ILPP1/443-1205/10-6/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2010 r. (data wpływu: 12 listopada 2010 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 12 stycznia 2011 r. (data wpływu: 17 stycznia 2011 r.) i 24 stycznia 2011 r. (data wpływu: 27 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji wydania nieruchomości zabudowanej w zamian za odszkodowanie - jest prawidłowe.

W dniu 12 listopada 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji wydania nieruchomości zabudowanej w zamian za odszkodowanie. Wniosek uzupełniono pismami z dnia: 12 stycznia 2011 r. i 24 stycznia 2011 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Decyzją Wojewody z dnia 25 stycznia 2008 r., troje wspólników Spółki Jawnej, otrzyma odszkodowanie za przejęcie nieruchomości wraz z naniesieniami (budynki i budowle) w postaci stacji benzynowej.

Z decyzji wprost wynika, że odszkodowania dotyczą osób fizycznych, natomiast stacja benzynowa stanowi własność Spółki Jawnej.

Stacja budowana była w latach 1997-1998 i do budowy użyto materiałów przy nabywaniu których, odliczono podatek VAT. Grunt na którym zbudowano stację, należał od lat do wspólników Spółki.

W miesiącu październiku 2010 r., Spółka przekazała całą nieruchomość Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Oddział. Obecnie Spółka czeka na wydanie decyzji o wysokości odszkodowania.

W piśmie uzupełniającym z dnia 12 stycznia 2011 r., Wnioskodawca wskazał następujące informacje:

* Spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług,

* grunty będące w posiadaniu Spółki należały do (...), która następnie na podstawie umowy darowizny w roku 1998, przekazała je swoim synom i jednocześnie wspólnikom Spółki: (...). Na przedmiotowym gruncie znajdował się budynek murowany - sklep,

* Spółka nie budowała budynków wchodzących w skład stacji benzynowej mającej być przedmiotem wywłaszczenia,

* budynki nie były udostępniane innym podmiotom,

* wywłaszczane budynki i budowle były wybudowane przez Spółkę. Wyjątek stanowi budynek murowany - sklep, który istniał wcześniej przed rozpoczęciem działalności gospodarczej,

* przy budowaniu budynków i budowli przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego,

* Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie środków trwałych (budynków i budowli podlegających wywłaszczeniu).

Ponadto, pismem z dnia 24 stycznia 2011 r. Spółka doprecyzowała opisane zdarzenie o następujące informacje:

* właścicielami gruntu są osoby fizyczne, będące jednocześnie wspólnikami Spółki Jawnej,

* Spółka niniejszy grunt użytkowała na podstawie umowy użyczenia z właścicielami gruntu,

* między właścicielami gruntu a Spółką nie dokonywano żadnych rozliczeń, ponieważ właściciele gruntu i wspólnicy Spółki to te same osoby,

* budowa stacji benzynowej zakończona została, zgodnie z decyzją Wójta Gminy (...) w dniu 29 września 2003 r.,

* budynek sklepu Spółka użytkowała na podstawie umowy użyczenia. Budynek ów został darowany wraz z gruntem (w jednym akcie notarialnym) Panom (...), synom darczyńcy Pani (...).

Jednocześnie Wnioskodawca wyjaśnił, iż Spółka nie budowała budynku będącego przedmiotem wywłaszczenia. Zbudowała budowle w postaci zadaszenia (wiata), rurociągi, zbiorniki, separator tłuszczów wraz z odwodnieniem, infrastrukturę drogową umożliwiającą poruszanie się po terenie stacji wraz z wjazdami i wyjazdami. Ponadto Spółka dokonała zagospodarowania terenu wokół stacji poprzez wykonanie nasadzeń i posiania trawy.

Nadto, Spółka informuje, iż kwota odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość została wyliczona przez Urząd Wojewódzki w (...) metodą dochodową w kwocie netto bez uwzględnienia jakichkolwiek podatków, w tym podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z otrzymanym odszkodowaniem przez wspólników Spółki Jawnej, powstanie obowiązek podatkowy po stronie Spółki Jawnej, do której należała stacja benzynowa, na którą składały się budynki i budowle w postaci: zadaszenia, dystrybutorów, zbiorników na paliwo, instalacji rurociągowej, budynku, w którym dokonywano sprzedaży paliw.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, iż odszkodowanie otrzymają osoby fizyczne, a nie Spółka, to po stronie Spółki nie wystąpi obowiązek podatkowy i Spółka nie będzie musiała zapłacić z tego tytułu podatku VAT. Dodatkowo za takim stanowiskiem przemawia konstrukcja wyceny, w której cena nie obejmuje podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, pod pojęciem dostawy towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

* przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

* wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

* wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

* wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

* ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

* oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

* zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., nadanym ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z przywołanego przepisu wynika, iż przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów (nieruchomości) w zamian za odszkodowanie jest objęte podatkiem od towarów i usług (a więc także wówczas, gdy nie jest ono następstwem decyzji właściciela, lecz wynika z nakazu organu władzy publicznej lub z mocy samego prawa).

W takiej sytuacji uznać należy, że ma miejsce dostawa towarów w zamian za odszkodowanie, zaś odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną - objętą opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją wykonującego określoną czynność, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W związku z powyższym, aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary, czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonania tej czynności.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Decyzją Wojewody, troje wspólników Spółki Jawnej), będącej czynnym podatnikiem podatku VAT, otrzyma odszkodowanie za przejęcie nieruchomości wraz z naniesieniami (budynki i budowle) w postaci stacji benzynowej. Z decyzji wprost wynika, że odszkodowania dotyczą osób fizycznych, natomiast stacja benzynowa stanowi własność Spółki Jawnej. Stacja budowana była w latach 1997-1998 i do budowy użyto materiałów przy nabywaniu których, odliczono podatek VAT. Grunt na którym zbudowano stację, należał od lat do wspólników spółki. W miesiącu październiku 2010 r., Spółka przekazała całą nieruchomość Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w (...). Obecnie Spółka czeka na wydanie decyzji o wysokości odszkodowania.

Grunty będące w posiadaniu Spółki należały do (...), która następnie na podstawie umowy darowizny w roku 1998, przekazała je swoim synom i jednocześnie wspólnikom Spółki: (...). Na przedmiotowym gruncie znajdował się budynek murowany - sklep. Spółka na przedmiotowym gruncie zbudowała budowle w postaci zadaszenia (wiata), rurociągi, zbiorniki, separator tłuszczów wraz z odwodnieniem, infrastrukturą drogową umożliwiającą poruszanie się po terenie stacji wraz z wjazdami i wyjazdami, a ponadto dokonała zagospodarowania terenu wokół stacji poprzez wykonanie nasadzeń i posianie trawy. Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu powyższej budowy.

Jak wynika z pisma uzupełniającego z dnia 24 stycznia 2011 r. właścicielami przedmiotowego gruntu są osoby fizyczne, będące jednocześnie wspólnikami Spółki Jawnej. Spółka niniejszy grunt użytkowała na podstawie umowy użyczenia z właścicielami gruntu. Między właścicielami gruntu a Spółką nie dokonywano żadnych rozliczeń. Budynek sklepu Spółka również użytkowała na podstawie umowy użyczenia.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż właścicielami przekazanej w październiku 2010 r. nieruchomości Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad były osoby fizyczne, a nie Spółka, otrzymane odszkodowanie przysługujące właścicielom nieruchomości, nie spowoduje obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług po stronie Spółki.

Wskazać ponadto należy, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisanym zdarzeniu przyszłym, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Zatem tut. Organ nie oceniał kwestii związanych z prawem Spółki do otrzymania zwrotu za poniesione na użyczonym gruncie nakłady inwestycyjne oraz obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego przez Spółkę.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej opodatkowania transakcji wydania nieruchomości zabudowanej w zamian za odszkodowanie.

Natomiast, wniosek w części dotyczącej określenia, czy wysokość odszkodowania za przejęcie nieruchomości winna obejmować dodatkowo podatek od towarów i usług, został rozstrzygnięty postanowieniem nr ILPP1/443-1205/10-7/BD z dnia 18 lutego 2011 r. o odmowie wszczęcia postępowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.