ILPP1/443-123/11-2/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy (...), przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2011 r. (data wpływu: 24 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 24 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina ponosiła w latach 2002 - 2006 wydatki (tekst jedn.: nabywała towary i usługi od wykonawców) na wytworzenie środków trwałych. Wydatki te były dokumentowane wystawianymi na Gminę fakturami VAT (Gmina otrzymywała te faktury właśnie w latach 2002 - 2006), z wykazanymi na nich kwotami VAT.

Przedmiotowymi środkami trwałymi było kilka sieci kanalizacyjnych, tj. nieruchomości o wartości początkowej przekraczającej każdorazowo 15 tys. PLN. We wskazanych latach 2002 - 2006, przedmiotowe sieci kanalizacyjne były oddawane do użytkowania.

W okresie 2002 - 2006, ale również w kolejnych czterech latach, tj. do końca roku 2010, wytworzone przez Gminę, powyższe nieruchomości nie były przez nią wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Mimo bowiem oddawania ich w użytkowanie w poszczególnych latach okresu 2002 - 2006, fakt ten nie wiązał się wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych VAT. Konsekwentnie, dotychczas Gmina nie odliczyła VAT naliczonego od przedmiotowych wydatków na wytworzenie nieruchomości.

Przedmiotowe nieruchomości będą natomiast przez Gminę wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych dopiero począwszy od roku 2011, w związku z zawarciem pomiędzy Gminą i spółką z ograniczoną odpowiedzialnością umowy (odpłatnej) dzierżawy poszczególnych sieci kanalizacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z rozpoczęciem w roku 2011 korzystania z nieruchomości do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, stosownie do art. 91 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), Gmina jest uprawniona do dokonania korekt (dodatnich) odpowiednich części VAT naliczonego od ponoszonych w latach 2002 - 2006 wydatków na wytworzenie tych nieruchomości na zasadach przewidzianych w art. 91 ust. 7a tej ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z rozpoczęciem w roku 2011 korzystania z nieruchomości do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, stosownie do art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, Gmina jest uprawniona do dokonania korekt (dodatnich) odpowiednich części VAT naliczonego od ponoszonych w latach 2002 - 2006 wydatków na wytworzenie tych nieruchomości, na zasadach przewidzianych w art. 91 ust. 7a tej ustawy.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Związek w czynnościami opodatkowanymi VAT.

Jak stanowi art. 86 ust. 1 ustawy o VAT "w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124".

Zdaniem Gminy, w świetle powyższej regulacji uznać należy, iż w stosunku do ponoszonych przez Gminę wydatków na wytworzenie nieruchomości (sieci kanalizacyjnych), prawo do odliczenia VAT naliczonego Gminie przysługuje, przy czym "niejako" powstało ono dopiero w roku 2011 r., tj. z chwilą zawarcia umowy dzierżawy.

Tego typu umowa ma bowiem charakter cywilnoprawny, i tym samym, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 15 ust. 1 i ust. 6 ww. ustawy, Gmina powinna opodatkować podatkiem VAT świadczone przez nią usługi dzierżawy.

Natomiast w okresie wcześniejszym, tj. w latach 2002 - 2010, w stosunku do budowanych i oddawanych w poszczególnych latach tego okresu kolejnych sieci kanalizacyjnych, powyższe prawo do odliczenia VAT naliczonego Gminie nie przysługiwało.

Mechanizm korekty wieIoIetniej.

W świetle powyższych uwag, w analizowanym przypadku zastosowanie znajdzie przepis art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, zgodnie z którym "przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi".

Przykładowo, w zakresie wydatków ponoszonych na wytworzenie nieruchomości oddanej w użytkowanie w roku 2002, mając na uwadze konieczność zastosowania 10 - letniej korekty, Gmina będzie uprawniona do "odzyskania" jedynie 1/10 kwoty podatku VAT naliczonego od tych wydatków. w stosunku bowiem do pierwszych 9 lat okresu korekty, tj. lat 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009 i 2010, Gminie prawo do odliczenia VAT naliczonego nie przysługiwało. Prawo to jednakże zacznie przysługiwać Gminie w roku 2011, co umożliwi jej odpowiednią korektę i odzyskanie części podatku.

Zdaniem Gminy, analogicznie będzie ona uprawniona postąpić w stosunku do poszczególnych sieci kanalizacyjnych oddawanych w użytkowanie w latach 2003, 2004, 2005 i 2006. Jednakże w ich przypadku, kwoty korekt VAT naliczonego będą co do zasady stosownie wyższe. Późniejsze o rok oddanie danej nieruchomości w użytkowanie zwiększy bowiem o 1/10 kwotę korekty (oczywiście sama kwota do odzyskania będzie zależeć przede wszystkim od wartości podatku na fakturach zakupowych).

W opinii Gminy, powyższy mechanizm oddaje podstawową dla VAT zasadę neutralności tego podatku. i choć Gmina nie odzyska całego podatku, dokona przynajmniej częściowej korekty w tym zakresie, stosownie do momentu zmiany przeznaczenia danej sieci kanalizacji.

Przedstawionej powyżej korekty należy - w opinii Gminy - dokonać na zasadach określonych w art. 91 ust. 7a ustawy o VAT. Jak wynika bowiem z tej regulacji, "w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty."

Stanowisko organów podatkowych.

Gmina pragnie podkreślić, iż zaprezentowane przez nią powyżej stanowisko znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych, wydawanych w imieniu Ministra Finansów.

Potwierdza je przykładowo interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1 czerwca 2010 r. nr IBPP4/443-529/10/AZ. Na uwagę zasługuje fakt, iż dotyczy ona stanu fatycznego niemalże identycznego do sytuacji opisanej przez Gminę.

Jak stwierdził w niej Dyrektor: "W przypadku nieruchomości zastosowanie znajdzie przepis art. 91 ust. 7a w związku ust. 2 zdanie drugie oraz ust. 3, zgodnie z którym, korekty kwoty podatku odliczonego (w tym przypadku nieodliczonego) podatnik dokonuje w ciągu 10 kolejnych lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta dotyczy jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu.

Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty. Zatem za rok, w którym nastąpi zmiana przeznaczenia wytworzonych nieruchomości, tj. przekazanie w odpłatną dzierżawę, Wnioskodawca będzie mógł dokonać rocznej korekty w wysokości 1/10 podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z wytworzeniem tej nieruchomości, o ile nastąpi to w ciągu 10 kolejnych lat, licząc od roku, w którym zastały oddane do użytkowania. z powyższych przepisów wynika, iż Wnioskodawca może dokonać korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91, z tytułu nabycia towarów i usług zużytych do wytworzenia nieruchomości tylko w ciągu 10 kolejnych lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania i tylko w odniesieniu do tych lat, w których środki trwałe będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Należy zaznaczyć, iż w przypadku przekazania wytworzonych nieruchomości w dzierżawę w roku 2010, dla nieruchomości oddanych do użytkowania w roku 2004, istnieje możliwość odliczenia 4/10 kwoty podatku naliczonego. Korekty tej będzie więc można dokonać za rok 2010, a następnie za lata 2011, 2012, 2013. Za lata 2004 do 2009 Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku, bowiem przez te lata nieruchomości były wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu, a więc nieuprawniających do odliczenia.

Wnioskodawca będzie mógł dokonać odliczenia w wysokości 1/10 kwoty podatku naliczonego za każdy rok, w którym nieruchomości będą wykorzystane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Natomiast za lata, w których Wnioskodawca wykorzystywał wytworzone środki trwałe do czynności niepodlegających podatkowi VAT, nie przysługuje mu prawo do odliczenia. Reasumując, Gmina będzie miała prawo do odliczenia 4/10 kwoty nieodliczonego uprzednio podatku VAT związanego z realizacją przedmiotowych inwestycji poprzez dokonanie korekty podatku naliczonego na podstawie art. 91 ust. 7 i ust. 7a ustawy o VAT, pod warunkiem spełnienia przesłanek wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT i niezaistnienia okoliczności wskazanych w art. 88 cyt. ustawy. Tym samym w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy, będzie w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, Wnioskodawca będzie miał prawo do uzyskania zwrotu różnicy podatku na wykazany rachunek bankowy według zasad określonych w art. 87 ust. 2-6 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. nadanym ustawą z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, lecz do czynności, które nie są obciążone podatkiem od towarów i usług.

Tut. Organ podkreśla jednak, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Nadmienia się, że w art. 88 ust. 3a ustawy wskazano, iż nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne m.in. w przypadku, gdy:

Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik obowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów usług, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. Proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Kwota podatku naliczonego do odliczenia ustalona na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad, nie jest jednak ostateczna.

Zgodnie bowiem z art. 91 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r., po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4, a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. w przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 2a ustawy, obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy).

Należy podkreślić, iż ustawodawca ustalił również zasady postępowania w sytuacji, gdy w okresie korekty nastąpi sprzedaż towaru.

Zgodnie z art. 91 ust. 4-6 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

W tym miejscu należy przytoczyć przepis art. 91 ust. 7 ustawy, zgodnie z którym przepisy art. 91 ust. 1-6 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Ponadto, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty - art. 91 ust. 7a ustawy.

Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zmiany przeznaczenia środka trwałego, tj. zarówno w sytuacji gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Gmina ponosiła w latach 2002 - 2006 wydatki (tekst jedn.: nabywała towary i usługi od wykonawców) na wytworzenie środków trwałych. Wydatki te były dokumentowane wystawianymi na Gminę fakturami VAT, z wykazanymi na nich kwotami VAT. Przedmiotowymi środkami trwałymi było kilka sieci kanalizacyjnych, tj. nieruchomości o wartości początkowej przekraczającej każdorazowo 15 tys. PLN. We wskazanych latach 2002 - 2006, przedmiotowe sieci kanalizacyjne były oddawane do użytkowania.

W okresie 2002 - 2006, ale również w kolejnych czterech latach, tj. do końca roku 2010, wytworzone przez Gminę, powyższe nieruchomości nie były przez nią wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Mimo bowiem oddawania ich w użytkowanie w poszczególnych latach okresu 2002 - 2006, fakt ten nie wiązał się wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych VAT. Konsekwentnie, dotychczas Gmina nie odliczyła VAT naliczonego od przedmiotowych wydatków na wytworzenie nieruchomości.

Przedmiotowe nieruchomości będą natomiast przez Gminę wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych dopiero począwszy od roku 2011, w związku z zawarciem pomiędzy Gminą i spółką z ograniczoną odpowiedzialnością umowy (odpłatnej) dzierżawy poszczególnych sieci kanalizacyjnych.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu sprawy w odpowiedzi na zadane we wniosku pytanie należy stwierdzić, że w związku z rozpoczęciem w roku 2011 wykorzystywania nieruchomości, o których mowa we wniosku do wykonywania czynności opodatkowanych, Gmina jest uprawniona do dokonania korekt (dodatnich) odpowiednich części VAT naliczonego od ponoszonych w latach 2002 - 2006 wydatków na wytworzenie tych nieruchomości na zasadach wynikających z powołanych wyżej przepisów art. 91 ust. 7 i art. 91 ust. 7a ustawy, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jednocześnie tut. Organ zaznacza, iż z dniem 1 kwietnia 2011 r. (z wyjątkami określonymi w art. 1 pkt 25, art. 2 i 9 oraz art. 1 pkt 33 lit. d tej ustawy) weszła w życie ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332).

Na podstawie art. 1 pkt 21 ww. ustawy, art. 91 ust. 1 otrzymał brzmienie: "Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego".

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego. Rozstrzygnięcie dotyczące zdarzenia przyszłego w tej samej kwestii zostało załatwione interpretacją z dnia 19 kwietnia 2011 r. nr ILPP1/443-123/11-3/BD.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.