ILPP1/443-132/07-2/MT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani A. K., przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2007 r. (data wpływu 17 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w roku 2001 otrzymał umową darowizny działkę rolną od matki i braci o powierzchni 1,33 ha w celu dalszego prowadzenia gospodarstwa rolnego. W roku 2005 Wnioskodawca zaprzestał działalności rolniczej na wyżej wymienionej działce, ponieważ grunt ma kategorię V i jako taki nie dawał korzystnych plonów (nakłady na uprawę przewyższały zysk). W maju 2006 r. Wnioskodawca złożył wniosek do Wójta Gminy w C. o ustalenie warunków zabudowy na wyżej wymienionej działce oraz o podział działki na 10 części, w tym 9 przeznaczonych pod zabudowę jednorodzinną, 1 pod drogę wewnętrzną. We wrześniu 2006 r. Wnioskodawca ponownie złożył wniosek do Wójta Gminy w C. o zmianę decyzji o warunkach zabudowy oraz o podział działki na 14 mniejszych działek o powierzchni od 700 do 1000 m², w tym 13 działek przeznaczonych pod zabudowę jednorodzinną. Posiadany przez Wnioskodawcę grunt nadal pozostaje gruntem rolnym.

Wydzielone działki nie są uzbrojone, do nieruchomości nie zostały doprowadzone żadne media. Aktualnie sytuacja finansowa Wnioskodawcy zmusza go do sprzedaży działek, na które posiada nabywców. Sprzedaż nastąpi w krótkim terminie, ponieważ Wnioskodawca pilnie potrzebuje środków finansowych.

Pozyskane środki ze sprzedaży działek Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na potrzeby własne i rodziny.

Wnioskodawca nadal zajmuje się uprawą ziemi, jest rolnikiem opłacającym ubezpieczenie KRUS. Uprawia, wraz z małżonkiem, 1,9 ha ziemi (klasa IV), które dzierżawi od Agencji Rolnej. Dodatkowo prowadzi działalność gospodarczą - sprzedaż detaliczna odzieży. Nie jest podatnikiem podatku VAT.

Posiadane nieruchomości gruntowe stanowią majątek osobisty Wnioskodawcy, odrębny od prowadzonej działalności.

Ponadto Wnioskodawca nie jest właścicielem żadnych innych gruntów rolnych, ani budowlanych lub pod zabudowę.

Zamiar Wnioskodawcy sprzedaży opisanych powyżej działek pojawił się dopiero po podziale geodezyjnym jednej nieruchomości rolnej na kilka mniejszych, nie zaś w momencie ich nabycia w roku 2001. Przez cały okres, od chwili nabycia, grunt był wykorzystywany do działalności rolniczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek przeznaczonych pod zabudowę jednorodzinną, wyodrębnionych z podzielonego gruntu rolnego, stanowiącego majątek osobisty Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, korzysta ze zwolnienia w podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w wyżej opisanym przypadku nie ma zastosowania art. 15. ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w świetle którego opodatkowana jest nawet czynność jednorazowa, ale wskazująca na zamiar wykonania jej w sposób częstotliwy, ponieważ Wnioskodawca nie ma zamiaru zajmować się sprzedażą nieruchomości w sposób profesjonalny, ani prowadzić działalności gospodarczej. Sprzedaż działek w wyżej opisanym stanie faktycznym, przy uwzględnieniu sposobu ich nabycia z zamiarem prowadzenia działalności rolniczej, jednoznacznie wskazują, iż uzyskany przychód ze sprzedaży nie może być traktowany jako przychód z działalności gospodarczej, a tym samym nie powstaje obowiązek podatkowy z tytułu podatku od towarów i usług.

Sprzedaż wydzielonych części gruntu rolnego z przeznaczeniem pod zabudowę jednorodzinną w przedmiotowym przypadku jest czynnością zwolnioną od opodatkowania podatkiem VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zbieżne ze stanowiskiem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, który w orzeczeniu z dnia 4 października 1994 r. (C-291/92) stwierdza, że jeżeli sprzedawca jest podatnikiem dokonującym zbycia majątku, którego część zarezerwował na cele osobiste, to w odniesieniu do tej części nie występuje jako podatnik VAT. NSA, w wyroku z 4 kwietnia 2007 r. (IFSK 603/06, uchylającym wyrok WSA w Olsztynie z 6 kwietnia 2006 r., I SA/01112/06/NSA), podkreślił, że opodatkowanie sprzedaży działek wydzielonych w celu zabudowy, może nastąpić, jeżeli grunt został nabyty z takim zamiarem, a nie wtedy, gdy zamiar sprzedaży pojawi się w chwili dokonywania podziału geodezyjnego. Dodatkowo Wnioskodawca nadmienia, że jego stanowisko jest zbieżne ze stanowiskiem Urzędu Skarbowego w Mielcu US.VI 443/49/04 z dnia 27 września 2007 r. oraz Izby Skarbowej w Poznaniu PP/005w-893/04/MB z dnia 29 października 2004 r.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdza się, co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6).

Artykuł 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 cytowanej ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca, jako rolnik zamierza dokonać sprzedaży działek wydzielonych z gruntów służących wcześniej w działalności rolniczej.

Biorąc pod uwagę definicję działalności gospodarczej - art. 15 ust. 2 - należy uznać, iż zamierzone transakcje mają związek z działalnością gospodarczą, bowiem rolnik ryczałtowy, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jednakże na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy korzysta tylko ze zwolnienia od podatku w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu.

Także zakres i skala planowanego przedsięwzięcia (planowana sprzedaż kilkunastu działek) oraz podjęte przez sprzedawcę działania (wydzielenie przed sprzedażą działek z gruntu rolnego) wskazują na zamiar dokonywania sprzedaży w sposób częstotliwy, a więc w okolicznościach przesądzających o prowadzeniu działalności gospodarczej.

Zaznaczyć przy tym należy, że o kwestii częstotliwości wykonywanej czynności nie decyduje czasookres jej wykonywania (tydzień, miesiąc, rok), ani też ilość dokonanych transakcji, tylko fakt powtarzalności określonej czynności.

Dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu stawką podatku 22%. Podatnik dokonujący dostawy przedmiotowych gruntów nie może skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Podkreślić ponadto należy, iż zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) cytowanej ustawy, zwolnienia od podatku, wskazanego w ust. 1 i ust. 9 tego artykułu, nie stosuje się do podmiotów dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę. Oznacza to, że w przypadku, gdy Wnioskodawca dokona sprzedaży terenów budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę, zobowiązany będzie do opodatkowania tych transakcji, także wtedy, gdy osiągnięty obrót z tego tytułu nie przekroczy równowartości 10.000 euro (w 2007 r. kwoty 39.700 zł).

Reasumując, zamierzona przez rolnika sprzedaż gruntów, nabytych na podstawie umowy darowizny, służących uprzednio działalności rolniczej, jest czynnością podlegającą uregulowaniom zawartym w ustawie o podatku od towarów i usług i jako taka, podlegać będzie opodatkowaniu ww. podatkiem.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64 - 100 Leszno.