ILPP1/443-1288/11-4/MS - Dostawa działek budowlanych a opodatkowanie VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2011 r. (data wpływu 3 października 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 grudnia 2011 r. (data wpływu 9 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek - jest prawidłowe.

W dniu 3 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 7 grudnia 2011 r. o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem kilku nieruchomości, które z wyjątkiem jednej, nigdy nie były związane z prowadzoną przez Zainteresowanego działalnością gospodarczą. Od dnia 1 stycznia 2004 r. do dnia 31 stycznia 2010 r. Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą zgodnie z ustawą z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, której przedmiotem był wynajem nieruchomości na własny rachunek W ramach tej działalności Zainteresowany wynajmował nieruchomość stanowiącą majątek przedsiębiorstwa prowadzonego przez Wnioskodawcę. Po zaprzestaniu wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy - Prawo działalności gospodarczej, Wnioskodawca nadal wynajmuje tę nieruchomość. Usługa najmu nieruchomości niemieszkalnej stanowi sprzedaż opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, dlatego Zainteresowany był i jest czynnym podatnikiem VAT.

W kwietniu 2006 r. Wnioskodawca zakupił działkę budowlaną o powierzchni 2.285 m ² z zamiarem wybudowania na niej domu dla siebie lub syna. Działka ta nigdy nie stanowiła majątku przedsiębiorstwa prowadzonego przez Zainteresowanego, ani nie była wykorzystywana w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. We wrześniu 2009 r. Zainteresowany dokonał jej podziału geodezyjnego na cztery mniejsze działki o powierzchni ok. 570 m ² każda. Obecnie Wnioskodawca nosi się z zamiarem zbycia tak powstałych 4 działek poprzez:

W piśmie z dnia 7 grudnia 2011 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż:

Dodatkowo Wnioskodawca wyjaśnił, że grunty orne wymienione w podpunktach od 1) do 3):

Na 4 działki - będące przedmiotem planowanej sprzedaży - nie zostały i zdaniem Zainteresowanego nie zostaną wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, ponieważ są one objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Przedmiotowe działki są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, dlatego Wnioskodawca uważa, że nie są objęte aktualnym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zbycie w jakikolwiek sposób (sprzedaż, darowizna) części lub całości nabytej w roku 2006 do majątku osobistego działki, która trzy lata później została podzielona na cztery mniejsze, będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność zbycia nieruchomości stanowiących majątek osobisty Zainteresowanego, które nigdy nie były związane z działalnością gospodarczą, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, jedynie czynności wykonane w zakresie działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód mogą być opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Sprzedaż majątku prywatnego nie spełnia tego kryterium nawet wówczas, gdy czynność ta została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar jej wykonywania w sposób częstotliwy. Podzieloną działkę Wnioskodawca nabył na własne potrzeby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej. Zbycie jej w całości lub w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową i opodatkowana VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy (Bednarek Małgorzata, "Mienie", "Komentarz do art. 44-55³ Kodeksu cywilnego", Zakamycze 1997, komentarz do art. 45 k.c.). Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome (Pasecki Kazimierz, "Kodeks cywilny, Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz", Zakamycze 2003, komentarz do art. 45 k.c.).

Natomiast w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 cyt. Dyrektywy, państwa członkowskie mogą również uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie zawiera transakcje związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu ww. art. 9 ust. 1, w szczególności (...) dostawy działek budowlanych. Przez działkę budowlaną rozumie się każdą działkę nieuzbrojoną lub uzbrojoną, uznaną za budowlaną przez państwa członkowskie.

Zarówno z brzmienia ww. przepisów Dyrektywy 2006/112/WE, jak i art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy wynika, że dostawa gruntów, co do zasady, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, pod warunkiem że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Oznacza to, że jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, należy uznać ją za podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a więc za podatnika podatku VAT.

Z orzecznictwa TSUE wynika, że sam zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, potwierdzony obiektywnymi dowodami przesądza o potrzebie traktowania danego podmiotu jako podatnika podatku VAT nawet wtedy, gdy przewidywana działalność gospodarcza, która miała prowadzić do transakcji opodatkowanych, nie zostanie zrealizowana (orzeczenie TSUE w sprawie C-400/98 pomiędzy Finanzamt Goslar a Brigitte Breitshol). O tym, czy dany podmiot działa w charakterze podatnika nie decyduje czy zarejestrował on działalność gospodarczą, ale czy obiektywnie działa przy danej transakcji jako podatnik podatku od towarów i usług.

Należy podkreślić, iż dla celów podatku od towarów i usług nie jest konieczne, aby działalność była działalnością zarobkową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły przez podmioty gospodarcze (przedsiębiorców). Opodatkowaniu tym podatkiem podlega dostawa towarów - gruntów nie tylko wówczas, gdy dokonywana jest przez podatnika VAT, dla którego wykonywanie działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu. Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy również osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, które dokonują dostawy, czy też świadczą usługi stają się podatnikami podatku VAT, jeżeli osoby te podejmują aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

W świetle powyższego, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Aby dostawę towarów (np. gruntów) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że sprzedawane towary, czy usługi zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W przypadku niespełnienia drugiej z przesłanek, nie dochodzi do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przeprowadzonej analizy prawnej wynika, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej działalności gospodarczej w tym zakresie. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Zatem, jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży nieruchomości gruntowych ze swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Ponadto, wyprzedaż majątku prywatnego przez osobę fizyczną, nawet jeżeli przybierze w określonym przedziale czasowym charakter częstotliwy, nie może być uznana za działalność handlową, czyniącą tenże podmiot podatnikiem podatku od towarów i usług. Tym samym czynność sprzedaży gruntu w takich okolicznościach nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest właścicielem kilku nieruchomości, które z wyjątkiem jednej, nigdy nie były związane z prowadzoną przez Zainteresowanego działalnością gospodarczą. Od dnia 1 stycznia 2004 r. do dnia 31 stycznia 2010 r. Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą zgodnie z ustawą z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, której przedmiotem był wynajem nieruchomości na własny rachunek W ramach tej działalności Zainteresowany wynajmował nieruchomość stanowiącą majątek przedsiębiorstwa prowadzonego przez Wnioskodawcę. Po zaprzestaniu wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy - Prawo działalności gospodarczej, Wnioskodawca nadal wynajmuje tę nieruchomość. Usługa najmu nieruchomości niemieszkalnej stanowi sprzedaż opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, dlatego Zainteresowany był i jest czynnym podatnikiem VAT.

W kwietniu 2006 r. Wnioskodawca zakupił działkę budowlaną o powierzchni 2.285 m² z zamiarem wybudowania na niej domu dla siebie lub syna. Działka ta nigdy nie stanowiła majątku przedsiębiorstwa prowadzonego przez Zainteresowanego, ani nie była wykorzystywana w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. We wrześniu 2009 r. Zainteresowany dokonał jej podziału geodezyjnego na cztery mniejsze działki o powierzchni ok. 570 m² każda. Obecnie Wnioskodawca nosi się z zamiarem zbycia tak powstałych 4 działek poprzez: sprzedaż i/lub darowiznę synowi.

Wnioskodawca nie posiadał i nie posiada statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie prowadził na działkach, będących przedmiotem planowanego zbycia, działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ww. ustawy. Nie dokonywał też sprzedaży produktów rolnych pochodzących z ww. działek. Grunt, o którym mowa we wniosku nabył na podstawie umowy sprzedaży. Przedmiotowych gruntów, zakupionych w roku 2006, Zainteresowany nie udostępniał osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. We wrześniu 2009 r. Wnioskodawca dokonał podziału geodezyjnego przedmiotowej działki na cztery mniejsze, ponieważ planował wybudowanie na nich domu dla siebie oraz swoich synów.

W roku 2007 Zainteresowany dokonał darowizny dla syna niezabudowanej działki budowlanej. Ponadto, w roku 2011 dokonał zbycia trzech niezabudowanych działek.

Wnioskodawca nie planuje dokonać uzbrojenia wyodrębnionych działek w media (przyłączyć do sieci gazowej, do sieci energetycznej) ani wytyczyć dostępu do drogi. Poza przedmiotowymi działkami, których zbycie planuje, w swoim majątku osobistym Zainteresowany posiada obecnie: 4 działki niezabudowane oraz 3 działki zabudowane, których nie zamierza zbywać w dającej się przewidzieć przyszłości. Przy nabyciu działki w roku 2006 nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W przedmiotowej sprawie w związku z planowaną transakcją Zainteresowanego nie można jednak uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami, nie można stwierdzić bowiem, iż nabywając grunt działał w charakterze handlowca. Mając na uwadze cel nabycia przedmiotowego gruntu - budowa domu dla siebie oraz swoich synów, nie można uznać, że nieruchomość tą zakupiono w celu dalszej odsprzedaży.

Należy również zaznaczyć, iż w przypadku gdy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku prywatnego - nieruchomości gruntowej, a czynność tą wykona jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja ta nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cyt. wyżej art. 15 ust. 2 ustawy.

W przedmiotowej sprawie okoliczności towarzyszące transakcji zbycia nieruchomości gruntowych, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy. Wnioskodawca bowiem wskazał, iż dokonał zakupu nieruchomości na cele mieszkaniowe, a w dającej się przewidzieć przyszłości nie zamierza zbywać innych działek. Tym samym, należy uznać, iż planowana sprzedaż ww. nieruchomości gruntowych niezabudowanych nie będzie czynnością wykonywaną w sposób częstotliwy i nie może być uznana za istotę prowadzenia działalności gospodarczej.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, iż nie wykorzystywał przedmiotowych działek do prowadzenia działalności gospodarczej, jak również działki nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych, a Zainteresowany nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym. Nie dokonywał też sprzedaży produktów rolnych pochodzących z ww. działek. Powyższe dowodzi, iż przedmiotowy grunt nie był wykorzystywany w celach zarobkowych. Jednocześnie z treści wniosku wynika, iż grunt został nabyty z zamiarem budowy domu mieszkalnego. W konsekwencji sprzedając te działki Wnioskodawca korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania majątkiem własnym, bowiem do takiego majątku grunt został zaliczony przez Zainteresowanego przy jego nabyciu. Zatem ww. czynność sprzedaży oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania unormowania ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, Wnioskodawca dokonując transakcji zbycia części lub całości nabytej do majątku osobistego w roku 2006 w celu budowy domu działki, która trzy lata później została podzielona na cztery mniejsze, nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej. Tym samym, dostawa przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego, w szczególności na informacji, iż Wnioskodawca zakupił w roku 2006 przedmiotową działkę oraz dokonał w roku 2009 jej geodezyjnego podziału na cztery mniejsze działki w celu wybudowania na tych działkach domu dla siebie oraz swoich synów. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisanym zdarzeniu przyszłym lub własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii opodatkowania podatkiem VAT dostawy działki budowlanej w roku 2007 oraz dostawy w roku 2011 trzech działek niezabudowanych, nabytych na podstawie umowy sprzedaży przez rokiem 2003, o których mowa w piśmie stanowiącym uzupełnienie do wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.