ILPP1/443-122/14-5/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2014 r. (data wpływu 13 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismami z dnia 15 i 22 kwietnia 2014 r. (data wpływu 17 i 23 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu dostawy działek nr 134/39 i nr 134/40 - jest prawidłowe.

W dniu 13 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu dostawy działek nr 134/39 i nr 134/40. Wniosek uzupełniono pismami z dnia 15 i 22 kwietnia 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Ojciec Wnioskodawcy w dniu 27 sierpnia 1990 r. przekazał Zainteresowanemu i Jego bratu-na współwłasność po 1/2 aktem notarialnym gospodarstwo rolne o powierzchni 4,495 ha, które składało się z działek nr: 112, 133/3, 134/9, 158/6, 59/4, 62/2, 62/3, 96/6.

W dniu 6 października 2000 r. Wnioskodawca zawarł z bratem umowę o częściowe zniesienie współwłasności nieruchomości w formie aktu notarialnego, będąc w związkach małżeńskich, lecz umów majątkowych małżeńskich ww. nie zawarli. W wyniku tego Zainteresowany nabył na wyłączną własność działki niezabudowane o łącznej powierzchni 2,2150 ha oznaczone numerami:

* 133/3 o powierzchni 0,3600 ha,

* 134/9 o powierzchni 1,3550 ha,

* 158/6 o powierzchni 0,5000 ha.

Zgodnie z przedłożonym do aktu zaświadczeniem Urzędu Gminy i Miasta z dnia 2 października 2000 r. stwierdzono, że w planie ogólnym zagospodarowania przestrzennego Gminy, działki ujęte są na cele:

* działka nr 133/3 i nr 158/6 - rolne,

* działka nr 134/9 - zabudowy letniskowej i mieszkaniowej jednorodzinnej.

Od 15 listopada 2004 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wymieniona powyżej nieruchomość nie była wprowadzona przez Niego do działalności gospodarczej jako środek trwały i nie była w niej wykorzystywana. Zainteresowany jest podatnikiem podatku rolnego od posiadanych działek.

W dniu 29 kwietnia 2013 r. na podstawie ostatecznej decyzji Burmistrza działka nr 134/9 uległa podziałowi w ten sposób, że powstało 14 (czternaście) nowych działek gruntu oznaczonych numerami:

* 134/38 o powierzchni 0,1010 ha,

* 134/39 o powierzchni 0,0499 ha,

* 134/40 o powierzchni 0,0449 ha,

* 134/41 o powierzchni 0,0816 ha,

* 134/42 o powierzchni 0,0814 ha,

* 134/43 o powierzchni 0,0681 ha,

* 134/44 o powierzchni 0,0762 ha,

* 134/45 o powierzchni 0,0933 ha,

* 134/46 o powierzchni 0,0973 ha,

* 134/47 o powierzchni 0,0940 ha,

* 134/48 o powierzchni 0,0907 ha,

* 134/49 o powierzchni 0,0877 ha,

* 134/50 o powierzchni 0,0834 ha,

* 134/51 o powierzchni 0,3367 ha.

W wyniku nowego pomiaru nieruchomości nastąpił przybytek powierzchni - obecnie powierzchnia nieruchomości wynosi 2,2412 ha i zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego terenów powstałe z podziału działki są terenem zabudowy letniskowej i mieszkaniowej jednorodzinnej.

W związku z brakiem gotówki na zakończenie adaptacji kuźni na budynek mieszkalny położony na działce nr 112/2 otrzymanej od ojca - Wnioskodawca dokonał zbycia w dniu 22 czerwca 2013 r. dwóch wydzielonych działek, tj. nr 134/39 o powierzchni 449,00 m² i nr 134/40 o powierzchni 449,00 m² oraz udział wynoszący 2/13 (dwie trzynaste) części w niezabudowanej działce gruntu oznaczonej nr 134/51 o powierzchni 3367,00 m² stanowiącej drogę wewnętrzną.

Ponadto w dniu 22 sierpnia 2013 r. umową darowizny Zainteresowany przekazał córce i zięciowi na współwłasność działkę nr 134/38 o powierzchni 1010,00 m².

Jako właściciel zbywanych działek niebędący przedsiębiorcą, Wnioskodawca przystąpił do sprzedaży jako osoba fizyczna, albowiem w chwili otrzymania darowizny od ojca też nią był. Otrzymane działki Zainteresowany wykorzystywał wyłącznie na cele rolnicze, opłacając podatek rolny. Nigdy nie udostępniał ich do korzystania osobom trzecim na jakiejkolwiek podstawie prawnej.

W uzupełnieniu z dnia 15 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży i wynajmu nieruchomości.

2. Podział działki nr 134/9 na mniejsze działki został dokonany na Jego wniosek.

3. Dotychczas poniósł nakłady na przekształcenie działki nr 134/9 z gruntu rolnego na działki budowlane i wytyczenie drogi dojazdowej do powstałych po podziale działek budowlanych - są to koszty opłat urzędowych, sporządzenia mapek i wypisów z rejestru gruntów oraz opłacenie geodety, innych nakładów nie ponosił i nie zamierza ponosić.

4. Nie ogłaszał sprzedaży działek w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu i telewizji.

5. Powstałe grunty po podziale działki nr 134/9 nie wykorzystywał do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, ani też do działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług.

6. Nie przysługiwało Mu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia działki nr 134/9.

Ponadto w uzupełnieniu z dnia 22 kwietnia 2014 r. Zainteresowany poinformował, że w związku z podziałem działki nr 134/9 na mniejsze działki uiścił także opłatę adiacencką w kwocie 137.716 zł na rzecz urzędu Miejskiego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w przypadku zbycia w dniu 22 czerwca 2013 r. działek nr 134/39 i nr 134/40.

Zdaniem Wnioskodawcy, działki powstałe w wyniku podziału działki nr 134/9 Zainteresowany otrzymał od ojca jako osoba fizyczna, gdy nie prowadził jeszcze działalności gospodarczej. Były to grunty należące do gospodarstwa rolnego, od których przez cały czas Zainteresowany opłacał podatek rolny, nigdy ich nie udostępniał do korzystania osobom trzecim na jakiejkolwiek podstawie prawnej. Otrzymanych gruntów Wnioskodawca nigdy nie wykorzystywał do działalności gospodarczej. Sprzedane działki oraz przekazane córce i zięciowi w postaci darowizny nie stanowiły części przedsiębiorstwa Zainteresowanego (nie nabył ich w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie wykorzystywał ww. działek w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), a jedynie część Jego majątku osobistego, który służył zaspokojeniu własnych prywatnych potrzeb i rodziny. Taka sama sytuacja wystąpi w przypadku zbycia pozostałych wydzielonych działek z działki nr 134/9.

Zainteresowany uważa, że sprzedaż działek nr 134/39 i nr 134/40, i udziału w działce 134/51 została dokonana przez podmiot niebędący podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a w związku z tym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących na dzień 22 czerwca 2013 r., gdyż we wniosku z dnia 10 lutego 2014 r. Wnioskodawca zaznaczył, że sprzedaż działek miała miejsce w dniu 22 czerwca 2013 r.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE. L 347 s. 1 z późn. zm.) - "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. Natomiast "działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Opodatkowaniu VAT podlega - na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE - odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary, czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Ponadto należy zauważyć, że z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji, jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza.

Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku udziału w nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Przy spełnieniu powyższych warunków nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest "rolnikiem ryczałtowym".

Z opisu sprawy wynika, że ojciec w dniu 27 sierpnia 1990 r. przekazał Zainteresowanemu i Jego bratu na współwłasność po 1/2 aktem notarialnym gospodarstwo rolne o powierzchni 4,495 ha, które składało się z działek nr: 112, 133/3, 134/9, 158/6, 59/4, 62/2, 62/3, 96/6.

W dniu 6 października 2000 r. Wnioskodawca zawarł z bratem umowę o częściowe zniesienie współwłasności nieruchomości w formie aktu notarialnego. W wyniku tego Zainteresowany nabył na wyłączną własność działki niezabudowane o łącznej powierzchni 2,2150 ha oznaczone numerami: 133/3, 134/9, oraz 158/6.

Zgodnie z przedłożonym do aktu zaświadczeniem Urzędu Gminy i Miasta z dnia 2 października 2000 r. stwierdzono, że w planie ogólnym zagospodarowania przestrzennego Gminy, działki ujęte są na cele: działka nr 133/3 i nr 158/6 - rolne, oraz działka nr 134/9 - zabudowy letniskowej i mieszkaniowej jednorodzinnej.

Od 15 listopada 2004 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wymieniona powyżej nieruchomość nie była wprowadzona przez Niego do działalności gospodarczej jako środek trwały i nie była w niej wykorzystywana. Zainteresowany jest podatnikiem podatku rolnego od posiadanych działek. W dniu 29 kwietnia 2013 r. na podstawie ostatecznej decyzji Burmistrza działka nr 134/9 uległa podziałowi w ten sposób, że powstało 14 nowych działek gruntu. Podział działki nr 134/9 na mniejsze działki został dokonany na wniosek Wnioskodawcy.

W związku z brakiem gotówki na zakończenie adaptacji kuźni na budynek mieszkalny położony na działce nr 112/2 otrzymanej od ojca - Wnioskodawca dokonał zbycia w dniu 22 czerwca 2013 r. dwóch wydzielonych działek, tj. nr 134/39 i nr 134/40 oraz udział wynoszący 2/13 części w niezabudowanej działce gruntu oznaczonej nr 134/51 stanowiącej drogę wewnętrzną.

Ponadto w dniu 22 sierpnia 2013 r. umową darowizny Zainteresowany przekazał córce i zięciowi na współwłasność działkę nr 134/38.

Jako właściciel zbywanych działek niebędący przedsiębiorcą, Wnioskodawca przystąpił do sprzedaży jako osoba fizyczna, albowiem w chwili otrzymania darowizny od ojca też nią był. Otrzymane działki Zainteresowany wykorzystywał wyłącznie na cele rolnicze, opłacając podatek rolny. Nigdy nie udostępniał ich do korzystania osobom trzecim na jakiejkolwiek podstawie prawnej.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży i wynajmu nieruchomości.

Dotychczas Zainteresowany poniósł nakłady na przekształcenie działki nr 134/9 z gruntu rolnego na działki budowlane i wytyczenie drogi dojazdowej do powstałych po podziale działek budowlanych - są to koszty opłat urzędowych, sporządzenia mapek i wypisów z rejestru gruntów oraz opłacenie geodety, innych nakładów nie ponosił i nie zamierza ponosić.

Wnioskodawca nie ogłaszał sprzedaży działek w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu i telewizji.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii uznania Jego za podatnika podatku VAT z tytułu dostawy działek nr 134/39 i nr 134/40.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowany podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie w celu dokonania sprzedaży działek nr 134/39 i nr 134/40 wydzielonych z działki nr 134/9, Wnioskodawca nie angażował środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowca, tj. nie wykazywał aktywności w przedmiocie zbycia wskazanych ww. nieruchomości porównywalnych do działań podmiotów zajmujących profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Wprawdzie jak wynika z wniosku Zainteresowany w celu dokonania sprzedaży działek musiał przekształcić nieruchomość otrzymaną od ojca w roku 1990 jako gospodarstwo rolne z gruntu rolnego na budowlany i dokonać jej podziału, na mniejsze działki. Jednakże powyższego zdarzenia nie można uznać za środek zbliżony do tych jakie podejmują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, lecz za zwykły zarząd prywatną nieruchomością.

Także fakt, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą, nie może przesądzać, że sprzedaż w dniu 22 czerwca 2013 r. opisanych we wniosku gruntów była dokonana w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto sprzedaż gruntu stanowi czynność objętą regulacją art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy, jednak celem obrotu (dostawy gruntu) nie jest wykonywanie działalności rolniczej.

Zaznacza się, że jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca sprzedał nieruchomości niezabudowane nr 134/39 i nr 134/40, na których prowadzona była działalność rolnicza. Ponadto grunty będące przedmiotem sprzedaży nie były przez Zainteresowanego udostępniane innym osobom. Sprzedaż tych nieruchomości była dokonana z Jego majątku prywatnego, gdyż otrzymane od ojca grunty nie zostały nabyte w celu odsprzedaży.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że Wnioskodawca zbywając działki budowlane wydzielone z gospodarstwa rolnego, nie dokonywał tego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie wystąpił jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W przedstawionych okolicznościach sprawy Wnioskodawca nie działał zatem jako producent, handlowiec lub usługodawca, a czynność sprzedaży działek nr 134/39 i nr 134/40 powstałych po podziale nieruchomości nr 134/9 stanowiła jedynie racjonalny sposób zagospodarowania posiadanego przez Niego prywatnego majątku. Zainteresowany sprzedając grunt korzystał z przysługującego Jemu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, zatem czynność ta nie oznaczała wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Sprzedaż towaru z majątku osobistego nie ma charakteru handlowego, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, sprzedaż w dniu 22 czerwca 2013 r. działek nr 134/39 i nr 134/40 powstałych w wyniku podziału działki nr 134/9 nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, ponieważ Zainteresowany nie działał w tym przypadku jako podatnik podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym sprzedaż przez Wnioskodawcę działek z przeznaczeniem pod zabudowę nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym oraz we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu dostawy udziału w działce nr 134/51.

Ponadto zaznacza się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu dostawy działek nr 134/39 i nr 134/40. Natomiast, w kwestii dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu darowizny działki nr 134/38 oraz w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu dostawy pozostałych działek powstałych po podziale działki nr 134/9 zostały wydane odrębne interpretacje indywidualne z dnia 12 maja 2014 r., nr ILPP1/443-122/14-6/AW i nr ILPP1/443-122/14-7/AW.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.