Zainteresowana sprzedając jedną działkę gruntu oraz zbywając pozostałe wydzielone nieruchomości korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawczynię cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a dostawę działek cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Reasumując, Wnioskodawczyni w związku z dokonaną w styczniu 2010 r. sprzedażą działki oraz w związku z planowaną dostawą pozostałych działek nie jest zobowiązana do zapłaty podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.