ILPP1/443-1216/09-2/BD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 listopada 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-1216/09-2/BD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Miasta, reprezentowanego przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2009 r. (data wpływu do: Izby Skarbowej w Poznaniu 29 września 2009 r., Biura KIP w Lesznie 2 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, jednostka samorządu terytorialnego, jest właścicielem zabytkowych kamienic z XIX i XX wieku. w kamienicach tych część powierzchni ma charakter użytkowy, część natomiast - i to część przeważająca - ma charakter mieszkalny.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca klasyfikuje wskazane kamienice jak budynki mieszkalne (dział 11 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych).

W latach 2007-2008 kamienice zostały zmodernizowane, przy czym wartość nakładów poczynionych prze Wnioskodawcę we wszystkich przypadkach przekroczyła o więcej niż 30% wartość początkową kamienic. w związku z przeprowadzonymi modernizacjami, Wnioskodawca korzystał z przysługującego mu prawa do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług.

W chwili obecnej kamienice nie są wykorzystywane, Wnioskodawca zamierza dokonać ich sprzedaży (tj. dostawy nieruchomości gruntowych zabudowanych wskazanymi kamienicami) w całości.

Wnioskodawca zwraca się o prawną ocenę dwóch wariantów:

1.

dostawy całego budynku mieszkalnego, stanowiącego jeden przedmiot własności, bez ustanowionej odrębnej własności lokali mieszkalnych i użytkowych;

2.

dostawy całego budynku mieszkalnego, zawierającego jednak lokale mieszkalne i użytkowe, co do których ustanowiono odrębną własność.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dostawa nieruchomości gruntowych zabudowanych budynkami klasyfikowanymi w PKOB w dziale 11 dokonywana w warunkach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, tj. w ramach tzw. pierwszego zasiedlenia, będzie opodatkowana - w obu wariantach - podatkiem od towarów usług według stawki 7%.

Zdaniem Wnioskodawcy, od 1 grudnia 2008 r. ustawodawca zrezygnował z funkcjonującego dotąd zróżnicowania sposobu opodatkowania VAT dostawy budynków, budowli i ich części w zależności od ich przeznaczenia - na cele mieszkaniowe oraz na cele inne niż mieszkaniowe (zróżnicowanie dotyczy jedynie stawek podatku).

I tak stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwalnia się od podatku VAT dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W przytoczonych przez Wnioskodawcę okolicznościach faktycznych wskazane zwolnienie nie znajdzie zastosowania, ponieważ dostawa gruntów i posadowionych na nich kamienic będzie dokonana w ramach "pierwszego zasiedlenia".

W tym miejscu należy przypomnieć, że za pierwsze zasiedlenie uważa się m.in. oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi, budynków, budowli lub ich części po ich ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W przypadku Wnioskodawcy, poczynione zostały nakłady na budynki (kamienice) i przekraczają one 30% ich wartości początkowej, lokale w tych budynkach są jednak obecnie puste. Nie dokonano natomiast żadnych czynności opodatkowanych, w wykonaniu których wskazane obiekty (ich części) zostałyby oddane do użytkowania. Taką czynnością będzie dopiero planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż.

Do planowanej przez Wnioskodawcę dostawy nieruchomości gruntowych zabudowanych kamienicami nie będzie się odnosić także zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Dotyczy ono bowiem dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, pod warunkiem, że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Już sam fakt, że Wnioskodawca poniósł wydatki na ulepszenie kamienic, które nadto nie były niższe niż 30% wartości początkowej tych kamienic powoduje, że także ta możliwość zwolnienia do nich się nie odnosi.

Należy przy tym zaznaczyć że kamienice w stanie ulepszonym nie były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (co zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT oznaczałoby, że warunek z art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b) ustawy nie znajduje zastosowania).

Wobec powyższego, dostawa nieruchomości gruntowych zabudowanych kamienicami klasyfikowanymi w PKOB w dziale 11 będzie podlegała w całości opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie Wnioskodawca stoi na stanowisku, że do całej dostawy - w obu wariantach - będzie zobowiązany zastosować stawkę VAT 7%.

Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 12 ww. ustawy, do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części, zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, stosuje się 7% stawkę VAT.

Dodatkowo w oparciu o § 6 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), stawkę 7% stosuje się także w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego - o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT - z wyłączeniem lokali użytkowych, w zakresie, w jakim obiekty te, nie są objęte stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak z powyższego wynika, o zastosowaniu obniżonej stawki VAT 7% przesądza zwłaszcza to, czy kamienice będące przedmiotem dostawy stanowią obiekty budownictwa mieszkaniowego oraz czy wchodzą w zakres budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Należy więc wskazać, że przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, stosownie do art. 41 ust. 12a w związku z art. 2 pkt 12 ustawy, rozumie się m.in. obiekty budownictwa mieszkaniowego, tj. budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych.

Wnioskodawca wskazuje, że kamienice, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego są budynkami mieszkalnymi, są to bowiem obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych (por. objaśnienia wstępne do PKOB).

W pierwszym z przedstawionych wariantów - dostawy całego budynku mieszkalnego, stanowiącego jeden przedmiot własności (bez ustanowionej odrębnej własności lokali mieszkalnych i użytkowych) - taka dostawa będzie miała jeden w sensie ekonomicznym i prawnym przedmiot, którym będzie (jako całość) obiekt budownictwa mieszkaniowego budynek mieszkalny (wraz z gruntem).

Oznacza to konieczność zastosowania do takiej transakcji jednej obniżonej stawki podatku VAT (7%), na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 41 ust. 12 i ust. 12a ustawy o VAT oraz § 6 ust. 2 pkt 2 ww. rozporządzenia.

Należy zaznaczyć, iż podobne stanowisko do zaprezentowanego powyżej wyraził Minister Finansów m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

* z dnia 5 grudnia 2008 r. nr ILPP1/443-910/08-4/AI (Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu) oraz

* z dnia 6 stycznia 2009 r. nr IPPP1/443-2073/08-4/PR (Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie).

W opinii Wnioskodawcy także w drugim wariancie - dostawy całego budynku mieszkalnego, zawierającego jednak lokale mieszkalne i użytkowe, co do których ustanowiono odrębną własność - powinna znaleźć zastosowanie stawka VAT 7%.

Taka dostawa będzie bowiem miała za przedmiot budynek mieszkalny, w którym ponad połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych, czyli obiekt budownictwa mieszkaniowego w rozumieniu art. 2 pkt 12 w związku z art. 41 ust. 12a ustawy o VAT oraz § 6 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W sensie ekonomicznym również taka dostawa będzie stanowiła jedną czynność opodatkowaną VAT według stawki 7% na podstawie powołanych wyżej przepisów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl