ILPP1/443-1185/10-5/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2010 r. (data wpływu 5 listopada 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 stycznia 2011 r. (data wpływu 19 stycznia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu dostawy zabudowanej nieruchomości wraz z gruntem lub dostawy udziałów w zabudowanej nieruchomości wraz z gruntem, położonej przy "B" - jest prawidłowe.

W dniu 5 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu dostawy zabudowanej nieruchomości wraz z gruntem lub dostawy udziałów w zabudowanej nieruchomości wraz z gruntem, położonej przy "B". Dnia 19 stycznia 2011 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w dniu 29 maja 2009 r. nabył Notarialną Umową Sprzedaży położoną w Ł. przy "B" działkę gruntu o powierzchni 465 m ² zabudowaną zespołem garaży składającym się z dwóch budynków siedmiogarażowych każdy. Również w tym samym dniu podpisał Notarialną Warunkową Umowę Sprzedaży na zakup niezabudowanej nieruchomości o powierzchni 625 m ² przy "A", którą to nieruchomość następnie nabył Notarialną Umową Przeniesienia Własności Nieruchomości w dniu 19 czerwca 2009 r.

Obydwie te nieruchomości Wnioskodawca nabył od jednego właściciela na bardzo korzystnych warunkach płatności, które wymagały zapłaty około 25% ceny sprzedaży przy podpisaniu Notarialnych Umów Sprzedaży, natomiast zapłata pozostałych kwot została rozłożona (bez odsetek) na okres pięciu lat.

Po zakupie i przeanalizowaniu możliwości finansowych i możliwych do uzyskania dochodów z zakupionych nieruchomości Wnioskodawca doszedł do wniosku, że nie będzie w stanie wywiązać się ze zobowiązań finansowych wobec osoby, od której nabył te nieruchomości. W tej sytuacji postanowił sprzedać niedochodową nieruchomość przy "A". Głównym powodem sprzedaży był fakt, że na tej nieruchomości Wnioskodawca zamierzał zbudować zadaszony parking strzeżony, natomiast termin oczekiwania na Decyzję o Warunkach Zabudowy w owym czasie wynosił około dwunastu miesięcy i około sześciu miesięcy przygotowanie projektu i oczekiwanie na Pozwolenie Na Budowę. W tym czasie nieruchomość nie przynosiłaby zysków, które pozwoliłyby na spłatę zaciągniętych zobowiązań finansowych w związku z jej nabyciem. Nieruchomość przy "A" Wnioskodawca sprzedał Notarialną Umową Sprzedaży w dniu 6 sierpnia 2009 r. Zainteresowany nadmienił, że sprzedaż tej nieruchomości nie była podyktowana chęcią zysku z jej sprzedaży (na dowód przytoczył fakt, że zakupił tę nieruchomość za kwotę 405.000 zł + koszty nabycia w kwocie 10.177,52 zł, natomiast sprzedał za kwotę 417.000 zł), a jedynie koniecznością pozyskania środków na spłatę zobowiązań, które Wnioskodawca zaciągnął kupując tą nieruchomość.

Zakupioną w dniu 29 maja 2009 r. nieruchomość przy "B", zabudowaną dwoma budynkami siedmiogarażowymi każdy (łącznie 14 garaży) od dnia 1 czerwca 2009 r. do dnia dzisiejszego Wnioskodawca wynajmuje (wynajmował) w taki sposób, że każdy z czternastu garaży jest wynajmowany indywidualnie odrębnej osobie czy też firmie. Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca posiada wynajętych dwanaście garaży, jeden garaż użytkuje na własne potrzeby, natomiast jeden jest wolny. Dodatkowo Wnioskodawca wyjaśnia, że zespół garaży został wybudowany w roku 2005 oraz oddany do użytkowania 12 sierpnia 2005 r. i od tego czasu garaże były wynajmowane przez poprzedniego właściciela, a Wnioskodawca kontynuuje ten najem. Od dnia nabycia Wnioskodawca nie dokonywał ulepszeń nieruchomości i do chwili sprzedaży nie zamierza dokonywać. Nigdy nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej, jak również nigdy nie był i nie jest czynnym podatnikiem VAT. W przypadku przychodów z najmu Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego z VAT. Dla celów podatku dochodowego przychody z najmu Wnioskodawca rozlicza na zasadach ogólnych. Wszystkim najemcom Wnioskodawca wystawia numerowane rachunki oraz prowadzi ewidencję przychodów dla celów podatku VAT. Zainteresowany oświadcza, że przed nabyciem nieruchomości położonych w Łodzi przy ul. Adwokackiej 16 i Zduńskiej 13 nigdy wcześniej nie nabywał innych nieruchomości. W przyszłości również nie zamierza nabywać kolejnych nieruchomości.

Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca nosi się z zamiarem sprzedaży nieruchomości przy "B" w roku 2011, a środki uzyskane ze sprzedaży chciałby przeznaczyć na spłatę reszty zobowiązań zaciągniętych w związku z nabyciem tej nieruchomości oraz na otwarcie firmy o profilu: ratownictwo medyczne - zgodnie ze swoim zawodem i zainteresowaniami. Sprzedaż tej nieruchomości Wnioskodawca rozważa na dwa sposoby, pierwszy - jako sprzedaż całej nieruchomości jednemu nabywcy oraz drugi - (łatwiejszy i bardziej korzystny finansowo) jako sprzedaż czternastu udziałów w nieruchomości wraz z prawem wyłączności użytkowania konkretnego garażu czternastu różnym nabywcom.

W uzupełnieniu wniosku, w piśmie z dnia 14 stycznia 2011 r. Wnioskodawca wskazał:

A. W zakresie nieruchomości położonej przy "B".

W związku z nabyciem ww. nieruchomości gruntowej zabudowanej garażami nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego ponieważ:

* nabycia dokonał od osoby fizycznej nie będącej podatnikiem VAT i w związku z tym nie otrzymał faktury VAT na zakup tej nieruchomości,

* przed nabyciem tej nieruchomości nigdy nie prowadził żadnej działalności gospodarczej, jak też nie uzyskiwał dochodów z najmu i w związku z tym nie był podatnikiem VAT - nawet podmiotowo zwolnionym na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

B. W zakresie nieruchomości położonej przy "A":

Na dzień nabycia jak i sprzedaży przedmiotowej nieruchomości dokumentem planistycznym obowiązującym dla całego miasta do 27 października 2010 r. było "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta", uchwalone przez Radę Miasta uchwałą nr L (...) z dnia 3 kwietnia 2002 r. i według tego "Studium" teren, na którym znajduje się nieruchomość przy "A" określony został jako "zasięg terenów - w przewadze źle zagospodarowanych, nie wykorzystanych lub zdegradowanych - wymagających głębokich przekształceń i zagospodarowania", jednocześnie teren położony w granicach strefy zurbanizowanej; U - tereny zwartej i rozproszonej strefy zurbanizowanej (U) miasta, dostępnej - z uwzględnieniem wymogów ochrony dziedzictwa historycznego i przyrodniczego oraz innych obowiązujących przepisów (w tym aktów prawa miejscowego) - do inwestowania bez szczególnych warunków.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że zdarzenie przyszłe to sprzedaż nieruchomości przy "B".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w wyniku przyszłej sprzedaży w roku 2011 jednemu nabywcy całej nieruchomości przy "B" lub 14/14 udziałów w nieruchomości przy "B" czternastu różnym nabywcom, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT, ponieważ sprzedaż tych nieruchomości nie nastąpiła i nie nastąpi w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy, a ponadto w związku z nabyciem tych nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonując tych sprzedaży Wnioskodawca nie poniósł i nie poniesie żadnych wydatków na ulepszenie. Również przy sprzedaży udziałów w nieruchomości przy ul. Zduńskiej 13 ta sprzedaż nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT na takich samych zasadach, co sprzedaż całej nieruchomości, ponieważ jest towarem a nie usługą (przykładowe interpretacje: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 5 maja 2010 r. nr IPPP2/443-97/10-5/AO, z 18 sierpnia 2010 r. nr IPPP1-443-511/10-4/BS, Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 4 czerwca 2010 r. nr ITPP2/443-194/10/MD).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zauważyć tu należy, iż ww. przepis otrzymał wskazane brzmienie ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476 z późn. zm.).

Natomiast, do dnia 31 grudnia 2010 r. przez towary - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - należało rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Ustawa o podatku od towarów i usług posługuje się w odniesieniu do dostawy towarów sformułowaniem "przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel" (art. 7 ust. 1 ustawy), a towarami w świetle tej ustawy - co do zasady - są rzeczy lub ich części (art. 2 pkt 6 ustawy). Takie zdefiniowane konstytutywnego aspektu dostawy towarów, odwołując się do ekonomicznego władztwa nad rzeczą sprawia, iż przedmiotem opodatkowania może być nie tylko sprzedaż czy zamiana rzeczy jako fizycznie wyodrębnionych dóbr materialnych, ale również inne transakcje wywierające, z ekonomicznego punktu widzenia, podobne skutki.

Prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielne kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Jak stanowi art. 196 ww. kodeksu, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, jako wyłącznego prawa współwłaściciela, zasadą jest, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 k.c.). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział. Współwłaściciele są zatem odrębnymi podmiotami prawa.

Zatem, w zakresie pojęcia towarów np. gruntów, mieści się współwłasność, jako prawo do rzeczy wspólnej. Wobec powyższego, towarem jest także udział w gruncie (w prawie własności nieruchomości). Jest to zgodne z normami unijnymi, według których państwa członkowskie mogą uznać za towary udziały lub inne prawa o charakterze udziałowym, które dają ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności, czy też posiadania nieruchomości - art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 str. 1 z późn. zm.). Jak już wskazano powyżej, istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Czynność ta daje otrzymującemu towar prawo dysponowania rzeczą jak właściciel. Przepis nie wspomina stricte o przeniesieniu prawa własności. W związku z powyższym, sprzedaż udziału w gruncie należy traktować, jako dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, która mieści się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Aby dostawa towaru podlegała opodatkowaniu powinna być wykonana przez podatnika podatku od towarów i usług.

Podatnikami, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Jak wynika z powyższego, umowa najmu jest umową cywilnoprawną o charakterze zobowiązaniowym przysparzającym obydwie strony zawartej umowy.

W świetle powyższych zapisów uznać należy, iż w związku z najmem powierzchni garażowych Zainteresowany wypełniał przesłanki określone w art. 15 ust. 2 ustawy, tj. wykonywania działalności gospodarczej. W konsekwencji podejmowane przez Wnioskodawcę czynności, względem opisanych powierzchni garażowych, są działaniem podmiotu, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, tj. podatnika podatku od towarów i usług.

Należy wskazać, iż zgodnie z przepisem art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku od towarów i usług zwolnień, o których mowa w ust. 1 i ust. 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę.

Przepis ten wskazuje, iż podatnicy dokonujący dostawy gruntów budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę, nie mogą korzystać ze zwolnienia od tego podatku niezależnie od wielkości obrotów. Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostaw gruntów, niezależnie od wielkości swoich obrotów, są podatnikami tego podatku i stosownie do zapisu art. 96 ust. 1 tej ustawy, obowiązani są przed dniem wykonania pierwszej dostawy gruntów, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowemu zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie w związku z powyżej przedstawionym stanem prawnym Wnioskodawca już w odniesieniu do dostawy nieruchomości gruntowej położonej przy "A", występował w charakterze podatnika, niekorzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, zobowiązanego do dokonania rejestracji jako czynny podatnik podatku VAT.

Z uwagi na powyższe należy dokonać oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego w świetle dalszych przepisów regulujących opodatkowanie podatkiem od towarów i usług.

Podstawowa stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578 z późn. zm.), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Zatem, z powyższych przepisów wynika, iż dostawa budynków lub ich części spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata. Ponadto, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć nie tylko umowę sprzedaży, ale także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu nabywcy lub najemcy (dzierżawcy).

W myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Tak więc ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Na podstawie art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Ponadto, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale związanych z gruntem albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej samej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu będzie korzystać ze zwolnienia od podatku.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że zakupioną w dniu 29 maja 2009 r. nieruchomość położoną przy ulicy Zduńskiej 13 w Łodzi, zabudowaną dwoma budynkami siedmiogarażowymi każdy (łącznie 14 garaży) od dnia 1 czerwca 2009 r. do dnia dzisiejszego Wnioskodawca wynajmuje (wynajmował) w taki sposób, że każdy z czternastu garaży jest wynajmowany indywidualnie odrębnej osobie czy też firmie. Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca posiada wynajętych dwanaście garaży, jeden garaż użytkuje na własne potrzeby, natomiast jeden jest wolny. Dodatkowo Wnioskodawca wyjaśnił, że zespół garaży został wybudowany w roku 2005 oraz oddany do użytkowania 12 sierpnia 2005 r. i od tego czasu garaże były wynajmowane przez poprzedniego właściciela, a Wnioskodawca kontynuuje ten najem. Od dnia nabycia Wnioskodawca nie dokonywał ulepszeń nieruchomości i do chwili sprzedaży nie zamierza dokonywać. Nigdy nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej, jak również nigdy nie był i nie jest czynnym podatnikiem VAT. W przypadku przychodów z najmu Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego od VAT. Dla celów podatku dochodowego przychody z najmu Wnioskodawca rozlicza na zasadach ogólnych. Wnioskodawca wskazał, iż w związku z nabyciem nieruchomości gruntowej zabudowanej garażami, położonej przy ul. Zduńskiej 13 w Łodzi, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego ponieważ nabycia dokonał od osoby fizycznej nie będącej podatnikiem VAT i w związku z tym nie otrzymał faktury VAT na zakup tej nieruchomości, oraz przed nabyciem tej nieruchomości nigdy nie prowadził żadnej działalności gospodarczej, jak też nie uzyskiwał dochodów z najmu i w związku z tym nie był podatnikiem VAT - nawet podmiotowo zwolnionym na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W roku 2011 Wnioskodawca nosi się z zamiarem sprzedaży nieruchomości przy ul. Zduńskiej 13 w Łodzi. Sprzedaż tej nieruchomości Wnioskodawca rozważa na dwa sposoby, pierwszy - jako sprzedaż całej nieruchomości jednemu nabywcy oraz drugi - (łatwiejszy i bardziej korzystny finansowo) jako sprzedaż czternastu udziałów w nieruchomości wraz z prawem wyłączności użytkowania konkretnego garażu czternastu różnym nabywcom.

W przedmiotowej sprawie wskazać należy, iż w interpretacji nr ILPP1/443-1185/10-4/MK wyjaśniono, iż w związku z dostawą nieruchomości gruntowej niezabudowanej położonej przy "A" Zainteresowany wystąpi w roli podatnika podatku VAT i zobowiązany będzie do zapłaty podatku od towarów i usług.

Mając na względzie powołane przepisy prawa, opisane zdarzenie przyszłe oraz ustalenia poprzedniej interpretacji nr ILPP1/443-1185/10-4/MK wskazać należy, iż w związku z dostawą nieruchomości położonej przy "B", bądź udziałów w niej, Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT. Sama sprzedaż będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu korzystającą jednakże ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż w opisanym przypadku dostawa nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż nastąpiło ono - w związku z zawartymi umowami najmu stanowisk garażowych - w roku 2005. W konsekwencji od tej czynności upłynął okres dłuższy niż 2 lata. W świetle opisanych faktów do dostawy przedmiotowej nieruchomości lub udziałów w niej, zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Ze zwolnienia od podatku korzystać będzie także - na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy - dostawa gruntu, na którym posadowiony jest kompleks garażowy.

Reasumując, zarówno w przypadku sprzedaży całej nieruchomości położonej przy ulicy Zduńskiej 13 jak i poszczególnych udziałów w niej, Zainteresowany nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT, gdyż dostawa opisanej nieruchomości korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie niewystąpienia obowiązku zapłaty podatku, należało uznać za prawidłowe, jednakże nie z uwagi na to, że przedmiotowa dostawa nie podlega opodatkowaniu, ale ze względu na to, że czynność ta jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji podatkowych stwierdzić należy, że stanowią one rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. Powyższe wynika z art. 87 Konstytucji RP, w którym postanowiono, iż źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Niniejszą interpretacją został załatwiony wniosek w części dotyczącej obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu dostawy zabudowanej nieruchomości wraz z gruntem lub dostawy udziałów w zabudowanej nieruchomości wraz z gruntem, położonej przy "B". Rozstrzygnięcie w zakresie obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości gruntowej położonej przy "A" zostało zawarte w interpretacji indywidualnej nr ILPP1/443-1185/10-4/MK z dnia 7 lutego 2011 r.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.