ILPP1/443-1265/11-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani reprezentowanej przez pełnomocnika przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2011 r. (data wpływu 26 września 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 grudnia 2011 r. (data wpływu 22 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek gruntowych - jest prawidłowe.

W dniu 26 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek gruntowych. Dnia 22 grudnia 2011 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Małżonkowie w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej nabyli na podstawie aktu notarialnego z dnia 19 listopada 2002 r. repertorium A nr XXX/200X, nieruchomość w postaci niezabudowanej działki rolnej nr 16X/X o powierzchni 1,5 ha. Działkę tą małżonkowie nabyli w celu budowy domu jednorodzinnego, nie była ona przeznaczona na cele prowadzenia działalności gospodarczej. Nabyta działka powstała z podziału działki 1XX/1 o powierzchni 17,2669 ha, z której sprzedający - Spółdzielnia Produkcji Rolnej "Odrodzenie" - wskutek podziału utworzyła działki 1XX/2,1XX/3, 1XX/4, 1XX/5 i 1XX/6 z której to działki (1XX/6) wskutek podziału powstały działki 1XX/7, 1XX/8, 1XX/9, 1XX/10, 1XX/11, 1XX/12, 1XX/13.

W roku 2004 dla terenów, na których położona jest nabyta przez małżonków działka, nie było ustalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, co potwierdza wydane na wniosek strony zaświadczenie Urzędy Gminy w D. z dnia 7 września 2004 r.

Na wniosek z dnia 15 października 2004 r. działka nr 168/8 o powierzchni 1,5 ha została podzielona na działki 1XX/62, 1XX/63, 1XX/64, 1XX/65, 1XX/66, 1XX/67, 168/68. Działka o nr 1XX/63 została zajęta na przeprowadzenie drogi także do działek sąsiednich. Do roku 2004 na działkach nie można było prowadzić żadnych prac budowlanych, bowiem dopiero zawiadomieniem z dnia 2 sierpnia 2004 r. o nr BiA 7XXX/GMINA/XX/04 wyłożono do wglądu publicznego projekt miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego między innymi dla MPZP OBRĘB D. Dla Strony oznaczało to brak możliwości realizacji projektu budowlanego.

Z tych względów małżonkowie nabyli na podstawie aktu notarialnego z dnia 13 listopada 2003 r. repertorium A nr 6XXX/200X działkę budowlaną w miejscowości S., gdzie w okresie od 12 marca 2006 r. rozpoczęto budowę budynku mieszkalnego (obecnie inwestycja jest na ukończeniu), którą to inwestycję sfinansowano ze środków pochodzących z kredytu denominowanego w CHF.

W międzyczasie tereny podzielone na działki przez SPR O (powstałe z działki 1XX/1 o wielkości 17,2669 ha) zostały objęte tzw. terenem wspólnego inwestowana co między innymi spowodowało konieczność ponoszenia wspólnych kosztów inwestycji takich jak uzbrojenie działek. Obecnie, Strony nie prowadzą żadnych inwestycji na przedmiotowych działkach. Inwestycje takie jednak rozpoczęli sąsiedzi - np. zawiadomieniem z dnia 23 lutego 2011 r. Strony zostały poinformowane, że na wniosek "Park D" spółka z o.o. prowadzone jest postępowanie w sprawie wydania pozwolenia na budowę osiedla domów na działkach 1XX/9, 1XX/10, 1XX/11, 1XX/12, 1XX/13.

Mając na uwadze rozpoczęcie procesu budowlanego na wskazanych działkach, oraz fakt, że teren należy do obszaru wspólnego inwestowania - małżonkowie jako właściciele podzielonej działki 1XX/8 mogą zostać zmuszeni do proporcjonalnego ponoszenia kosztów uzbrojenia terenu, pomimo, że nie noszą się z zamiarem rozpoczęcia budowy. Mając na uwadze powyższy fakt, oraz okoliczność, że kurs CHF - w której to walucie Strony posiadają denominowany kredyt na budowę domu jednorodzinnego w miejscowości S. - znacznie wzrósł, małżonkowie planują sprzedaż jednej bądź kilku, a nawet w przypadku zainteresowania wszystkich działek zakupionych wcześniej w celu prowadzenia inwestycji mieszkaniowej.

Dnia 22 grudnia 2011 r. Zainteresowana uzupełniła wniosek o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego wskazując, iż:

* Wnioskodawczyni od czerwca 2010 r. prowadzi sklep internetowy z suplementami diety i materiałami ortopedycznymi, nie prowadziła i nie prowadziła działalności w zakresie obrotu nieruchomościami, w latach wcześniejszych była zatrudniona na umowę o pracę, a następnie w ramach samozatrudnienia prowadziła działalność w zakresie obsługi sekretarskiej i organizacji szkoleń.

* Zainteresowana nie posiadała ani nie posiada statusu rolnika ryczałtowego, nie prowadziła ani nie prowadzi działalności rolniczej, nie dokonywała ani nie dokonuje dostawy produktów rolnych, nie świadczyła i nie świadczy usług rolniczych, a w związku z tym nie korzystała i nie korzysta ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), nie była i nie jest zobowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych w związku z działalnością rolniczą (bowiem takiej nie prowadziła i nie prowadzi),

* Wnioskodawczyni na nieruchomości opisanej we wniosku, ani na żadnej innej nieruchomości nie prowadziła działalności rolniczej w jakimkolwiek zakresie,

* Zainteresowana nie sprzedawała produktów rolnych pochodzących z nieruchomości opisanej we wniosku, ani żadnej innej nieruchomości,

* Zainteresowana nie oddawała nieruchomości opisanej we wniosku na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu ani podobnej oraz na podstawie umowy użyczenia albo podobnej osobom trzecim, a w konsekwencji nie pobierała żadnego wynagrodzenia za tego typu świadczenia,

* nieruchomość objęta jest obszarem wspólnego inwestowania, co opisano we wniosku, obecnie na nieruchomościach sąsiadujących budowane są domy mieszkalne (szeregowe), nieruchomości w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są więc na cele zabudowy mieszkaniowej,

* Wnioskodawczyni nie dokonywała wcześniej sprzedaży nieruchomości gruntowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek niezabudowanych (grunt) kupionych do majątku małżonków z założenia pod inwestycję mieszkaniową, położonych w Gminie D., będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem ud towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawczyni, mając na uwadze cel zakupu działek, okres w jakim małżonkowie posiadają działki oraz przyczyny, dla których nie wybudowano domu na przedmiotowych działkach, sprzedaż czy to kilku działek, czy całości gruntów nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów usług, a czynność ta nie spowoduje, że osoby fizyczne (współwłaściciele działek) staną się z tytułu przedmiotowej sprzedaży podatnikami podatku od towarów i usług.

Zakres podmiotowy podatku od towarów i usług zasadniczo wyznacza regulacja art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wskazująca, że podatnikami tego podatku są między innymi osoby fizyczne wykonujące, zgodnie z regulacją ust. 2, działalność gospodarczą, pod pojęciem której należy rozumieć działalność profesjonalną, a więc przede wszystkim zorganizowaną i ciągłą, producentów, handlowców, usługodawców, a także rolników, podmiotów wykonujących wolne zawody - nawet jeśli czynność została wykonana w sposób jednorazowy, jeżeli z okoliczności wynika, że zamiarem podatnika jest wykonywanie jej w sposób częstotliwy. Oznacza to, że dla uzyskania statusu podatnika VAT, istotny jest zamiar określonego podmiotu, który w obiektywnie dających się ocenić okolicznościach pozwala na stwierdzenie, że dany podmiot prowadzi lub ma zamiar prowadzić w sposób zawodowy jedną z działalności określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (w przypadku małżonków - działalność handlową).

W przypadku osoby fizycznej, zakresem opodatkowania objęty jest ten majątek, który podatnik związał z prowadzoną działalnością - na co wskazuje Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 4 października 1995 r. nr C-291/92 stwierdzając: "jeśli podatnik w rozumieniu artykułu 2 (1) VI Dyrektywy sprzedaje majątek, którego część przeznaczył na cele inne niż związane z prowadzoną działalnością, i którą to część zarezerwował na potrzeby osobiste, w odniesieniu do sprzedaży tej części nie występuje on jako podatnik. Transakcja taka nie podlega zatem opodatkowaniu VAT. Żaden przepis Dyrektywy nie wyklucza sytuacji, w której podatnik zamierzający wyodrębnić część danej nieruchomości jako majątek osobisty wyłącza tę część z systemu podatku VAT. W takim przypadku rozróżnienie między częścią przeznaczoną na potrzeby działalności gospodarczej podatnika i część używaną do celów prywatnych musi opierać się na proporcji między wykorzystaniem do celów prywatnych i do celów działalności gospodarczej w roku nabycia, nie zaś na kryterium podziału fizycznego. Podatnik musi jednak w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Jeśli podatnik dokonał takiego wyboru w chwili nabywania nieruchomości, do celów zastosowania artykułu 17 (2) Dyrektywy dotyczącego prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego należy uwzględnić jedynie tę część nieruchomości, jaka związana jest z działalnością gospodarczą, a korekta odliczeń dokonywana na podstawie artykułu 20 (2) może dotyczyć tylko tej części. Przyjmuje się, iż jeśli podatnik wyłącza część danej nieruchomości z majątku firmy, część ta nigdy nie należy do tego majątku. Nie można zatem uznać, iż podatnik ten używa towary stanowiące część majątku firmy do celów artykułu 5 (6) i 6 (2) (a) VI Dyrektywy. Oznacza to, iż ta część, która nie jest przeznaczona na potrzeby związane z działalnością gospodarzą, tj. świadczenia usług i dostaw towarów, nie jest objęta podatkiem VAT i nie może być brana pod uwagę przy zastosowaniu artykułu 17 (2) (a) Dyrektywy.

Także w polskim orzecznictwie wiele orzeczeń wskazuje, że jedynie profesjonalny charakter działalności powoduje, że dany podmiot staje się podatnikiem podatku od towarów i usług. Wskazać tu należy przede wszystkim wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie podjęty w składzie 7 sędziów z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w którym stwierdzono: "1. Przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem sine qua non uznania, iż dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód.

Jednoznacznie w zakresie zorganizowania i profesjonalizmu prowadzonej działalności wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 25 marca 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 17/11 stwierdzając: "jeśli dana czynność wykonana została poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód, to z tytułu wykonania takiej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika VAT i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie."

Jak wynika z przywołanego orzeczenia - nie przesądza o zawodowym charakterze ani wysokość obrotu, ani ilość sprzedanych przedmiotów, a jedynie profesjonalny, a więc o charakterze handlowym (w przypadku obrotu towarami) zamiar ich nabycia w celu ich sprzedaży w sposób zorganizowany i ciągły, a nie przypadkowy.

Na powyższe wskazuje także Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 kwietnia 2010 r., sygn. akt I FSK 626/09, w którym stwierdzono: "Pod pojęciem "handel" w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.t.u należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży."

Wprost do sprzedaży działek odniósł się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 29 marca 2010 r., sygn. akt III SA/Gl 1561/09: "Wykonanie danej czynności - planowana sprzedaż działek po ich uprzednim wydzieleniu z innych działek jednorazowo jednak w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywanie jej w sposób częstotliwy - nie przesądza automatycznie, że z tego tylko powodu dany podmiot staje się podatnikiem VAT. Konieczne jest bowiem ustalenie, że w odniesieniu do tej czynności występował on w charakterze podatnika, tj. jako handlowiec, że jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną."

Analogicznie orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 20 lipca 2011 r. sygn. akt I SA/Sz 496/11 oraz sygn. akt I SA/Sz 497/11 stwierdzając:"jeśli sprzedawane działki zostały wydzielone z gruntu stanowiącego majątek osobisty zbywcy, który nie został nabyty w celu prowadzenia działalności gospodarczej, transakcja nie podlega VAT."

Także Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 7 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Bd 944/10 wskazał: "Sprzedaż kilku działek budowlanych, wydzielonych - po zmianie przeznaczenia gruntów rolnych na cele budowlane w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego - z gospodarstwa rolnego, nabytych wcześniej w drodze darowizny, nie może być uznana za działalność handlową, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli brakuje w niej profesjonalnego - stałego i zorganizowanego charakteru tej działalności."

Za A. Bartosiewicz, R. Kubacki "VAT komentarz" Warszawa 2011 r., str. 226: "W każdym przypadku decydujące znaczenie powinien mieć zamiar nabycia przedmiotowych gruntów (które są później sprzedawane przez takiego nabywcę). Jeśli z okoliczności sprawy wynika, że zamiarem nabycia było późniejsze odsprzedanie gruntów, to - zasadniczo - należałoby takiego sprzedawcę uznać za podatnika VAT w zakresie tych sprzedaży. (...) Jeśli natomiast sprzedawca gruntów nabywał te grunty do majątku prywatnego, dopuszczając wprawdzie możliwość odsprzedaży, lecz nie było to jego głównym celem, wówczas, co do zasady, w zakresie dokonywanej sprzedaży gruntów nie powinien być traktowany jako podatnik VAT."

Mając na uwadze, że jedynym celem nabycia działek było wybudowanie na nich budynku mieszkalnego przez małżonków, nie stanowi działalności handlowej odsprzedaż działek po okresie dziesięciu lat od ich nabycia, z tego względu, że wskutek problemów z uzyskaniem pozwolenia na budowę małżonkowie wybudowali budynek mieszkalny w innym miejscu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy (Bednarek Małgorzata, "Mienie", "Komentarz do art. 44-55³ Kodeksu cywilnego", Zakamycze 1997, komentarz do art. 45 k.c.). Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome (Piasecki Kazimierz, "Kodeks cywilny, Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz", Zakamycze 2003, komentarz do art. 45 k.c.).

Natomiast w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją podmiotu wykonującego określoną czynność, z którą łączą się skutki podatkowoprawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary, czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej nabyli nieruchomość w postaci działki niezabudowanej, rolnej o nr 1XX/8. Celem nabycia przedmiotowej nieruchomości była budowa domu, skutkiem czego nieruchomość ta nie była przeznaczona na cele prowadzenia działalności gospodarczej. Nabyta działka powstała z podziału działki 1XX/1 o powierzchni 17,2669 ha, z której sprzedający - Spółdzielnia Produkcji Rolnej "O" - wskutek podziału utworzyła działki 1XX/2,1XX/3, 1XX/4, 1XX/5 i 1XX/6, z której to działki (1XX/6) wskutek podziału powstały działki 1XX/7, 1XX/8, 1XX/9, 1XX/10, 1XX/11, 1XX/12, 1XX/13. W roku 2004 dla terenów, na których położona jest nabyta przez małżonków działka, nie było ustalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Dnia 15 października 2004 r. na wniosek, działka nr 168/8 została podzielona na działki 1XX/62, 1XX/63, 1XX/64, 1XX/65, 1XX/66, 1XX/67, 1XX/68. Do roku 2004 na działkach nie można było prowadzić żadnych prac budowlanych, co oznaczało dla Strony brak możliwości realizacji projektu budowlanego. Z tych względów małżonkowie nabyli na podstawie aktu notarialnego działkę budowlaną w miejscowości S, gdzie w okresie od 12 marca 2006 r. rozpoczęto budowę budynku mieszkalnego. W międzyczasie tereny podzielone na działki przez SPR "O" (powstałe z działki 168/1) zostały objęte tzw. terenem wspólnego inwestowania co między innymi spowodowało konieczność ponoszenia wspólnych kosztów inwestycji takich jak uzbrojenie działek. Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą (sklep internetowy), która nie jest związana z obrotem nieruchomościami. Nie posiadała i nie posiada aktualnie statusu rolnika ryczałtowego. W konsekwencji nie prowadziła i nie prowadzi działalności rolniczej, nie dokonuje dostaw produktów rolnych, ani nie świadczy usług rolniczych. Wnioskodawczyni na przedmiotowych nieruchomościach nie prowadziła działalności rolniczej w jakimkolwiek zakresie. Nieruchomość ta nie była oddawana osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych takich jak dzierżawa, najem lub użyczenie. Wnioskodawczyni nie dokonywała wcześniej sprzedaży nieruchomości gruntowych. Przedmiotowa nieruchomość objęta jest obszarem wspólnego inwestowania, i w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest na cele zabudowy mieszkaniowej.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy opisanych działek Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika. Zainteresowana - jak sama twierdzi - nie wykorzystywała nieruchomości w działalności gospodarczej oraz w działalności rolniczej. Nie udostępniała gruntu osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych zarówno o charakterze odpłatnym jak i nieodpłatnym. Uwzględniając ponadto fakt nabycia gruntu w celu wybudowania domu mieszkalnego na własne potrzeby (późniejszym celem była spłata zadłużenia wynikająca z budowy domu) stwierdzić należy, iż nic nie wskazuje na to, aby nabyciu nieruchomości towarzyszył zamiar jej późniejszego zbycia oraz wykorzystywania w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem Zainteresowana sprzedając wymienione działki korzysta z przysługującego jej prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawczynię cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a dostawę działek cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując, opisana we wniosku dostawa działek gruntowych (1XX/62, 1XX/63, 1XX/64, 1XX/65, 1XX/66, 1XX/67, 1XX/68) położonych w Gminie D. nie będzie objęta podatkiem od towarów i usług, bowiem dokonana w takich okolicznościach dostawa gruntu nabytego dla realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych nie spełnia w przedmiotowej sprawie przesłanek do uznania jej za czynność podlegającą opodatkowaniu.

Tut. Organ informuje ponadto, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Podkreślić zatem należy, że w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla współwłaściciela nieruchomości, tj. małżonka Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47. ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.