ILPP1/443-1295/11-4/KG - Stawka podatku VAT dla usług polegających na organizacji koncertów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Fundacji reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2011 r. (data wpływu do: Urzędu Skarbowego 27 września 2011 r., Biura KIP w Lesznie 5 października 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 grudnia 2011 r. (data wpływu 29 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony o pełnomocnictwo do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o interpretację indywidualną dla osoby podpisanej pod wnioskiem.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - Fundacja jest osobą prawną, będącą jednocześnie organizacją pozarządową. Fundacja - na zasadzie § 5 swojego statutu - realizuje cele publiczne w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 16 ustawy z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536) podejmując działania służące rozwojowi kultury muzycznej.

Fundacja sprawuje doniosłą rolę w zakresie kultury i sztuki, m.in. poprzez promocję artystów i kompozytorów polskich.

Fundacja w ramach swojej statutowej działalności organizuje koncerty polskich artystów muzyków zarówno w kraju, jaki za granicą. Zgodnie ze statutem Fundacja może prowadzić działalność gospodarczą, w tym sprzedaż biletów na koncerty, jednakże dochód z tej działalności jest zgodnie ze statutem przeznaczany wyłącznie na działalność statutową. Fundacja jest zarejestrowana jako płatnik VAT i sporadyczną sprzedaż biletów na koncerty opodatkowuje stosowną stawką podatku VAT.

Fundacja prowadziła dotąd działalność pożytku publicznego, zarówno w formie odpłatnej jak nieodpłatnej, polegającą na organizowaniu koncertów muzyki klasycznej. W ostatnich pięciu latach Fundacja otrzymała wielokrotnie dotacje z Programów Operacyjnych Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w priorytetach: (...). Fundacja otrzymała również wielokrotnie dotacje z Samorządu Województwa oraz od Miasta w ramach otwartych konkursów ofert na realizację zadań publicznych w dziedzinie kultury. Otrzymywane przez Fundację dotacje przeznaczone zostały w całości na działalność statutową Fundacji - a co za tym idzie - na działalność-pożytku publicznego.

Fundacja zamierza nadal organizować koncerty.

Do dnia 31 grudnia 2010 r., a mianowicie przed wejściem w życie nowelizacji ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) tzw. usługi związane z kulturą sklasyfikowane w załączniku nr 4, o którym była mowa w art. 43 ust. 1 pkt 1 - były zwolnione od podatku VAT.

Do 31 grudnia 2010 r. Fundacja na tej podstawie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT. Art. 43 ust. 1 pkt 1 został jednak uchylony przez art. 1 pkt 8 ustawy z 29 października 2010 r. o zmianie ustawy u podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Jednocześnie, ustawa nowelizująca w art. 1 pkt 8 lit. a) tiret trzecie, w art. 43 ust. 1 dodała pkt 33 lit. a):

Przepis ten stanowi, że zwalnia się od podatku "usługi kulturalne świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną". Fundacja nie jest tzw. "instytucją kultury" w rozumieniu ustawy 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123), zwanej dalej ustawą, gdyż jej organizatorem w rozumieniu art. 8 i art. 9 ustawy nie jest ani organem administracji rządowej, ani jednostką samorządu terytorialnego.

Fundacją kieruje Zarząd powołany przez fundatorów, a nadzór nad nią sprawuje Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Logiczną konsekwencją powyższego jest, iż Fundacja nie jest wpisana do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy.

W tym miejscu należy rozgraniczyć pojęcie "instytucji kultury" - stypizowane w art. 8 oraz art. 9 omawianej wyżej ustawy, od pojęcia "instytucji o charakterze kulturalnym", o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

Skoro ustawodawca - dokonując nowelizacji w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o VAT - wprowadził do obiegu prawnego pojęcie "instytucji o charakterze kulturalnym", aniżeli pojęcie "instytucji kultury" wynikające z art. 8, 9 i 13 ustawy, oznacza to, że zamiarem ustawodawcy było nadanie tym pojęciom odmiennego znaczenia.

Z zestawienia obydwu tych pojęć wynika, iż pojęcie "instytucji o charakterze kulturalnym" jest pojęciem szerszym, aniżeli pojęcie "instytucji kultury". Z literalnej wykładni ww. pojęć wynika, że desygnatami pojęcia "instytucji o charakterze kulturalnym" nie są wyłącznie "instytucje kultury" w rozumieniu ustawy, ale również inne podmioty o charakterze kulturalnym, które - tak jak Fundacja - prowadzą działalność społecznie użyteczną o charakterze kulturalnym. Gdyby zamiarem ustawodawcy było zwolnienie od podatku VAT wyłącznie instytucji utworzonych na mocy ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, to wówczas art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o VAT brzmiałby "zwalnia się z podatku VAT instytucje kultury (...)".

W tym miejscu należy odwołać się do art. 3 ust. 1 w zw. z art. 4 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536), które stanowią podstawę uznania Fundacji za instytucję o charakterze kulturalnym, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o VAT. Fundacja prowadzi bowiem działalność społecznie użyteczną, nie działa w celu osiągnięcia zysku, zaś do jej zadań należy prowadzenie działalności o charakterze kulturalnym, wspieranie sztuki, promocja polskich artystów i kompozytorów, ochrona dóbr kultury i dziedzictwa narodowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy świadczone przez Fundację usługi kulturalne - organizacja koncertów - stypizowane niegdyś w PKWiU pod numerem 92, po wejściu w życie przepisów ustawy z 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług - są na zasadzie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) oraz art. 43 ust. 17-19 ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnione w całości od podatku od towarów i usług, czy też - na obowiązującym obecnie gruncie prawnym - usługi kulturalne, o których mowa powyżej - objęte będą podstawową stawką podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, Fundacja jest zwolniona z obowiązku zapłaty podatku VAT od usług kulturalnych - organizacji koncertów na zasadzie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) i art. 43 ust. 17 - 19 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż spełnia ona przesłanki "instytucji o charakterze kulturalnym", o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy, zaś dochody ze świadczonych usług - organizacji koncertów są w całości przeznaczane na kontynuację świadczonych usług. Celem usług o charakterze kulturalnym, które świadczy i zamierza świadczyć Fundacja nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez Fundację (podatnika) poprzez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Usługi kulturalne polegające na organizowaniu koncertów są ściśle związane z działalnością statutową Fundacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 5a ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 11 wymieniał jako zwolnione usługi związane z kulturą, w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielanie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania (...) (ex 92) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 2006.347.1 z późn. zm.).

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy, stanowi, że stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

Natomiast na podstawie art. 132 ust. 1 lit. n) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od towarów i usług (Dz. Urz. UE. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.) państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawę towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Wynika zatem z tego, że ustawodawca europejski dał państwom członkowskim możliwość określenia, które podmioty niebędące podmiotami prawa publicznego, świadczące usługi kulturalne, będą mogły korzystać ze zwolnienia z VAT.

Polski ustawodawca zwalnia od podatku usługi kulturalne m.in. świadczone przez grupę podmiotów, określoną w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a).

Jednocześnie zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a), nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Z kolei art. 43 ust. 17a ustawy stanowi, iż zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a), mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

W świetle ust. 18 wskazanego wyżej artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a), stosuje się, pod warunkiem, że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Stosownie do art. 43 ust. 19 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

W analizowanej sprawie zwrócić uwagę należy na cel zwolnień przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT. Brzmienie tego przepisu wskazuje, że ze zwolnienia od podatku korzystać mogą usługi kulturalne oraz dostawa towarów ściśle z tymi usługami związana. Jednakże, usługi te - aby mogły korzystać ze zwolnienia - świadczone muszą być przez specyficzne podmioty. Polski prawodawca określił te podmioty, wymieniając je w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, jako: podmioty prawa publicznego; podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym; wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej; indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Jak wynika z wyżej przytoczonego art. 43 ust. 1 pkt 33, zwalnia się od podatku usługi kulturalne (...). Ustawa o podatku od towarów i usług nie podaje definicji pojęcia "usług kulturalnych". Jego znaczenie należy zatem ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem, zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu "usługi kulturalne" w języku potocznym, możemy stwierdzić, iż pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Natomiast kultura to całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności.

W sytuacji, gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgnięcie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, np. ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. W myśl art. 3 ust. 2 ww ustawy, działalność kulturalna określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów.

Reasumując, za usługi kulturalne możemy uznać usługi nie wchodzące w zakres działalności gospodarczej w rozumieniu innych przepisów, polegające na upowszechnianiu i ochronie kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki.

Polski ustawodawca zwalnia od podatku m.in. usługi kulturalne oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, świadczone przez grupę podmiotów, określoną w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) i b) ustawy. Warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest zatem spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być:

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest osobą prawną, będącą jednocześnie organizacją pozarządową. Zgodnie § 5 swojego statutu, Fundacja realizuje cele publiczne w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 16 ustawy z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie podejmując działania służące rozwojowi kultury muzycznej. Fundacja sprawuje doniosłą rolę w zakresie kultury i sztuki, m.in. poprzez promocję artystów i kompozytorów polskich. W ramach swojej statutowej działalności Fundacja organizuje koncerty polskich artystów muzyków zarówno w kraju, jaki za granicą. Zgodnie ze statutem Fundacja może prowadzić działalność gospodarczą, w tym sprzedaż biletów na koncerty, jednakże dochód z tej działalności jest zgodnie ze statutem przeznaczany wyłącznie na działalność statutową. Fundacja jest zarejestrowana jako płatnik VAT i sporadyczną sprzedaż biletów na koncerty opodatkowuje stosowną stawką podatku VAT.

Fundacja prowadziła dotąd działalność pożytku publicznego, zarówno w formie odpłatnej jak nieodpłatnej, polegającą na organizowaniu koncertów muzyki klasycznej. W ostatnich pięciu latach Fundacja otrzymała wielokrotnie dotacje z Programów Operacyjnych Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w priorytetach: (...). Fundacja otrzymała również wielokrotnie dotacje z Samorządu Województwa oraz od Miasta w ramach otwartych konkursów ofert na realizację zadań publicznych w dziedzinie kultury. Otrzymywane przez Fundację dotacje przeznaczone zostały w całości na działalność statutową Fundacji, a co za tym idzie na działalność pożytku publicznego. Fundacja zamierza nadal organizować koncerty.

Do 31 grudnia 2010 r. Fundacja korzystała ze zwolnienia od podatku VAT. Fundacją kieruje Zarząd powołany przez fundatorów, a nadzór nad nią sprawuje Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Logiczną konsekwencją powyższego jest, iż Fundacja nie jest wpisana do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy. Fundacja prowadzi działalność społecznie użyteczną o charakterze kulturalnym. Przepis art. 3 ust. 1 w zw. z art. 4 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (tekst jedn. z 2010 r. Dz. U. Nr 234 poz. 1536) stanowi podstawę uznania Fundacji za instytucję o charakterze kulturalnym, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o VAT. Fundacja prowadzi bowiem działalność społecznie użyteczną, nie działa w celu osiągnięcia zysku, zaś do jej zadań należy prowadzenie działalności o charakterze kulturalnym, wspieranie sztuki, promocja polskich artystów i kompozytorów ochrona dóbr kultury i dziedzictwa narodowego.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego w kontekście przedstawionych okoliczności sprawy wskazać należy, iż świadczone przez Fundację usługi (organizacja koncertów) nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT. Wnioskodawca nie jest bowiem podmiotem zidentyfikowanym w ww. przepisie. Fundacja nie może być uznana za podmiot prawa publicznego, jak wynika bowiem z opisu stanu faktycznego Wnioskodawca nie jest podmiotem wpisanym do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Zgodnie z art. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury. Fundacja nie stanowi żadnej z wymienionych wyżej form organizacyjnych. Należy przy tym zauważyć, że przepis art. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (tekst jedn. Dz. U. z 1991 r. Nr 46, poz. 203 z późn. zm.) stanowi, że fundacja może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, w szczególności takich, jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna, ochrona środowiska oraz opieka nad zabytkami. Przepis ten wyznacza zatem cele, dla realizacji których może być powołana fundacja, nie określa natomiast, że fundacja jest instytucją o charakterze kulturalnym.

Wnioskodawca nie jest również podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym. Sam fakt prowadzenia działalności w sferze zadań publicznych, określonych w ustawie o organizacji pożytku publicznego, która to sfera obejmuje m.in. zadania w zakresie kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego, nie przesądza o uznaniu danego podmiotu za instytucję o charakterze kulturalnym. Instytucjami takimi są niewątpliwie państwowe i samorządowe instytucje kultury określone w art. 8 i art. 9 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz podmioty, które na podstawie innych przepisów prawa uznawane są za instytucje i świadczą usługi kulturalne na warunkach określonych w tych przepisach. Wnioskodawca nie spełnia zatem przesłanek podmiotowych do zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy. Zainteresowany nie spełnia również przesłanki podmiotowej, określonej w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT, odnoszącej się do usługodawcy będącego indywidualnym twórcą lub artystą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Reasumując, opisane we wniosku usługi świadczone przez Fundację polegające na organizacji koncertów nie spełniają przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, zatem podlegają opodatkowaniu podstawową stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.