ILPP1/443-122/14-6/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2014 r. (data wpływu 13 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismami z dnia 15 i 22 kwietnia 2014 r. (data wpływu 17 i 23 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu darowizny działki nr 134/38 - jest prawidłowe.

W dniu 13 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu darowizny działki nr 134/38. Wniosek uzupełniono pismami z dnia 15 i 22 kwietnia 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Ojciec Wnioskodawcy w dniu 27 sierpnia 1990 r. przekazał Zainteresowanemu i Jego bratu-na współwłasność po 1/2 aktem notarialnym gospodarstwo rolne o powierzchni 4,495 ha, które składało się z działek nr: 112, 133/3, 134/9, 158/6, 59/4, 62/2, 62/3, 96/6.

W dniu 6 października 2000 r. Wnioskodawca zawarł z bratem umowę o częściowe zniesienie współwłasności nieruchomości w formie aktu notarialnego, będąc w związkach małżeńskich, lecz umów majątkowych małżeńskich ww. nie zawarli. W wyniku tego Zainteresowany nabył na wyłączną własność działki niezabudowane o łącznej powierzchni 2,2150 ha oznaczone numerami:

* 133/3 o powierzchni 0,3600 ha,

* 134/9 o powierzchni 1,3550 ha,

* 158/6 o powierzchni 0,5000 ha.

Zgodnie z przedłożonym do aktu zaświadczeniem Urzędu Gminy i Miasta z dnia 2 października 2000 r. stwierdzono, że w planie ogólnym zagospodarowania przestrzennego Gminy, działki ujęte są na cele:

* działka nr 133/3 i nr 158/6 - rolne,

* działka nr 134/9 - zabudowy letniskowej i mieszkaniowej jednorodzinnej.

Od 15 listopada 2004 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wymieniona powyżej nieruchomość nie była wprowadzona przez Niego do działalności gospodarczej jako środek trwały i nie była w niej wykorzystywana. Zainteresowany jest podatnikiem podatku rolnego od posiadanych działek.

W dniu 29 kwietnia 2013 r. na podstawie ostatecznej decyzji Burmistrza działka nr 134/9 uległa podziałowi w ten sposób, że powstało 14 (czternaście) nowych działek gruntu oznaczonych numerami:

* 134/38 o powierzchni 0,1010 ha,

* 134/39 o powierzchni 0,0499 ha,

* 134/40 o powierzchni 0,0449 ha,

* 134/41 o powierzchni 0,0816 ha,

* 134/42 o powierzchni 0,0814 ha,

* 134/43 o powierzchni 0,0681 ha,

* 134/44 o powierzchni 0,0762 ha,

* 134/45 o powierzchni 0,0933 ha,

* 134/46 o powierzchni 0,0973 ha,

* 134/47 o powierzchni 0,0940 ha,

* 134/48 o powierzchni 0,0907 ha,

* 134/49 o powierzchni 0,0877 ha,

* 134/50 o powierzchni 0,0834 ha,

* 134/51 o powierzchni 0,3367 ha.

W wyniku nowego pomiaru nieruchomości nastąpił przybytek powierzchni - obecnie powierzchnia nieruchomości wynosi 2,2412 ha i zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego terenów powstałe z podziału działki są terenem zabudowy letniskowej i mieszkaniowej jednorodzinnej.

W związku z brakiem gotówki na zakończenie adaptacji kuźni na budynek mieszkalny położony na działce nr 112/2 otrzymanej od ojca - Wnioskodawca dokonał zbycia w dniu 22 czerwca 2013 r. dwóch wydzielonych działek, tj. nr 134/39 o powierzchni 449,00 m² i nr 134/40 o powierzchni 449,00 m² oraz udział wynoszący 2/13 (dwie trzynaste) części w niezabudowanej działce gruntu oznaczonej nr 134/51 o powierzchni 3367,00 m² stanowiącej drogę wewnętrzną.

Ponadto w dniu 22 sierpnia 2013 r. umową darowizny Zainteresowany przekazał córce i zięciowi na współwłasność działkę nr 134/38 o powierzchni 1010,00 m².

Jako właściciel zbywanych działek niebędący przedsiębiorcą, Wnioskodawca przystąpił do sprzedaży jako osoba fizyczna, albowiem w chwili otrzymania darowizny od ojca też nią był. Otrzymane działki Zainteresowany wykorzystywał wyłącznie na cele rolnicze, opłacając podatek rolny. Nigdy nie udostępniał ich do korzystania osobom trzecim na jakiejkolwiek podstawie prawnej.

W uzupełnieniu z dnia 15 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży i wynajmu nieruchomości.

2. Podział działki nr 134/9 na mniejsze działki został dokonany na Jego wniosek.

3. Dotychczas poniósł nakłady na przekształcenie działki nr 134/9 z gruntu rolnego na działki budowlane i wytyczenie drogi dojazdowej do powstałych po podziale działek budowlanych - są to koszty opłat urzędowych, sporządzenia mapek i wypisów z rejestru gruntów oraz opłacenie geodety, innych nakładów nie ponosił i nie zamierza ponosić.

4. Nie ogłaszał sprzedaży działek w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu i telewizji.

5. Powstałe grunty po podziale działki nr 134/9 nie wykorzystywał do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, ani też do działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług.

6. Nie przysługiwało Mu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia działki nr 134/9.

Ponadto w uzupełnieniu z dnia 22 kwietnia 2014 r. Zainteresowany poinformował, że w związku z podziałem działki nr 134/9 na mniejsze działki uiścił także opłatę adiacencką w kwocie 137.716 zł na rzecz urzędu Miejskiego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w przypadku przekazania w dniu 22 sierpnia 2013 r. córce Iwonie darowizny w postaci działki nr 134/38.

Zdaniem Wnioskodawcy, działki powstałe w wyniku podziału działki nr 134/9 Zainteresowany otrzymał od ojca jako osoba fizyczna, gdy nie prowadził jeszcze działalności gospodarczej. Były to grunty należące do gospodarstwa rolnego, od których przez cały czas Zainteresowany opłacał podatek rolny, nigdy ich nie udostępniał do korzystania osobom trzecim na jakiejkolwiek podstawie prawnej. Otrzymanych gruntów Wnioskodawca nigdy nie wykorzystywał do działalności gospodarczej. Sprzedane działki oraz przekazane córce i zięciowi w postaci darowizny nie stanowiły części przedsiębiorstwa Zainteresowanego (nie nabył ich w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie wykorzystywał ww. działek w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), a jedynie część Jego majątku osobistego, który służył zaspokojeniu własnych prywatnych potrzeb i rodziny. Taka sama sytuacja wystąpi w przypadku zbycia pozostałych wydzielonych działek z działki nr 134/9.

Zainteresowany uważa, że darowizna na rzecz córki i zięcia działki nr 134/38 została dokonana przez podmiot niebędący podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a w związku z tym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących na dzień 22 sierpnia 2013 r., gdyż we wniosku z dnia 10 lutego 2014 r. Wnioskodawca zaznaczył, że darowizna działek miała miejsce w dniu 22 sierpnia 2013 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 oraz - w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 7 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny

, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Omawiany przepis jest odpowiednikiem art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym, za dostawę towarów uznaje się wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów.

Z opisu sprawy wynika, że ojciec w dniu 27 sierpnia 1990 r. przekazał Zainteresowanemu i Jego bratu na współwłasność po 1/2 aktem notarialnym gospodarstwo rolne o powierzchni 4,495 ha, które składało się z działek nr: 112, 133/3, 134/9, 158/6, 59/4, 62/2, 62/3, 96/6.

W dniu 6 października 2000 r. Wnioskodawca zawarł z bratem umowę o częściowe zniesienie współwłasności nieruchomości w formie aktu notarialnego. W wyniku tego Zainteresowany nabył na wyłączną własność działki niezabudowane o łącznej powierzchni 2,2150 ha oznaczone numerami: 133/3, 134/9, oraz 158/6.

Zgodnie z przedłożonym do aktu zaświadczeniem Urzędu Gminy i Miasta z dnia 2 października 2000 r. stwierdzono, że w planie ogólnym zagospodarowania przestrzennego Gminy, działki ujęte są na cele: działka nr 133/3 i nr 158/6 - rolne, oraz działka nr 134/9 - zabudowy letniskowej i mieszkaniowej jednorodzinnej.

Od 15 listopada 2004 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wymieniona powyżej nieruchomość nie była wprowadzona przez Niego do działalności gospodarczej jako środek trwały i nie była w niej wykorzystywana. Zainteresowany jest podatnikiem podatku rolnego od posiadanych działek. W dniu 29 kwietnia 2013 r. na podstawie ostatecznej decyzji Burmistrza działka nr 134/9 uległa podziałowi w ten sposób, że powstało 14 nowych działek gruntu. Podział działki nr 134/9 na mniejsze działki został dokonany na wniosek Wnioskodawcy.

W związku z brakiem gotówki na zakończenie adaptacji kuźni na budynek mieszkalny położony na działce nr 112/2 otrzymanej od ojca - Wnioskodawca dokonał zbycia w dniu 22 czerwca 2013 r. dwóch wydzielonych działek, tj. nr 134/39 i nr 134/40 oraz udział wynoszący 2/13 części w niezabudowanej działce gruntu oznaczonej nr 134/51 stanowiącej drogę wewnętrzną.

Ponadto w dniu 22 sierpnia 2013 r. umową darowizny Zainteresowany przekazał córce i zięciowi na współwłasność działkę nr 134/38.

Jako właściciel zbywanych działek niebędący przedsiębiorcą, Wnioskodawca przystąpił do sprzedaży jako osoba fizyczna, albowiem w chwili otrzymania darowizny od ojca też nią był. Otrzymane działki Zainteresowany wykorzystywał wyłącznie na cele rolnicze, opłacając podatek rolny. Nigdy nie udostępniał ich do korzystania osobom trzecim na jakiejkolwiek podstawie prawnej.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży i wynajmu nieruchomości.

Dotychczas Zainteresowany poniósł nakłady na przekształcenie działki nr 134/9 z gruntu rolnego na działki budowlane i wytyczenie drogi dojazdowej do powstałych po podziale działek budowlanych - są to koszty opłat urzędowych, sporządzenia mapek i wypisów z rejestru gruntów oraz opłacenie geodety, innych nakładów nie ponosiłem i nie zamierzam ponosić.

Wnioskodawca nie ogłaszał sprzedaży działek w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu i telewizji.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania Jego za podatnika podatku VAT z tytułu darowizny działki nr 134/38.

Wskazać należy, że stosownie do treści art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121), zwanej dalej k.c., przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Natomiast w świetle art. 890 § 1 k.c., oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego.

Powyższy wymóg koresponduje z treścią art. 158 k.c., w myśl którego, umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.

Jak wynika z powyższego, darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, że nieruchomość - z której Wnioskodawca wydzielił działkę nr 134/38 - otrzymał w roku 1990 od ojca i w związku z tym nie przysługiwało Mu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tego gruntu, czynność nieodpłatnego przekazania w dniu 22 sierpnia 2013 r. ww. działki nr 134/38 w formie darowizny na rzecz córki i zięcia nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. W analizowanej sprawie nie zostały spełnione bowiem warunki określone w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, dające podstawę do uznania nieodpłatnego przekazania wskazanego we wniosku towaru (działki) za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów.

Podsumowując, darowizna córce w dniu 22 sierpnia 2013 r. działki nr 134/38 nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji powyższego, z tytułu darowizny ww. działki, Zainteresowany nie działał w tym przypadku jako podatnik podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Zaznacza się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu darowizny działki nr 134/38. Natomiast, w kwestii dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu dostawy działek nr 134/39 i nr 134/40 oraz w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu dostawy pozostałych działek powstałych po podziale działki nr 134/9 zostały wydane odrębne interpretacje indywidualne z dnia 12 maja 2014 r., nr ILPP1/443-122/14-5/AW i nr ILPP1/443-122/14-7/AW.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.